PRAWO KANONICZNE W SYSTEMIE PRAWA
Celsus - „prawo to sztuka stosowania tego co dobre i słuszne”
Uśpian - „prawo wyznacza jak uczciwie żyć i nie szkodzić drugiemu, oddać każdemu co mu się należy”
Prawo w ujęciu podmiotowym i przedmiotowym
Podmiotowym- daje danej osobie uprawnienia i obowiązki wynikające z przepisów prawnych i godności osoby ludzkiej.
Przedmiotowym- przepisy prawne pochodzące z różnych źródeł, są to na ogół normy współżycia, określające relacje między osobami oraz jednostką a społecznością.
Podział prawa:
a) boskie : naturalne i objawione
b) ludzkie:
-kościelne : kościoła katolickiego, prawosławnego, muzułmańskie, żydowskie(materialne i formalne)
-świeckie : międzynarodowe i krajowe (materialne i formalne)
Prawa wiernych:
1.Prawa świecki
2.Prawa duchownych,
3.Prawa wspólne wszystkich wiernych- wyróżnia się obowiązki:
- 6 wobec kościoła:
* utrzymywania wspólnoty z kościołem,
* starannego wykonywania zadań powierzonych w kościele,
* prowadzenie świetnego życia i troski o uświęcenie Kościoła,
* współpracy w budowaniu społeczności Kościoła,
*posłuszeństwa duszpasterza w zakresie wiary, moralności, zarządzania,
*zaradzenia potrzebom Kościoła (łożenie datków)
- 3 wobec świata (kanon 222 § 2)
* realizowania sprawiedliwości społecznej,
*reprezentowanie kościoła poprzez życie codzienne zgodne z zasadami wiary
*współdziałanie w ewangelizowaniu świata.
1)Prawo o stowarzyszeniach
Uprawnienia wiernych
1) zapewniające własny rozwój osobisty
- prawo do wychowania chrześcijańskiego zmierzającego do dojrzałości osoby, a m.in. do poznania nauki kościoła i zasad życia chrześcijańskiego,
- prawo do korzystania z dóbr duchowych kościoła ( sakramentów, słowa bożego, homilii)
- prawo do uczestniczenia do liturgii własnego obrządku,
- prawo do zaspokajania potrzeb duchowych poprzez swoich duszpasterzy,
- prawo rozwoju własnej drogi życia duchowego, ale zgodną z nauka kościoła,
- prawo swobodnego wybory stanu życia.
2) chroniące działania we wspólnocie:
- prawo i obowiązek wyjawienia duszpasterzowi swego zdania w sprawach dotyczących dobra kościoła,
- prawo do dobrego imienia oraz własnej intymności,
- prawo należenia do rad kościelnych,
- prawo do zakładania i prowadzenia stowarzyszeń,
- prawo wspierania działalności apostolskiej,
- prawo do poszukiwań naukowych i wydawania roztropnych opinii.
3) administracyjne i sądowe:
- prawo legalnego dochodzenia i obrony swoich uprawnień,
- prawo sadzenia przez kompetentny sąd w oparciu o przepisy prawa kanonicznego,
- prawo nie nakładania na wiernych kar, które były by niezgodne z prawem.
Zasady korzystania z uprawnień:
1) zasady powszechne (kanon 223) dotyczą wszystkich ludzi, Należy zważać na:
- dobro wspólne kościoła,
-uprawnienia innych osób,
- swoje obowiązki wobec innych,
- decyzje porządkowe władzy kościelnej.
2) szczegółowe (ograniczenia szczegółowe)
- dotyczące wieku. Pierwsze uprawnienia nabywa się w wieku 7 lat- komunia święta, kolejne 14-bierzmowanie, 18-pełnioletnośc, 24-kapłaństwo, 35-biskupstwo.
- zamieszkanie,
- brak pełnej jedności z kościołem,
- podleganie karze kościelnej
Grupy praw świeckich
- prawa dotyczące rozwoju kościoła- uprawnienie i obowiązek współdziałania w ewangelizowaniu świata (podstawa jest członkostwo w kościele poprzez chrzest). Obowiązek udoskonalania spraw doczesnych duchem ewangelii.
- prawa małżonków- obowiązek szczególnego współdziałania w rozwoju kościoła. Rodzenie dzieci ochrzczenia ich i wychowywanie w duchu chrześcijaństwa (k.226). Obowiązek katechizacji. Budowanie kościoła poprzez słowo i przykład życia chrześcijańskiego. Obowiązek troski o dobro współmałżonka. Umacnianie jedności i trwałości małżeństwa. Wzajemna pomoc. Troska o świętość współmałżonka.
- prawa dotyczące nauki i formacji chrześcijańskiej- Każdy świecki ma szczególne uprawnienia i obowiązek w zapoznaniu się z nauka kosiła. Posiada uprawnienia do studiowania nauk kościelnych i do uzyskania dyplomu.
- prawa odpowiedzialnej wolności w życiu społecznym- Uwzględnianie, iż prace doczesne powinny być wykonywane zgodnie z nakazami kościoła. Wszyscy nie mogą w kwestiach wątpliwych przedstawiać swego zdania jako nauki kościoła.
- prawa pełnienia funkcji w liturgii- W sytuacji zwyczajnej uprawnienia są mniejsze. tylko mężczyźni na stałe mogą pełniąc funkcje podczas liturgii. W sytuacji nadzwyczajnej osoba świecka może głosić kazanie, przewodniczyć modlitwom liturgicznym, np. chrzest, Może udzielać chrztu, gdy zagrożone jest życie człowieka. Rozdzielać komunie święta
- prawo otrzymywania urzędów i funkcji w kościele- jeśli posiada osoba odpowiednie kwalifikacje może nauczać teologii i przekazywać prawdy kościoła. Nauczać przedmiotu religia w na uczelniach wyższych. Upoważnienie do głoszenia kazań.
Zasady korzystania z uprawnień w Kościele
a) zasady ogólne
-zawarte w jednym kanonie 231
-wierni powinni uwzględniać: dobro wspólne Koscioła, uprawnienia innych osób, swoje obowiązki wobec innych, rozporządzenia porządkowe
b) zasady szczegółowe
-wiek, zamieszkanie, brak pełnej jedności z Kościołem
-podleganie karze kościelnej
Ekskomunika - pozbawienie wielu praw wiernych
Interdykt - nie wolno danej osobie spełniać czynności religijnych
-miejscowy - w danej miejscowości nie wolno sprawować żadnych nabożeństw
Suspensa- zawieszenie wykonywania czynności przez duchownych
PRAWA ŚWIECKICH
a.) prawa dotyczące rozwoju Kościoła
uprawnienie i obowiązek współdziałania w ewangelizowaniu świata
-obowiązek udoskonalenia praw doczesnych duchem ewangelii
b.) prawa małżonków
- obowiązek szczególnego współdziałania w rozwoju kościoła jako Ludu Bożego
- troski o dobro współmałżonka
c.) prawa dotyczące nauki informacji chrześcijańskich
- prawo do zdobywania stopni naukowych na Uniwersytetach kościelnych
- prawo do odpowiedniej wolności w zyciu społecznym
d.) prawo do odpowiedzialnej wolności w zyciu społecznym
- w sprawach doczesnych maja mieć taką samą wolność jak inni obywatele
- swoje działania nasycali duchem ewangelicznym
- nie mogą przedstawiać swojego stanowiska jako nauki kościoła
e.) prawo pełnienia funkcji liturgicznych
1.) sytuacje zwyczajne (są duchowni)
- mężczyźni: wiek, przymioty, mogą być przeznaczeni do funkcji: lektora, akolity (ministrant wyższej rangi), nie mają z tej racji wynagrodzenia od Kościoła
- kobiety: mogą wykonywać te funkcje w sytuacjach doraźnych
2.) sytuacje nadzwyczajne (brak duchownego)
- może pełnić posługę słowa (głoszenie Słowa Bożego), homilia
- mogą przewodniczyć modlitwą liturgicznym: pogrzeb, chrzest, majowy
- mogą udzielać chrztu
- mogą rozdzielać komunię św.
f.) prawo otrzymywania urzędów i funkcji w Kościele
1.) świeccy są uprawnieni do tzw misji katolickich (głoszenia nauki kościoła), przepisy co do zdatności:
- do nauczania w szkołach
- szkoły katolickie, ta misja jest potrzebna do nauczania wszelakich przdmiotów
- nauczanie przedmiotów teologicznych na wszystkich uczelniach
- przepowiadanie w kościołach
- do przekazywania nauki kościoła w radiu lub TV
2.) mogą otrzymywać urząd lub zadanie pod warunkiem:
- urząd lub zadanie są dostępne dla świeckich
- pełniący urząd lub zadanie jest odpowiednio przygotowany:
=Katecheta
=Notariusz
=Sędzia audyton
=Sędzia diecezjalny w Trybunale Kolegialnym
=Obrońcą w procesach kanonicznych (obrońca węzła małżeńskiego, obrońca roty rzymskiej, obrońca święceń)
=Promotorem sprawiedliwości (prokurator)
=Współpracownikami i duszpasterzami
=Mogą należeć do rad kościelnych (wysoka wiedza, roztropni, uczciwi)
- obowiązek odpowiedniego przygotowania (wiedza, dyplom, formacja czyli opinia proboszcza stałego dokształcania się np. nauczyciele religii)
- uprawnienia: do odpowiedniego wynagrodzenia i ubezpieczenia społecznego i zdrowotnego
PRAWO O STOWARZYSZENIACH
Aby założyć stowarzyszenie potrzebne są 3 osoby.
Cele:
- rozwijanie doskonałości chrześcijańskiej członków
- urozmaicanie Kultu Bożego
- chcą propagować naukę chrześcijańską
- podejmowanie dzieł apostolskich
- działalność charytatywna
- ożywanie spraw doczesnych duchem chrześcijańskim
Nie można się nazywać Stowarzyszeniem Chrześcijańskim bez zgody odpowiedniej władzy.
Podział stowarzyszeń:
1.Prywatne - zakładane przez członków (rejestracja sądowa)
2Publiczne - erygowane przez Kościół
Władza zatwierdzająca stowarzyszenie:
- biskup
- episkopat Polski
- Stolica Apostolska
3Kleryckie i nie kleryckie (w zależności kto należy do zarządu) - jeśli zarząd jest dostępny tylko dla duchownych to jest kleryckie; nie kleryckie - jeśli w zarządzie są duchowni i nie duchowni
Dzisiejsze stowarzyszenia: oazy, grupy różańcowe i rodziny nazaretańskie
NAJWYŻSZA WŁADZA KOŚCIOŁA
1Władza w sensie ścisłym - papież; organy wspomagające - kolegium biskupów
2Funkcje papieża:
a.Biskup Rzymu
b.Prymon Italii
c.Patriarcha zachodu
d.Następca św. Piotra
e.Zastępca Chrystusa
f.Sługa słów Bożych
g.Ojciec Święty
h.Jego Świątobliwość
i.Władza prymatu papieskiego (zwierzchnictwo administracyjne)
j.Jest głową państwa watykańskiego
Kolegium biskupów - warunki członkostwa:
- przyjęcie sakry
- utrzymywanie jedności z papiezem
Przewodniczącym kolegium biskupów jest papież.
Działanie kolegium biskupów:
1.Sobór powszechny - zjazd wszystkich biskupów; aby przepisy obowiązywały potrzebne jest 2/3 głosów
2.Jednakowa działalność biskupów rozproszonych po całym świecie, działanie z inicjatywy papieża lub biskupów
3.Papież może określać formy działania kolegium. Obowiązkiem ważności przepisów jest ich promulgowanie i ogłoszenie.
Pomoc papieżowi (instytucje wspomagające papieża):
- Synod Biskupów: nowa forma, ale nie władcza, jest to taki „mini sobór”, ale bez uprawnień soboru, dokumenty powstałe na koniec synodu biskupów nazywanymi adhortacją apostolską (wypowiedź papieska); zbiera się co 2 lata
- Kardynałowie Kościoła - ich władza jest mała, jedną z głównych funkcji jest wybór papieża; papież natomiast obsadza nimi najwyższe stanowiska (kardynał diakon, kardynał prezbiter, kardynał biskup). Kardynałowie najczęściej są przewodniczącymi kongregacji papieskich
- Nuncjusze Apostolscy, legaci papiescy - przedstawiciele papieża do kontaktu z kościołem miejscowym i z władzami miejscowymi, mają te kraje, które mają pełne stosunki ze Stolicą Apostolską. Internuncjusz dla kilku państw (tam, gdzie jest mało katolików lub jest mały kraj)
- kuria rzymska
- sądy papieskie - papież ma pełnię władzy (ust., wykonawcza, sądownicza); czasem wydaje przepisy za pomocą soboru.
SĄDY
=Sygnatura apostolska - najwyższy trybunał = Trybunał Konstytucyjny, NSA, MS
=Rota Rzymska - najwyższy trybunał apelacyjny = Sąd Najwyższy
=Penitencjaria Apostolska - pewnym odpowiednikiem jest łaska ułaskawienia; kto ma karę może się starać by została z niego zdjęta
KURIA RZYMSKA - od XVI w jest mocno rozbudowaną organizacją przez którą papież sprawuje władzę, ciało wykonawcze, czasem przygotowuje projekty ustaw.
Instytucje Kurii Rzymskiej:
a.kongregacja - ma swoje kompetencje i odpowiedzialność
b.sekretariat stanu - centralny organ koordynujący działania innych organów; składa się z dwóch sekcji: ogólnych (ogólnokościelnych do kontaktów z instytucjami kościelnymi) i do spraw z państwami (współpraca z różnymi państwami świeckimi, instytucjami świeckimi jak: ONZ, UE)
sekcja ogólna:
- kieruje działaniem legatów apostolskich
- układa pisma papieskie
- przygotowuje do publikacji ogłoszenia papieskie
- biuro prasowe SA
- urząd statystyczny kościoła
- w tej sekcji są wydziały działające dla każdego kraju
KONGREGACJA
Obecnie jest 9 kongregacji:
1.Nauki wiary - odpowiada za to, żeby treść wiary nie była skażona, bada czystość wiary (Papieska Komisja Biblijna i Międzynarodowa Komisja Teologiczna)
2.Kongregacja Kościołów Wschodnich - uprawnienia prawie wszystkich kongregacji
3.Do Spraw Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów
4.Spraw Kanonizacyjnych - do spraw beatyfikacji i kanonizacji
divinus perfectionis magister
1.Do Spraw Biskupów
2.Do Spraw Ewangelizacji Narodów
3.Do Spraw Duchowieństwa (a także świeckich katechetów, Komisja Strzeżenia Dziedzictwa Artystyczno-Historycznego)
4.Kongregacja Życia Konsekrowanego i Stowarzyszenia Życia Apostolskiego
5.Kongregacja Wychowania Katolickiego
TRYBUNAŁY
1.Penitencjaria Apostolskie - biskupi, spowiednicy, przestępcy; trybunał ds. ułaskawień; ustalanie przy jakich warunkach i okazjach można uzyskać odpust zupełny
2.Tryb Roty Rzymskiej - najwyższy trybunał apelacyjny do którego można się odwoływać merytorycznie
3.Sygnatura apostolska (najwyższy trybunał sygnatury apostolskiej) - odpowiednie kompetencje: NSA + TK + Min Sprawiedliwości; sekretarze, prefekt = najwyższe organy
Organy pomocnicze trybunałów:
1.Komisje
a.Papieska komisja ds. kultury
b.Papieska komisja ds. dialogu między religijnego
c.Papieska komisja ds. interpretacji Biblii
d.--||-- ds. ameryki łacińskiej
e.--||-- ds. Eclesia Dei - dialog z tradycjonalistami
2.Rady papieskie (głos doradczy):
a.ds. świeckich - uszanowanie praw świeckich apostolet
b.ds. popierania jedności chrześcijan
c.ds. rodzin (Karta Praw Rodziny z 1983)
e.ds. życia
f.iusticia et pact (sprawiedliwość i pokój) - krzewienie pokoju i sprawiedliwości
g.eor unum (jedność serca)
h.ds. opieka duszpasterskiej nad migrantami i podróżnymi
i.ds. opieki duszpasterskiej nad służbą zdrowia (nad pracownikami)
j.ds. interpretacji prawa
k.ds. kultury (relacje z ludźmi kultury, ale też promocja kultury)
l.ds. komunikacji społecznej
m.ds. kontaktów religijnych z judaizmem
n.ds. kontaktów religijnych z islamem
KOŚCIOŁY LOKALNE I PARTYKULARNE
Diecezja - podstawowa jednostka struktury kościelnej; część ludu bożego powierzona pasterskiej pieczy biskupa i współpracującej z nim kapłanami (prezbiterium), którzy tworzą kościół przez ewangelię i eucharystię; w takim kościele partykularnym działa i jest obecny kościół
Kościół partykularny - jednostka, w której działa cały kościół i z których się składa; tylko najwyższa władza kościelna może tworzyć kościoły partykularne, od tej chwili jednostka posiada osobowość prawną (kanon 373)
kanon 377 -tylko papież może mianować biskupa zgodnie z prawem, czasem zatwierdzenie.
Co 3 lata biskupi prowincji albo episkopatu sporządzają listy kandydatów, którzy mogą być biskupami, kapłanami diecezjalnymi lub zakonnymi.
Podział biskupów:
1) diecezjalni
2) tytularni
Zespoły kościołów partykularnych :
1.Kościół krajowy - konferencja episkopatu - zgromadzenie biskupów danego kraju, których łączy wspólny cel, służą dobru ludzi, Kościoła
Dostosowują nauczanie, dyscyplinę i warunki do danego otoczenia; do episkopatu biskupów należą wszyscy biskupi pracujący na danym terytorium.
zebranie biskupów diecezjalnych; rada stała episkopatu; prezydium konferencji episkopatu.
2.Metropolia - zespół diecezji sąsiadujących ze sobą, na której czele stoi arcybiskup, metropolita jest zwierzchnikiem pozostałych diecezji.
Region kościelny - jednostka administracyjna obejmująca kilka diecezji.
Synod - zgromadzenie duchownych w celu ustalenia nowych przepisów.
METROPOLIE
1.Szczecińsko-Kamieńska (Szczecin)
a.Zielonogórsko-gorzowska
b.Koszalińsko-kołobrzeska
2.Gdańska
a.Chełmińska
b.Pelpińska
c.Toruńska
d.Bydgoska
3.Warmińska:
a.Archidiecezja warmińska
b.Elbląska
c.Ełcka
4.Poznańska
a.Kaliska
5.Gnieźnieńska
a.Wrocławska
6.Arcybiskupstwo łódzkie
7.Metropolia warszawska
a.Lewobrzeżna Gł. Warszawska
b.Warszawsko-praska
c.Łowicka
d.Płocka
8.Metropolia białostocka
a.Łomżyńska
b.Drohiczyńska
9.Metropolia wrocławska
a.Legnicka
b.Świdnicka
10.Metropolia katowicka
a.Opole
b.Gliwice
11.Metropolia częstochowska
a.Sosnowska
b.Radomska
12.Metropolia lubelska
a.Siedlecka
b.Sandomierska
13.Metropolia krakowska
a.Bielsko-żywiecka
bKielecka
c.Tarnowska
14.Metropolia przemyska
a.Rzeszowska
b.Zamowsko-lubaczowska
Diecezje greckokatolickie:
- wrocławsko-gdańska
- przemysko-warszawska
MIEJSCA I CZASY ŚWIĘTE
1.Pojęcie miejsca świętego.
a.Zostało poświęcone (konsekrowane) lub pobłogosławione wg przepisów liturgicznych
b.Przeznaczone do: kultu bożego, na grzebanie wiernych
2.Czynności dopuszczone w miejscu świętym.
W miejscu świętym dopuszcza się tylko to, co służy
a.Sprawowanie i szerzeniu kultu
b.Pobożności i religii, a zabrania się tego co jest obce świętości miejsca
c.Ordynariusz miejscowy może przejściowo zezwolić na użycie go do innych celów, jednakże nie przeciwnych świętości miejsca
3.Swoboda działania kościoła w miejscach świętych:
a.Władza kościelna wykonuje swobodnie we wszystkich miejscach świętych swoje uprawnienia i zadania
4.Czynności zabronione w miejscach świętych (znieważenie miejsca świętego)
a.Miejsce święte zostaje zbezczeszczone przez:
i.Dokonanie w nich czynności ciężko niesprawiedliwej
ii.Połączenie ze zgorszeniem wiernych
b.zaistnienie faktu deklaruje ordynariusz miejsca, który stwierdza:
i.zniewaga jest tak poważna i przeciwna świętości miejsca, iż nie godzi się w nim dalej sprawować kultu
ii.dopóki zniewaga nie zostanie zabroniona przez obrząd pokuty i zgodnie z przepisami w księgach liturgicznych
5.Utrata poświęcenia:
a.Miejsce święte traci poświęcenie lub błogosławieństwo gdy zostanie zniszczone w znacznej części lub przeznaczone na stałe do użytku świeckiego
b.Może dokonać się dekretem kompetentnego ordynariusza bądź przez zdarzenie faktyczne powodujące te sakralizacje
Pojęcie kościoła - budowli:
- budowla święta
- przeznaczona do Kultu Bożego
- do której wierni mają prawo wstępu w celu wykonywania w niej kultu, zwłaszcza publicznego, a także prywatnego
Warunki budowy kościoła:
a.wyraźne zezwolenie biskupa diecezjalnego - wydane na piśmie
b.następujące warunki:
- wysłucha Rady Kapłańskiej
- wysłucha zdania rektorów i proboszczów sąsiednich kościołów
- uzna że nowy kościół może służyć dobru wiernych
- uzna że nie zabraknie środków koniecznych na wybudowanie kościoła oraz na sprawowanie Kultu Bożego
Poświęcenie nowego kościoła:
a.należy nowy kościół najszybciej poświęcić lub pobłogosławić z zachowaniem przepisów liturgicznych
b.w kościele takim mogą być sprawowane wszystkie czynności Kultu Bożego jeśli wyraźnie czegoś nie zabroniono
Troska o utrzymanie kościoła:
a.wszyscy do których to należy mają:
- troszczyć się o utrzymanie w kościołach czystości i piękna
- nie dopuszczać do tego, by działo się w nim coś obcego świętości miejsca
- dla ochrony dóbr sakralnych oraz kosztowności należy okazać właściwą troskę o konserwacje, zastosować odpowiednie środki bezpieczeństwa
Wstęp do kościoła musi być wolny i bezpłatny
Wyłączenie kościoła z kultu:
a.nie nadaje się do sprawowania w nim Kultu Bożego
b.nie ma możliwości odrestaurowania go
c.może być przeznaczony przez biskupa diecezjalnego do użytku świeckiego, ale nie niewłaściwego
d.gdy inne poważne racje doradzają wyłączenie tego kościoła do sprawowania w nim Kultu Bożego:
- biskup wysłuchuje zdania Rady Kapłańskiej
- dobro dusz nie dozna z tego powodu żadnej szkody
- może go przeznaczyć na cele świeckie ale nie niewłaściwe
- za zgodą tych, którzy w stosunku do niego mają jakieś prawo
Pojęcie kaplicy publicznej - jest to miejsce przeznaczone (za zezwoleniem ordynariusza) do:
- sprawowanie Kultu Bożego
- dla pożytku jakiejś wspólnoty lub grupy wiernych, którzy się w nim zbierają
- do którego za zgodą kompetentnego przełożonego mogą przechodzić także inni wierni
- zgoda ordynariusza
Kaplica prywatna - to miejsce przeznaczone za zezwolenie miejscowego ordynariusza do Kultu Bożego dla pożytku jednej osoby lub kilku osób fizycznych:
- wyłączenie z kultu: bez zgody ordynariusza (który wydał zgodę na kaplice) kaplica
nie może być przeznaczona na cele świeckie
SANKTUARIA - to kościół lub inne miejsce święte do którego:
- pielgrzymują liczni wierni
- za aprobatą ordynariusza miejscowego
- z powodu szczególnej pobożności
OŁTARZE - to stół, na którym sprawuje się ofiarę eucharystyczną, stały, przenośny gdy może być przeniesiony; wypada by w każdym kościele był ołtarz stały, w pozostałych miejscach może być stały lub przenośny
Poświęcenie ołtarza:
- stały powinien być poświęcony
- przenośny winien być poświęcony lub pobłogosławiony, wg obrzędów przepisanych w księgach liturgicznych
- należy zachować starożytną tradycję umieszczenie relikwii męczenników
Szacunek dla ołtarza - każdy ołtarz tak stały jak przenośny winien być zarezerwowany tylko do Kultu Bożego, z całkowitym wyłączeniem użytku świeckiego
CMENTARZE 1240-1243
1.Potrzeba cmentarzy katolickich:
-tam, gdzie to możliwe, Kościół powinien mieć własne cmentarze. Albo przynajmniej
kwatery na cmentarzach świeckich, przeznaczone na grzebanie wiernych zmarłych
-należycie pobłogosławione
-jeśli jest to możliwe, należy każdorazowo błogosławić poszczególne groby
2.Wyjątkowość grzebania w Kościele:
-nie wolno w kościołach grzebać zmarłych, chyba że chodzi o: biskupa Rzymu,
kardynała (powinni oni być chowani we własnym kościele), biskupów diecezjalnych
również na emeryturze.
3.Porządek na cmentarzach
-stosowne przepisy : dotyczące porządku na cmentarzu
4.Prawo do grzebania kościelnego
Wierni zmarli powinni otrzymać pogrzeb kościelny:
-zgonie z przepisami prawa
-z zachowaniem przepisów liturgicznych
a.przez pogrzeb kościelny, kościół:
-wyprasza duchową pomoc zmarłym
-okazuje szacunek dla ich ciała
-żywym niesie pocieszenie
b.kościół wskazuje na grzebanie do ziemi, nie zabrania jednak kremacji, jeśli nie
została wybrana z pobudek przeciwnych nauce chrześcijańskiej
5.Odprawiania pogrzebu
-nabożeństwo pogrzebowe za każdego wiernego powinno być z reguły odprawiane w
jego własnym kościele parafialnym
-każdy jednak wierny, albo ci do których należy troska o pogrzeb zmarłego, mogą
wybrać inny kościół na pogrzeb
-jeśli śmierć nastąpiła poza własną parafią i nie przeniesiono do niej zwłok, ani nie został zgodnie z prawem wybrany kościół pogrzebu, nabożeństwo można odprawić tam, gdzie śmierć nastąpiła
6.Kościelny akt zgonu
a.odmowa udzielenia
-publiczny grzesznik, chyba że przed śmiercią chciał się nawrócić
-spalenie ciała
-jawni grzesznicy
-heretycy, schizmatycy, apostaci
1.Msze pogrzebowe
Brak pogrzeby katolickiego oznacza również brak mszy.
CZASY ŚWIĘTE
1.Ustanowienie dni świętych
Ustanowienie dni świętych, dni pokuty, wspólnych w całym Kościele, należy do wyłącznej
kompetencji najwyższej władzy kościelnej ( także ich przenoszenie i znoszenie)
2.Uprawnienie proboszcza
-może dla słusznej przyczyny i w poszczególnych przypadkach udzielić dyspensy od obowiązku zachowania dnia świętego lub dnia pokuty, albo dokonać zamiany tego obowiązku na inne uczynki pobożne; to samo może uczynić również przełożony kleryckiego instytutu zakonnego lub stowarzyszenia życia apostolskiego na prawie papieskim
-biskupi diecezjalni mogą wyznaczać szczególne dni: świąteczne, lub pokutne dla swoich diecezji albo miejsc - tylko w pojedynczych przypadkach
DNI ŚWIĄTECZNE
3.Święta nakazane
a.niedziela, w czasie której jest czczona tajemnica paschalna, na podstawie tradycji apostolskiej, winna być obchodzona w całym kościele jako najdawniejszy dzień świąteczny- nakazany.
b.ponadto należy obchodzić dni:
- Narodzenia Pana Naszego Jezusa Chrystusa (Boże Narodzenie 25 grudzień)
- Objawienia Pańskiego (Trzech Króli 6 stycznia)
- Wniebowstąpienia (Chrystusa) 40 dni po Wielkanocy
- Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa (Boże Ciało)
- Święto Bożej Rodzicielki Maryi 1 stycznia
- Niepokalanego Poczęcia NMP 8 grudnia
- Wniebowzięcia NMP 15 sierpnia
- Świętego Józefa 18 marca
- Świętych Apostołów Piotra i Pawła 29 czerwca
- Wszystkich Świętych 1 listopada
a.konferencja Episkopatu może (za uprzednią aprobatą Stolicy Apostolskiej) niektóre z dni świątecznych nakazanych znieść lub przenieść na niedzielę.
=W Polsce
Zawieszono : 8 grudnia Niepokalanego Poczęcia NMP, 19 marca Świętego Józefa, 29 czerwca Piotra i Pawła
Przeniesiono ( na niedzielę) : Wniebowstąpienia Pana Jezusa
4.Czczenie dnia świętego:
w niedziele oraz w inne dni świąteczne nakazane wierni są zobowiązani:
-uczestniczyć we mszy św.
-powstrzymywać się od wykonywania tych prac i zajęć, które utrudniają oddawanie
czci Bogu, przezwyciężanie radości właściwej dniowi pańskiemu, korzystanie z
należytego odpoczynku duchowego i fizycznego
SOBOTA WIECZÓR
Nakazowi uczestniczenia we mszy św. czyni za dość ten, kto bierze w niej udział, gdziekolwiek jest odprawiana w obrządku katolickim : bądź w sam dzień świąteczny, bądź też wieczorem dnia poprzedzającego
DNI POKUTY
1. Obowiązki pokuty - wszyscy wierni obowiązani są czynić pokutę. Żeby jednak wszyscy przez jakieś wspólne zachowanie pokuty złączyli się między sobą, zostają nakazane dni i formy pokuty, w które wierni powinni:
-modlić się w sposób szczególny
-wykonywać uczynki pobożności i miłości bliźniego
-podejmować akty umartwienia siebie przez wierniejsze wypełnianie własnych obowiązków
-zwłaszcza zaś zachowywać post i wstrzemięźliwość zgodnie z postanowieniami zamieszczonymi w prawie kanonicznym
2. Dni i okresy pokuty
W kościele powszechnym:
-wstrzemięźliwość od spożywania mięsa należy zachowywać we wszystkie piątki całego roku ( chyba że w danym dniu przypada jakaś uroczystość)
-natomiast wstrzemięźliwość i post obowiązują w środę popielcową oraz w piątek męki i śmierci Pana Naszego Jezusa Chrystusa (Wielki Piątek(
Osoby zobowiązane do postu :
-które ukończyły 14 rok życia (wstrzemięźliwość)
-do postu i wstrzemięźliwości od 18 do 60 roku życia
3.Uprawnienia Konf. Episkopatu
-może dokładniej określić sposób zachowania postu i wstrzemięźliwości
-jak również w całości lub części zastąpić post i wstrzemięźliwość innymi formami pokuty, zwłaszcza uczynkami miłości i pobożności