14.10.2015

Komunikowanie - przekazywanie myśli, wyobrażeń jednej osoby drugiej osobie

Model transakcyjny, wiele elementów (8): osoba A i osoba B, komunikat, informacja zwrotna, układ odniesienia osób A i B, otoczenie, szumy, pobudzenie i motywacja

1.Pobudzenie i motywacja

• Bodziec wewnętrzny (myśl, przypomnienie)

• Bodziec zewnętrzny

• Motywacja

2.Osoba A i osoba B

Każda z osób może być zarówno nadawcą, jak i odbiorcą. W modelach transakcyjnych każda z osób uczestniczących jest równocześnie nadawcą i odbiorcą. W modelach linearnych jeden był nadawcą i a drugi odbiorcą.

3.Kodowanie i dekodowanie

• Kodowanie - proces nadawania komunikatowi formy, w jakiej zostanie przekazany

• Dekodowanie - proces odczytywania znaczenia komunikatu

4.Układ odniesienia (to bardzo złożony element)

• To perspektywa znaczeniowa, z którą każdy wchodzi w komunikację

• Perspektywa (znaczeń, rozumień),w której znajduje się osoba, gdy przekazuje informację

Składniki układu odniesienia:

• Wykształcenie

• Płeć

• Rasa

• Wartości kulturowe

• Doświadczenie życiowe

• Postawy

• Osobowość

Nie ma identycznych układów odniesienia

Układ odniesienia- badania

Bormann i In., 1969r.

Atmosfera w pracy zależy od:	kierownicy	pracownicy
Docenianie wykonanej pracy	8	1
Poczucie bycia dopuszczonym do spraw firmy	9	2
Współczująca pomoc w sprawach osobistych	10	3

Guffey, 2007- badania różnych kultur: amerykańskiej, japońskiej, arabskiej

Komunikat wędrujący w dół charakteryzuje się następującymi cechami:

• spłaszczenie

• skondensowanie

• wyostrzenie

• asymilacja

• koloryzowanie

5.Kod

Kod - symbole, za pomocą których komunikat został wyrażony

Podstawowe kody komunikacyjne:

• Język (kod werbalny)

• Parajęzyk (kod wokalny)

• Wskazówki niewerbalne (kod wizualny)

Wariancja znaczeniowa między nadawcą i odbiorcą (proporcja znaczenia, jakie nadawca przywiązuje do 1 i 2 kodu):

• Kod werbalny - 31%

• Kod niewerbalny - 69%

21.10.2015

kanał - medium wybrane do przekazania komunikatu np. spotkanie, rozmowa telefoniczna notatka służbowa sms blog telewizja radio czasopismo

pojemność - zdolność do przenoszenia informacji |(ilości) najwięcej informacji przekazywane jest na spotkaniu bezpośrednim. Telewizja też jest pojemna

znaczenie komunikatu - komunikaty złożone trudne negatywne ważne przekazujemy bezpośrednio

potrzeby i możliwości odbiorcy -

• oczekiwana ilość i szybkość uzyskania informacji zwrotnych

• konieczność ciągłego rejestrowania

• koszty wykorzystania kanału

• oczekiwany poziom formalności lub nieformalności

Wybór najlepszego kanału

1. komunikacja bezpośrednia:

1. gdy potrzebna jest niezwłoczna informacja zwrotna

2. temat budzi emocje, jest skomplikowany

3. wiadomość jest nowa i istotna/ potrzebne jest jednolite stanowisko grupy

4. należy wzmocnić wiarę i zaufanie

2. Wiadomość pisemna

1. potrzebny jest utrwalony zapis treści, który nadaje się do weryfikacji

2. brzmienie słów jest ważne

3. wiadomość jest podsumowaniem spotkania

4. treść jest istotniejsza od uczuć

5. odbiorców jest wielu i są rozproszeni

3. wiadomość elektroniczna

1. szybkość jest ważna

2. znaczenie mają tempo, koszty i wygoda

3. odbiorców jest wielu, są rozproszeni

Kanał - wybór słów

ton wypowiedzi pisemnie rzutuje na sposób, w jaki odbiorca komunikatu postrzega jego autora, jeśli są słowa związane z elastycznością tzn. wahać się / oczekiwania/ oferujemy - oceniano firmy, jako przyjazne, zaangażowane w sprawy pracowników. A gdy słowa związane z rygorem - kładziemy nacisk/wymagamy - oceniano firmy, jako mało elastyczne.

problem/kwestia - gdy firma zamienia słowo „problem” na słowo „kwestie” obserwowano wzrost zaangażowania pracowników w rozwiązanie problemów.

pracownicy/członkowie grupy/partnerzy - gdy zamieniono słowo pracownik na te inne lepiej oceniano relacje w tej firmie

used/pre-owned te komisy, które sprzedawały pod szyldem używane miały mniejsze zyski niż te, które w szyldzie miały napisane z drugiej ręki

informacja zwrotna - werbalna, parazjezykowa i niewerbalna reakcja na komunikat

zalety:

• poprawia dokładność i efektywność pracy grup i jednostek

• zwiększa satysfakcje z pracy

• zwiększa poczucie odpowiedzialności za prawidłowy przebieg komunikacji

wady:

• może sprawić, że ludzie czuja się obiektami ataku

• może wskazywać, że komunikat nie został przekazany sprawnie

• czasochłonna

• trudna do uzyskania, kiedy chcemy uzyskać najlepiej prosić o sparafrazowania

• przeszłe doświadczenia, (gdy osoba miała tylko negatywne doświadczenia z inf. zwrotną może nie chcieć powiedzieć, że czegoś nie zrozumiał

Efektywne wykorzystanie inf. zwrotnej

• powiedz, że oczekujesz jej

• określ obszary, na które oczekujesz jej

• wyznacz czas na jej udzielenie

• wybierz właściwy kanał

• wykorzystaj cisze

• zwracaj uwagę na reakcje niewerbalne

• parafrazuj

• wykorzystuj wypowiedzi zachęcające do informacji zwrotnej

• nagradzaj za udzielenie jej

• mów o zachowaniu a nie o osobie

• używaj języka o charakterze opisowym

• inf. zwrotna to dzielenie się pomysłami a nie dawanie rad

• dozuj informację zwrotną

• przekazuj ja we właściwym momencie

• stwarzaj szanse na zachowanie twarzy

otoczenie

1. czas

2. miejsce

3. przestrzeń materialna

4. otoczenie społeczne = klimat

szum

zewnętrzne	wewnętrzne
kiepska gramatyka osoby mówiącej Przerzucanie papierów dzwoniące telefony rozmawiający ludzie chłód w pomieszczeniu przyciemnienie światła	ból głowy marzenia na jawie brak snu koncentracja na innych poziomach brak znajomości tematu

NAWIĄZYWANIE I UTRZYMYWANIE RELACJI INTERPERSONALNYCH

każda relacja interpersonalna zaspakaja nasze potrzeby czyli wychodzą naprzeciw naszym oczekiwaniom. Relacja psuje się kiedy przestaje zaspakajać oczekiwania.

warunki relacji interpersonalnych

1. jasne oczekiwania

• większość naszych oczekiwań jest niewypowiedziana do momentu ich naruszania

• nasze oczekiwania podlegają ciągłym zmianom

• ujawnianie oczekiwań ma większe znaczenie w organizacjach wirtualnych

2. wzajemna natura relacji

• odwzajemnienie

• zjawisko samospełniającej się przepowiedni

3. zaufanie

• konstruktywne i destruktywne cykle zaufania

• cykl konstruktywny (wysokie zaufanie) -> (wysokie osiągnięcia) ->

• cykl destrukcyjny (niskie zaufanie) -> (niskie osiągnięcia) ->

• aby przerwać cykl destrukcyjny należy zmienić zachowanie z jednej strony pracownika lub pracodawcy

Element, który nie pochodzi z zewnątrz ale my do relacji wnosimy to nasz styl komunikacyjny.

4. style komunikowania się

Nasz styl komunikowania się to nasza cecha osobowości, której się wyuczyliśmy. Taka umiejętność, która jest osadzona osobowościowo ale społecznie wyuczona.

Style najczęściej używane w sytuacjach biznesowych te 4 powyższe.

Każdy ma jeden dominujący. Dwa w sytuacjach stresu.

Trzy rzeczy:

1. zdiagnozować swój styl czyli do jakiego stylu mam skłonność

2. mocne i słabe strony każdego stylu i na czym polega efektywność i zagrożenia, które niesie każdy z nich

3. wypracować w sobie umiejętności, które pozwolo mi komunikować się z ludźmi korzystającymi z innych styli.

Dwa wymiary do opisu tych stylów (mają charakter kontinuum, od sporadycznego do nadmiernego)

1. korzystanie z informacji zwrotnej

2. odkrywanie się na ile ujawniam siebie

Rodzaje stylów

1. Styl ukryty bardzo zależy im na informacji od innych.

2. Styl ślepy nie pytam o informacje zwrotną sam wie lepiej.

3. Styl zamknięty nie korzystają z informacji zwrotnej i nie dzielą się.

4. Styl otwarty osoby mówią wszystko co im wpadnie do głowy.

Każdy z stylów ma wady i zalety. Żaden nie jest idealny do każdej sytuacji. Ważna jest elastyczność w posługiwaniu się stylami. To, w który styl będzie bardziej efektywna zależy od:

• kompetencji w którym czuje się najbardziej swobodnie

• który styl może rozwiązać problem

• jakie style preferuje mój zespół

1. Sporadyczne odkrywanie się i sporadyczne poszukiwanie informacji zwrotnych - styl zamknięty. (lewa górna ćwiartka)

• Osoba czuje się swobodniej w otoczeniu przedmiotów niż ludzi.

• Mogą być efektywne w otoczeniu przedmiotów ale nie gdy są narażone na interakcje.

• Są postrzegane jako skryci albo liberalni. Nie ujawniają swoich poglądów.

• W najgorszej sytuacji taka osoba jest ukierunkowana na poszukiwanie poczucia bezpieczeństwa. Może unikać wtedy kontaktów społecznych co może powodować obniżenie wydajności.

• W najlepszym wypadku są postrzegani jako skryci.

• Mogą być uważani za oschłych i niekomunikatywnych. Często rozczarowują innych i są rozczarowani innymi ludźmi.

• Jeśli menager jest zamknięty to może być dobrym przywódcą dla pracowników którzy są ekspertami którzy sami wiedzą co mają robić. Jeśli pracownicy oczekują wsparcia kierownictwa, są kreatywni to zamknięty lider będzie źródłem frustracji. -

• Sporadyczne odkrywanie się i nadmierne poszukiwanie informacji zwrotnej - ukryty; (górna prawa ćwiartka).

• Swoich opinii nie ujawnia ale będą chcieli wiedzieć jako postrzega otoczenie.

• Cenią otoczenie ale mają problem z ujawnianiem informacji osobistych. Szef będzie najpierw chciał zebrać zdanie od innych. Będzie mu trudno wyrażać negatywne opinie.

• Ukryty pracownik będzie miał trudność gdy szef wyrazi niesprawiedliwą uwagę pod jego adresem - będzie mu trudno się usprawiedliwić. Klient może coś kupić bo przyjmuje sugestie ale nie do końca się z tym zgadza.

• Ukryte osoby nie boją się ludzi. Nie chowają się przed ludźmi.

• Słuchają ludzi, lubią gdy ludzie wyrażają swoje opinie. Mają tendencje do zatrzymywania własnych opinii dla siebie. Dwie przyczyny ukrywania własnych opinii:

• potrzeba aprobaty społecznej

• brak zaufania do ludzi.

• Relacje często jednokierunkowe.

• W najlepszym razie - osoby są lubiane, cenione za przyjazne ustosunkowanie się, osoby sprawiają wrażenie zaangażowanych w sprawy innych; są skłonne do rozwiązywania drobnych konfliktów.

• Słaba strona - często wzbudzają podejrzliwość; bardziej zorientowane na interakcje a nie wydajność; bezrefleksyjni potakiwacze; bywają postrzegane jako ktoś kto nie potrafi mówić o swoich poglądach; czasami są brane za dwulicowe bo umie słuchać różnych ludzi.

• Skuteczny:

• dobrze sprawdzają się w organizacjach, które są zorientowane na relacje społeczne

• dobrze odnajdują się w sytuacjach wymagających dyplomacji, manewry polityczne, ostrożności,

• w sytuacjach w których praca jest wydarzenie społecznym a nie zadaniem

• Mało skuteczne:

• praca jest zorientowana na efekt i wydajność a nie na relacje społeczne

• zadanie trudne, skomplikowane,

• praca wymaga zespołowego działania

3. sporadyczne poszukiwanie informacji zwrotnej i nadmierne odkrywanie się - styl ślepy; (lewa dolna ćwiartka).

• Ktoś na kogo można zawsze liczyć, że wykona zadanie. Jeśli mamy do czynienia z działem które sprawia trudności to osoba ślepa bardzo będzie przydatna, dobrze nim pokieruje. W sytuacji kryzysu osoba ślepa dobrze obejmie zarządzanie.

• Są postrzegane jako autorytarni.

• Mają wysoką samoocenę. Mają wysoką pewność siebie.

• Nie obawiają się wyrażania swoich opinii, postaw, myśli. Nie proszą o informacje zwrotne bo sami wiedzą lepiej.

• Nie unikają innych ale mają tendencje do narzucania innym swoich poglądów. Liderowi trudno mu delegować obowiązki na innych. Styl zamknięty w konfliktach - czują obezwalniający lęk. Ślepi wskakują w środek konfliktu, rozwiązują go według własnego pomysłu.

• Ślepy lider zawsze wie czego chce i gotowy jest do wyrażania swoich potrzeb, jest lojalny, jest dobrze zorganizowany, jest postrzegany jako godny zaufania; nie obawiają się sprawowania władzy.

• W najgorszym wypadku - nie potrafi rozdzielić obowiązków między pracowników, bywają wymagający i niecierpliwi, są przekonani że jedyną metodą słuszną działania jest ich własny sposób; preferują sprawowanie kontroli; tłumią kreatywność; nie potrafią słuchać; każą za błędy; nie dają możliwości wyjścia z twarzą i usprawiedliwienia się.

• Pracownicy bywają roszczeniowi, mało taktowni, kłótliwi, trudno przyjmują krytykę.

• Sytuacje kiedy pracownik ślepy jest efektywny:

• grupa pracowników nie wyszkolonych i potrzebują skorzystać z doświadczenia to osoba ślepa będzie idealna by ich poprowadzić;

• kryzysy albo zmiany organizacyjne w organizacji ślepy pracownik potrafi przejąć zarządzanie firmą czy grupą osób;

• sytuacje wymagające natychmiastowych decyzji.

• Sytuacje kiedy pracownik ślepy mało skuteczny:

• w sytuacjach gdy organizacja boryka się z problemami personalnymi; chodzi o emocje nie o zadania; pracownicy nie mogą się ze sobą porozumieć;

• mamy do czynienia z grupą profesjonalistów. Dla nich osoba ślepa będzie irytująca.

• kluczem do sukcesu jest kreatywność i podejmowanie ryzyka. Wymaga to otwarcia się na informacje zwrotne.

• Nadmierne odkrywanie się i nadmierne poszukiwanie informacji zwrotnych - styl otwarty; (prawa dolna ćwiartka).

• Styl ten najbardziej docenia inne osoby.

• Zamknięty boi się ludzi.

• Ślepy innych postrzega jako mało istotnych.

• Ukryty ma problemy z zaufaniem do innych.

• Otwarte osoby otwierają się czasem za dużo i czasem proszą o zbyt wiele informacji zwrotnych. Czasami może sprawiać zakłopotanie ponieważ osoby te za szybko się otwierają.

• Mocne strony: potrafią przyjąć krytykę, są elastyczne, szczere, potrafią słuchać i mówić; umożliwiają innym decyzje.

• Wady: bywają postrzegani jako mało efektywni ponieważ dużo mówią; mogą czuć się sfrustrowani przez szefów nieotwartych; czasami bywają tak otwarci, że krępują innych; bywają otwarci w niewłaściwych sytuacjach.

• Nie jest zalecany kiedy w organizacji nie panuje taki klimat. Często szefowie nie nagradzają, nie awansują otwartych pracowników. Klienci postrzegają otwartych pracowników za wścibskich i natarczywych.

• Sytuacje kiedy pracownik otwarty jest efektywny

• w sytuacjach pracy zespołowej; pomaga przy rozwiązywaniu zadań skomplikowanych;

• sprzyja wykonywaniu zadań na wysokim poziomie; wysoka jakość;

• w sytuacji gdy wymaga się od pracowników zaangażowania w proces podejmowania decyzji

• Nie skuteczni:

• kiedy pracownicy nie chcą być otwarci, postrzegają to jako coś nietaktownego,

• gdy wymagana jest decyzja natychmiastowa

• przy wykonywaniu prostych zadań.

Czy ten który stosujemy jest optymalny? Jak zwiększyć optymalność?

• Modyfikacja stylu sprowadza się do zmiany w zakresie odkrywania siebie i/lub zmiany w proszeniu o informacje zwrotne.

• Styl ślepy powinna zwracać się do innych więcej, częściej o informacje zwrotne by odkryć obszary do zmian.

• Styl ukryty nauczanie odkrywania siebie.

• Zamknięty i otwarty musi pracować nad tym i nad tym.

• Zamknięta powinna bardziej korzystać z jednego i drugiego. A otwarta powinna trochę ograniczać.

Funkcjonowanie w sytuacjach konfliktów:

Dwa rodzaje konfliktów charakterystyczne dla sytuacji biznesowych i 5 strategii rozwiązywania.

Konflikty:

1. konflikty typu A afektywny-emocjonalny w grupie o niskim poziom zaufania.

1. Problemy rodzą silne emocje.

2. Uczestnicy czują się niekomfortowo, gdy uzyskują informacje zwrotne. Złoszczą się.

3. Nieporozumienia nabierają charakteru osobistego.

4. Konflikty bardziej dotyczą interakcji społecznej. Zespoły takie są mało produktywne/wydajne.

5. Aby zwiększyć nie wystarczy zastosowanie strategie rozwiązywania problemów. Trzeba

• zmienić przywódcę całkowicie spoza zespołu lub

• zastąpić kilka osób z zespołu takimi osobami, które koncentrują się na zadaniu w sposób poznawczy albo

• przeprowadzić warsztaty dla zespołu nad wzajemnym zaufaniem, uczące budowanie zaufania.

• konflikty typu C pozyawcze€kongitywne są dobrze rozwiązywane w środowiskach, które cechują się wzajemnym zaufaniem.

1. Konflikty te dotyczą: różnicy zdań, poglądów; odmiennych postaw.

2. Osoby, które doświadczają takiego konfliktu przychodzą do grupy z własnym pomysłem w sytuacji gdy grupa się z tym nie zgadza nie traktują tego personalnie i akceptują brak zgody w danej sprawie. Są otwarte na dialog.

3. Grupy takie rzadko doświadczają takich konfliktów, które mogły by zniszczyć grupę. Rozwiązanie zastosowanie odpowiedniej strategii. Wystarczające jest zastosowanie 1 z 5 strategii.

Strategia rozwiązywania konfliktów zależy od dwóch czynników (umiejętności)

• stopnia skupienia się na sobie bardzo skupiony bardzo nie skupiony € poziomu asertywności i nieasertywności

• od skupienia na innych (współpraca)

W wyniku skrzyżowania powstaje 5 strategii:

1. strategia unikania konfliktów moja koncentracja na sobie i na innych jest niska (nie asertywny i nie współpracujący) uciekanie, unikanie konfliktów. Osoby skłonne do stosowania zamkniętego stylu komunikowania.

2. strategia dostosowania skupienie na innych duże / asertywność niska. Dostosowują się do preferencji innych kosztem siebie. Konflikt jest destrukcyjny i aby uniknąć jego konsekwencji poddaje się woli innych. Najwięcej osób komunikujących się ukrytym stylem. Wysokie poszukiwanie informacji zwrotnych mało mówienie o sobie.

3. strategia rywalizacji niskie skupienie na innych i wysokie skupienie na sobie. Osobiste cele są ważniejsze niż współpraca. Konflikt jest to próba sił. Nadreprezentowany ślepy styl komunikowania się.

4. strategia współpracy wysokie skupienie na sobie i na innych. Konflikt jest korzystny pod warunkiem że w sposób otwarty się go rozwiązuje. Cenią sobie współprace, słuchają innych =techniki aktywnego słuchania), przeprowadzają grupę przez etapy rozwiązywania konfliktów.

5. kompromizm przeciętna asertywność i współpraca. Kompromizm nie jest najbardziej satysfakcjonującą dla wszystkich.

Możemy stosować różne strategie w zależności od sytuacji. Uwarunkowania kulturowe pewne kultury bardziej preferują s

strategie rywalizacyjne - kultura Amerykańska;

kultura Chińska - dostosowanie.

Trzy kategorie:

1 przegrany - wygrany - rywalizacja kto jest wygrany a kto jest przegrany

2 wygrany - wygrany - współpraca

3 przegrany - przegrany - dostosowanie i unikanie, kompromizm

Trzy rzeczy ważne przy budowaniu relacji:

1. - warto dbać o jasność w wzajemnych relacjach;

2. - warto wykorzystywać zwrotną naturę relacji

3. - rozumienie układu odniesienia innych osób

Zdolności komunikacyjne kobiet i Mężczyzn

• Częściej zabiera głos w dyskusjach biurowych - M

• Lepszy w interpretowaniu sygnałów niewerbalnych - K

• Ma tendencje do szukania potwierdzenia typu nieprawdaż, - oboje; poziom władzy im wyższa władza tym częściej potwierdza.

• Częściej postrzega dyskutuje jako rywalizacje a nie kooperacje - M

• W trakcie dyskusji biurowych częściej stara się o potrzymanie dyskusji - K

• Częściej przerywa drugiej stronie - M

• Mniej skłonny do zadawania pytań zwłaszcza jeśli pytanie mogło by ujawnić braki w wiedzy - M

• Współpracownicy uważają ich za lepszego słuchacza - K

• W firmach w badaniach wyszło że 60 proc błędów wynika z nieuważnego słuchania.

• W innych badaniach klienci ocenili, że najważniejszą umiejętnością sprzedawcy

• jest słuchanie.

W kontekście pracy słuchania domagają się 4 źródła informacji:

1. klienci

2. Podwładni

3. przełożeni

4. współpracownicy

Korzyści:

1. ze słuchania klientów

• informacjeo samych usługach czyli znając oczekiwań klientów można doprecyzować projekt; zyskiwane są informacje zwrotne o produktach i usługach; klienci mogą zaproponować propozycje ulepszeń, które umknęły producentowi;

• informacje o konkurencji klient dostarcza informacji o konkurencji

• zwiększa poziom sprzedaży ponieważ bardziej usatysfakcjonowany klient kupuje więcej produktów i zwiększa się zadowolenie klientów;

2. ze słuchania podwładnych

• może podnieść poziom, ilość i jakość usług świadczonych przez daną firmę

• słuchanie podwładnych docenia ich; pracownik czuje że jego pomysły są ważne; pracownik jest ważny dla firmy, wpływa na poczucie własnej wartości

• jest dla pracowników sygnałem wsparcia, który przekłada się na lepszą atmosferę

• wyraża akceptacje dla osoby;

• prowokacyjne pytania mogą ułatwić słuchanie pracownika, pracownik się otwiera; ma znaczenie tylko w tedy kiedy zadający pytanie chce znać odpowiedź;

• daje pracownikom większe poczucie bezpieczeństwa;

3. ze słuchania przełożonych

• lepsze poznanie przełożonych

• do budowania lepszych relacji z przełożonymi

• zdobyć wiedze, którą przełożeni doceniają i, która jest potrzebna, ceniona, posiadanie wiedzy oraz tej której przełożeni nie posiadają jest drogą aby stać się cennym pracownikiem

• trzeba uważać z udzielaniem rad;

• bazuj na pomysłach przełożonych, opierając swoje pomysły na pomysłach szefa

• naucz się umiejętnie chwalić nagroda jaką możemy obdarzyć szefa; pochwały taktowne i delikatne;

• nie krytykować przełożonych;

4. ze słuchania współpracowników

• atmosfera w pracy zależy od relacji jakie są między pracownikami

• słuchanie tworzy więzi, społeczność.

• możemy słuchać aby dać komuś wsparcie, aby obiektywnie ocenić pomysły, wesprzeć emocjonalnie, udzielić informacji.

Jakich komunikatów unikać w stosunku do pracownika - zagrażają poczuciu akceptacji:

• nakazywanie

• moralizowanie np. nie należy tak; sygnalizuje to brak akceptacji

• krytykowanie np. mylisz się... sygnalizuje brak akceptacji;

• dawanie rad czy podpowiedzi to jest komunikat typu ja wiem lepiej...

• chwalenie sygnalizuje to że wartość twoich działań zależy od moich akceptacji;

Słuchanie współpracowników:

• Korzystaj z humoru. Humor pomaga w grupach wielokulturowych. Rozładowuje wiele napięć.

• Dobrze uczyć się tolerować niejednoznaczności.

• Pokaż że słuchasz.

• Zbieraj informacje i dziel się nimi. Unikaj perswazji.

• Prezentuj swoje pomysły jasno i wyczerpująco.

25.11.2015

Sygnały nieuważnego słuchania

• Pomijanie ścieżki służbowej

• Zbyt późne dowiadywanie się o wydarzeniach

• Ciągłe gaszenie pożarów

• Konieczność powtarzania informacji

• zabiera czas

• źle wypadamy jeśli informacje są nam powtarzane

• Powierzanie innym Twoich zadań

• Przyrost komunikacji na piśmie

Przyczyny nieuważnego słuchania

• Bariery fizyczne

• Upośledzenie słuchu

• Hałaśliwe wyposażenie pomieszczenia

• Głośna konwersacja

• Zakłócenia wizualne

Wielu barier nie możemy usunąć ani kontrolować więc jeśli się pojawia musimy kontrolować samych siebie

• Bariery osobiste (Należy nauczyć się rozpoznawać przyczyny naszych trudności w słuchaniu)

• Nasze samopoczucie fizyczne

• Zakłócenia psychologiczne

• Uprzedzenia wobec mówcy

• Różnice międzypłciowe

• Kobiety lepiej dokoduję sygnały niewerbalne

• Kobiety postrzegają komunikacje jako narzędzie współpracy

• Kobiety bardziej dbają o podtrzymanie dyskusji

• Kobiety przekazują minimalną ilość wskazówek co do odpowiedzi (częściej pytania otwarte)

• Złe nawyki towarzyszące słuchaniu

Nieudolny słuchacz

• Zakłada, ze temat będzie nudny

• Krytykuje przekaz mówcy

• Przerywa wypowiedz myśli o kontrargumentach

• Wsłuchuje się jedynie w fakty

• Robi szczegółowe notatki

• Udaje ze słucha

• Toleruje lub tworzy dystraktory

• Unika wsłuchiwania się w treści trudne

• Reaguje emocjonalnie na niektóre komunikaty

• W trakcie długich prezentacji śni na jawie

Uważny słuchacz

• Jest nastawiony pozytywnie

• Koncentruje się na wypowiedzi na treści merytorycznej

• Wysłuchuje całość

• Gdy się zamyśli szybko powraca do tego co się dzzieję

• Upewniają się w tym że zrozumieli fakty, odczucia, myśl przewodnią.

• Zapisują hasłowo

• Prosi o ciszę lub o głośniejsze mówienie

• Oddziela cześć merytoryczną i nie oburza się

Doskonalenie umiejętności uważnego słuchania

• Skupiaj się na faktach i uczuciach

• Oznacz główne punkty wypowiedzi słowami kluczowymi

• Podczas słuchania rób krótkie notatki

• Podsumowuj poprzednie punkty wypowiedzi powtarzając w myślch słowa klucze

• Odnoś informacje do kontekstu

• Unikaj uprzedzeń

KOMUNIKACJA NIEWERBALNA

Komunikacja niewerbalna - wszystkie komunikaty, zarówno intencjonalne jak i niezamierzone, które nie mają charakteru pisemnego, mówionego lub dźwiękowego.

Typy komunikacji niewerbalnej charakterystyczne w sytuacji biznesowej

1. Mimika i kontakt wzrokowy ( ekspresje mimiczne zwracają naszą uwagę, komunikaty za pomocą twarzy dużą ilość komunikatów)

1. Kontakt wzrokowy

• Sygnalizuje uwagę i zainteresowanie

1. Wskaźnik pewności siebie

2. Wskaźnik wiarygodności

3. Osoby o wyższym statusie społecznym podczas mówienia patrzą częściej niż podczas słuchania

4. Wskaźnik uwagi

2. Sygnalizowanie chęci zaangażowania

1. + uśmiech

• Służy do kontrolowania i przekonywania innych

• 31% standardowo

• Preferowane długie rzadsze spojrzenie

• Spotykając się wzrokiem patrzymy 1,5 - 2 s. W sytuacjach jeśli kontakt jest jednostronny to 3s

2. Gestykulacja i inne ruchy ciała

1. Emblematy - mają jednakowe znaczenie dla wszystkich. Mają charakter kulturowy.

2. Regulatory - gesty kontrolujące płynność komunikacji (wzmacniają lub doprecyzowują znaczenie werbalne. Na przykład może to być gest wskazujący konkretny kierunek i towarzyszący wyjaśnianiu)

3. Ilustratory gesty celowe, wzmacniają doprecyzowują znaczenie werbalne komunikatu.

4. Adaptory - korzystamy z nich chwilach napięcia. Zaprzecza komunikatowi który chcemy wysłać

3. Ubranie i wygląd

Im większa dowolność ubioru w pracy spada wydajność punktualność maniery wzrost absencji

Trakcie rozmów kwalifikacyjnych ważne jest pierwsze wrażenie. Bardziej kompetentni Ci ubrani w ciemne kolory.

1. Styl

• Marynarka

• Kostium

2. Kolor

• Ciemnoniebieski garnitur

• Granatowy kostium i jasna bluzka

• Jasnoszary kostium i ciemnogranatowa bluzka

• Dystans i przestrzeń osobista

1. Intymny - 45 cm dopuszczamy tam najbliższych, prywatnie a wyjątkami są

• Podanie ręki

• Poklepanie po ramieniu

• Osobisty - 46cm -1,2m - bliscy znajomi, koledzy z pracy

• Społeczny -1,2m - 3,6 m - spotkania towarzyskie, wypracowanie rozwiązania zwykle 2 m, jeśli większa odległość oficjalne spotkania i transakcje biznesowe i ludzie których nie znamy

• Publiczny 3,6 - 4m mówcza a grupa słuchaczy

2.12.2015

5. Otoczenie materialne

Kiedy przebywania pomieszczeniach chłodnych odczuwamy nieprzyjemność zmęczenie

otoczenie materialne wpływa na samopoczucie i style komunikacji

ma tu znaczenie także kolor

• pastelowe - większe postępy w nauce niż w pomieszczeniach białych czy ostro żółtych, łatwiej odprężyć się pacjentom

• czerwony - napędza, pobudza

1. oświetlenie

2. wielkość pomieszczenia

3. zapach

4. poziom hałasu

5. ogrzewanie

6. wentylacja okien

7. ustawianie mebli

8. ergonomia

6. czas

kultury monochromiczne ---------------------------------------------------- kultury polichromiczne

wykorzystywanie czasu czas jest podporządkowany budowaniu relacji

jest postrzegany, jako zasób elastyczne wykorzystanie

czasu

oszczędzanie czasu jest słuszne nie jest istotne oszczędzanie

indywidualistyczne kolektywistyczne

nisko kontekstualne wysoko kontekstualne

postawa wobec czasu jest bardzo nieformalnie

Niewerbalne wyznaczniki statusu w biznesie

• ubiór ( krawat, ciemniejsze kolory oznaczają wyższy status)

• lokalizacja i wielkość gabinetu (gabinety narożne gdzie jest więcej miejsca okien światła, gabinet oddalony albo gdzie drogi korytarza nie są przechodnie)

• układ wnętrza

• solidne drewniane meble

• żywe rośliny i dzieła sztuki

• podejście do czasu (do wyższego statusu się nie spóźniamy się i przyjście zapowiadamy)

Silne i słabe zachowania niewerbalne

• silne

• asymetria rąk

• podniesiona głowa

• skrzyżowane nogi

• postawa wyprostowana

• cała sylwetka ciała jest wygodnie ulokowana

• słaba

• sztywna postawa

• pochylenie sylwetki do przodu

• symetryczne ręce i kolana

• wzrok w podłogę

• zakrywanie twarzy rekami

• adaptory

zachowania zwiększające bliskość

• uśmiech

• pochwały

• poklepanie po ramieniu

• zmieszanie dystansu

• kontakt wzrokowy

• oddzielenie przedmiotem

• zbyt długi kontakt wzrokowy

• otwarta postawa ciała

• sprawy osobiste

• zwracanie się do ludzi po imieniu

• rozmawiamy przed i po pracy

BARIERY KOMUNIKACYJNE

brudna 12

Osądzanie (nabywane w trakcie nauki i socjalizacji) prowadzi do konfliktu. Formułowane są na podstawie układu odniesienia. Skłonność do ocen wzrasta im bardzie maja wpływ emocje.

• Krytykowanie

• Przezywanie etykietowanie znika osoba a staje typ

• Stawianie diagnozy

• chwalenie połączone z ocena zawiera element manipulacji. pochwala jest pozytywna, gdy jest szczera, motywuje

Dawanie rozwiązań. podważa zdolność do rozwiązania problemu

• rozkazywanie doradzanie poparte siłą i przymusem. osąd drugiego człowieka jest niewłaściwy, obniża samoocenę budzi opór bunt

• grożenie kładzie nacisk na kare ma takie same skutki jw..

• moralizowanie powinieneś musisz. wzmacnia niepokój rodzi resentyment. powstrzymuje przed szczerym wyrażaniem siebie wywołuje zachowania pretensjonalne.

• stawianie zbyt wielu niewłaściwych pytań wyzwalają reakcje obronne i opór

• doradzanie ja na twoim miejscu...... wyraz wtrącania się w nieswoje sprawy, kiedy rozmawiamy z bliskimi. słuchający czuje się mało inteligentny

Unikanie udziału w troskach drugiego człowieka

• odwracanie uwagi zmiana tematu, gdy jest niekomfortowy, mówienie o sobie l. odwracają uwagę, bo dyskomfort egoiści, brak umiejętności słuchania, tematy budzące trudne emocje

• logiczne argumentowanie logika spełnia wiele pozytywnych funkcji, ale jeśli dzieją się emocje konflikt stres to wywołuje to złość wprowadza dystans i prowadzi do alienacji osoby logika skupia się na faktach a osoba na uczuciach. opuszamy osobę w najmniej odpowiednim momencie może być forma wycofania się, zależy na pomaganiu, ale chcą uniknąć wysiłku zaangażowania w relacje

• uspokajanie

9.12.2015

INNE BARIERY

1. Lek przed komunikowaniem się

• im wyższy jest poziom lęku u przełożonego tym mniej istotnych informacji uzyskuje podwładny

• ludzie z wysokim poziomem lęku

• są postrzegani, jako mniej kompetentni

• sprawiają gorsze wrażenie

• zajmują pozycje gorzej płatne i związane z niższym statusem

• odczuwają gorszą satysfakcje z pracy

• mają mniejsze szanse na awans na stanowisko kierownicze

• gotowość do przedstawienia prezentacji jest predyktorem lepszych zarobków

Typy lęku

1. sytuacyjny (stan lęku) - przyczyna jest nowa/ nieznana sytuacja. przezywa go każdy. jest motywujący. dobrzy mowcy postrzegają fizjologiczna kompetentne lęku, jako coś normalnego, co zaraz przejdzie. słabi mówcy postrzegają je, jako coś, co powoduje je, jako slaby mówca

2. cecha - wywołany przez niezależne od sytuacji wewnętrzne obawy uczucia przeżywane przez rozmówce. poczucie nieadekwatności i strach przed ośmieszeniem sie

lęk przed przemawianiem może być sytuacyjny, cecha lub mieszany.

jak radzić sobie?

1. lęk sytuacyjny

uruchomienie zasobów pomocnych w przystosowaniu się do sytuacji

1. przygotuj się i ćwicz (co najmniej 3 razy na glos) (walters)

• świadomość, że jesteśmy przygotowani obniża lęk

2. rozgrzej się (Richmond, McCrroskey)

• spięcie barków i trzepniecie nimi poruszanie głową na lewo/prawo

• oddychaj głęboko (Pletcher)

• zrób wstęp (Hamilton)

• coś humorystycznego/banalnego by poczuć się swobodniej w danej grupie

• skoncentruj się na przekazaniu sensu wypowiedzi( Hamilton)

• koncentracja na słuchaczach odwraca uwagę od zdenerwowania

• korzystaj z pomocy wizualnych

• obniżają lęk mówcy

• pomagają z przypomnieniem

• słuchacze lepiej zapamiętują

• zajęcie rak

• lęk - cecha

wiele osób z wysoko rozwiniętą cechą lęku (Beatty)

1. czuję, że się różni od innych mówców

2. miało negatywne doświadczenia związane z mówieniem

3. uważa się za gorszych od innych

uwarunkowanie wielopłaszczyznowe Conditt

• dziedziczenie

• indywidualne doświadczenie

Sposoby radzenia sobie dotyczą zmiany myślenia

• świadomość, że denerwujesz się tylko wewnętrznie i cały świat o tym nie wie a świadomość że to nie jest widoczne dla wszystkich

• pozytywne wyobrażenia (wizualizacje) ( bhuris, Allen)

• dodają pewności siebie

• pozytywne wyobrażenia są wykorzystywane w programach sportowych: wpływają na fale mózgowe, przepływ krwi, tętno temperaturę skory, wydzielanie soków trawiennych i reakcje immunologiczne

• obniżają lęk przed przemówieniem

• podczas przemawianie wywołują te same reakcje...

• Brak odpowiedniego przygotowania się

• osoby komunikujące się efektywnie maja świadomość, że komunikacja jest nieodwracalna i uważne przygotowują komunikaty

3. Niejasne instrukcje

1. zacznij od ogólnego obrazu

2. używaj jak najmniejszej liczby słów

3. używaj prostych i zrozumiałych słów

4. bądź konkretny

5. używaj prostych porównań

6. korzystaj z powtórek

7. wskaż i oznacz wskazówki lub kroki

8. korzystaj ze skutecznych technik przekazu

4. pochopne wyciąganie wniosków

• pomieszanie wniosków z obserwacjami

• sprawdź wiarygodność źródeł

• zadawać pytania w celu dysponowania faktami

5. chodzenie na skróty

różne interpretowanie ogólnych pojęć. nie wnikanie w znaczenie komunikatów, które słyszymy

słowa mające różne interpretacje

• bezwarunkowo

• z pewnością

• to pestka

• możliwe

• zapewne

• sprawa otwarta

• nieokreślony

16.12.2015

Od czego zależy efektywne uczestnictwo w zespole?

• Umiejętności komunikacyjne (słuchanie i otwartość)

• Zaangażowanie

Zaangażowani członkowie:

• Poświęcenie zespołowi czasu i energii, przygotowanie się i uczestnictwo w spotkaniach

• Popieranie ostatecznej decyzji zespołu

• Wypełnianie niezbędnych funkcji zadaniowych i wspierających

GRUPOWE FUNKCJE ZADANIOWE

• Inicjowanie

• Przekazywanie informacji

• Poszukiwanie informacji

• Wyrażanie opinii

• Poszukiwanie opinii

• Rozwijanie pomysłów

• Aktywizowanie

• Rewidowanie procesu

• Utrwalanie

FUNKCJE WSPIERAJĄCE FUNKCJONOWANIE GRUPY

• Zachęcanie

• Dbanie o harmonię

• Obniżanie napięcia

• Moderowanie tzn. wciąganie w rozmowę osoby wycofane, taktowne odsuwanie tych, którzy mówią za dużo by wszyscy mieli równe szanse

ZACHOWANIA DYSFUNKCJONALNE

• Blokowanie - odrzucanie pomysłów innych

• Agresja

• Gawędziarstwo

• Szukanie uznania

• Występowanie w cudzym interesie

• Odwracanie uwagi

• Wycofywanie się

Jak sobie radzić z zachowaniami dysfunkcjonalnymi?

• Znalezienie odpowiedzi na pytanie dlaczego ta osoba się tak zachowuje?

• Zaplanuj w jaki sposób otworzysz dyskusję?

• Posadź osobą dysfunkcjonalną obok lidera

• Unikaj kontaktu wzrokowego z osobą dysfunkcjonalną

• Przydziel osobom dysfunkcjonalnym zadania

• Poproś członków zespołu by mówili w określonej kolejności

• Przerwij

• Rozgadanego członka grupy posadź między cichymi

• Zachęcaj osoby wycofane

• Chwal i zachęcaj osoby, które tego potrzebują

Teorie przywództwa

1. Teorie zachowań

1. Teoria cech - przywódcy rodzą się z charakterystycznymi cechami przywódczymi

• Ambicja

• Brak uprzedzeń

• Ciekawość

• Wiarygodność

• Motywacja do przewodzenia

• Pewność siebie

• Zdolność do integrowania i interpretowania danych

• Znajomość branży i spraw technicznych

• Kreatywność

• Umiejętność przystosowania się do ludzi i sytuacji

2. Teoria funkcjonalna - - przywództwo jest wyznaczane przez zestaw funkcji zadaniowych oraz wspierających. Funkcje te możne wypełniać każdy biorąc na siebie obowiązki lidera

• Odchodzi od cech

• Teoria trzech stylów. O zachowaniach lidera myślimy w kategoriach 3 stylów:

• Autokratyczny

1. Rola lidera jest centralna

2. Komunikacja jednokierunkowa

3. Styl ślepy

4. Narzuca innym własne zdanie innym

5. Szybko przechodzi do podejmowania rozwiązań ale wdrażanie wymaga czasu

6. Wysoki poziom wrogości

• Demokratyczny

1. Wspólne podejmowanie decyzji (satysfakcja i zaangażowanie)

2. Styl komunikacyjny otwarty

3. Są na równi siebie

4. Dyskusja -> długi proces dochodzenia a szybki proces wdrażania decyzji

5. Wysoki poziom satysfakcji z bycia w grupie

• Liberalny

1. Menager nie angażuje się w decyzje, decyzje podejmowane się przez podwładnych

2. Wolność dla podwładnych w podejmowaniu decyzji

3. Niższa efektywność i poziom zaangażowania grupy

• Teorie sytuacyjne

1. Teoria uwarunkowań sytuacyjnych: styl lidera wyznaczają:

• Relacje członkowie grupy

• Jasność zadań

• Pozycja lidera (silna lub słaba)

• W konkretnej sytuacji przywództwo zależy od:

1. Siły przywódcy

2. Natury zadania

3. Relacji między przywódca i członkami zespołu

• Ilość czasu potrzebującego by:

1. Podjąć decyzję

2. Wprowadzić decyzję w życie

Fiedler:

	Przywództwo autokratyczne		demokratyczne
Siła przywódcy	duża	mała	umiarkowana
Zadanie	dobrze określone	słabo określone	nie całkiem jasne
Relacje	dobre	nie cieszy się sympatią	Umiarkowanie lubiany (Nie ma 100% jasności ale nie ma chaosu)

2. Przywództwa sytuacyjnego - przywódcy mogą zmieniać styl w zależności od sytuacji

II Teorie sytuacyjne akcentują znaczenie sytuacji dwie teorie

1 Teoria Fiedlera trzy elementy, które są ważne

- natura zadania

- relacja między przywódcą a członkami zespołu

- sile przywódczy

Po czym można rozpoznać że jest się bardziej predysponowanym do autokratycznego czy demokratycznego stylu:

- po tym jak reaguje na najmniej lubianego członka zespołu. Reaguje pozytywnie - demokratyczny.

- pewne cechy sytuacji też będą predyktorem jaki styl jest bardziej przydatny: 3 sytuacje

Autokratyczny sprawdza się:

• w dużych grupach

• gdy musi być podjęta decyzja i jest mało czasu

• akceptacja grupy nie jest konieczna

Demokratyczny sprawdza się - tam gdzie są ważne relacje.

Przywództwo autokratyczne różni się od demokratycznegoilością czasu użytkowanego na podejmowanie decyzji i wdrażanie jej w życie.

• Demokratyczne potrzeba więcej czasu na podjęcie decyzji ale mniejsza ilość czasu jest potrzebna do wdrożenia w źycie. Przywództwo autokratyczne aby podjąć decyzje mało czasu ale wdrażanie długo ze względu na opór grupy, nieświadomość, nie znajomość faktów przez grupę.

Koncepcja Herseja-Blanszarda

- dobry przywódca jest elastyczny, dostosowuje się do warunków grupy, w razie potrzeby szybko zmienia styl

4 style:

1. delegacyjny

2. partycypacyjny (grupa potrzebuje zasięgnąć opinii, przywódca wchodzi w grupę, uczestniczy w zadaniach grupowych)

3. dyrektywny

4. perswazyjny/wspierający

Dwa wymiary: wysokie-niskie umiejętności wykonywania swoich zadań i motywacja do wykonywania zadań

Przywódca musi rozpoznać.

1. grupa która jest wysoko z motywowana i ma wysokie umiejętności - delegacyjny

2. grupa, która ma wysokie umiejętności ale niskie z motywowanie - partycypacyjny

3. grupa która ma wysokie zmotywowanie i niskie umiejętności - dyrektywny

4. grupa, która ma niskie umiejętności i niskie zmotywowanie - perswazyjny

To sytuacja wyznacza optymalne zachowanie stylu przywództwa.

III Teorie transformacyjne

Zjawisko przywódcy charyzmatycznego.

• Trudno powiedzieć jakie cechy posiada.

• On jest inspiracją dla wielu członków zespołu.

• Jest to osoba która liczy się z innymi, służy wsparcie pomocą, służy jako mentor.

• Osoby, które mają takie predyspozycje odnoszą sukcesy w wielu różnych kierunkach.

• Zwykle nie przestrzegają zasad etycznych. Mają własne kodeksy.

Aby zespół dobrze funkcjonował nie wystarczy znajomość stylów komunikacyjnych, ważne jest zaangażowanie i unikanie zachowań dysfunkcjonalnych. Działanie zespołu zależy od przywódcy.

20.01.2016

Język kobiet i mężczyzn

Myślenie

Kobiety:

• Kontekstualne, narracyjne

• Oparte na dostrzeganiu związków

• Połączone z emocjami

Mężczyźni:

• Formalne i abstrakcyjne

• Nastawione na obiekt

• Niezwiązane z emocjami

Brak różnic jeśli chodzi o zdolności poznawcze. U kobiet gorsze wyniki w przypadku wyobrażeń. Brak różnic w kwestii utrzymywania uwagi, logiki, intelektu. Osoby obu płci mogą być dobrymi matematykami, statystykami, mimo że więcej tam mężczyzn.

Emocje i motywacja

Kobiety:

• Duża ekspresja

• Duże zaangażowanie

• Zmienność

Mężczyźni:

• Mała ekspresja

• Mniejsze zaangażowanie

• Stabilność

Specyfika sytuacyjna emocji u K i M, u K większa ekspresja, zaangażowanie emocjonalne, większa zmienność emocji. K brak problemów w mówieniu o emocjach.

Decyzje i działanie

K:

• W oparciu o zasady współzależności i przynależności

• Mają większą skłonność do podporządkowania się i posłuszeństwa

M:

• Tendencja do zmieniania i przekształcania świata przez profesjonalizm i niezależność

Sfera społeczna

K:

• Relacje twarzą w twarz

• Więź emocjonalna

• Intymność

• Rozmowy dotyczą osób

• Wzorce aktywnego słuchania

• W miłości nastawienie na podzielanie uczuć

M:

• Niezależność i samodzielność

• Rozmowy dotyczą rzeczy

• W przyjaźni bardziej obiektywni i racjonalni

• Kierują się bardziej ideami i faktami niż uczuciami

• W miłości nastawieni na podzielanie działań

Komunikacja:

• Inny styl i strategie komunikowania się (empatyczny, społeczny/rywalizacyjny, wywierania wpływu)

• Żonglerka sprzecznymi potrzebami

• Różnice w podatności na wpływ

• Odmienne strategie osiągania bliskości: zwierzenia (K) i seks (M)

• Inny sposób interpretacji słów i ukrytych komunikatów

Właściwości wokalne i konstrukcje lingwistyczne

• Wysokość tonu głosu

• Kobiety i mężczyźni mają takie same możliwości wydawania wysokich tonów (badania na śpiewakach) (Spender, 1985)

• Nastawienie społeczne:

• Niższe tony męskie są postrzegane jako bardziej wiarygodne (Cameron, 1985)

• M częściej występują w podkładach do reklam

• K występujące w reklamach mówią głosem niższym od przeciętnego

• K mówiące wysokim tonem są pokazywane w reklamach jako osoby głupkowate

Mężczyzn o wysokim tonie głosu postrzega się jako kobiecych i pomniejsz a się jego wiarygodność

• Wypowiedzi o charakterze propozycji

• Intonacja - melodia, do której dostosowujemy tekst wypowiedzi

• Konstrukcje lingwistyczne

• Pytanie dodane:

• Wiążą się z brakiem asertywności i zaufania, są bardziej związane ze stylem kobiecym (Lakoff, 1975)

• Oddziałują jak autentyczne prośby lub środki poprzedzające sprzeciw (Dubois, Crouch, 1975)

• Wypowiedzi kwalifikujące (no właśnie, no wiesz, naprawdę, być może)

• Wyrażenia asekuracyjne (tak myślę, tak czuję, mam na myśli)

• Wyrażenia zaprzeczające

• Wzmocnienia (niezmiernie, tak bardzo)

• Prośby złożone (czy nie poszedłbyś ze mną dzisiaj na spacer)

Badania:

K częściej korzystały z wypowiedzi-propozycji w towarzystwie M niż K (Holmes, 1990)

M korzystali z wypowiedzi- propozycji, gdy np. pełnili role osób wspierających interakcje w grupie (Cameron, 1985)

W sądach K i M z taką samą częstotliwością wykorzystywali wszystkie środki z wyjątkiem pyt dodanych (O'barr i Atkins, 1990)

Dobór słów

• Język kolorów

• Kolorowy język jest sprowadzany do sfery kobiecości (Lakoff, 1975)

• Kobiety używają bardziej złożonych słów na oznaczenie kolorów

• Przekleństwa

• Uzywanie przekleństw było łączone z zachowaniem M

• Constance Staley (1978):

• K uważały, że M przeklinali częściej niż wskazywali badani M

• M sądzili, że K przeklinają mniej niż przyznawały to same K

• Slang związany z seksem

• Penelope (19900 badała używanie slangu seksualnych przekleństw

• Było czymś nie do zaakceptowania dla K

• Akceptowane przez M

• Rick Simkins (1982) analizował język dyskusji o zagadnieniach erotyczno-seksualnych

• Studenci obu płci uznali, ze w mieszanym towarzystwie używali formalnej terminologii

• W towarzystwie przyjaciół tej samej płci M przechodzą na slang, a K wśród przyjaciółek wolą terminologię formalną

Kierowanie rozmową

17

---