Zakład Przemysłu Drzewnego

Przygotowali studenci 2 rok ZiIP

Katarzyna Wakuluk

Marcin Stańczak

Spis treści:

1. Opis przedsiębiorstwa.

2. Wektor wejścia.

1. Kapitał.

2. Ludzie.

3. Media energetyczne.

4. Know how.

3. Proces przetwarzania.

4. Wektor wyjścia.

1. Wyroby przemysłowe.

2. Usługi produkcyjne.

3. Produkty uboczne.

5. Zarządzanie.

1. Planowanie.

2. Organizowanie.

3. Motywowanie.

4. Kontrolowanie.

6. Marketing.

1. OPIS PRZEDSIĘBIORSTWA

Jesteśmy przedsiębiorstwem drzewnym istniejącym na rynku od roku 1998.Firma zajmuję się szeroko pojętą działalnością usługowo-wykonawczą w branży drzewnej. 

2. WEKTOR WEJŚCIA

1. Kapitał - Firma zajmuje działkę o powierzchni 2 hektarów, miejscowości Uścimów. Na działce odbywa się rozładunek surowca oraz jego krótkotrwałe składowanie, na działce znajduje się również skład tarcicy, tartak, stolarnie, suszarnie, niewielki budynek zarządu, hala produkcyjna, parking, zadaszony magazyn surowców, oraz podobny mu magazyn gotowych wyrobów. Na wyposażeniu hali znajdują się: traki, frezarki, korowarka, wielosiły dwuwrzecionowe, obrzynarki, piła poprzeczna, podajniki, ostrzałka, stół centrujący, podajnik kłód, tiry transportowe, dystrybutor paliwa.

2. Ludzie- firma zatrudnia ok.40 osób do obsługi maszyn z wykształceniem średnim zawodowym lub technicznym, 5 osób w zarządzie o wykształceniu wyższym, 6 kierowców TIRa z kategoria prawa jazdy C+E.

Praca jest w systemie dwuzmianowym 8-godzinnym (6-14; 14-22), w dni robocze (pn-pt). W sytuacji, gdy ilość zamówień jest duża wdraża się również prace weekendową jednozmianową (8h).

3. Media energetyczne- Tartak uzależniony jest od dostaw prądu do zasilania maszyn, oświetlenia, i wszelkich urządzeń elektrycznych znajdujących się na terenie zakładu. Dostawcą prądu jest PGE Dystrybucja S.A.. Zakład posiada również swój agregat prądotwórczy, stosowany w przypadkach przerwy w dostawie prądu.

Paliwo do dystrybutorów (oraz zasilania agregatu) dostarcza PKN ORLEN.

Woda dostarczana jest przed wodociągi miejskie Lublin.

Materiały

W przedsiębiorstwie obrabia się nastepujące gatunki drzew: Dąb, Sosna, Świerk, Jesion, Buk ,Jodła i inne.

4. Know how- Posiadamy certyfikat FSC (Forest Stewardship Council),świadectwo zgodności wg wymagań IPPC/ISPM No.15:2009, dzięki czemu nasze wyroby spełniają krajowe, europejskie oraz światowe normy.

Tartak posiada certyfikat impregnacji KOMO, zaświadczający o stosowanej procedurze impregnacji zgodnej z wytycznymi SKH

3. PROCES PRZETWARZANIA

Materiały tarte (tarcicę) otrzymuje się z drewna okrągłego po jego przetarciu, czyli rozpiłowaniu równolegle do osi podłużnej. W składzie dokonuje się obróbki wstępnej surowca, polegającej na podziale dłużyc tartacznych na krótsze odcinki, zwane kłodami.
Podział dłużyc następuje po uprzednim wyznaczeniu miejsc ich przecięcia, czyli po przeprowadzonej manipulacji surowca. Manipulacja dłużyc musi uwzględniać wymiary i wymagania techniczne dotyczące tarcicy, jaka ma być z nich pozyskana. Jest to bardzo ważny etap procesu technologicznego, od którego zależą wyniki produkcyjne całego zakładu. Otrzymane kłody składuje się osobno według: gatunku drewna, grup jakościowych i wymiarowych. Segregacja wg grup wymiarowych opiera się przede wszystkim na średnicy w cieńszym końcu kłód, mającej decydujące znaczenie w procesie przetarcia.
Stosownie do przeznaczenia, skład surowca jest podzielony na: rampę rozładunkową, skład dłużyc, plac manipulacyjny i skład kłód.
Surowiec pozostaje w składzie przez kilka miesięcy. W tym czasie może być narażony na ujemne działanie wpływów atmosferycznych oraz atakowany przez grzyby i owady.
Najlepszym sposobem zabezpieczenia drewna jest składowanie w wodzie. Składy wodne surowca rzadko są jednak u nas stosowano ze względu na brak odpowiednich zbiorników wodnych. Powszechnie występują lądowe składy surowca. Elementarnym sposobem częściowego zabezpieczenia drewna w tych składach jest składowanie na legarach, czyli podkładach. Do skutecznych środków konserwacji surowca w składach należy zraszanie drewna wodą (grzyby nie rozwijają się w drewnie o wysokiej wilgotności).
W składach surowca iglastego stosuje się korowanie kłód. Ma ono głównie na celu umożliwienie otrzymanie okorowanych odpadów tartacznych, które stanowią cenny surowiec dla przemysłu celulozowo - papierniczego i płytowego. 
Korowanie wpływa również dodatnio na pracę pił i dokładność przetarcia.
Hala tartaczna jest miejscem właściwego przerobu kłód na tarcicę. Podstawowymi obrabiarkami w hali tartacznej są traki pionowe lub taśmówki do kłód. Najbardziej rozpowszechnioną obrabiarką stosowaną do przecierania surowca iglastego jest trak pionowy.
Taśmówki do kłód przeznaczone były do niedawna wyłącznie do przecierania cennego surowca liściastego. Wykorzystuje się również w niewielkim zakresie do produkcji tarcicy iglastej.
Ogólna zasada przetarcia na traku pionowym jest następująca.
Kłodę zamocowaną na specjalnym wózku trakowym w prowadza się za pomocą walców posuwowych do ramy trakowej, w której są umieszczone piły. Piły rytmicznie wznoszą się i opadają wraz z ramą trakową i przecierają podsuwaną kłodę na tarcicę. 
Grubość tarcicy odpowiada odległości między piłami w ramie trakowej.
Przetarcie na taśmówce do kłód zwanej również taśmówką blokową, odbywa się na innej zasadzie. Obrabiarka taka jest wyposażona w piłę taśmową bez końca, rozpiętą się na dwóch obracających się ze znaczną prędkością kołach. Z kłody przesuwającej się wraz z wózkiem pozyskuje się każdą deskę oddzielnie. Za każdym nawrotem wózka kłoda jest dosuwana do piły na odległość odpowiadającą żądanej grubości tarcicy. 
Przecieranie na taśmówkach do kłód umożliwia lepsze wykorzystanie drewna, gdyż pozwala na pozyskanie tarcicy o grubości dostosowanej do jego jakości. Również wydajność materiału jest w tym wypadku nieco większa.
Oprócz wymienionych obrabiarek podstawowych w hali tartacznej znajdują się obrabiarki pomocnicze, służące do dalszej obróbki tarcicy. Transport między poszczególnymi obrabiarkami odbywa się w starych tartakach za pomocą ręcznych wózków manipulacyjnych. W nowych zmechanizowanych halach tartacznych stosuje się układy różnego rodzaju przenośników. Po zakończeniu obróbki mechanicznej tarcicę kieruje się do sortownicy tarcicy, gdzie następuje jej klasyfikacja i podział wg. wymiarów i jakości. 
Posortowaną tarcicę odwozi do składu tarcicy, bądź poddaje się kąpieli w specjalnych środkach chemicznych zabezpieczających ją przed grzybami, a szczególnie przed sinizną.
Zabieg ten stosuje się obecnie na dużą skalę w produkcji tarcicy iglastej. W składzie układa się ją w przewiewne luźno ułożone stosy, zwane sztaplami. Pełnowartościowym produktem staje się ona dopiero po przeschnięciu w sposób naturalny na wolnym powietrzu w sztaplach, bądź w sposób przyśpieszony w suszarniach.
Sposoby przetarcia. Poszczególne elementy powierzchni tarcicy noszą nazwę płaszczyzny, boku czoła i krawędzi.
W tarcicy nieobrzynanej szerokość lewej płaszczynzy w jej najwęższym miejscu określa się jako odkrycie. W zależności od części przekroju poprzecznego kłody, z której pozyskana została tarcica zalicza do materiału bocznego, bądź do materiału głównego.
Przecieranie może się odbywać w sposób indywidualny, wówczas po każdym przejściu kłody przez obrabiarkę pozyskuje się jedną sztukę tarcicy lub w sposób grupowy, gdy kłoda jest przecierana na pewną liczbę sztuk tarcicy.
Do przetarcia grupowego używa się określonego sprzęgu pił, czyli zestawu pił trakowych, zamocowanych sztywnie w ramie traka. Piły w sprzęgu są rozdzielone przekładkami o grubości odpowiadającej żądanej grubości tarcicy.
Rozróżnia się trzy podstawowe rodzaje przetarcia grupowego: przetarcie jednokrotne (na ostro), przetarcie jednokrotne z obrzynaniem i przetarcie dwukrotne (z pryzmowaniem).
W wyniku przetarcia jednokrotnego otrzymuje się tarcicę nieobrzynaną, której boki są nienaruszonymi wycinkami powierzchni kłody. 
Rozróżnia się dwa rodzaje przetarcia jednokrotnego: blokowe i mieszane.
W pierwszym wszystkie sztuki tarcicy, stanowiący materiał mają jednakową grubość.
W przetarciu mieszanym materiałem głównym jest tarcica różnej grubości. Najgrubsze sztuki tarcicy pozyskuje się w tym wypadku ze środkowych części kłody, w miarę oddalanie się jej od środka uzyskuje się tarcicę coraz cieńszą.
O przetarciu jednokrotnym z obrzynaniem mówi się, gdy tarcica nieobrzynana po wyjściu z traka jest obrabiana na tarczówkach wzdłużnych. W rezultacie otrzymuje się tarcicę obrzynaną równolegle, której płaszczyzny boki i czoła mają kształt prostokątów. Jeżeli tarcica ma boki nieobrobione, co najmniej na połowie ich długości wówczas jest zaliczana do nieobrzynanej.
Niekiedy pozyskuje się tarcicę obrzynaną zbieżyści, które płaszczyzny mają kształt trapezów lub w razie obrzynania tylko z jednego boku tarcicę jednostronnie obrzynaną. W przetarciu dwukrotnym kłodę przeciera się w dwóch etapach bądź kolejno na dwóch trakach. Pierwsze przetarcie, czyli pryzmowanie polega na odpiłowaniu z kłody materiału bocznego w celu otrzymania pryzmy. Pryzmę po obróceniu o 90º przeciera się ponownie otrzymując od razu tarcicę obrzynaną. Tarcica ta ma jednolitą szerokość odpowiadającą grubości, z której została pozyskana.

LEGENDA:

Oznaczenie, symbol	operacja	Oznaczenie, symbol	operacja
	transport		manipulacja surowca
	przetarcie		podział dłużyc na kłody
	cięcie		segregacja
	pakowanie		magazynowanie
	kontrola		korowanie

4. WEKTOR WYJŚCIA

Wyroby przemysłowe

• Palety drewniane

• Meble i regały

• Płyty wiórowe

• Parapety

• Panele

• Drzwi

• Elementy więźby dachowej

• Łaty

Usługi produkcyjne

• Przetarcie jednostronne

• Przetarcie dwustronne

• Podsuszanie

• Suszenie

• Struganie czterostronne

• Impregnacja

• Frezowanie

• Docinanie do długości

Produkty uboczne

Produkty uboczne tartaku, takie jak pył powstający w trakcie obróbki drewna, wióry, trociny, są wykorzystywane w sąsiednich zakładach do produkcji płyty wiórowej lub MDF.

Braki, surowce wtórne, odpady

Część wykorzystywanego przez nas drewna pochodzi z recyklingu. Przetwarzamy drewno recyklingowe na produkty a także na ciepło w elektrowniach na biomasę 

Odpady tartaczne takie jak okorek, zrzyny, trociny, kore sprzedajemy zainteresowanym klientom np. na opał.

5. Zarządzanie

• Planowanie- Założeniem tartaku jest przetwarzanie większej ilości drewna i docieranie do nowych klientów. Wiąże się to z nowymi cyklami uruchamiania nowych wyrobów, unowocześnienie parku maszynowego, zwiększenie produkcji. Śledzenie i pomiar stopnia realizacji celów umożliwia podjęcie działań korygujących, jeśli postępy nie są zadowalające. Długoterminowa strategia firmy zakłada otwarcie kolejnych placówek przedsiębiorstwa, tym samym zwiększenie konkurencyjności.

• Organizowanie: Na czele tartaku stoi Prezes, któremu podlegają Dyrektor Naczelny oraz Dyrektor Finansowy. Na poszczególnych pionach produkcyjnych Dyrektorowi podlega brygadzista, który sprawuje pieczę i nadzór nad pracownikami bezpośrednio produkcyjnymi. Wszelkie inwestycje i wydatki na bieżącą działalność huty finansowane są ze środków własnych oraz ze środków pochodzących z programów ramowych Unii Europejskiej na wdrażanie innowacji organizacyjnych i produkcyjnych.

• Motywowanie: System wynagrodzeń został opracowany na bazie stawek progresywnych, zachęcających do zwiększania wydajności pracy możliwe są bonusy wynikające z wysokiej jakości świadczonej pracy. W przypadku nadgodzin i pracy weekendowej płacone jest 125% stawki.

• Kontrolowanie: porównanie stopnia realnych uzyskanych wyrobów z planami strategicznymi i operacyjnym. Wadliwe wyroby są usuwane, lub poddane recyklingowi.

6. Marketing

Firma posiada własną stronę internetową, zachęcającą do skorzystania z jego oferty jak i równeż niewielką sieć sklepów branżowych.

---