Strzał celny uzyskuje się'.więc tylko wtedy, gdy wielkość rozrzutu jest równa lub mniejsza niż wielkość celu, ale przy zachowaniu warunku, że średni punkt trafienia pokryje środek celu (jak na rys. 50).
Jeżeli technika strzelania jest lepsza niż uzyskiwane rezultaty, to świadczy o tym, że średni punkt trafienia nie pokrywa środka celu.
Wynika z • tego, że prawdopodobieństwo trafienia zależy od wymiarów celu, wymiarów rozrzutu i położenia średniego punktu trafienia w stosunku do środka celu.
Jasne więc staje się, jak ważne jest racjonalne stosowanie elementów technicznych w celu opanowania umiejętności zmniejszania wielkości rozrzutu.
Średni punkt trafienia i praktyczne sposoby jego dokładnego określania
Średni punkt trafienia, jest to prawdopodobne miejsce lokowania się następnych przestrzelin, przy zachowaniu warunków strzelania dającego zjawisko rozrzutu, przy czym określenie dokładności średniego punktu trafienia uzależnione jest od ilości oddanych strzałów.
Im więcej odda się strzałów (przestrzelin), tym dokładniej można określić średni punkt trafienia i odwrotnie. Najmniejsza zaś ilość przestrzelin winna wynosić nie mniej, niż trzy, w przeciwnym bowiem razie określenie średniego punktu trafienia może być przypadkowe. Wiąże się to z wartością następnych strzałów. Oddano np. dwa strzały próbne, które ułożyły się z prawej strony celu (patrz rys. 51). Powstaje pytanie, czy te dwa strza-
ły (pierwszy i drugi) mogą określić dość dokładnie prawdopodobne miejsca ułożenia się średniego punktu trafienia? Trzeci strzał może się ułożyć w pobliżu poprzednich, lecz może także trafić w lewo od nich. Jak należy postąpić? Czy manipulować przyrządami celowniczymi, przenoszącymi ten trzeci strzał w lewo (bo może się ułożyć i w prawo od celu), czy oddać bez żadnych poprawek ten trzeci strzał? Otóż należy oddać trzeci strzał w tych samych warunkach co dwa poprzednie. Naturalnie, może on się ułożyć różnie, ale może się ułożyć także z lewej strony —- jak np. na rys.
1-szy strzał
2-gi strzał