ARDS

• Adult respiratory distress syndrom

• Zespół ostrych zaburzeń dróg oddechowych dorosłych

• ARDS jest wynikiem procesu zapalnego

• Układowa aktywacja krążących leukocytów obojętnochłonnych - ulegają przyleganiu do śródbłonka naczyń włosowatych płuc, uwalniają enzymy proteolityczne i toksyczne metabolity tlenu, które uszkadzają ściany naczyń i sprzyjają wysiękowi (leukocyty, materiał białkowy) do miąższu płuc

• Śródmiąższowy i pęcherzykowy niekardiogenny obrzęk płuc

Towarzyszy on wielu sytuacjom klinicznym takim jak:

• Zakażenie bakteriami, grzybami, wirusami, pasożytami (Np zapalenie płuc, otrzewnej)

• Wstrząs septyczny, oparzeniowy i traumatyczny

• Zespół niewydolności wielonarządowej (MODS)

• Wdychanie toksycznych gazów w tym tlenu w wysokich stężeniach

• Zachłyśnięcie kwaśną treścią żołądkową

• Zatrucie lekami

• Zapalenie trzustki

• Krążenie pozaustrojowe

• Masywne przetaczania krwi

• Złamania kości długich

• Zakażenia cewników dożylnych

• DIC

• Niewydolność wątroby i nerek

ARDS - objawy

• Niecharakterystyczne

• Ostry początek

• Gorączka

• Dominacja duszności z tachypnoe jako wynik silnego niedotlenienia (hipoksji) ze słabą reakcją na tlenoterapię

• Początkowo znacznego stopnia hipoksji towarzyszą niewielkie zmianami w RTG-płuc

• Z czasem nacieki śródmiąższowe w RTG płuc

• Obecność czynników sprzyjających

• Ciśnienie zaklinowania PCWP <18 mmHg - niekardiogenny obrzęk płuc

• Wzrost przecieku płucnego - niedodma

• Spadek podatności płuc

• Nadciśnienie płucne i wzrost naczyniowego oporu płucnego

Do rozpoznania ARDS upoważnia:

• Obecność czynników ryzyka

• Objawy śródmiąższowego obrzęku płuc w RTG

• Konieczność wentylacji mechanicznej z FiO₂ > 0,4

• Brak klinicznych, hemodynamicznych i radiologicznych objawów niewydolności lewokomorowej

• Do oceny stosuje się skalę Murraya ( radiogram klatki piersiowej, wskaźnik oksygenacji PaO₂/FiO₂, PEEP, podatność układu oddechowego - końcową punktację uzyskuje się dzieląc sumę punktów przez liczbę ocenianych kryteriów )

ARDS - leczenie:

• Respiratoroterapia - specjalne tzw. oszczędzające tryby wentylacji: wentylacja ciśnieniowo - zmienna (BIPAP, PCV)

• Zapobieganie powikłaniom wentylacji mechanicznej i ograniczenie nasilenia zmian patofizjologicznych zachodzących w płucach - niskie ciśnienia wdechowe, adekwatny PEEP i wdechowe stężenie tlenu, małe objętości oddechowe, wysoka częstość oddechów, dopuszczamy do tzw. „Permisywnej hiperkapnii”, wentylacja z odwróconym stosunkiem wdechu do wydechu

• Kinezyterapia (przerywane układanie na brzuchu, boku)

• Ograniczenie płynów ale unikanie hipowolemii

• Tlenek azotu - wziewnie

• Wentylacja strumieniowa

• Stosowanie surfaktantu

• Pozaustrojowe usuwanie CO₂

• Utrzymanie właściwej homeostazy organizmu - zapobieganie MODS

• Analgosedacja

• Leczenie schorzenia podstawowego

2

Kurs kwalifikacyjny AiIT G.Wys.