Imię i nazwisko: Dawid Klupś Kierunek: ETI Semestr: III	Spawanie łukowe elektrodami otulonymi	Data ćwiczenia: 17.12.2014
Prowadzący: mgr.inż.P.Dziarski			Zaliczenie:

1. Charakterystyka metody

SPAWANIE ŁUKOWE RĘCZNE ELEKTRODĄ OTULONĄ - metoda łączenia materiałów, w której trwałe złącze uzyskuje się w wyniku stopienia ciepłem łuku elektrycznego topliwej elektrody otulonej i materiału spawanego.

• Łuk elektryczny jarzy się między rdzeniem elektrody pokrytym otuliną i spawanym materiałem. Zajarzenie łuku odbywa się poprzez lekkie uderzenie/potarcie końcówką elektrody otulonej o materiał rodzimy. Oba te elementy podłącza się uprzednio do źródła prądu - zajarzenie łuku zamyka obwód elektryczny.

• Zasilanie łuku spawalniczego: prąd przemienny lub stały z biegunowością ujemną bądź dodatnią.

• Temperatura łuku do 6000K. Intensywne ciepło łuku stapia elektrodę, której metal jest przenoszony do jeziorka spoiny.

• Osłona łuku: gazy i ciekły żużel powstałe w wyniku rozpadu otuliny elektrody pod wpływem ciepła łuku; gazy: CO₂, CO, H₂O oraz produkty ich rozpadu.

• Spoina - stopione ciepłem łuku: rdzeń metaliczny elektrody, składniki metaliczne otuliny elektrody oraz nadtopione brzegi materiału rodzimego.

• Po zakończonym spawaniu następuje usunięcie żużla z lica spoiny i materiału rodzimego.

• Stosowane otuliny elektrod: rutylowe, kwaśne, zasadowe, fluorkowe, cyrkonowe, celulozowe i inne.

1 - rdzeń elektrody

2 - otulina

3 - krople metalu przenoszone z elektrody do jeziorka

4 - krople żużla przenoszone z elektrody do jeziorka

5 - osłona gazowa łuku

6 - jeziorko płynnego metalu

7 - spoina

8 - warstwa zakrzepłego żużla

9 - element spawany

2. Parametry spawania elektrodą otuloną:

• 
  rodzaj prądu spawania: przemienny bądź stały

• biegunowość prądu spawania: +/-

• natężenie prądu spawania [A]

• napięcie łuku [V]

• prędkość spawania [m/min]

• średnica elektrody [mm]

• rodzaj otuliny elektrody

• pochylenie elektrody w stosunku do złącza [°]

3. Funkcje otuliny:

• osłona łuku przed dostępem atmosfery

• łatwe zajarzenie łuku spawalniczego

• stabilizacja łuku spawalniczego

• wprowadzenie do obszaru spawania pierwiastków odtleniających, wiążących N₂ i rafinujących ciekły metal spoiny

• wytworzenie żużla

4. Funkcje żużla:

• wpływ na wielkość przenoszonych kropel stopiwa

• zabezpieczenie kropli ciekłego metalu stopiwa i jeziorka spawalniczego przed dostępem gazów z atmosfery

• ochrona i formowanie krzepnącego ściegu spoiny i opóźnianie jego stygnięcia

• regulacja składu chemicznego spoiny

5. Przebieg ćwiczenia:

1. Zapoznanie się z metodą spawania ręcznego elektrodą otuloną oraz omówienie podstawowych zasad BHP.

2. Przygotowanie studenta spawacza do pracy: założenie fartucha skórzanego, rękawicy na prawą dłoń oraz wzięcie do dłoni lewej maski chroniącej przed promieniowaniem UV oraz iskrami i wybijanym żużlem.

3. Zajarzenie łuku elektrycznego poprzez uderzenie lub potarcie rdzeniem elektrody o materiał spawany.

4. Właściwe spawanie polegające na prowadzeniu elektrody z odpowiednią prędkością, ustawionej tak, by rdzeń znajdował się około 3mm od powierzchni powstającego złącza. Implikuje to najkorzystniejszą długość łuku elektrycznego.

5. W razie przyklejenia rdzenia elektrody do materiału rodzimego należało energicznie wychylać elektrodę na lewo i prawo w celu jej odłączenia lub też, gdy było to niemożliwe, należało rozłączyć obwód elektryczny, wyjmując elektrodę z uchwytu (rozluźnienie uchwytu, bez dotykania elektrody).

6. Zakończenie spawania. Bezpieczne odłożenie uchwytu wraz z elektrodą na specjalny wieszak, następnie wybicie warstewki żużla młotkiem (maska ochronna cały czas na twarzy) i oczyszczenie spoiny szczotką drucianą. Po tej operacji można było zaobserwować lico.

6. Wnioski:

• Przebieg spawania uzależniony jest w znacznym stopniu od umiejętności spawacza.

•  Zajarzenie łuku ma charakter kontaktowy poprzez dotknięcie końca elektrody do materiału spawanego.

• Podczas spawania należy kontrolować odległość elektrody od spawanego materiału

• Wyższe napięcie łuku (wzrost jego długości) powoduje zwiększoną ilość rozprysków , mniejsza stabilność i większą podatność na zjawisko ugięcia. Zbyt długi łuk powodu grubokroplowy charakter przenoszenia stopiwa.

• Konieczna jest odpowiednia prędkość spawania (zbyt szybko - spoina wąska i nieregularna, zbyt wolno - spoina zbyt wysoka i szeroka)

• Podczas spawania powstaje żużel , który należy mechanicznie usuwać po ułożeniu jednego ściegu.

• Wydziela się duża ilość gazów i dymów spawalnicznych, dlatego na stanowiskach stosuje się wyciągi.

•  Topiąca się otulina elektrody wydziela gazy, które chronią płynny metal przed wpływem atmosfery a następnie krzepnie i tworzy na powierzchni jeziorka żużel, który chroni krzepnący metal spoiny przed wpływem otoczenia

- 4 -