Odporność psychiczna wzrasta proporcjonalnie do posiadanych umie­jętności. Przecenianie swojej wartości i bazowanie na osiągniętych w prze­szłości wynikach prowadzi często do załamania się podczas sprawdzianów życiowych.

Omówiłem tak obszernie różne elementy, składające się na pojedynczy strzał, aby zachęcie Czytelnika do ich wyszukiwania, poznawania i -stoso­wania podczas szkolenia strzeleckiego. Elementy te bowiem, w różnej skali, mają wpływ na zmniejszanie rozrzutu.

• Rodzaje rozrzutu

Zjawiskiem rozrzutu broni, nawet umocowanej w imadle, nazywamy po­wstawanie wiązki torów pocisków mimo przestrzegania dokładnego celo­wania do tego samego punktu i w ipodobnych warunkach atmosferycznych. Inaczej mówiąc, rozrzut broni jest to niejednolite ułożenie się śladów po­cisków (przestrzelin) przy zachowaniu pewnych warunków strzelania, .wy­konywanego przez jednego Strzelca z danej broni, jednakowej amunicji, na określoną odległość, do danego punktu celowania i przy jednakowych warunkach atmosferycznych. Gdy taką wiązką torów pocisków potniemy płaszczyznę pionową, znajdującą się w określonej odległości, otrzymamy pewną ilość przestrzelin zajmujących powierzchnię nazywaną polem roz­rzutu lub wielkością rozrzutu. Wielkość rozrzutu najłatwiej zmierzyć dwo­ma liniami poziomymi, przeprowadzonymi przez najdalsze przestrzelmy w pionie i dwoma liniami prostymi pionowymi, przeprowadzonymi przez najdalsze przestrzelmy w poziomie.

Omówmy z kolei zjawisko rozrzutu ogólnego. Je-st to mianowicie suma rozrzutów Strzelca i broni, przy czym w początkowej fazie szkolenia wza­jemny stosunek tych rozrzutów wynosi co najmniej 50 : 1, na niekorzyść rozrzutu istrzelca, a na korzyść rozrzutu broni (patrz rys. 44). Natomiast rozrzut dobrego Strzelca upodabnia się do rozrzutu broni. Rozrzut Strzelca jest wielkością dość ściśle określoną, uzależnioną od opanowanych i umie­jętnie zastosowanych elementów, -szczególnie technicznych (w dalszych rozważaniach rozrzut Strzelca należy utożsamiać z rozrzutem ogólnym).