Konspekt katechezy misyjnej dla I roku gimnazjum - grudzień
Temat: Maryja wzorem ewangelizacji
Cel dydaktyczny: Ukazanie Maryi jako wzoru ewangelizacji.
Cel wychowawczy: Uczenie się od Maryi sposobów ewangelizowania.
Metody i formy:
Modlitwa,
praca w grupach nad tekstem,
krótki wykład,
graficzna prezentacja pracy z grup,
śpiew.
Środki i pomoce dydaktyczne:
Pismo św., Dekret o działalności misyjnej Kościoła ( DM), encyklika Redemptoris missio (RMis), Materiały formacyjne- Młodzi dla Misji - Spotkanie z misjami, List Jana Pawła II o różańcu.
Plan katechezy:
Powitanie uczniów
Modlitwa
Sprawdzenie listy obecności
Zapis tematu na tablicy
Przeczytanie tekstu z Dziejów Apostolskich (Dz 1, 12-14)
Krótki wykład komentujący przeczytany tekst i ukazujący rolę Maryi w ewangelizacji
Przeczytanie tekstu z Ewangelii św. Łukasza (Łk 1, 39-56)
Praca w grupach nad tekstem, by odpowiedzieć na pytanie jaki sposób ewangelizowała Maryja?
Prezentacja pracy grup i zapisanie jej do zeszytów.
Modlitwa końcowa
Śpiew: Uczyńcie co wam mówi syn
Załączniki
Modlitwa na rozpoczęcie katechezy
Matko ludzi i ludów,
Ty, która znasz wszystkie ich cierpienia i nadzieje,
Ty, która czujesz po macierzyńsku wszystkie zmagania pomiędzy
dobrem a złem, pomiędzy światłością a ciemnością,
które wstrząsają współczesnym światem,
przyjmij nasze wołanie skierowane w Duchu Świętym
wprost do Twojego serca i ogarnij, prosimy,
miłością Matki i Służebnicy Pańskiej ten nasz ludzki świat,
który Ci zawierzamy i poświęcamy, pełni niepokoju o doczesny los ludzi i ludów.
W szczególny sposób powierzamy Ci i poświęcamy
tych ludzi i te narody, które tego najbardziej potrzebują.
Pod Twoją obronę uciekamy się, Święta Boża Rodzicielko!
Naszymi prośbami racz nie gardzić w potrzebach naszych!
Racz nie gardzić!
Przyjmij naszą ufność pokorną i nasze zawierzenie.
(Jan Paweł II, Fatima, 13 maja 1982)
Modlitwa końcowa
Królowo świata, Matko nasza,
pamiętaj o wszystkich narodach,
zgromadź tych, którzy podążają za Chrystusem,
aby stanowili jedność w Kościele Twojego Syna.
Aby ci wszyscy, którzy jeszcze nie rozpoznali
w Jezusie Syna Ojca, zostali przyciągnięci Jego światłem.
Aby ci wszyscy, których już porwał sobą Chrystus,
głosili Dobrą Nowinę całym swym życiem.
Która byłaś przy apostołach, gdy zakładano Kościół,
wspomagaj współczesnych apostołów,
aby odważnie głosili Słowo Boże.
Która otwarta na Ducha Świętego byłaś gotowa
powitać Chrystusa w sobie i oddać Mu świat,
wyproś dla wielu młodych ludzi podobną
otwartość i dostępność.
Pani świata, Królowo Pokoju, wyproś dar pokoju
dla narodów rozdartych przez nienawiść, urazy i rasizm.
Niech przykazanie miłości Twojego Syna
przezwycięży i pojedna wszystkie serca, aby razem mogły śpiewać chwałę
Ojca, Syna i Ducha Świętego. Amen.
UCZYŃCIE, CO WAM MÓWI SYN
1. Usłysz Bożej Matki głos,
Która wzywa dzisiaj nas.
Chce u Syna znów wyprosić
Cud przemiany serc.
Ref.: Uczyńcie, co wam mówi Syn,
Przyobleczcie wiarę w czyn.
Niech się Słowo Boże stanie
Ciałem w każdym z was.
2. Bóg ukochał w Synu świat,
Chce zamieszkać w każdym z nas.
Naucz, Matko, jak zbudować
Bogu w sercu dom.
3. Serce ludzkie dręczy głód,
Ciągle szuka, gdzie jest Bóg?
Naucz, Matko, jak powtórzyć
Betlejemską noc.
MARYJA WZOREM EWANGELIZACJI
Kościół ze swej natury jest misyjny, powołany, by głosić Dobrą Nowinę o zbawieniu wszystkich ludzi w Jezusie Chrystusie. W ewangelizowaniu czerpie on natchnienie z Maryi, która jako pierwsza dostąpiła ewangelizacji i pierwsza podjęła ją, poprzez swoje posłuszeństwo wobec planu, który objawił Jej Bóg. Niesie Jezusa do Elżbiety, stając się przez to wzorem dla tych wszystkich, którzy podejmują wysiłek objawiania Jezusa ludziom każdej kultury, w każdym miejscu i w każdym czasie. Jej obecność wnosi w dom Elżbiety i Zachariasza światło wiary, służbę, otwartość i dyspozycyjność. Maryja pierwsza uwierzyła i stała się pierwszą uczennicą Chrystusa, dlatego można Ją traktowa“ jako pierwszą misjonarkę. To właśnie Ona dała światu Chrystusa, dlatego stała się wzorem dla Kościoła misyjnego i każdego apostoła. Gdziekolwiek przepowiadane jest zbawienie w Jezusie Chrystusie, tam jest także Maryja. Kościół patrzy na Maryję jako na wzór i Przewodniczkę prowadzącą ludzi do Jezusa Chrystusa. Maryja jest wzorem wiary, nadziei i miłości dla każdego misjonarza. Jej heroiczna wiara poprzedza apostolskie dawanie świadectwa przez Kościół i wciąż pozostaje w sercu Kościoła (por. RMis 27).
Maryja pierwsza uczennica Jezusa Chrystusa jest pierwszą ewangelizującą i przewodniczką wszystkich, którzy ewangelizują. Jest wzorem w słuchaniu słowa Bożego. Oddała się Ona całkowicie realizacji misji, którą Bóg Ojciec Jej wyznaczył. W naszym pielgrzymowaniu Maryja jest nam Matką i nauczycielką wiary, starającą się, aby nasze umysły i serca nieustannie przenikało światło Ewangelii i przynosiło w nas owoce świętości. Kościół ukazując Chrystusa światu uczestniczy w macierzyństwie Maryi. Dziewica Maryja, w której wierzący odkrywają miłość mądrej i kochającej Matki, jest znakiem i obrazem duchowego macierzyństwa Kościoła.
Kościół, zapatrzony w Maryję, pragnie tak jak Ona przez swoje posłuszeństwo Bogu, wiarę, modlitwę, rozważanie słowa Bożego i służbę, kontynuować misję Jezusa Chrystusa. Jak apostołowie po Wniebowstąpieniu Chrystusa, Kościół powinien gromadzić się w Wieczerniku z Maryją, by błagać o Ducha Świętego i otrzymać moc i odwagę do wypełnienia misyjnego nakazu. Potrzebujemy równieý i my, by Duch nas przemienił i prowadził.
„U progu trzeciego tysiąclecia cały Kościół wezwany jest do głębszego przeżywania tajemnicy Chrystusa i pełnej wdzięczności współpracy z dziełem Zbawienia. Czyni to z Maryją i tak jak Maryja, która jest dla niego Matką i wzorem. Jest Ona wzorem macierzyńskiej miłości, jaka powinna ożywiać wszystkich, którzy podejmują trud realizowania posłania misyjnego w dzisiejszym świecie.” (RMis 92). Jan Paweł II zachęca nas, byśmy wzywali Maryję, Gwiazdę pierwszej i nowej ewangelizacji, i w Jej ręce złożyli wszystkie troski ewangelizacyjne, by Ona pomogła nam głosić Jej Syna.
Nie zostajesz bez pomocy
W każdym numerze dwumiesięcznika „Misje Dzisiaj”, który jest czasopismem dwóch papieskich dzieł: PDRW i PDPA, jest dział poświęcony Matce Bożej, prowadzony przez ks. Kazimierza Górala. Bogaty materiał dotyczący kultu i objawień Matki Bożej w różnych częściach świata znajdziesz więc zawsze na s. 16 „Misji Dzisiaj”, w rubryce pod nazwą Różaniec Misyjny.
Matka o różnych twarzach
W VI w. papież Grzegorz Wielki pisał do misjonarzy w Anglii, kapłana Wawrzyńca i opata Melitona: „Nie należy burzyć świątyń bożków, lecz tylko niszczyć bożki. Świątynie trzeba poświęcać i zachowywać także religijne zwyczaje, nadając im charakter chrześcijański. W ten sposób, pozostawiając ludziom coś z ich radości zewnętrznych, doprowadzicie ich łatwo do spraw ducha". Skutki posłuszeństwa tym papieskim zaleceniom są widoczne do dzisiaj. W miejscach kultu pogańskich Celtów wznoszą się do dziś świątynie chrześcijańskie, wśród nich liczne sanktuaria poświęcone Najświętszej Dziewicy. Właśnie Ona dała przykład wykorzystania kultury przedchrześcijańskiej dla przybliżenia prawd ewangelicznych różnym narodom i kulturom.
Maryja objawiła się Indianom azteckim w 1531 r. na miejscu, gdzie wcześniej stała pogańska świątynia bogini Tonantzin, „Matki wszystkich bogów". Tu kazała zbudować kaplicę poświęconą Jej, „Matce Prawdziwego Boga" — tak się przedstawiła Indianinowi. Jej strój podczas objawienia, ze wszystkimi ozdobami i symbolami, nawiązywał ściśle do wierzeń i tradycji Azteków.
C
iekawe są zeznania dotyczące koloru skóry twarzy Matki Bożej. Afrykańczycy ujrzeli Maryję w Kibeho w 1981 r. Właśnie w Rwandzie Alfonsine Mumureke, jedna z widzących, mówiła: „Matka Najświętsza nie była biała jak na swych wizerunkach; trudno mi określić kolor Jej skóry, ale była niewymownie piękna". Analiza licznych objawień Matki Bożej pozwała wysnuć wniosek, że Niebo pragnie do swoich dzieci, żyjących na różnych szerokościach geograficznych i wychowanych w różnych kulturach, mówić ich językiem, zrozumiałym dla ich mentalności i poziomu inteligencji.
Posłani do różnych ludów misjonarze wszystkich czasów korzystali z bogactwa miejscowej kultury, aby jej językiem głosić orędzie Ewangelii. Wymownym przykładem takiej inkulturacji było opowiadanie Ewangelii tańcem, który jest najlepiej rozumianą „mową" ludów Indii. Autorem tego eksperymentu był Ślązak o. Proksz SVD, który w latach 50. XX w. stworzył indyjski religijny zespól folklorystyczny, który tańcem głosił Ewangelię.
R
ównież wizerunki Najświętszej Dziewicy, zwłaszcza w Azji, nawiązują swoim podobieństwem do najbardziej szlachetnych postaci w panteonie religii Wschodu. W krajach buddyjskich figury Matki Bożej podobne są do statuetek bogini Koan-Yin, dziewicy, która jest miłosierną matką dla cierpiącej ludzkości. W Korei Maryja bywa przedstawiana jako Królowa Pokoju w stroju tamtejszej księżniczki. W ikonografii maryjnej Afryki coraz częściej pojawia się ciemnoskóra Madonna ubrana w strój Afrykanek z Dzieciątkiem niesionym na plecach.
Warto podkreślić, że w dziele ewangelizacji ludów Dalekiego Wschodu, jak i Czarnej Afryki w XIX i XX w. wielką rolę odegrała ikona Madonny z Jasnej Góry, której śniade oblicze tak „swojską" czyniło Matkę Jedynego Boga, głoszonego przez misjonarzy Jego ciemnoskórym dzieciom.
Ks. kazimierz góral