Na podstawie wykresu cechowania termopary S10 i SW18 określam temperaturę skrawania.

Na podstawie uzyskanych temperatur sporządzam wykresy T(g), T(p), T(v) w skali logarytmicznej.

Z wykresów odczytuję wartości poszczególnych stałych i wykładników potęgowych.

	t(g)	t(p)	t(v)	średnia
Wykładnik	0,1595	0,2944	0,606
Stała	239	545	37
Stała temperatury	74,2	80,473	68,315	74,3

Wzór na temperaturę skrawania ostatecznie ma postać:

T=74,3·g^0,1595·p^0,2944·v^-0,606

T=C_T·v^xT·p^yT·g^zT

C₁=36 C₂=500 C₃=275

z_T=tg*=0,05 y_T=tg*=0,6 x_T=tg*=0,19

C_1T=114,2 C_2T=267,9 C_3T=601,1 C_T=327,7

T=327,7·v^0,6·p^0,19·g^0,05

Z uzyskanych wyników można stwierdzić, że najbardziej wpływa na temperaturę skrawania przy toczeniu prędkość skrawania. Około dwukrotnie mniejszy wpływ ma wartość posuwu, zaś wpływ głębokości skrawania jest najmniejszy.

---