UNIWERSYTET ZIELONOGÓRSKI

WYDZIAŁ BUDOWNICTWA

I INŻYNIERII SANITARNEJ

ĆWICZENIE PROJEKTOWE

Z TECHNOLOGII WODY I ŚCIEKÓW

Wykonał:

Piotr Szymczak

gr 35B

Zielona Góra 2002

ZAKRES PROJEKTU

Zakresem projektu jest:

• opis technologiczny oczyszczalni

• obliczenie obiektów oczyszczalni

• schemat technologiczny oczyszczalni

• plan zagospodarowania terenu

• schematy urządzeń i obiektów technologicznych

DANE PROJEKTOWE

• Ogólna liczba mieszkańców OLM = 68000 M

• Jednostkowy wskaźnik nagromadzenia q_j = 200 dm³/Md

OPIS TECHNOLOGICZNY OCZYSZCZALNI ŚCIEKÓW

Przedstawiony poniżej proces technologiczny zapewnia na drodze mechanicznego, a następnie biologicznego oczyszczania usunięcie ze ścieków zanieczyszczeń organicznych oraz związków biogennych tj. azotu i fosforu.

Ścieki do oczyszczalni dopływają kolektorami, przez obiekty oczyszczalni ścieków przepływają grawitacyjnie.

Do oddzielenia ze ścieków większych zanieczyszczeń stałych powyżej 5 mm - instaluje się kraty mechaniczne schodkowe oraz jako awaryjne kraty płaskie z ręcznym usuwaniem skratek. Układ kanałów i zastawek odcinających przed i za kratami umożliwia wyłączanie z pracy dowolnej kraty bez wpływu na pracę całej oczyszczalni. Zatrzymane skratki zrzucane z krat, transportowane są podajnikiem ślimakowym do kontenera na skratki.

Ścieki po wstępnym oczyszczeniu na kratach kierowane są do piaskownika o przepływie poziomym przedmuchiwanago. Sedymentujący na dno piasek zgarniany jest przy pomocy zgarniacza mechanicznego do leja wykonanego w części czołowej piaskownika. Po ich napełnieniu usuwany jest okresowo do odwadniania mechanicznego lub grawitacyjnego. W piaskowniku zainstalowany jest ruszt napowietrzający średniopęcherzykowego napowietrzania, celem którego jest przedmuchiwanie przepływających ścieków sprężonym powietrzem. Zgarniacz mechaniczny piasku wyposażony jest w zgarniak części pływających - które zrzucane są do koryta części pływających (na końcu piaskownika) do węzła przeróbki osadów lub na składowisko.

Pozbawione zawiesin mineralnych ścieki odpływają z piaskownika do osadnika wstępnego.

W osadniku wstępnym następuje ostatni etap mechanicznego oczyszczania tj. sedymentacja wstępna. Do usuwania osiadających stałych zanieczyszczeń (osadów wstępnych) przeznaczony jest zgarniacz mechaniczny. Osad usuwany jest do węzła przeróbki osadów. Oczyszczone mechanicznie ścieki przepływają do komory defosfatacji.

Komora defosfatacji do której doprowadzane są ścieki i recyrkulowany osad (poprzez komorę predenitryfikacji) wyposażona jest w mieszadło zapewniające pełne wymieszanie zawartości komory.

Mechanizm usuwania fosforu polega na wykorzystaniu szczególnej zdolności mikroorganizmów tlenowych do przetrwania w warunkach beztlenowych. Mikroorganizmy te , żyjąc normalnie w warunkach tlenowych energię potrzebną uzyskują z utleniania związków organicznych. Wprowadzone w warunki beztlenowe starają się przetrwać przez uwolnienie fosforu który w postaci łańcucha polifosforanowego gromadzony jest w protoplazmie komórki. Organizmy te wprowadzone ponownie w warunki tlenowe nie tylko mineralizują substancje organiczne, ale także pobierają fosfor i przekształcają go w polifosforany . Ilości pochłanianego w warunkach aerobowych fosforu przekraczają przy tym często znacząco ilości fosforu " oddawanego" w warunkach anaerobowych. Szczególnie duże zdolności do opisanego kumulowania fosforu w postaci polifosforanów mają bakterie Acinobacter - mogą zawierać nawet do 25 % polifosforanów w przeliczeniu na suchą masę komórkową .

Kolejnym etapem biologicznego oczyszczania jest redukcja związków azotu w komorach osadu czynnego (symultanicznych). Wstępna faza denitryfikacji jest obecnie preferowanym sposobem biologicznego usuwania azotu, umożliwia bowiem wykorzystanie wewnętrznego źródła węgla z łatwo przyswajalnych substancji organicznych po wstępnym, mechanicznym oczyszczeniu ścieków. Doprowadzona z komory defosfatacji mieszanina ścieków i osadu, oraz ścieki recyrkulowane ze strefy nitryfikacji przetrzymywane są w warunkach niedotlenienia. W tych warunkach następuje redukcja związków azotu (azotanów ) do wolnego azotu. Następnie ścieki przeprowadzają do strefy aerobowej, gdzie ścieki poddane zostaną napowietrzaniu i następuje ostateczna redukcja związków organicznych (węgla) i nitryfikacja związków azotu.

Ścieki z komór osadu czynnego odpływają do osadników wtórnych. Wyposażenie osadników stanową zgarniacze mechaniczne osadu z korytem części pływających i przelewem regulowanym. W nich następuje końcowe sklarowanie ścieków, a sedymentujący na dno i zgarniany do leja osadowego osad czynny w sposób ciągły odprowadzany jest do przepompowni osadu skąd tłoczony jest na początek cyklu biologicznego oczyszczania, natomiast osad nadmierny odpływa do węzła przeróbki osadów.

BILANS ILOŚCIOWY ŚCIEKÓW

Określenie średniego dopływu ścieków na oczyszczalnię

Określenie maksymalnego godzinowego dopływu ścieków

gdzie:

n - współczynnik zależny od rodzaju kanalizacji; n=1 - dla kanalizacji rozdzielczej;

N_h i N_d - nierównomierności godzinowe i dobowe uzależnione od ilości mieszkańców:

Dla OLM > 5000:

Dla kanalizacji rozdzielczej n = 1

Określenie średniego godzinowego dopływu ścieków

gdzie:

T_hd - czas godzinowy dzienny uzależniony od RLM:

5 tys < OLM < 10 tys - T_hd=14 [h]

10 tys ≤ OLM < 20 tys - T_hd=16 [h]

OLM ≥20 tys - T_hd=18 [h]

BILANS JAKOŚCIOWY ŚCIEKÓW

Stężenie zanieczyszczeń

Ł_j - ładunek jednostkowy

BZT₅

Zawiesiny

Azot ogólny

Fosfor

DOBÓR URZĄDZEŃ NA OCZYSZCZALNI

Kraty rzadkie

• Napełnienie kanału z kratą przy przepływie Qh max

v - założona prędkość

b - założona szerokość kanału

• Objętość skratek usuwanych z kraty

a - jednostkowa objętość materiału zatrzymywanego na kratach ( dla krat rzadkich

a = 2 ÷5 dm³/M rok)

• Liczba prześwitów kraty

b_p - założony prześwit kraty

h - napełnienie kanału

v - założona prędkość

• Szerokość komory krat

n - liczba prześwitów

s - grubość prętów, s = 0,01 [m]

b - szerokość prześwitów

• Długość komory

B_r - szerokość kanału w miejscu mocowania krat [m]

b - szerokość kanału dopływowego [m]

L₁ - długość zwężenia kanału [m]

L₂ - długość komory przed kratą [m]

L₃ - długość komory przed kratą [m]

• Wysokość obniżenia dna komory w kracie

ρ - straty w kracie

β - współczynnik określający opór - dla prętów okrągłych β=1,79

Dobrano kratę rzadką z ręcznym usuwaniem skratek typu KR 740 firmy HYDROBUDOWA ŚLĄSK S.A. o parametrach:

Szerokość kanału B = 0,74 [m]

Głębokość kanału przed kratą Hk = 1,20 [m]

Głębokość kanału za kratą Hs = 1,23 [m]

Prześwit b_p = 40 [mm].

Krata rzadka służy do ominięcia w razie potrzeby krat gęstych. Użytkowana jest również w przypadku dużego dopływu ścieków do oczyszczalni, nie przewidzianych projektem.

Dobrano zastawkę kanałową typu 0,01 firmy HYDROBUDOWA ŚLĄSK S.A. o parametrach:

Szerokość kanału BK = 0,6 [m]

Głębokość kanału HK = 1,2 [m]

Wysokość zwierciadła HZ = 1,2 [m]

Skok zwierciadła S = 1,2 [m]

Napęd elektryczny

Materiał - stal nierdzewna

Kraty gęste

• Napełnienie kanału z kratą przy przepływie Qh max

v - założona prędkość

b - założona szerokość kanału

• Objętość skratek usuwanych z kraty

a - jednostkowa objętość materiału zatrzymywanego na kratach ( dla krat gęstych

a = 15 ÷ 25 dm³/M rok)

• Liczba prześwitów kraty

b - założony prześwit kraty

h - napełnienie kanału

v_k - założona prędkość

• Szerokość komory krat

s - grubość prętów, s = 0,01 [m]

b_p - szerokość prześwitów

v_k - założona prędkość

h - napełnienie kanału

f_b - stopień zwilżenia (dla prześwitu b_p < 8 mm f_b = 20)

• Długość komory

B_r - szerokość kanału w miejscu mocowania krat [m]

b - szerokość kanału dopływowego [m]

L₁ - długość zwężenia kanału [m]

L₂ - długość komory przed kratą [m]

L₃ - długość komory przed kratą

• Wysokość obniżenia dna komory w kracie

ρ - straty w kracie

β - współczynnik określający opór - dla prętów okrągłych β=1,79

Dobrano kratę schodkową SSL 2000 firmy HP WASTE WATER MANAGMENT AB o parametrach:

Długość 2500 [mm]

Wysokość 2420 [mm]

Szerokość 1475 [mm]

Szerokość szczeliny 6 [mm]

Wysokość transp. skratek 1270 [mm]

Szerokość efektywna 1340 [mm]

Wysokość spiętrzenia przed kratą 810 [mm]

Dobrano zastawkę kanałową typu 0,01 firmy HYDROBUDOWA ŚLĄSK S.A. o parametrach:

Szerokość kanału BK = 0,4 [m]

Głębokość kanału HK = 1,3 [m]

Wysokość zwierciadła HZ = 1,3 [m]

Skok zwierciadła S = 1,3 [m]

Napęd elektryczny

Materiał - stal nierdzewna

Dobrano przenośnik ślimakowy typu PS - 120 firmy EKO- CELKON S.C. o parametrach:

Średnica ślimaka 120 [mm]

Wysokość 150 [mm]

Szerokość 210 [mm]

Długość 4500 [mm]

Moc silnika 1,1 [kW]

Max. kąt pracy 30°

Przenośnik ślimakowy służy transportowania skratek do praski.

Dobrano praskę typu PSW 200/400 firmy UWA ( UMWELT - WASSER - ABWASSER ) o parametrach:

Przepustowość 2,0 [m³/h]

Napęd o mocy 2,0 [kW]

Stopień ochrony IP55

Moc całkowita 3,0 [kW]

Praska służy do zagęszczania skratek, które trafiają następnie do kontenera

• Piaskownik (o przepływie poziomym przedmuchiwany)

Powierzchnia piaskownika w rzucie

G_k = 19,5 [m/h] - obciążenie hydrauliczne

Długość piaskownika

Przyjęto L= 30 [m]

Szerokość piaskownika

Głębokość wdmuchiwania powietrza

T_p = 0,7 ⋅ H = 0,7 ⋅ 2,65 = 1,85 [m]

H - głębokość piaskownika

Jednostkowe zapotrzebowanie powietrza

Objętość piaskownika:

V_p = F ⋅ L = 4,0⋅ 30 = 120 [m³]

F - pole przekroju piaskownika [m²]

Godzinowe zapotrzebowanie powietrza

OC_h = Vp ⋅ OC = 120 თ 5,27 = 632,4 [m³/h]

Objętość zatrzymywanego piasku

Objętość zatrzymywanych ciał pływających

• Osadnik wstępny

Sumaryczna objętość części przepływowej

t_p = 1,2 [h] - czas przepływu

Sumaryczna powierzchnia osadnika w planie

q_f - jednostkowe obciążenie powierzchni osadnika [m/h]

Wysokość osadnika

Sumaryczna powierzchnia osadnika w przekroju poprzecznym

v_p - prędkość przepływu w przekroju osadnika [m/s]

Całkowita szerokość osadnika

Długość osadnika

n - ilość zespołów osadników

B - założona szerokość

Sprawdzenie proporcji wymiarów

L > 30 m

Obliczenie liczby Reynoldsa

warunek: Re ≤ 12500 - ruch laminarny;

ν - lepkość kinematyczna - zależna od temperatury ścieków i ilości zawiesin dopływających do osadnika

T = 10 [°C]

Wysokość całkowita osadnika

h₁ - wysokość, na której osadnik nie jest wypełniony ściekami h₁ ≥30 [cm]

h₂ - wys. osadnika, gdzie gromadzą się osady i gdzie pracuje zgarniacz h₂ =0,2÷0,7 [m]

Wysokość całkowita na dopływie

i - spadek dna osadnika

Wysokość całkowita na odpływie

Wymiary i objętość komory osadowej

Wymiary podstawy górnej B × B = 2,25 × 2,25 = 5,0625 [m²]

Wymiary podstawy dolnej b × b = 0,5 × 0,5 = 0,25 [m²]

Wysokość komory osadowej

Objętość komory osadowej

Niezbędna długość przelewów

Q₁ = 20÷40 [m³/m⋅h] - obciążenie hydrauliczne przelewu

Długość jednej krawędzi przelewowej

L = L_k / n = 39,1:3 = 13,03 [m]

Zastosowano dwa koryta przelewowe (jedno z dwustronnym dopływem ścieków, drugi z jednostronnym)

Zastosowano wlot z grzybkami

Do osadnika dobrano zgarniacz podłużny ze zgarniaczem dennym i zgarnieczem częsci pływających typu LF1 firmy UWA ( UMWELT - WASSER - ABWASSER ) o parametrach:

Szerokość - 4500 [mm]

Wysokość - 4000 [mm]

Prędkość jezdna - 3,5 [cm/s]

Koło jezdne ∅ 300

Napęd jezdny - 0,25 [kW]

Napęd podnos. 1 - 0,25 [kW]

Napęd podnos. 2 - 0,25 [kW]

Stopień ochrony IP55

Moc całkowita - 4,0 [kW]

• Komora defosfatacji

Procent redukcji zanieczyszczeń po części mechanicznej oczyszczalni ścieków przy czasie t = 1 ÷ 1,5 h

BZT₅ = 25 %

Zawiesina ogólna = 49 %

Azot ogólny = 9 %

Fosfor = 10 %

Stężenie ładunków zredukowanych

300 - 0,25 ⋅300 = 225 ⋅ 1,2 = 270 [g/m³]

275 - 0,49 ⋅ 275 = 140,25 ⋅ 1,2 = 168,3 [g/m³]

77,5 - 0,09 ⋅ 77,5 = 70,525 ⋅ 1,2 = 84,63 [g/m³]

15 - 0,1 ⋅ 15 = 13,5 ⋅ 1,2 = 16,2B [g/m³]

Sprawdzenie warunków progowych

N : BZT₅ = 0,31 - warunek niespełniony

P : BZT₅ = 0,06 - warunek niespełniony

BZT : N : P = 16,67 : 5,22: 1

Ścieki zawierają zbyt dużą zawartość azotu i warunek C : N : P = 20 : 4 : 1 nie jest do końca spełniony, dlatego też zaprojektowano komorę predenitryfikacji i dobrano odpowiednie mieszadło.

Objętość komory predenitryfikacji

V = 1,2 ⋅ Q_hsr ⋅ T_p = 1,2 ⋅ 755,55 ⋅ 0,25 = 190,1 [m³]

T_p - czas przetrzymania [h]

Moc całkowita

Komorę zaprojektowano w kształcie walca o promieniu 5 m i wysokości 3 m długości obwodu 31,4 m.

Dobrano mieszadło zanurzalne typu MD80 - 48/288/1,5 firmy REDOR o parametrach:

Średnica ∅ 480

Obroty śmigła 288 [min^-1]

Moc śmigła 1,0 [kW]

Wydajność 0,27 [m³/s]

Siła ciągu 0,39 [kN]

Masa 125 [kg]

Dobrano prowadnicę do mieszadeł zatapialnych typu PR - 100 firmy PROMA S.C.

Dobrano żuraw obrotowy z napędem ręcznym typu ŻPR - 150 firmy PROMA S.C. o parametrach:

Udźwig maksymalny 150 [kg]

Regulacja wysięgu roboczego od 650 do 1200 [mm]

Zakres obrotu 360°

Wymiary gabarytowe 360 × 1290 × 2770 [mm]

Mocowanie poziome

Masa własna 53 [kg]

Zabezpieczenie antykorozyjne - cynkowanie ogniowe

Objętość komory defosfatacji

T_p - czas przetrzymania [h]

Moc całkowita

Komorę zaprojektowano w kształcie walca o promieniu 16 m i wysokości 3 m długości obwodu 100,53 m.

Dobrano mieszadło zanurzalne typu MD80 - 80/363/11,0 firmy REDOR o parametrach:

Średnica ∅ 800

Obroty śmigła 363 [min^-1]

Moc śmigła 9,67 [kW]

Wydajność 1,35 [m³/s]

Siła ciągu 4,03 [kN]

Masa 150 [kg]

Dobrano prowadnicę do mieszadeł zatapialnych typu PR - 100 firmy PROMA S.C.

Dobrano żuraw obrotowy z napędem ręcznym typu ŻPR - 150 firmy PROMA S.C. o parametrach:

Udźwig maksymalny 150 [kg]

Regulacja wysięgu roboczego od 650 do 1200 [mm]

Zakres obrotu 360°

Wymiary gabarytowe 360 × 1290 × 2770 [mm]

Mocowanie poziome

Masa własna 53 [kg]

Zabezpieczenie antykorozyjne - cynkowanie ogniowe

• Komora osadu czynnego

Ilość przyswojonego przez biomasę azotu

Współczynnik denitryfikacji

N_o - azot ogólny dopływający do części mechanicznej

N_e - ilość azotu jaka może pozostać w ściekach

Np. - azot przyswojony

BZT₅ - BZT₅ ścieków dopływających

Stosunek objętości niezbędnej do denitryfikacji do całkowitej objętości komory

Wiek osadu dla nitryfikacji

T - temperatura dla ścieków; T=10 [°C];

SF - współczynnik bezpieczeństwa, który uwzględnia wahanie ładunków azotu, wpływ niskich stężeń związków amonowych, brakującego tlenu i wahań pH.

Dla OLM > 20 tys. SF = 2,9

Wiek osadu dla nitryfikacji i denitryfikacji:

Przyrost osadu nadmiernego w części biologicznej

TS₀ - stężenie zawiesin dopływających;

F - współczynnik zwiększający; F=1,072^(T-15)=1,072^-5

Objętość osadu powstałego w wyniku chemicznego strącania fosforu

P_D - fosfor, który uległ defosfatacji

P₀ - fosfor dopływający

P_e - ilość fosforu jaka może pozostać wściekach

η - sprawność defosfatacji (40%)

Całkowita objętość osadu

Obciążenie osadu ładunkiem zanieczyszczeń

Ponieważ BTS powinno wynosić 0,05 ÷ 0,15 przejęto 0,05

Obciążenie komory osadu czynnego biomasą

X - stężenie zawiesiny w osadzie czynnym

Całkowita objętość komory osadu czynnego

Objętość strefy denitryfikacji

Objętość strefy nitryfikacji

Bilans azotu

Azot, który uległ denitryfikacji

Azot ogólny na odpływie

N₀ - azot, który dopływa na część mechaniczną

N_D - azot, który uległ denitryfikacji

N_P = azot przyswojony przez biomasę

Ilość azotu azotanowego na odpływie

Wymagana minimalna sprawność denitryfikacji

Minimalny stopień recyrkulacji osadu

Wymagana minimalna sprawność nitryfikacji

Jednostkowe zapotrzebowanie na tlen, niezbędne do rozkładu związków węgla

t_TS - wiek osadu dla nitryfikacji i denitryfikacji

F - współczynnik zwiększający; F=1,072^(T-15)=0,706

Jednostkowe zużycie tlenu niezbędne do recyrkulacji związków azotu

NO_3e - azot ogólny na odpływie

N_D - azot, który uległ denitryfikacji

BZT₅ - ładunek BZT₅ zredukowany

Całkowite zapotrzebowanie tlenu

C_S - stężenie nasycenia tlenu w wodzie dla temperatury obl.=10˚C → C_S = 11,53 [mg/l]

C_X - wymagana zawartość tlenu w komorze C_X = 1,5 [mg/l]

f_C - współczynnik uderzeniowy, uzależniony od wieku osadu f_C=1,47· t_TS^-0,09=1,11

f_N - współczynnik uderzeniowy; dla OLM > 20 tys. f_N = 5,16·t_T^-0,46=1,30

Całkowite zapotrzebowanie tlenu oblicza się dla dwóch wariantów:

• f_N=1

f_C = 1,11

• f_N=1,30

f_C=1

Do dalszych obliczeń uwzględnia się wartość większą, a więc OB. = 2,17 z wariantu II.

Wymagana zdolność natlenienia

OB. - całkowite zapotrzebowanie tlenu

Ł_BZT - ładunek BZT₅

α - współczynnik natlenienia zależny od sposobu napowietrzania; α = 0,95

Całkowita długość mammotrotorów

OC_h - wymagana zdolność natlenienia;

Z_r - założona zdolność natlenienia mammotrotorów dla 1 m bieżącego rotora

Dobrano 8 mammotrotorów o długości roboczej 7,5 m. Długość rzeczywista rotora 9,0 m.

• Osadniki wtórne radialne

Sumaryczna objętość powierzchni przepływowej

t_p - czas przetrzymania [h]

Dodatkowa objętość potrzebna do zagęszczenia osadu recyrkulowanego

t_r - czas zagęszczania osadu [h]

R - recyrkulacja wewnętrzna

Objętość całkowita

Powierzchnia osadnika

q_p - obciążenie powierzchni osadnika [m³/m²h]

Wysokość części przepływowej osadnika

Zakładamy ilość osadników n = 2

Średnica cylindra rozpływowego

Powierzchnia kolumny centralnej

Całkowita powierzchnia osadnika

a_c - Powierzchnia kolumny centralnej

F - sumaryczna powierzchnia

n - ilość osadników.

Całkowita średnica osadnika

Stosunek D/H ( D/H = 9,0 ÷ 12,0 )

Głębokość osadnika na obwodzie

h₁ - wysokość, którą dodaje się do całkowitej objętości ze względu na pracę zgarniacza [m]

h₂ - wysokość części nie wypełnionej ściekami [m]

Głębokość osadnika przy kolumnie centralnej

d - średnica leja osadowego [m]

Niezbędna długość przelewu

q_j - obciążenie krawędzi przelewu [m³/m²h]

Dobrano obrotowy zgarniacz osadu typu ZURc (po jednym na osadnik) o parametrach:

Średnica D = 29170 [mm]

Wysokość H = 4720 [mm]

Średnica D₁ = 4000 [mm]

Średnica D₂ = 4330 [mm]

Moc N = 1,0 [kW]

Prędkość v = 0,06 [m/s]

Średnica kół jezdnych ∅ 360

Mechaniczny zbieracz części pływających — na zamówienie.

OBILCZENIA HYDRAULICZNE

Osadnik wtórny

Rzędna terenu przy osadniku wtórnym wynosi R_t = 90,00 m npm. Rzędna zwierciadła w osadniku R_zw = 89,70 m npm.

W obliczeniach uwzględniono:

• straty liniowe

λ - współczynnik oporów linowych (0,02)

l - długość rurociągu

d - średnica rurociągu

v - prędkość przepływu

g - przyspieszenie ziemskie

• straty miejscowe

ρ - współczynnik oporów miejscowych

dla kolana ρ = 0,5

wylot ρ = 0,5

wlot ρ = 1,0

Sumując straty miejscowe i liniowe otrzymamy straty przepływu.

Komora rozdziału:

Q = 703,8 m³/h

l = 62 m

d = 500 mm

v = 0,99 m/s

Δh_l = 0,12 m

Δh_m = 0,12 m Δh = Δh_l + Δh_m = 0,24 m

Rz_{zw dolnego} = 89,70 + Δh = 89,94 m npm.

Rz_{krawędzi przelewowej} = 89,94 + 0,15 = 90,09 m npm.

Długość krawędzi przelewowej L = 2,5 m. Spiętrzenie nad krawędzią Δh = 0,18 m.

Rz_{zw górnego} = 90,09 + 0,18 = 90,27 m npm.

Komora osadu czynnego

Q = 703,8 m³/h

l = 34 m

d = 500 mm

v = 0,99 m/s

Δh_l = 0,7 m

Δh_m = 0,12 m Δh = Δh_l + Δh_m = 0,19 m

Rz_{zw dolnego} = 90,27 + Δh = 90,46 m npm.

Rz_{krawędzi przelewowej} = 90,46 + 0,15 = 90,61 m npm.

Długość krawędzi przelewowej L = 2,5 m. Spiętrzenie nad krawędzią Δh = 0,18 m.

Rz_{zw górnego} = 90,61 + 0,18 = 90,79 m npm.

Komora rozdziału:

Q = 703,8 m³/h

l = 32 m

d = 500 mm

v = 0,99 m/s

Δh_l = 0,06 m

Δh_m = 0,17 m Δh = Δh_l + Δh_m = 0,23 m

Rz_{zw dolnego} = 90,79 + Δh = 91,02 m npm.

Rz_{krawędzi przelewowej} = 91,02 + 0,15 = 91,17 m npm.

Długość krawędzi przelewowej L = 2,5 m. Spiętrzenie nad krawędzią Δh = 0,18 m.

Rz_{zw górnego} = 91,17 + 0,18 = 91,35 m npm.

Komora defosfatacji:

Q = 1407,6 m³/h

l = 37 m

d = 600 mm

v = 1,38 m/s

Δh_l = 0,12 m

Δh_m = 0,14 m Δh = Δh_l + Δh_m = 0,26 m

Rz_{zw dolnego} = 91,35 + Δh = 91,61 m npm.

Rz_{krawędzi przelewowej} = 91,61 + 0,15 = 91,76 m npm.

Długość krawędzi przelewowej L = 2,5 m. Spiętrzenie nad krawędzią Δh = 0,18 m.

Rz_{zw górnego} = 91,76 + 0,18 = 91,94 m npm.

Osadnik wstępny podłużny

Q = 1173 m³/h

l = 38 m

d = 600 mm

v = 1,15 m/s

Δh_l = 0,08 m

Δh_m = 0,13 m Δh = Δh_l + Δh_m = 0,21 m

Rz_{zw dolnego} = 91,94+ Δh = 92,15 m npm.

Rz_{krawędzi przelewowej} = 92,15 + 0,15 = 92,30 m npm.

Długość krawędzi przelewowej L = 13,03 m. Spiętrzenie nad krawędzią Δh = 0,01 m.

Rz_{zw górnego} = 92,30 + 0,01 = 92,31 m npm.

Komora rozdziału:

Q = 391 m³/h

l = 16 m

d = 300 mm

v = 1,53 m/s

Δh_l = 0,13 m

Δh_m = 0,18 m Δh = Δh_l + Δh_m = 0,31 m

Rz_{zw dolnego} = 92,31+ Δh = 92,62 m npm.

Rz_{krawędzi przelewowej} = 92,62 + 0,15 = 92,77 m npm.

Długość krawędzi przelewowej L = 2 m. Spiętrzenie nad krawędzią Δh = 0,18 m.

Rz_{zw górnego} = 92,77 + 0,18 = 92,95 m npm.

Piaskownik podłużny przedmuchiwany:

Q = 1173 m³/h

l = 36 m

d = 600 mm

v = 1,15 m/s

Δh_l = 0,08 m

Δh_m = 0,20 m Δh = Δh_l + Δh_m = 0,28 m

Rz_{zw dolnego} = 92,95+ Δh = 93,23m npm.

Rz_{krawędzi przelewowej} = 93,23 + 0,15 = 93,38 m npm.

Długość krawędzi przelewowej L = 2 m. Spiętrzenie nad krawędzią Δh = 0,18 m.

Rz_{zw górnego} = 93,38 + 0,18 = 93,56 m npm.

Budynek krat:

Q = 1173 m³/h

l = 16 m

d = 600 mm

v = 1,15 m/s

Δh_l = 0,04 m

Δh_m = 0,17 m Δh = Δh_l + Δh_m = 0,21 m

Rz_{zw dolnego} = 93,56+ Δh = 93,77 m npm.

Rz_{krawędzi przelewowej} = 93,77 + 0,15 = 93,92 m npm.

Długość krawędzi przelewowej L = 2 m. Spiętrzenie nad krawędzią Δh = 0,18 m.

Rz_{zw górnego} = 93,92 + 0,18 = 94,10 m npm.

26