1)Periodyzacja dziejów prawnej ochrony przyrody a środowiska w Polsce:

I okres- od początku państwowości polskiej do połowy XIV w. - okres zalążków prawnej ochrony opartej na prawie zwyczajowym, a zwłaszcza na systemie regaliów.

System regaliów - uprawnienia przysługujące władcy, mógł wydawać prawo do polowania w puszczach królewskich, prawo na wydobycie soli.

W pierwszym okresie był nie przedmiotem ochrony środowiska, ale własnego dobra.

II okres - prawo stanowione - od połowy XIV w. do połowy XIXw. - charakteryzuje się włączaniem pewnych elementów ochronnych do przepisów stanowionych, odnoszących się przede wszystkim do leśnictwa, łowiectwa i rybołówstwa

III okres - od połowy XIX w. do pierwszej wojny światowej - określany najczęściej okresem konserwatorskiej ochrony przyrody.

Jedyny las pierwotny w Polsce : Puszcza białowieska

IV okres - międzywojenny (1918-1939) kiedy do ochrony konserwatorskiej dochodzi ochrona biocentryczna i pojawiają się pierwsze elementy ochrony planistycznej. W okresie tym ochronę przyrody prowadzi w Polsce Państwowa Rada Ochrony Przyrody. Uchwalono również ustawę z dnia 30 marca 1934 o ochronie środowiska.

Ochrona planistyczna - ochrona pierwotnych cech przyrody - dbamy o pomniki przyrody, o biocenozie, ale i o prawidłowy krajobraz, tak aby można było mówić o prawidłowych procesach biologicznych w środowisku.

V okres - jest to okres po II wojnie światowej do czasów obecnych. Od razu po wojnie uchwalono nowe ustawy - nie obowiązują do dzisiaj, i przepisy obowiązujące dzisiaj. W 2004 roku - ustawa o ochronie przyrody, 2001 - prawo ochrony środowiska, dostosowanie przepisów do Unii Europejskiej.

Statut Kazimierza Wielkiego, uzupełniają ten status ekstrawaganty - akty wykonawcze króla do tych aktów. Przewidywał np. kary za wyrąb dębów, czy innych drzew.

Statut Warecki - Władysław Jagiełło - wydany akt ochrony gatunku drzewa - cis. Pierwsza forma ochrony planistycznej - gdzie mało lasów to o nie trzeba dbać.

Statut Litewski - o łowach, puszczach, ogonach bobrowych, gniazdach sokolich. Strzelca pojmanego nad zwierzyną należało skazać, zapłacić za zwierzynę lub kara śmierci.

Przy puszczach królewskich chłopom nie można było mieć rusznicy pod karą śmierci.
Zawiera zakaz wypasu zwierząt w lesie.

Trzeci status litewski - o pożarach, zakaz polowania w okresy ochronne.

Uniwersał leśny - przykład dbałości o lasy - nakazywał również właścicielom prowadzenie właściwej gospodarki leśnej, odwoływano się do uczuć patriotycznych właścicieli. Okres I rozbioru

1868 - ustawa o ochronie zwierząt w Tatrach. Sejm uchwalił ustawę zabraniającą łapania, wytępiania… i sprzedawania zwierząt alpejskich właściwych Tatrom.

Ustawa o ochronie zwierząt pożytecznych dla ziemi. Generalny zakaz wybierania jaj, niszczenia gniazd. Przepis 9 zawierał postanowienie iż nauczyciele szkół ludowych są obowiązani uczniom tak zwyczajnych , jak i niedzielnych wyjaśniać szkodliwość wybierania gniazd itp.

2)Środowisko - to ogół elementów przyrodniczych, w tym także przekształconych w wyniku działalności człowieka, a w szczególności powierzchnię ziemi, kopaliny, wody, powietrze, krajobraz, klimat, oraz pozostałe elementy różnorodności: biologicznej, a także wzajemne oddziaływania pomiędzy tymi elementami, relacje zachodzące w przyrodzie.

Ochrona środowiska- to podjęcie lub zaniechanie działań, umożliwiające zachowanie lub przywracanie równowagi przyrodniczej.

Zrównoważony rozwój- to rozwój społeczno-gospodarczy w którym następuje proces integrowania działań politycznych, gospodarczych i społecznych, z zachowaniem równowagi przyrodniczej w celu zagwarantowania możliwości zaspokojenia podstawowych potrzeb.
- służy ochronie odnawialnych i nieodnawialnych źródeł przyrody.

Kompensacja przyrodnicza - to zespół działań obejmujących w szczególności roboty budowlane, roboty ziemne, relatywizacja gleby, zalesienie, zadrzewienie, lub tworzenie skupisk roślinności.

EKOLOGIA - to nauka biologiczna o gospodarce przyrody w jej ekosystemach o strukturze i funkcjonowaniu żywej przyrody, obejmuje całość zjawisk dotyczących wzajemnych zależności między organizmami i ich zespołami a ich żywym i naturalnym środowiskiem.

SOZIOLOGIA - nauka zajmująca się podstawami ochrony przyrody i jej zasobów oraz zapewnieniem trwałości ich użytkowania, a w szczególności to nauka o przyczynach i następstwa przemian naturalnych lub uprzednio odkształconych układach przyrodniczych na mniejszych lub większych obszarach biosfery zachodzące w wyniku działalności człowieka oraz skutecznych sposobach zapobiegania ujemnym ich następstwom dla społeczeństwa lub co najmniej o możliwościach maksymalnego ich łagodzenia.

3)Przesłanki ochrony środowiska

PRZESŁANKI BIOLOGICZNE

• Utrzymanie procesów ekologicznych i stabilności systemów

• Zapewnienie zachowania różnorodności biologicznej

• Zachowanie dziedzictwa geologicznego i paleontologicznego

• Zapewnienie ciągłości, trwania gatunków roślin, zwierząt i grzybów, z ich siedliskami przez ich utrzymywanie lub przywracanie

• Ochrona walorów krajobrazowych; zieleni w miastach i wsiach oraz zadrzewień.

• Utrzymywanie lub przywracanie do właściwego stanu ochrony siedlisk przyrodniczych, a także pozostałych zasobów i tworów i składników przyrody.

PRZESŁANKI SPOŁECZNE:

• Kształtowanie poczucia estetycznego tj. ochrona czystości, poszanowanie estetyki otoczenia i zachowania walorów krajobrazu

• Dbałość o zasoby reakcyjne środowiska

• Potrzeba zachowania dorobku kultury materialnej narodu

• Ochrona ze względu na potrzeby humanitarnego kształtowania postaw człowieka

• Zwrócenie szczególnej uwagi na jakość życia

PRZESŁANKI EKONOMICZNE:

• Minimalizacja nakładów na utrzymanie jakości środowiska jaka jest chroniona przez system.

• Kosztów ochrony nie ponosi człowiek

4) ŹRÓDŁA PRAWNEJ OCHRONY ŚRODOWISKA

*KONSTYTUCJA- jest najwyższym w hierarchii aktem prawnym, zawiera regulacje dotyczące środowiska. Przepisy konstytucyjne dzielą się na:

1.przepisy o charakterze ogólnym, które mają zastosowanie do działań władz publicznych

2.druga grupa stanowi wyrażona w art.5 zasada zrównoważonego rozwoju

3.przepisy regulujące obowiązki władz publicznych w zakresie ochrony środowiska

4.rozwiązania dotyczące praw i obowiązków jednostek związanych ze środowiskiem, korzystania z niego i jego ochrony.

5. regulujące dopuszczalność ograniczenia praw i wolności jednostki ze względu na ochronę środowiska. W tym przepisie ochrona środowiska pełni rolę przesłanki materialnej dopuszczającej ograniczenie praw i wolności jednostki.

Art.74 ust.2- prawo do informacji o stanie środowiska ma każdy i nie musi się przy tym powoływać na jakikolwiek interes prawny. Adresatem prawa jednostek są organy administracji publicznej, one udzielają informacji.

Art.86- przedmiotem odpowiedzialnym za ochronę środowiska jest RP. Każdy jest odpowiedzialny za odszkodowanie w razie wyrządzenia szkody, również jeżeli działalność potencjalnie zagraża środowisku trzeba podjąć działania prewencyjne.

*Ustawa z 27 kwietnia 2001r Prawo ochrony środowiska- ustaw ta reguluje całokształt ochrony wszystkich komponentów środowiska (polityka ekologiczna, edukacja ekologiczna, środki finansowo-prawne ochrony, instytucje ochrony środowiska).

*Ustawa z 16 kwietnia 2004r o ochronie przyrody- jest ustawą działową. Art6-formy ochrony przyrody: parki narodowe, rezerwaty przyrody, parki krajobrazowe, obszary chronionego krajobrazu, obszary Natura 2000, pomniki przyrody stanowiska dokumentacyjne, użytki ekologiczne, zospoły przyrodniczo-krajobrazowe, ochrona gatunkowa roślin zwierząt i grzybów. itd. Art.2 ust.2. Celem ochrony przyrody jest: 1) utrzymanie procesów ekologicznych i stabilności ekosystemów; 2) zachowanie różnorodności biologicznej; 3) zachowanie dziedzictwa geologicznego i paleontologicznego; 4) zapewnienie ciągłości istnienia gatunków roślin, zwierząt i grzybów, wraz z ich siedliskami, przez ich utrzymywanie lub przywracanie do właściwego stanu ochrony; 5) ochrona walorów krajobrazowych, zieleni w miastach i wsiach oraz zadrzewień; 6) utrzymywanie lub przywracanie do właściwego stanu ochrony siedlisk przyrodniczych, a także pozostałych zasobów, tworów i składników przyrody; 7) kształtowanie właściwych postaw człowieka wobec przyrody przez edukację, informowanie i promocję w dziedzinie ochrony przyrody.

*Ustawa o ochronie zwierząt z 21 sierpnia 1997r- dotyczy ochrony humanitarnej zwierząt, informuje o tym co jest zaniedbaniem i okrucieństwem, o obowiązkach(kto utrzymuje zwierzę domowe).

*Ustawa prawo wodne- reguluje gospodarowanie wodami, korzystanie z wód i zarządzanie, zarzadzanie służy zaspokajaniu potrzeb ludności Art. 2. 1. Zarządzanie zasobami wodnymi słuŜy zaspokajaniu potrzeb ludności, gospodarki, ochronie wód i środowiska związanego z tymi zasobami, w szczególności w zakresie:1) zapewnienia odpowiedniej ilości i jakości wody dla ludności; 2) ochrony zasobów wodnych przed zanieczyszczeniem oraz niewłaściwą lub nadmierną eksploatacją; 3) utrzymywania lub poprawy stanu ekosystemów wodnych i od wody zaleŜnych; 4) ochrony przed powodzią oraz suszą; 5) zapewnienia wody na potrzeby rolnictwa oraz przemysłu; 6) zaspokojenia potrzeb związanych z turystyką, sportem oraz rekreacją; 7) tworzenia warunków dla energetycznego, transportowego oraz rybackiego

wykorzystania wód.

*inne ustawy odnoszące się do ochrony środowiska:

-prawo geologiczne i górnicze

-o ochronie gruntów rolnych i leśnych

-o doświadczeniach na zwierzętach

-o lasach

-o rybołówstwie

-prawo łowieckie

-o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym

-o rolnictwie ekologicznym

-o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami

-o organizmach genetycznie modyfikowanych

-o substancjach zaburzających warstwę ozonową

-prawo energetyczne

-ustawa o odpadach

*ROZPORZADZENIE- powszechnie obowiązujące

*AKTY PRAWA MIEJSCOWEGO- wydawane przez organ władzy rządowej lub samorządowej na terenie jednostki terytorialnej.

*MIĘDZYNARODOWE KONWENCJE DOTYCZACE OCHRONY ŚRODOWISKA:

1.konwencja o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami, gatunków zagrożonych wyginięciem podpisana w Waszyngtonie. CITES

2.konwencja o ochronie gatunków dzikiej fauny i flory europejskiej oraz ich siedlisk podpisana w Bernie.

3.konwencja o różnorodności biologicznej z Rio de Janeiro

4.konwencja w sprawie ochrony światowego dziedzictwa kulturowego i naturalnego Paryż- UNESCO

5.konwencja o obszarach wodno-błotnych.

CITES- stronami są 172 państwa w tym wszystkie państwa członkowskie UE. Wprowadza reglamentację handlu nad 34 tys. Gatunkami roślin i zwierząt opiera się na systemie zezwoleń i świadectw. Wszystkie gatunki podzielone są na grupy: 1) gatunki zagrożone wyginięciem, handel nimi jest dozwolony w wyjątkowych okolicznościach, 2)te gatunki które jeżeli handel nie zostanie poddany reglamentacji to będą zagrożone wyginięciem, 3)obejmuje gatunki co do których jedna ze stron żąda ich reglamentacji.

Przepisy konwencji zobowiązują każde państwo do powołania specjalnych organów administracyjnych odpowiedzialnych za wydawanie pozwoleń i świadectw oraz organów naukowych pełniących funkcje opiniodawcze.

Wprowadza konieczność ustalenia przez państwa członkowskie zakazów prowadzenia handlu gatunkami zapisanymi w CITES, a za nieprzestrzeganie ustanowienie kar, czyn taki uznany będzie za przestępstwo, a dodatkowo konfiskata lub odesłanie zwierząt do państwa eksportu.

-UE dodatkowo implementowała całą treść CITES do 2 rozporządzeń: rozporządzenie rady w sprawie ochrony dzikiej fauny i flory 1996r, rozporządzenie komisji z 2006r przepisy wykonawcze do pierwszego rozporządzenia.

Wykonywaniem zapisów CITES i 2 rozporządzeń zajmują się min. : przepisy karne z ustawy o ochronie przyrody.

*PRAWO INII EUROPEJSKIEJ:

Jako członkowie mamy obowiązek przyjmować cały dorobek UE.

Akty prawa wtórnego regulują kwestie dotyczące ochrony środowiska; jakości powietrza, wód do spożycia, morskich, chemikaliów-emisji gazów, organizmów genetycznie modyfikowanych, rolnictwa, energii ze źródeł odnawialnych, odpadów, eksperymenty na zwierzętach.

*Natura 200:

To program UE tworzenia sieci obszarów objętych ochroną przyrody, podstawa dla ich utworzenia są dyrektywy. Cel: zachowanie określonych typów siedlisk przyrodniczych oraz gatunków.

Należy utrzymywać te obszary w stanie niepogorszonym, ale nie są wykluczone z gospodarczego wykorzystania. Wyznaczane są samodzielnie przez każde państwo, ale Komisja Europejska kontroluje to czy nie jest tych obszarów za mało lub czy są prawidłowo wyznaczone. Każde państwo musi opracować listę obszarów cennych przyrodniczo i po przekazaniu komisji obejmować siecią Natura 2000.

Zasady funkcjonowania:

-obowiązek oceny/ każde przedsięwzięcie musi być ocenianie pod kątem wpływu na środowisko, stosowanie rozwiązań kompensacyjnych.

-obowiązek zapobiegania wszelkim pogorszeniom, również jeżeli wynikałoby z czynników naturalnych.

-proaktywna ochrona/ czynna ochrona np. ustanawianie i wdrażanie planów ochrony.

1.dyrektywa ptasia- cele: ochrona przed wyginięciem wszystkich gatunków ptaków żyjących, współcześnie występujących w stanie dzikim w UE, prawne regulowanie handlu i odłowu ptaków, przeciwdziałanie pewnym metodom odłowu i zabijania. Metody ochrony: stwarzanie obszarów specjalnej ochrony ptaków(sieć Natura 2000), utrzymanie i zagospodarowanie siedlisk ptaków zgodnie z potrzebami ekologicznymi, przywracanie zniszczonych biotopów, tworzenie biotopów, zakaz umyślnego zabijania lub chwytania, zakaz niszczenia i uszkadzania gniazd, wybierania jaj, płoszenia ptaków.

2.dyrektywa siedliskowa- cele:

5) ZASOBY OCHRONY ŚRODOWISKA-

Ochrona zasobów środowiska jest realizowana w szczególności poprzez:

1) określenie standardów jakości środowiska oraz kontrolę ich osiągania, a

także podejmowanie działań służących ich nieprzekraczaniu lub przywracaniu;

2) ograniczanie emisji

Ochrona powietrza

Art. 85. Ochrona powietrza polega na zapewnieniu jak najlepszej jego jakości, w szczególności przez:

1) utrzymanie poziomów substancji w powietrzu poniżej dopuszczalnych dla nich poziomów lub co najmniej na tych poziomach;

2) zmniejszanie poziomów substancji w powietrzu co najmniej do dopuszczalnych, gdy nie są one dotrzymane;

3) zmniejszanie i utrzymanie poziomów substancji w powietrzu poniżej poziomów docelowych albo poziomów celów długoterminowych lub co najmniej na tych poziomach

Art. 86. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, kierując się koniecznością ujednolicenia zasad oceny jakości powietrza, określi, w drodze rozporządzenia:

1) poziomy dopuszczalne dla niektórych substancji w powietrzu;

2) poziomy docelowe dla niektórych substancji w powietrzu;

3) poziomy celów długoterminowych dla niektórych substancji w powietrzu;

4) alarmowe poziomy dla niektórych substancji w powietrzu, których nawet krótkotrwałe przekroczenie może powodować zagrożenie dla zdrowia ludzi;

5) warunki, w jakich ustala się poziom substancji, takie jak temperatura i ciśnienie

POWIETRZE- to powietrze znajdujące się w troposferze z wyłączeniem miejsc pracy i wnętrz budynków

Art. 87. 1. Oceny jakości powietrza dokonuje się w strefach

1) aglomeracja o liczbie mieszkańców większej niż 250 tysięcy;

2) obszar jednego lub więcej powiatów położonych na obszarze tego samego województwa, niewchodzący w skład aglomeracji

Art. 88. 1. Oceny jakości powietrza i obserwacji zmian dokonuje się w ramach państwowego monitoringu środowiska.

Na potrzeby ustalenia odpowiedniego sposobu oceny jakości powietrza w poszczególnych strefach, wojewódzki inspektor ochrony środowiska dokonuje przynajmniej co 5 lat, klasyfikacji stref, odrębnie pod kątem poziomu każdej substancji, wyodrębniając strefy, w których:

Art. 89. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska, w terminie do dnia 31 marca każdego roku, dokonuje oceny poziomów substancji w powietrzu w danej strefie za rok poprzedni

Art. 90.Wojewódzki inspektor ochrony środowiska dokonuje oceny poziomów substancji w powietrzu na podstawie pomiarów lub innych metod oceny.

Art. 92. 1. W przypadku ryzyka występowania przekroczeń dopuszczalnych lub alarmowych poziomów substancji w powietrzu w danej strefie sejmik województwa, po zasięgnięciu opinii właściwego starosty, określi, w drodze uchwały, plan działań krótkoterminowych, w którym ustala się działania mające na celu:

1) zmniejszenie ryzyka wystąpienia takich przekroczeń;

2) ograniczenie skutków i czasu trwania zaistniałych przekroczeń.

Art. 93. 1. Marszałek województwa niezwłocznie powiadamia społeczeństwo oraz podmioty o ryzyku wystąpienia przekroczeń dopuszczalnych albo alarmowych poziomów substancji w powietrzu.

Art. 95. 1. Na obszarze, na którym istnieje przekroczenie dopuszczalnego poziomu substancji w powietrzu, marszałek województwa może, w drodze decyzji, nałożyć na podmiot korzystający ze środowiska, który prowadzi działalność powodującą wprowadzanie substancji do powietrza, obowiązek prowadzenia pomiarów poziomów tej substancji w powietrzu.

Art. 96. 151) Sejmik województwa może, w drodze uchwały, w celu zapobieżenia negatywnemu oddziaływaniu na środowisko lub na zabytki określić dla terenu województwa bądź jego części rodzaje lub jakość paliw dopuszczonych do stosowania, a także sposób realizacji i kontroli tego obowiązku.

Ochrona wód

Art. 97. 1. Ochrona wód polega na zapewnieniu ich jak najlepszej jakości, w tym utrzymywanie ilości wody na poziomie zapewniającym ochronę równowagi biologicznej, w szczególności przez:

1) utrzymywanie jakości wód powyżej albo co najmniej na poziomie wymaganym w przepisach;

2) doprowadzanie jakości wód co najmniej do wymaganego przepisami poziomu, gdy nie jest on osiągnięty.

2. Poziom jakości wód jest określany z uwzględnieniem ilości substancji i energii w wodach oraz stopnia zdolności funkcjonowania ekosystemów wodnych.

Art. 98. 1. Wody podziemne i obszary ich zasilania podlegają ochronie polegającej w szczególności na:

1) zmniejszaniu ryzyka zanieczyszczenia tych wód poprzez ograniczenie oddziaływania na obszary ich zasilania;

2) utrzymywaniu równowagi zasobów tych wód.

2. Do celów, o których mowa w ust. 1, tworzy się w szczególności, na zasadach określonych ustawą — Prawo wodne, obszary ochronne zbiorników wód śródlądowych.

3. Jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, wody podziemne przeznacza się na zaspokojenie potrzeb bytowych ludzi.

-Zakaz wprowadzania ścieków do wód podziemnych, stojących i powierzchniowych.

-Zakaz wprowadzania odpadów i odchodów zwierząt

-Wprowadzanie śniegu z terenów zanieczyszczonych

-Na terenach zgrożonych powodziowo zakaz inwestycji, które w przypadku wystąpienia powodzi mogłyby zanieczyścić wodę, np wysypiska

-Zakaz mysia pojazdów w wodach powierzchniowych

Ochrona powierzchni ziemi

Art. 101. Ochrona powierzchni ziemi polega na:

1) zapewnieniu jak najlepszej jej jakości, w szczególności przez:

a) racjonalne gospodarowanie,

b) zachowanie wartości przyrodniczych,

c) zachowanie możliwości produkcyjnego wykorzystania,

d) ograniczanie zmian naturalnego ukształtowania,

e) utrzymanie jakości gleby i ziemi powyżej lub co najmniej na poziomie wymaganych standardów,

f) doprowadzenie jakości gleby i ziemi co najmniej do wymaganych standardów, jeżeli nie są one dotrzymane,

g) zachowanie wartości kulturowych, z uwzględnieniem zabytków archeologicznych;

2) zapobieganiu ruchom masowym ziemi i ich skutkom.

Dodatkowe ustawy: o ochr. Gruntów rolnych i leśnych

Art. 105. 1. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa, w drodze rozporządzenia, określi standardy jakości gleby i ziemi, uwzględniając naturalne stężenia substancji w środowisku.

Inspektor ochr Środ kontroluje jakości gleby i jej zmiany w ramach Państwowego Monitoringu Środowiska

Ochrona przed hałasem

HAŁAS- normy hałasu związane z działalnością czlowieka, ale jest to też naturalny składnik środowiska, NIE JEST ZASOBEM ŚRODOWISKA, traktujemy go jako szkodliwość/ zanieczyszczenie.

Art. 112. Ochrona przed hałasem polega na zapewnieniu jak najlepszego stanu akustycznego środowiska, w szczególności poprzez:

1) utrzymanie poziomu hałasu poniżej dopuszczalnego lub co najmniej na tym poziomie;

2) zmniejszanie poziomu hałasu co najmniej do dopuszczalnego, gdy nie jest on dotrzymany.

Art. 113. 1. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, dopuszczalne poziomy hałasu w środowisku.

2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, zostaną ustalone:

1) zróżnicowane dopuszczalne poziomy hałasu dla następujących rodzajów terenów przeznaczonych, pod zabudowę mieszkaniową, pod szpitale i domy opieki społecznej,na cele uzdrowiskowe itp.

Art. 117. 1. Oceny stanu akustycznego środowiska i obserwacji zmian dokonuje się w ramach państwowego monitoringu środowiska

Mapa akustyczna- opis części danego terenu, interpretacja i charakter źródeł danego hałasu

Ochrona przed polami elektromagnetycznymi

Art. 121. Ochrona przed polami elektromagnetycznymi polega na zapewnieniu jak najlepszego stanu środowiska poprzez:

1) utrzymanie poziomów pól elektromagnetycznych poniżej dopuszczalnych lub co najmniej na tych poziomach;

2) zmniejszanie poziomów pól elektromagnetycznych co najmniej do dopuszczalnych, gdy nie są one dotrzymane.

Art. 122. 1. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, dopuszczalne poziomy pól elektromagnetycznych w środowisku oraz sposoby sprawdzania dotrzymania tych poziomów.

Art. 123. 1. Oceny poziomów pól elektromagnetycznych w środowisku i obserwacji zmian dokonuje się w ramach państwowego monitoringu środowiska.

2. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska prowadzi okresowe badania poziomów pól elektromagnetycznych w środowisku.

Art. 124. 1.Wojewódzki inspektor ochrony środowiska prowadzi, aktualizowany corocznie, rejestr zawierający informacje o terenach, na których stwierdzono przekroczenie dopuszczalnych poziomów pól elektromagnetycznych w środowisku

Ochrona kopalin (prawo geologiczne i górnicze)

Art. 125. Złoża kopalin podlegają ochronie polegającej na racjonalnym gospodarowaniu ich zasobami oraz kompleksowym wykorzystaniu kopalin, w tym kopalin towarzyszących.

Art. 126. 1. Eksploatację złoża kopaliny prowadzi się w sposób gospodarczo uzasadniony, przy zastosowaniu środków ograniczających szkody w środowisku i przy zapewnieniu racjonalnego wydobycia i zagospodarowania kopaliny.

2. Podejmujący eksploatację złóż kopaliny lub prowadzący tę eksploatację jest obowiązany przedsiębrać środki niezbędne do ochrony zasobów złoża, jak również do ochrony powierzchni ziemi oraz wód powierzchniowych i podziemnych, sukcesywnie prowadzić rekultywację terenów poeksploatacyjnych oraz przywracać do właściwego stanu inne elementy przyrodnicze.

Ochrona zwierząt oraz roślin

Art. 127. 1. Ochrona zwierząt oraz roślin polega na:

1) zachowaniu cennych ekosystemów, różnorodności biologicznej i utrzymaniu równowagi przyrodniczej;

2) tworzeniu warunków prawidłowego rozwoju i optymalnego spełniania przez zwierzęta i roślinność funkcji biologicznej w środowisku;

3) zapobieganiu lub ograniczaniu negatywnych oddziaływań na środowisko, które mogłyby niekorzystnie wpływać na zasoby oraz stan zwierząt oraz roślin;

4) zapobieganiu zagrożeniom naturalnych kompleksów i tworów przyrody.

2. Ochrona, o której mowa w ust. 1, jest realizowana w szczególności poprzez:

1) obejmowanie ochroną obszarów i obiektów cennych przyrodniczo;

2) ustanawianie ochrony gatunków zwierząt oraz roślin;

3) ograniczanie możliwości pozyskiwania dziko występujących zwierząt oraz roślin;

4) odtwarzanie populacji zwierząt i stanowisk roślin oraz zapewnianie reprodukcji dziko występujących zwierząt oraz roślin;

5) zabezpieczanie lasów i zadrzewień przed zanieczyszczeniem i pożarami;

6) ograniczanie możliwości wycinania drzew i krzewów oraz likwidacji terenów zieleni;

7) zalesianie, zadrzewianie lub tworzenie skupień roślinności, zwłaszcza gdy przemawiają za tym potrzeby ochrony gleby, zwierząt, kształtowania klimatu oraz inne potrzeby związane z zapewnieniem różnorodności biologicznej, równowagi przyrodniczej i zaspokajania potrzeb rekreacyjno-wypoczynkowych ludzi;

8) nadzorowanie wprowadzania do środowiska organizmów genetycznie zmodyfikowanych.

6) pojęcie odpowiedzialności cywilnej, administracyjnej i karnej.

6)

ODPOWIEDZIALNOŚĆ CYWILNA:

-równość podmiotów cywilno prawnych

-nie można zawierać umów cywilno-prawnych jeżli stanowią naruszenie prawa

-kluczowym elementem w odpowiedzialności cywilnej jest szkoda.

SZKODA- to uszczerbek majątkowy w prawie chronionych dobra należącego do poszkodowanego( wierzyciel), za które odpowiedzialność ponosi inny podmiot (dłużnik).

Elementy szkody:

*strata materialna

*korzyści utracone

Pomiędzy szkodą a zdarzeniem, które może mieć postać działania lub zaniechania albo zdarzenie niezależne od człowieka ale również to co jest szkodą

ODPOWIEDZIALNOŚĆ:

a) kontraktowa-wynika z zawartej umowy, czynnik: niewykonanie umowy lub nienależyte wykonanie zobowiązania

b) pozakontraktowa (odszkodowawcza) - oparta na zasadzie winy, czyjaś wina wyżądza drugiemu szkodę, albo na zasadzie ryzyka lub za tzw produkt niebezpieczny

ŹRÓDŁA PRAWA:

• Art 322 K.c stosuje się do tej odpowiedzialności. Jeśli tego nie reguluje to stosuje się prawo OŚ

*Jeżeli w sprawie o naprawienie szkody, o dochody, zwrot bezpodstawnego wzbogacenia lub o świadczenie z umowy o dożywocie sąd uzna, że ścisłe udowodnienie wysokości żądania jest niemożliwe lub nader utrudnione, może w wyroku zasądzić odpowiednią sumę według swej oceny, opartej na rozważeniu wszystkich okoliczności sprawy.

• Art. 323

*Wyrok może być wydany jedynie przez sędziów, przed którymi odbyła się rozprawa poprzedzająca bezpośrednio wydanie wyroku.

• Ustawa z 13.04.2007 o zapobieganiu szkodom środowiska i ich naprawie

ODPOWIEDZIALNOŚĆ SKARBU PAŃSTWA:
-ART 126 O oCHRONIE pRZYRODY- odpowiedzialność za szkody wyżądzone przez żubry ( w uprawach płodów rolnych), wilki , ryzie, niedzwiedzie ( w pasiekach), bobry.

-art 91 Prawa Geologicznego i Górniczego- przedsiębiorca odpowiada za szkody dot. Ruchu górniczego, jeżeli szkody ujawniły się gdy nie istnieje już podmiot dpowiedzialny, wtedy państwo ponosi koszty dalszej ochrony elementów środowiska.

ODPOWIEDZIALNOŚĆ ADMINISTRACYJNA

-nie ma równorzędności podmiotów

-zasady: mają charakter wstrzymania działalności, ograniczenie lub cofnięcie pozwolnenia na działania ze wzgl. na sposób korzystania ze środowiska, na wykonaniu pewnych umorzeń ochronnych

Organy administracji działają pod postawą:

-kontroli

-orzekanie o konsekwentnych stwierdzonych uchybień

W drodze decyzji administracja może wydawać decyzje:

-naprawcze

-interwencyjne

-wstrzymające działalność

-nakładające sankcję finansową

ODPOWIEDZIALNOŚĆ KARNA

art. 181, 182, 183 (kodeks karny)

Art.181 Zniszczenie w przyrodzie (świat roślinny lub zwierzęcy)

§ 1. Kto powoduje zniszczenie w świecie roślinnym lub zwierzęcym w znacznych rozmiarach,
podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
§ 2. Kto, wbrew przepisom obowiązującym na terenie objętym ochroną, niszczy albo uszkadza rośliny lub zwierzęta powodując istotną szkodę, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
§ 4. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 działa nieumyślnie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Art 182 Zanieczyszczanie wody,powietrza, ziemi promieniowaniem jonizującym

Art 183 Kto wbrew przepisom składuje, usuwa, przetwarza, dokonuje odzysku, unieszkodliwia albo transportuje odpady lub substancje w takich warunkach lub w taki sposób, że może to zagrozić życiu lub zdrowiu wielu osób lub spowodować zniszczenie w świecie roślinnym lub zwierzęcym w znacznych rozmiarach,podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

Tej samej karze podlega, kto wbrew przepisom przywozi z zagranicy substancje zagrażające środowisku.

ustawy szczególne (przepisy karne np. Prawo łowieckie itp.)

ustawa o ochronie przyrody, prawo ochrony przyrody

One podlegają procedurze karnej

Odpowiedzialność karną może określić sąd w wyroku.

Środki Karne :

-przypadek przedmiotów pochodzących z przestępstwa na rzecz skarbu państwa nawiązka, obowiązek naprawienia szkody.

PRZESTĘPSTWA

art 181

-kto powoduje zniszczenie w znacznych rozmiarach

-kto szkodzi na terenie objętym ochroną

-uszkodzenia roślin lub zwierząt będących pod ochroną gatunkową powoduje istotną szkodę

USTAWA O OCHRONIE PRZYRODY

Art. 127. Kto umyślnie:

1) narusza zakazy obowiązujące w: parkach narodowych, rezerwatach przyrody, parkach krajobrazowych, obszarach chronionego krajobrazu, obszarach Natura 2000, itd.

nie zgłasza do rejestru, o którym mowa w art. 64 ust. 1, posiadanych lub hodowanych zwierząt

- podlega karze aresztu albo grzywny.

  Art. 128. Kto:

1) bez zezwolenia lub wbrew jego warunkom albo bez świadectwa fitosanitarnego przewozi przez granicę państwa rośliny lub zwierzęta, o których mowa w art. 61 ust. 1, a także ich rozpoznawalne części i produkty pochodne,

2) narusza przepisy prawa Unii Europejskiej dotyczące ochrony gatunków dziko żyjących zwierząt i roślin w zakresie regulacji obrotu nimi poprzez:

- podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

USTAWA O OCHRONIE ZWIERZĄT (NA PEWNO NA EGZAMINIE)

art 4, 6 pkt. 2 (znęcanie się), art 35

Art. 4. Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1)doświadczeniu na zwierzęciu - rozumie się przez to wykorzystanie zwierzęcia do celów naukowych lub dydaktycznych, mogące u niego spowodować uszkodzenia ciała lub inne zaburzenia zdrowotne, w tym ból, cierpienie, lęk, z wyjątkiem znakowania zwierząt,
2)humanitarnym traktowaniu zwierząt - rozumie się przez to traktowanie uwzględniające potrzeby zwierzęcia i zapewniające mu opiekę i ochronę,
3)konieczności bezzwłocznego uśmiercenia - rozumie się przez to obiektywny stan rzeczy stwierdzony, w miarę możliwości, przez lekarza weterynarii, polegający na tym, że zwierzę może dalej żyć jedynie cierpiąc i znosząc ból, a moralnym obowiązkiem człowieka staje się skrócenie cierpień zwierzęcia,

4)menażerii objazdowej - rozumie się przez to podmiot gospodarczy prowadzący działalność w zakresie organizowania obwoźnych wystaw zwierząt,
5)metodach alternatywnych w zakresie przeprowadzania doświadczeń - rozumie się przez to nowoczesne metody badawcze, nie wymagające przeprowadzania doświadczeń na żywym zwierzęciu,
6)ogłuszaniu zwierzęcia - rozumie się przez to metodę profesjonalnego całkowitego wyłączenia świadomości zwierzęcia, trwającego aż do jego śmierci,
7)okrutnych metodach w chowie i hodowli zwierząt - rozumie się przez to działania lub zaniechania człowieka prowadzące w sposób oczywisty do zmian patologicznych w organizmie zwierzęcia (somatycznych lub psychicznych), zwłaszcza w postaci skutków znoszenia dotkliwego bólu, przymuszania do określonego zachowania się (uległości) głodem, pragnieniem, działaniem prądu elektrycznego (z wyjątkiem używania pastuchów elektrycznych, treserów oraz urządzeń elektrycznych służących do przepędu zwierząt) bądź innymi zabiegami tego rodzaju, w szczególności karmienie i pojenie zwierząt przemocą,
8)okrutnym traktowaniu - rozumie się przez to wymienione w ustawie przypadki znęcania się nad zwierzętami oraz inne postępowanie właściciela bądź innej osoby, prowadzące do skutków porównywalnych ze skutkami znęcania się,
9)pielęgnacji - rozumie się przez to wszystkie aspekty relacji pomiędzy człowiekiem a zwierzęciem, w szczególności uruchamiane przez człowieka zasoby materialne i niematerialne, aby uzyskać i utrzymać u zwierzęcia stan fizyczny i psychiczny, w którym najlepiej ono znosi warunki bytowania narzucone przez człowieka,
10)przeciążaniu zwierząt - rozumie się przez to zmuszanie do nadmiernego wysiłku energetycznego, nie odpowiadającego możliwościom kondycyjnym zwierzęcia ze względu na jego stan fizyczny i zdrowotny,
11)rażącym zaniedbaniu - rozumie się przez to drastyczne odstępstwo od określonych w ustawie norm postępowania ze zwierzęciem, a w szczególności w zakresie utrzymywania zwierzęcia w stanie zagłodzenia, brudu, nie leczonej choroby, w niewłaściwym pomieszczeniu i nadmiernej ciasnocie,
12)szczególnym okrucieństwie zabijającego zwierzę - rozumie się przez to przedsiębranie przez sprawcę działań charakteryzujących się drastycznością form i metod zadawania śmierci, a zwłaszcza zadawanie śmierci w sposób wyszukany lub powolny, obliczony z premedytacją na zwiększenie rozmiaru cierpień i czasu ich trwania,
13)ubojni - rozumie się przez to każdy zakład pozostający pod państwową kontrolą sanitarną i weterynaryjną, przeznaczony do wykonywania uboju zwierząt,
14)uwięzi - rozumie się przez to wszelkie urządzenia mechaniczne krępujące swobodę ruchów zwierzęcia, w zakresie możliwości przemieszczania się ponad ustalony zakres, jak też niektóre urządzenia do kierowania ruchami zwierzęcia w sposób zamierzony przez człowieka,
15)właściwych warunkach bytowania - rozumie się przez to zapewnienie zwierzęciu możliwości egzystencji, zgodnie z potrzebami danego gatunku, rasy, płci i wieku,

16)zwierzętach bezdomnych - rozumie się przez to zwierzęta domowe lub gospodarskie, które uciekły, zabłąkały się lub zostały porzucone przez człowieka, a nie ma możliwości ustalenia ich właściciela lub innej osoby, pod której opieką trwale dotąd pozostawały,
17)zwierzętach domowych - rozumie się przez to zwierzęta tradycyjnie przebywające wraz z człowiekiem w jego domu lub innym odpowiednim pomieszczeniu, utrzymywane przez człowieka w charakterze jego towarzysza,
18)zwierzętach gospodarskich - rozumie się przez to zwierzęta utrzymywane w celach hodowlanych i produkcyjnych,
19)zwierzętach laboratoryjnych - rozumie się przez to zwierzęta utrzymywane specjalnie w celu wykorzystania w doświadczeniach naukowych, w szczególności myszy, szczury, świnki morskie, chomiki syryjskie (złote), króliki, psy, koty, przepiórki, w miejscach zatwierdzonych lub zarejestrowanych przez odpowiedni organ władzy,

20)zwierzętach wykorzystywanych do celów specjalnych - rozumie się przez to zwierzęta, których profesjonalna tresura oraz używanie odbywa się na podstawie odrębnych przepisów, regulujących szczegółowe zasady działania jednostek Polskich Sił Zbrojnych, Policji, Straży Granicznej i innych formacji podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji, służb kontroli celnej, ratownictwa oraz regulujących zasady szkolenia i wykorzystania psów - przewodników osób ociemniałych.

Art. 6 pkt. 2

Przez znęcanie się nad zwierzętami należy rozumieć zadawanie albo świadome dopuszczanie do zadawania bólu lub cierpień, a w szczególności:
1)umyślne zranienie lub okaleczenie zwierzęcia, nie stanowiące dozwolonego prawem zabiegu lub doświadczenia na zwierzęciu,
2)doświadczenia na zwierzętach powodujące cierpienie, przeprowadzone z naruszeniem przepisów ustawy,
3)umyślne używanie do pracy lub w celach sportowych albo rozrywkowych zwierząt chorych, w tym rannych lub kulawych, albo zmuszanie ich do czynności mogących spowodować ból,
4)bicie zwierząt przedmiotami twardymi i ostrymi lub zaopatrzonymi w urządzenia obliczone na sprawianie specjalnego bólu, bicie po głowie, dolnej części brzucha, dolnych częściach kończyn,
5)przeciążanie zwierząt pociągowych i jucznych ładunkami w oczywisty sposób nie odpowiadającymi ich sile i kondycji lub stanowi dróg lub zmuszanie takich zwierząt do zbyt szybkiego biegu,
6)transport zwierząt, w tym zwierząt hodowlanych, rzeźnych i przewożonych na targowiska, przenoszenie lub przepędzanie zwierząt w sposób powodujący ich zbędne cierpienie i stres,
7)używanie uprzęży, pęt, stelaży, więzów lub innych urządzeń zmuszających zwierzę do przebywania w nienaturalnej pozycji, powodujących zbędny ból, uszkodzenia ciała albo śmierć,
8)dokonywanie na zwierzętach zabiegów i operacji chirurgicznych przez osoby nie posiadające wymaganych uprawnień bądź niezgodnie z zasadami sztuki lekarsko-weterynaryjnej, bez zachowania koniecznej ostrożności i oględności oraz w sposób sprawiający ból, któremu można było zapobiec,
9)złośliwe straszenie lub drażnienie zwierząt,
10)utrzymywanie zwierząt w niewłaściwych warunkach bytowania, w tym utrzymywanie ich w stanie rażącego niechlujstwa oraz w pomieszczeniach albo klatkach uniemożliwiających im zachowanie naturalnej pozycji,
11)porzucanie zwierzęcia, a w szczególności psa lub kota, przez właściciela bądź przez inną osobę, pod której opieką zwierzę pozostaje,
12)stosowanie okrutnych metod w chowie i hodowli zwierząt,
13)przeprowadzanie na zwierzętach testów środków higienicznych i kosmetycznych powodujących cierpienie, jeżeli znane są odpowiednie metody alternatywne.

Art. 35

1. (8) Kto zabija zwierzę z naruszeniem przepisów art. 6 ust. 1, art. 33 lub art. 34 ust. 1-4 albo znęca się nad nim w sposób określony w art. 6 ust. 2, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.
2. (9) Jeżeli sprawca czynu określonego w ust. 1 działa ze szczególnych okrucieństwem podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
3. W razie skazania za przestępstwo określone w ust. 1, sąd może orzec przepadek zwierzęcia, a w razie skazania za przestępstwo określone w ust. 2, sąd orzeka przepadek zwierzęcia
- jeżeli sprawca jest jego właścicielem.
4. W razie skazania za przestępstwo określone w ust. 1 lub 2, sąd może orzec wobec sprawcy zakaz wykonywania określonego zawodu, prowadzenia określonej działalności lub wykonywania czynności wymagających zezwolenia, które są związane z wykorzystywaniem zwierząt lub oddziaływaniem na nie, a także może orzec przepadek narzędzi lub przedmiotów służących do popełnienia przestępstwa oraz przedmiotów pochodzących z przestępstwa.
5. W razie skazania za przestępstwo określone w ust. 1 lub 2, sąd może orzec nawiązkę w wysokości od 25 zł do 2.500 zł na rzecz Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami w Polsce albo na inny cel związany z ochroną zwierząt, wskazany przez sąd.

za zabicie zwierzęcia- do 2 lat pozbawienia wolności

Przepisy karne, które mówią o możliwości czasowego odebrania zwierzęcia-

Art. 7. 1. Zwierzę, które jest rażąco zaniedbywane lub okrutnie traktowane, może być odebrane, czasowo lub na stałe, właścicielowi bądź innej utrzymującej je osobie, na podstawie decyzji wójta (burmistrza, prezydenta miasta) podjętej z urzędu lub na wniosek organu Policji, lekarza weterynarii albo inspektora Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami w Polsce lub upoważnionego przedstawiciela innej organizacji społecznej o podobnym statutowym celu działania i przekazane do schroniska dla zwierząt albo pod opiekę innej osoby lub instytucji.

2. Decyzja, o której mowa w ust. 1, podlega natychmiastowemu wykonaniu.

3. W przypadkach nie cierpiących zwłoki, gdy dalsze pozostawanie zwierzęcia u dotychczasowego właściciela lub opiekuna zagraża jego życiu, policjant, a także inspektor Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami w Polsce lub upoważniony przedstawiciel innej organizacji społecznej o podobnym statutowym celu działania może odebrać mu zwierzę, zawiadamiając o tym niezwłocznie wójta (burmistrza, prezydenta miasta), celem podjęcia przez ten organ decyzji w przedmiocie odebrania zwierzęcia.

Prawo łowieckie

Art. 52. Kto:.

1) gromadzi, posiada, wytwarza, przechowuje lub wprowadza do obrotu narzędzia i urządzenia przeznaczone do kłusownictwa,
2) wchodzi w posiadanie bezprawnie pozyskanej tuszy lub trofeów zwierząt łownych,
3) bez wymaganego zezwolenia wprowadza do obrotu zwierzynę żywą lub mięso zwierzyny ubitej,
4) hoduje lub utrzymuje bez zezwolenia charty rasowe lub ich mieszańce,
5) sprawując zarząd z ramienia dzierżawcy, a w obwodach nie wydzierżawionych z ramienia zarządcy, zezwala na polowanie osobie nieuprawnionej do wykonywania polowania lub na przekroczenie zatwierdzonego w planie łowieckim pozyskania zwierzyny ,
6) pozyskuje zwierzynę innego gatunku, innej płci lub w większej liczbie niż przewiduje upoważnienie wydane przez dzierżawcę lub zarządcę obwodu łowieckiego.

- podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku

Art. 53. Kto:

1) poluje na przelotne ptactwo łowne na wybrzeżu morskim w pasie 3000 m od brzegu w głąb morza lub 5000 m w głąb lądu,
2) poluje z chartami lub ich mieszańcami,
3) poluje w czasie ochronnym,
4) poluje nie posiadając uprawnień do polowania,
5) wchodzi w posiadanie zwierzyny za pomocą broni i amunicji innej niż myśliwska, środków i materiałów wybuchowych, trucizn, karmy o właściwościach odurzających, sztucznego światła, lepów, wnyków, żelaz, dołów, samostrzałów lub rozkopywania nor i innych niedozwolonych środków,
6) nie będąc uprawnionym do polowania wchodzi w posiadanie zwierzyny - podlega karze pozbawienia wolności do lat 5.

Prawo o odpadach art 59

Art.59 Obowiązki zarządzającego składowiskiem odpadów

1. Zarządzający składowiskiem odpadów jest obowiązany:
1) ustalić ilość odpadów przed ich przyjęciem na składowisko;
2) sprawdzić zgodność przyjmowanych odpadów z danymi zawartymi w karcie przekazania odpadu;
3) zapewnić selektywne składowanie odpadów, mając na uwadze uniknięcie szkodliwych dla środowiska reakcji pomiędzy składnikami tych odpadów, możliwość dalszego ich wykorzystania oraz rekultywację i ponowne zagospodarowanie terenu składowiska odpadów;
4) utrzymywać i eksploatować składowisko odpadów w sposób zapewniający właściwe funkcjonowanie urządzeń technicznych stanowiących wyposażenie składowiska odpadów oraz zachowanie wymagań sanitarnych, bezpieczeństwa i higieny pracy, przeciwpożarowych, a także zasad ochrony środowiska, zgodnie z zatwierdzoną instrukcją eksploatacji składowiska odpadów;
5) odmówić przyjęcia odpadów na składowisko odpadów, których skład jest niezgodny z dokumentami wymaganymi przy obrocie odpadami lub zezwoleniem na składowanie odpadów niebezpiecznych na wydzielonej części innego składowiska odpadów lub zezwoleniem na prowadzenie odzysku lub unieszkodliwiania odpadów i zawiadomić o tym niezwłocznie wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska;
6) zawiadomić organ, który wydał decyzję o pozwoleniu na użytkowanie składowiska odpadów oraz wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska o zakończeniu eksploatacji i wykonaniu prac rekultywacyjnych;
7) monitorować składowisko odpadów przed rozpoczęciem, w trakcie i po zakończeniu eksploatacji składowiska oraz corocznie przesyłać uzyskane wyniki wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska w terminie do końca pierwszego kwartału, po zakończeniu roku kalendarzowego, którego te wyniki dotyczyły;
8) powiadamiać niezwłocznie wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska o stwierdzonych zmianach obserwowanych parametrów, wskazujących na możliwość wystąpienia lub powstanie zagrożeń dla środowiska.
2. W przypadku określonym w ust. 1 pkt 8 wojewódzki inspektor ochrony środowiska określi, w drodze decyzji, zakres i harmonogram działań niezbędnych do ustalenia przyczyn zmian obserwowanych parametrów oraz możliwych zagrożeń dla środowiska, a następnie po ich ustaleniu określi, w drodze decyzji, zakres i harmonogram działań niezbędnych do usunięcia przyczyn i skutków stwierdzonych zagrożeń dla środowiska.
2a. Ustalając zakres i harmonogram działań niezbędnych do usunięcia przyczyn i skutków stwierdzonych zagrożeń dla środowiska, wojewódzki inspektor ochrony środowiska w decyzji, o której mowa w ust. 2, uwzględnia odpowiednio plan awaryjny, w szczególności na wypadek wykrycia zmian w jakości wód gruntowych, o którym mowa w art. 53 ust. 4 pkt 14.
3. W razie niedopełnienia przez zarządzającego składowiskiem odpadów obowiązków, o których mowa w ust. 1, wojewódzki inspektor ochrony środowiska może wydać decyzję o wstrzymaniu użytkowania składowiska odpadów.
4. Decyzję, o której mowa w ust. 3, może wydać również wojewódzki inspektor sanitarny w przypadku stwierdzenia zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzi.
5. W przypadkach określonych w ust. 3 i 4, na wniosek zarządzającego składowiskiem odpadów, odpowiednio wojewódzki inspektor ochrony środowiska lub państwowy wojewódzki inspektor sanitarny, kierując się stopniem niewykonania obowiązków oraz zagrożeniem dla środowiska lub dla zdrowia lub życia ludzi, może ustalić, w drodze decyzji, termin do usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości. Ustalony termin nie może być dłuższy niż rok od dnia doręczenia decyzji.
5a. W razie nieusunięcia nieprawidłowości w ustalonym terminie wojewódzki inspektor ochrony środowiska lub państwowy wojewódzki inspektor sanitarny wstrzyma, w drodze decyzji, użytkowanie składowiska odpadów.
6. W decyzjach, o których mowa w ust. 3, 4 i 5a, określa się termin wstrzymania użytkowania, uwzględniając potrzebę bezpiecznego dla środowiska oraz dla zdrowia lub życia ludzi jego zakończenia. Termin wstrzymania użytkowania składowiska odpadów nie może być dłuższy niż rok od dnia doręczenia decyzji.
7. Decyzje, o których mowa w ust. 2, oraz decyzje o wstrzymaniu użytkowania składowiska odpadów wydawane są z urzędu.
8. Decyzjom, o których mowa w ust. 3, 4 i 5a, wojewódzki inspektor ochrony środowiska lub państwowy wojewódzki inspektor sanitarny, kierując się stopniem niewykonania obowiązków oraz zagrożeniem dla środowiska lub dla zdrowia lub życia ludzi, może nadać rygor natychmiastowej wykonalności.
9. Wstrzymanie użytkowania składowiska odpadów nie powoduje wygaśnięcia obowiązku usunięcia skutków prowadzonego użytkowania na koszt zarządzającego składowiskiem.
10. Po stwierdzeniu, że ustały przyczyny wstrzymania użytkowania składowiska odpadów, wojewódzki inspektor ochrony środowiska lub państwowy wojewódzki inspektor sanitarny, na wniosek zainteresowanego, wyraża, w drodze decyzji, zgodę na wznowienie użytkowania składowiska.
11. Kopie wydanych decyzji, o których mowa w ust. 3, 4, 5a i 10, wojewódzki inspektor ochrony środowiska lub państwowy wojewódzki inspektor sanitarny przekazuje właściwemu organowi, o którym mowa w art. 53 ust. 3, w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia, w którym decyzja stała się ostateczna.
12. W przypadku gdy organem właściwym, o którym mowa w art. 53 ust. 3, jest regionalny dyrektor ochrony środowiska lub starosta, kopie wydanych decyzji, o których mowa w ust. 3, 4, 5a i 10, wojewódzki inspektor ochrony środowiska lub państwowy wojewódzki inspektor sanitarny przekazuje dodatkowo właściwemu marszałkowi województwa w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia, w którym decyzja stała się ostateczna.
13. Wstrzymanie użytkowania składowiska odpadów na podstawie decyzji, o których mowa w ust. 3, 4 i 5a, na okres dłuższy niż rok skutkuje cofnięciem decyzji na odzysk lub unieszkodliwianie odpadów oraz decyzji zatwierdzającej instrukcję eksploatacji składowiska.

kodeks wykroczeń- art 77-nie zachowuje zwykłych lub nakazanych środków ostrożności przy trzymaniu zwierzęcia, 78-przez drażnienie lub płoszenie doprowadza zwierzę do tego, że staje się niebezpieczne, 80- przejeżdża pojazdem lub konno albo przepędza zwierzę gospodarskie przez wał przeciwpowodziowy w miejscu do tego nieprzeznaczonym lub wzdłuż po wale, na którym nie ma drogi o dostatecznie mocnej nawierzchni, 81-niszczy lub uszkadza urządzenia służące do ochrony brzegów wód morskich lub śródlądowych, a w szczególności wszelkie umocnienia lub roślinność ochronną, 82-dokonuje czynności, które mogą spowodować pożar, jego rozprzestrzenianie się, utrudnienie prowadzenia działania ratowniczego lub ewakuacji, 148-dokonuje w nienależącym do niego lesie wyrębu gałęzi, korzeni lub krzewów, niszczy je lub uszkadza albo karczuje pniaki, 156-na nienależącym do niego gruncie leśnym lub rolnym niszczy zasiewy,sadzonki lub trawę.

Art 272

art283

7)

opłata stanowi pewnien ekwiwalent za korzystanie ze środowiska

1.Prowadzenie gazów lub pyłów do powietrza- ponoszenie za to opłaty

2. Wprowadzenie ścieków do wód lub do ziemi

3. Pobór wód

4. Składowanie odpadów

*ust o OŚ

*ust o Ochr przyr - opłaty o usunięcie drzew i krzewów Wójt, Burmistrz, Prezydent miasta, należy uiścić opłatę, nie pobiera sie opłat za których drzew usunięcie np drzewa owocowe, ktorych wiek nie przekracza 5 lat, gdy osoba fizyczna uzyskala zezwolenie ze wzgl na prowadzenie dzialalnosci gosp i drzewa zagrazające życiu i mienia

*prawo geologiczne i górnicze

*prawo ochrony środowiska

Wysokość opłat zróżnicowana, np ilość gazów do powietrza, ilość substancji w nich, Zróżnicowanie wynika z tego jaki skutek dla środowiska miało wniesienie tych substancji

Opłaty podmiot wnosi na konto urzędu marszałkowskiego na rzecz ochrony środowiska

Każdy podmiot korzystający ze środowiska ustala sam we własnym zakresie wysokość opłaty i sam ją wnosi do Urzędu Marszłkowskiego(urząd właściwy ze względu na miejsce rejestracji podmiotu)

Do ponoszenia opłat stosuje sie przepisy ustawy Ordynacja Podatkowa, zamiast kompetencji Urzędów Skarbowych, Podatkowych przejmuje Marszałek Województwa

Wszystko jest uregulowane prawem podatkowym(obejmuje np. 5 lat przedawnienia, egzekucje)

Marszałek Woj sporządza sprawozdania z wykoniania przychodów i rozchodów związanych z opłatami

Podmiot korzystający ze środowiska powinien prowadzić co pół roku ewidencję, która powinna zawierać:

-informacje o emisji gazów i pyłów wprowadzonych do środowiska

-informacje o ilości i jakości wody podziemnej

-o ilości ścieki wprowadzanych do wód powierzchniowych i podziemnych

-sposobie zabezpieczania terenow na ktorych scieki są wprowadzane

Jeżeli podmiot nie przedłożył tego wykazu Marszałek województwa dokonuje ustalen wlasnych na podstawie pomiarów i danych technologicznych i innych.

Stawki opłat za korzystanie ze środ ustalane w drodze rozporzadzen przez RM

zróżnicowanie opłat pod kątem danego terenu np. Stawki są większe na terenach uzdrowiskowych.

a) OPŁATY PODWYŻSZONE

W przyp braku wymagan pozwolenia podmiot ponosi opłaty podwyższone o 500 % za wprowadzenie gazów i pyłów, pobór wód i wprowadzanie ścieków.

Za odpady liczone inaczej, liczone za każdą dobę- opłaty podwyżosze od 0,05 opłaty do stawki 0,15 lub stawka jednorazowa w wysokości 100 krotnej, jednostkowej stawki opłaty

w miejsach nieprzeznaczonych do skladania odpadów-0,01

b) ADMINISTRACYJNA KARA PIENIĘŻNA

wysokość opłaty, karę wymierza w drodze decyzji Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska. Podlegają one rozpatrzeniu w trybie k.p.a przed organem administracyjnym.

Karę ponosi się za:

-przekroczenie określonych w pozwoleniach ilości lub rodzaju zanieczyszczeń wprowadzanych do powietrza.

-przekroczenie określonych w pozwoleniach norm dotyczących ścieków

-przekroczenie określonych w pozwoleniach ilości pobranej wody.

-naruszenie związane z eksploatacją stanowiska odpadów

- ZA przekroczenie określonej w decyzji o dopuszczalnym poziomie hałasu, poziomów hałasu!

Ustawa ordynacja podatkowa--> kwestie przedawnienia, egzekucji itp.

Inspektor Ochrony Środowiska sporządza sprawozdania z wykonania przychodów i rozchodów. Dodatkowo prowadzi Wojewódzką Bazę Informacji o korzystaniu ze środowiska, a Minister do spraw środowiska prowadzi Centralną Bazę Informacji o korzystaniu ze środowiska.

Skala przekroczenia:

Wojewódzki Inspektor stwierdza przekroczenie na podstawie kontroli dokonanych w trakcie pomiarów i innych środków dowodowych (skontrolowane pomiary prowadzone przez podmiot).

Dęcyzję o administracyjnej karze Wojewódzki Inspektor ochrony środowiska wydaje ustalając wymiar tzw. KARY BIEGNĄCEJ (przekroczenie w skali doby). Ta kara również może ulegać zmianie jeżeli w trakcie nastąpi zmiana wielkości danego przekroczenia.

Decyzja kary biegnącej ustalana jest na okres aż do ustania przekroczenia lub ustalenia. Jeżeli to przekroczenie wykracza za okres 1 roku , wtedy naliczana jest juz nowa kara za przyszły rok.

*STAWKI: Rada Ministrów w drodze rozporządzenia ustala górne jednostkowe stawki kar. Faktyczą wysokość określa organ nakładający- Inspektor ochrony środowiska.

Stawki zróżnicowane są w zależności od szkodliwości.

Karę odmierza się w wysokości 10 krotnej jednostkowej stawki opłat za gazy, pyły, ścieki i pobór wód. Przy odpadach stawki naliczane są za dobę.

AD.3

dotyczy podwyższonych opłat i kar administracyjnych, ponieważ w tych przypadkach mamy skótki represyjne.

Kompetentny w sprawach obniżenia, odroczenia lub zniesienia kary jest organ: Marszałek Województwa- w zakresie opłat, Wojewódzki Inspektor ochrony środowiska- w przypadku kar (umorzenie, odroczenie).

Podmiot który chce skorzystać z odroczenia musi złożyć wniosek przed upływem terminu uiszczenia kary.

DO TEGO TEMATU : ART.272- ART.321 !!!!!!

8)

Organy administracji do ochrony środowiska

Art.74 konstytucji- obowiązkiem władz jest zapewnienie ekologicznego życia

Art.7- władza działa na podstawie i w granicach prawa.

Wszystkie organy administracji rzadowej i samorządowej obowiazane są do ochrony środowiska.

Organy administracji rzadowej:

1. Minister do spraw środowiska i Rada Ministrtów

2. Wojewoda

ad. a)

*Rada ministrów- decyduje o rozwoju gospodarczym, realizacji przedsięwzięć itp.

*Minister- kompetencje:

1. ochrona i kształtowanie środowiska oraz racjonalne wykorzystanie jego zasobów.

2. Ochrona przyrody, w tym tworzenie Parków Narodowych, parków krajobrazowych, ochrona gatunkowa roślin i zwierząt.

3. Kwestie geologiczne

4. leśnictwo, ochrona lasów i gatunków leśnych

5. kwestie łowiectwa

6. prawo ochrony środowiska

7. GMO- Genetycznie Modyfikowane Organizmy

minister sprawuje nadzór nad:

-Państwową agencją atomistyczną

-Narodowym funduszem ... i gospodarki wodnej.

-państwowe gospodarstwo leśne- Lasy Państwowe

-Główny Inspektor ochrony środowiska

współdziała z:

*głównym geologiem kraju

*głównym konserwatorem przyrody

b) WOJEWODA

w ramach wojewody w zakresach uregulowanych przez właściwe ustawy działają: geolog wojewódzki, wojewódzki konserwator przyrody, wojewódzki inspektor ochrony środowiska, wojewódzki inspektor sanitarny.

-dodatkowo kompetencje wojewody to:

*kompetencje związane z przedsięwzięciami mogącymi znacząco oddziałowywac na środowisko

*nadzór nad działalnością Wojewódzkiego Ośrodka Ochrony Środowiska.

*wydawanie decyzji w zakresie ustalania lokalizacji drogi krajowej, stref ochrony roślin i zwierząt, tworzenia obwodów łowieckich, kwestii w zakresie ochrony przyrody np. Tworzenie Parków Narodowych, obszarów chronionego krajobrazu itp.

*w zakrezie geologii -okręgowe urzedy górnicze

*w zakresie spraw wód śródlądowych- wurzedy morskie lub urzędy żeglugi śródlądowej.

*może miec też kompetencje kontrolne wobec organów administracji rządowej.

Organy samorządowe:

*na terenie województwa:

1.Sejmik Województwa (uchwala strategię rozwoju województwa oraz plan zagospodarowania przestrzennego, sporząda projekt wojweódzkiego programu ochrony środowiska)

2. Marszałek (opiniowanie projektu polityki ekologicznej państwa)

3. Zarząd

*na terenie powiatu:

1.Rada powiatu(wydaje uchwały w zakresie: powiatowego programu ochrony środowiska w tym gospodarki odpadami, może zakazać użycia jednostek pływających na określonych akwenach wodnych, tworzy społeczną straż rybacką, uchwala jej regulamin)

2. starosta (wydawanie pozwoleń emisyjnych, nakładanie obowiązku ograniczenia na oddzaiływanie na środowisko lub przywracanie do stanu właściwego np. Wydawanie decyzji o dopuszczalnym hałasie).

*na terenie gminy:

1.rada gminy (studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, program ochrony środowiska w gminie w tym gospodarowanie odpadami, szczegółowe zasady utrzymywania czystości i porzadku w gminie, zatwierdza projekt przychodów i wydatków gminnego funduszu ochrony środowiska i gospodarki wodnej, ma kompetencje w zakresie: zasad wylapywania bezdomnych zwierząt, programu zapobiegania bezdomności zwierząt, wprowadzanie niektórych form ochrony przyrody np. Obszar chronionego krajobrazu).

2. wójt, burmistrz lub prezydent (wydawanie decyzji o ustaleniu wymagań w zakresie ochrony środowiska dotyczących eksploatacji instalacji, ustala warunki zabudowy i zagospodarowania terenu, wydaje decyzje w sprawach prowadzenia schronisk dla bezdomnych zwierząt, czasowe odebranie zwierzecia które jest traktowane niehumanitarnie, pozwolenia na usówanie drzew i krzewów zwiazane z tym opłaty i kary).

*ORGANY INSPEKCJI OCHRONY ŚRODOWISKA:

1. Główny Inspektor Ochrony Środowiska

2. Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska

-kontrola przepisów o ochronie środowiska

-udział w postepowaniu dotyczącym lokalizacji inwestycji

-organizwoanie i koordynowanie państwowego ośrodka ochrony środowiska

-wprowadzanie kontroli jakości środowiska

-obserwacja i ocena stanu zmian w środowisku

-kontrola eksploatacji instalacji i urządzeń chroniących środowisko przed zanieczyszczeniem

-administracyjne kary pieniężne oraz kompetencje związane z wydawaniem zakazów prowadzenia działalności.

• INSTYTUCJE OCHRONY ŚRODOWISKA:

1) Państwowa Rada Ochrony Środowiska; (opracowywanie dla ministra właściwego do spraw środowiska opinii w sprawach ochrony środowiska, a także przedstawianie propozycji i wniosków zmierzających do tworzenia warunków zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska oraz do zachowania lub poprawy jego stanu.)
2) komisje do spraw ocen oddziaływania na środowisko;
3) Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej oraz wojewódzkie fundusze ochrony środowiska i gospodarki wodnej.

---