REHABILITACJA:

W wyniku amputacji nastąpiło zaburzenie równowagi wynikające z powodu nagłej zmiany położenia środka ciężkości zaś koszt energetyczny chodu znacznie się zwiększył w porównaniu do stanu przed amputacja.
Zasadniczym celem rehabilitacyjnego postępowania jest jak największe skompensowanie funkcji amputowanej kończyny.
Pacjentka przeszła po operacji pierwszy etap rehabilitacji który rozpoczęto w drugiej dobie po operacji :

KINEZYTERAPIA MIEJSCOWA:
profilaktyka przeciwprzykurczowa:

- hartowanie (po wygojeniu rany 10-14 dzień, szczotkowanie, oklepywanie, nacisk ,

hydrotermiczne - naprzemienne kąpiele, stosowanie protez tymczasowych)

- formowanie kikuta

TERAPIA PRZECIWPRZYKURCZENIOWA:
do zagojenia rany pooperacyjnej stosujemy pozycje przeciwprzykurczeniowe:
leżenie na brzuchu lub leżenie na boku po stronie amputowanej, nie

wykonujemy rotacji zewnętrznej przy przekręcaniu się, a leżenie tyłem jest z

woreczkiem na kikucie; po zagojeniu rany pooperacyjnej ćwiczymy mięśnie antagonistyczne do przykurczonych

FORMOWANIE KIKUTA:

* dążymy do uformowania walca

*właściwy kształt uzyskujemy najlepiej bandażem elastycznym poprzez kłos

wstępujący z obandażowaniem stawu wyżej leżącego, bandażujemy ściśle przy

nasadzie stopniowo rozluźniając im wyżej;

*formujemy masę mięśniowa poprzez napięcia mięśni do zagojenia rany a po zagojeniu jak w/w ćwiczenia czynne wolne i czynne oporowe.

KINEZYTERAPIA OGÓLNA:

wprowadzona w 3-4 dobie po zabiegu,:

- stosowano ćw. oporowe dla mięśni kkg. obręczy

barkowej, tułowia.

- stosowano hantle, wzmacniano partie

mięśni które biorą udział w chodzie z

użyciem kul łokciowych : m. najszerszy

grzbietu, m. naramienny, m. piersiowy

większy , m. trójgłowy ramienia

- czas ćwiczeń wynosił 30 minut

- liczba powtórzeń wynosiła 30-50

- obciążenie od 2-5 kg

- stosowano trening obwodowy jako

formy wytrzymałościowej

- ćwiczenia w wodzie wprowadzono po

zagojeniu rany operacyjnej
- kształtowanie ogólnej sprawności ( kondycja, korekcja)

- kształtowanie poprawnej postawy

- ćwiczenia równoważne

W 4-6 dni po amputacji, wprowadzono ćw. czynne wolne, a po 2 tyg. ćwiczenia z oporem, po 6 dniach ćwiczenia w formie bloczkowo-ciężarkowej. U pacjentki był za mały zakres ruchu w stawie więc stosowano ćwiczenia redresyjne - najpierw ręczne, a w dalszym etapie stosowano wyciągi redresyjne (gdy zaczynało boleć stosowano masaż, ale nie zdejmowano wyciągu bo ból oznacza jego działanie), stosowano także zabiegi cieplne.

Główną wagę przywiązywano do ćwiczeń na m. przywodziciele i prostowniki stawu biodrowego.

Ćwiczenia prowadzono według metodyki ćw. izotonicznych treningu Lorme'a i Watkinsa

oraz izometrycznych krótkich.
PRZYKŁADOWE ĆWICZENIA PO AMPUTACJI



Stretching m. gruszkowatego Pompowanie stopą




Rotacja miednicy Ćwiczenie m. brzucha


Ćwiczenia równoważne



II okres: po zaprotezowaniu

Celem w tym okresie było nauczenie pacjentki posługiwania się protezą, samoobsługa oraz nauka chodu.

NAUKA CHODZENIA.

 etap ten rozpoczęto od nauczenia pacjentki posługiwania się proteza, jak ma dbać o nią i o

kikut (przed chodzeniem kikut umyty, idealnie wysuszony, należy codziennie prac

skarpety, które obowiązkowo zakładamy na kikut, prawidłowo zakładać protezę). Lej

protezy zakładamy zawsze w pozycji pośredniej dla stawu nad amputacja (amputacja

stojąc lub leżąc a pas biodrowy zapinamy w pozycji leżącej,

 kolejnym etapem była pionizacja w barierkach, każdorazowo sprawdzano prawidłowość

założenia protezy;

 nauka przenoszenia ciężaru ciała na protezę, stosowano ćwiczenia równoważne,

Pacjentka balansowała ciałem, uczono też sterowania proteza w chodzie;

nauka chodzenia w barierkach, zaczynano od prawidłowego stereotypu chodu,

Początkowo był to chód 4-taktowy koniecznie naprzemienny potem

dwutaktowy.
Chód rozpoczynano od kroku zdrową noga bo to warunkuje długość kroku, zwracano uwagę na równy krok, równy czas obciążania.

BŁEDY :

- zginanie zdrowej kończyny ( w przypadku jednostronnej amputacji uda) w stawie

kolanowym i biodrowym z jednoczesnym ugięciem stawu biodrowego kończyny

amputowanej

- powoduje to obniżenie środka ciężkości - skutkiem tego po amputacji pacjent chodzi

krokiem dostawnym ( dostawia zdrowa kończynę do chorej )

NAUKA CHODU

Obecnie pacjentka jest na etapie doskonalenia chodu w różnych warunkach :

-nauka chodzenia po schodach, (chód naprzemienny jest bardzo trudny , często

niemożliwy)
-nauka chodzenia po zmiennym podłożu, przeważnie w terenie, w niektórych

ośrodkach są tory przeszkód.

Dodatkowo prowadzimy ćwiczenia ogólno kondycyjne

na atlasie, ćwiczenia bloczkowo ciężarkowe, ćwiczenia w wodzie,
-nauka padania prowadzona z pacjentem o idealnym zdrowiu zwłaszcza przy bardzo

dobrym kośćcu. Nauka prowadzona na materacu;

-nauka wstawania ,w kolejności: zbiera kule ,sprawdza protezę, ewentualnie ponownie ją zakłada.

INNE

- ćwiczenia czucia powierzchniowego i głębokiego

Nadal kontynuujemy naukę kontrolowania przemieszczania ciężaru ciała, obciążenia

( np. PNF , balansowanie) , ćwiczenia równoważne, nauka chodu bokiem (najpierw w stronę

protezy), noszenie przedmiotów ( po stronie protezy), nauka siadania i wstawania

( zdrowa noga znajduje się z tyłu), podnoszenie przedmiotów (nogę z proteza wysunąć do tyłu)




Przenoszenie ciężaru ciała na bok

Odwodzenie/Przywodzen

Przenoszenie ciężaru ciała w przód/ty

Tor przeszkód
Ćwiczenie chodu z asekuracją