GEODEZYJNE POMIARY PRZEMIESZCZEŃ

1. Narysuj bazy minimalne dla przestrzeni 1D, 2D, 3D

Baza odniesienia- odpowiednio liczny zbiór pkt pomiarowych, spełniających określone kryterium wzajemnej stałości względem których wyznacza się przemieszczenia innych pkt.

Baza minimalna- baza odniesienia o liczności koniecznej i wystarczającej do wyznaczania przemieszczeń innych pkt.

2. Charakterystyka pomiarów niwelacyjnych stosowanych w pomiarach przemieszczeń pionowych

Sieć niwelacyjna zależy od kształtu i wielkości badanego obiektu i może być:

1. Powierzchniowa ( badania ruchów gruntu, )

2. W postaci kilku ciągów niwelacyjnych (mosty, zapory)

Składa się:

• Repery kontrolowane (osadzone na budowli )

Osadza się na obiekcie:

• W pobliżu narożników

• Na przedłużeniu ścian działowych

• Z obu stron szczelin dylatacyjnych

• Z obu stron wys.

• Repery odniesienia stabilizuje się poza strefą oddziaływania obiektu:

• Ścienne na stabilnych budowlach

• Gruntowe posadowione poniżej poziomu zamarzania gruntu

• głebinowe

• Repery wiążące

-Repery rozmieszcza się symetrycznie względem obiektu.

-Rozmieszczanie reperów budowlanych należy konsultować ze zleceniodawcą.

-Sieć musi zawierać min 3 repery odniesienia, w praktyce 5-6.

-Tak projektować aby liczba stanowisk każdego ciągu była jak najmniejsza.

-Nie stosuje się ciągów wiszących.

-Występuje zróżnicowanie długości celowych (w pobliżu obiektu 5-15m, w dalszej części 20-30 m). Nieraz zachodzi konieczność przekroczenia granicy środowisk obserwacyjnych (utrwalenie dodatkowych pkt)

3. Identyfikacja bazy odniesienia za pomocą przedziałów ufności

W wyniku wyrównania wstępnego uzyskano przemieszczenia (pozorne) ∆H_i, oraz ich błędy średnie
б _∆Hi potencjalnych reperów odniesienia.

Przedział ufności dla ∆H_i ma postać P { ∆H_i - k_α б _∆Hi ≦ ∆H_i^pr ≦ ∆H_i - k_α б _∆Hi } = 1-α

Gdzie k_α odczytujemy z tablic rozkładu N (0,1) (np. przy poziomie ufności 0,95). Znajdujemy wspolny przedział ufności U_w, taki że: U_w = U_A ⋂ U_B ⋂, … , U_Z

z ograniczeniem oddolnym długości L_Uw ≧ c б₀

Gdzie: AB,.. Z oznaczenia reperów, których przedziały mają część wspólną,
c- współczynnik ustalający dolna graniczną długość przedziału (np. c= 0,5 lub 1)
б_{0 - bląd średni} typowego spostrzeżenia

4. Przedstaw graficznie siec trygonometryczną pełną z opisem wszystkich punktów i elementów mierzonych

Sieć trygonometryczna to siec pomiarowa w której pomierzono kierunki lub kąty poziome w celu okresowego wyznaczania przemieszczeń poziomych. Niezbędne elem. Liniowe potrzebne do obliczeń współrzędnych kierunkowych mierzy się tylko raz z niewielką dokładnością

Sieci pełne zakłada się na potrzeby wieloletnich precyzyjnych obserwacji, wielkich budowli narażonych na duże i zmienne obciążenia np. zapory

5. Pomiar przemieszczeń punktów za pomocą ciągów poligonowych

Wyznaczenie przemieszczeń bezwzględnych za pomocą ciągu poligonowego może być dokonana wg warunków:

1. Obydwa końce zostaną przedłużone poza granice strefy deformacji (korona, zapory, tunele)

2. Obydwa końce zostały przedłużone w głąb sztolni wykonanej w skałach albo nawiązane do dwóch lub więcej wahadeł umieszczonych w pionowych szybach budowli (golenie, zapory)

6. Układy odniesienia w inklinometrycznych pomiarach przemieszczeń

Celem pomiarów inklinometrycznych jest stwierdzenie, czy i w jakim stopniu badany teren podlega deformacjom, w szczególności ruchom osuwiskowym. Pomiary są prowadzone w otworach wykonanych na niestatecznych zboczach naturalnych i sztucznych, skarpach, obwałowaniach- gdy konieczne jest określenie wielkości i prędkości deformacji, bądź na obiektach statecznych, które mogą (potencjalnie) ulegać ruchom osuwiskowym

Metody pomiarów przemieszczeń (obserwacji geodezyjnej) zastosowana do pomiaru przemieszczeń zależy od:

• Szybkości zmian zachodzących na badanym obiekcie

• Rodzaju wyznaczanych przemieszczeń:

• Pionowe (jedna składowa w lini pionu i czas)

• Poziome (dwie składowe w płaszczyźnie poziomej i czas)

• Przestrzenne (trzy składowe: x, y, z i czas)

• Wymaganej dokładności wyznaczanego przemieszczenia

• Rodzaju przemieszczeń

• Względne

• Bezwzględne (odniesione do stałych pkt)

- met. Trygonometryczna

- met. Stałej prostej

- met. Fotogrametryczna

-met. GPS Przemieszczenia pionowe:

• metoda niwelacji geometrycznej,

• metoda niwelacji trygonometrycznej,

Przemieszczenia poziome:

• metoda powierzchniowej sieci kątowej,

• metoda sieci kątowo-liniowej,

• metoda stałej prostej,

• metoda bezpośredniego rzutowania,

• Metoda niwelacji bocznej,

• metoda kątowych wcięć w przód,

• metoda biegunowa.

W sieci niwelacyjnej zakłada się ciągi łączące punkty kontrolne i kontrolowane.

Opis metody stałej prostej pomiarów przemieszczeń

Do obserwacji obiektów wydłużonych i prostoliniowych (mosty, korony zapór wodnych, mury oporowe, ściany budynków). Metoda stałej prostej daje wartości składowych przemieszczeń w kierunku prostopadłym do osi obiektu.

Linia wytyczona w pobliżu osi obiektu z 2 parami stałych punktów A,B i C, D położonych poza obiektem na trwałym podłożu. Wzdłuż linii BC stabilizowane wskaźniki punktów kontrolowanych {1,2,3,...,k}, nad tymi punktami ustawia się liniał z podziałką i tarczą celowniczą. W punktach A i B ustawia się teodolit zaś w C i D tarczę sygnałową. Oś celowa teodolitu (z lunetą o dużym powiększeniu 40-60X) wyznacza płaszczyznę pionową, względem tej płaszczyzny wyznaczane są położenia punktów kontrolowanych 1-k. Na podziałkach przesuwnego liniału odczytuje się odległości punktów od płaszczyzny (stałej prostej). Różnice obserwacji w kolejnych pomiarach okresowych wskazują na zmiany położenia punktów kontrolowanych.

co sie mierzy w niepelnej trygonometrycznej i rysunek

przedział ufności

jak sprawdzic stałość w met stalej prostej

na czym polegaja pom poziome

własna baza odniesienia

jak sie mierzy pionowośc komina