Jutro Wielkanoc już święta,

Jutro siądziemy do stołu.

I Ty, Jezuniu siądź z nami,

I ucztuj z nami pospołu

My wiemy, że ci ubodzy,

Których ugościć możemy,

To przyjaciele są Twoi,

Wśród nich więc Ciebie znajdziemy.

Chodziłeś niegdyś po ziemi,

Między maluczkich tak w gości.

Przyjdź i na nasze świecone,

Bo my też mali i prości.

Święcone jajeczko, śliczna malowanka,

Śpiewam sobie, skaczę sobie od samego ranka.

Wesoły dzień nastał, zadźwięczały dzwony,

Kołem, kołem boróweczki, jak wianek zielony.

Ścielże się obrusie, jako śnieżek biały,

Mojej mamy rączki, ciebie rozkładały.

Rozkładały ciebie na tym długim stole,

Żeby było dla sierotki miejsce w naszym kole.

Niesiemy do Twego Kościoła,

wszystko co mamy od Ciebie,

chleb, sól, białego baranka,

co chorągiewką kolebie.

Niesiemy Ci jajka - kraszanki,

tak ślicznie pomalowane,

że się ucieszy, roześmieje,

kto takie jajo dostanie.

Słodziutkie baby i placki,

kiełbasy pachnące mile,

wszystko to ksiądz poświęci,

święcone będzie za chwilę.

I zaniesiemy do domu,

nasze świecone kochane,

mama stół pięknie ustroi,

ja także stroik dostanę.

Do każdego domu dzisiaj wcześnie rano

Zając przyniósł smakołyki wiadomo - Wielkanoc.

Ale pamiętajcie czas spędzajcie mile,

Jakie mamy teraz święto? Zastanów się chwile.

I pomyślcie o tym nim zacznie się zabawa,

Że zmartwychwstał Jezus Chrystus,

A to najważniejsza sprawa.

Jakaż to być musiała noc wielka niezbadana,

jeśli głaz odwaliła z grobu Chrystusa Pana.

Jakaż to być musiała kwiecista, jasna droga,

ta, która prowadziła Najświętsze stopy Boga.

Jakież to blaski biły od Chrystusowych dłoni,

jeśli Mu wiatr podniebny tak nisko się pokłonił.

I cicho poszedłeś Panie,

poszedłeś między ludzi,

nienawiść wszelką skruszyć,

u bliźniego miłość zbudzić.

Przed Tobą poszły gońce,

przed Tobą mknęły Chryste,

twe słowa miłujące,

jak ptaki te srebrzyste.

Do kornych i maluczkich,

do złych i zatwardziałych,

z jednakim pocieszeniem,

Twe słowa docierały

I znowu jest Wielkanoc, i cisza w świecie znowu,

Sad się przyodział chustą jabłonną i wiśniową.

A myśmy razem siedli przy Twym baranku białym,

Rozważać święte słowa, co wieki już przetrwały.

I jajko podzielimy, jak rzekłeś Panie wszyscy,

I już nie będzie obcych bo każdy będzie bliski.

Wielkanocne biją dzwony,

cały kraj nasz rozdzwoniony,

cały kraj nasz rozmodlony,

wielkanocne biją dzwony.

Idą ludzie gościńcami,

z kołaczami, z kraszankami,

poprzez miasta, poprzez sioła,

ze świeconym do kościoła.

Hiacyntowe płyną wonie,

tulipanów czerwień płonie,

u grobu Chrystusa Pana,

cała Polska rozśpiewana,

cały naród rozmodlony,

wielkanocne biją dzwony.

W każdym domu, w każdej chacie,

gdzie byś poszedł, drzwi otworzył,

są kraszanki, są kołacze,

i biały baranek Boży borówkami umajony,

wielkanocne biją dzwony.

Leży Pan Jezus umarły w grobie,

Matka Bolesna płacze w żałobie.

Za to, żeś cierpiał Jezu kochany,

Całuję Twoje najświętsze rany.

Całuję Twoje stopy i ręce,

I te kwiatuszki składam w podzięce.

Wisi na krzyżu Zbawiciel ludzi,

Za moje winy tak bardzo się trudzi,

A nie cierpiałyby Jezu tak srodze,

Gdybym nie chodził po grzesznej drodze,

Żeby Ci ulżyć Jezu kochany,

Z wielką miłością całuje Twe rany.

Leżał zmarły w grobie, w cichy kwietniowy poranek,

Odkupiciel świata, niewinny Baranek.

Aż rankiem w niedzielę, skała grobu pękła.

Wstał Pan Jezus żywy, straż się bardzo zlękła.

Już Zmartwychwstał żywy, po okrutnej męce.

Śliczny i szczęśliwy, chorągiew miał w ręce.

O Jezu jakże cieszy się moje serduszko,

Że nie jesteś w grobie, lecz przy mnie tak blisko.

Pan Jezus za nas ludzi, Pan Jezus ukochany,

Był srogo osadzony, a potem krzyżowany.

Dlatego ja w serduszku, tak wielka miłość czuję,

I nogi Twe najdroższe, o Jezu mój całuję.

Już leżysz Jezu, umarły w grobie,

Matka Najświętsza płacze w żałobie.

Za to, żeś umarł za nasze złości,

Daj nam żyć tylko dla Twej miłości.

Od tych co klęczą u Grobu twego,

Przyjmij modlitwę serca wdzięcznego.

Krzyż ogromny już zabierasz,

lecz ręce dźwigać nie mogą.

Jezu mój pozwól, że pójdę

za Tobą krzyżową drogą.

Czemu Pan Jezus cały krwią zalany?

Czemu na twarzy świętej ma rany?

Czemu głowa w cierniowej koronie?

Gwoździami ostrymi przebite dłonie?

To za złe czyny, za grzechy ludzi,

Tak się boleśnie Pan Jezus trudzi.

A ja aniele, dziecina mała,

będę Go odtąd zawsze kochała.

By Mu nagrodzić Mękę, cierpienie,

w dobre posłuszne dziecko się zmienię.

Klęczy Pan Jezus w oliwnym cieniu,

Krwawo się poci w strasznym cierpieniu,

By Cię o Jezu pocieszyć w Twej męce,

Chcę się poprawić, nie grzeszyć więcej.

Bierze Pan Jezus krzyż na ramiona,

i na tym krzyżu za ludzi kona.

Umrzeć na krzyżu, Jezu Ci trzeba,

By nam otworzyć bramy do nieba.

Idzie Pan Jezus Droga Krzyżową,

Trzy razy pada, wstaje na nowo.

Gdy mnie coś boli, to całym sercem,

Powiem: O Jezu! Tyś cierpiał więcej.

Trzeci raz Jezus na drodze upada,

Bije Go , ciągnie katów gromada.

Więc obiecuję Jezu dziś Tobie,

Że innym dzieciom krzywdy nie zrobię.

Godzina śmierci już się przybliża,

Kaci przybija Pana do Krzyża.

Kiedy tak cierpisz, Jezu kochany,

Całuje twoje najdroższe rany.

Jezus przebite wyciągnął ręce,

Umiera za mnie w okropnej męce.

Wiec gdy do złego chęć mnie ogarnie,

Przypomnę, coś Ty zrobił dla mnie.

Wielkanoc, Wielkanoc, wielka radość w sercu,

Gdy idziesz po świecie, kwitnącym kobiercu.

Na stole pisanki, tęczą malowane,

Wśród zieleni trawy cukrowy baranek.

Bazie w wazoniku, ciastka i wędliny,

Wielkanoc i wielki spotkanie rodziny.

Hosanna, Hosanna Jezu nasz i Panie,

Niech Twa cześć i chwała nigdy nie ustanie.

Przyjmij nasze palmy i serca dziecięce,

Chcemy Twoją chwałę śpiewać coraz więcej.

Różne są drogi, są drogi piaskowe,

drogi kamienne lub asfaltowe.

Ale jest jedna, droga jedyna,

Droga Krzyżowa Bożego Syna.

Szedł nią Pan Jezus, szedł ciągle wzwyż,

Raniąc swe nogi, dźwigał swój krzyż

Była to droga Miłości - cierpienia

Za nasze grzechy - wynagrodzenia.

Droga najdalsza ze wszystkich dróg,

Wybrał ją Jezus człowiek i Bóg.

W Wieczerniku Pan Jezus, zanim poszedł na mękę,

Nalał wody w miednicę, biały ręcznik wziął w rękę.

I swoim apostołom, choć im bardzo był drogi,

Uklęknąwszy nisko, umył i wytarł nogi.

W Wieczerniku Pan Jezus, zanim poszedł na mękę,

Wlał wina do kielicha, i chleb biały wziął w rękę.

Modlił się, błogosławił, i rzekł: „To moje Ciało!

To jest mojej krwi kielich!” I tak już pozostało.

W kościele każdy kapłan, nad chlebem i nad winem

Pochyla się, jak Jezus, z tym słowem i tym czynem.

I przemienia chleb w Ciało, a wino w Krew Ofiarną.

Ludzie po Ciało Pańskie, do ołtarza się garną.

Całemu Gronu Pedagogicznemu,

Pracownikom szkoły

oraz Wam koleżanki i koledzy

składamy najlepsze życzenia:

Niech zmartwychwstały Chrystus,

wspiera Was swymi łaskami

i da Wam moc pokonywania

codziennych trudności życia.

Wielkanoc jest największym, najstarszym i najważniejszym świętem wszystkich chrześcijan. Gminy chrześcijańskie obchodziły je już w II wieku na pamiątkę męki, śmierci, ale przede wszystkim chwalebnego zmartwychwstania Chrystusa

Obchody świąteczne Wielkanocy rozpoczynają się w następującym po Niedzieli Palmowej - Tygodniu zwanym Wielkim. Tydzień ten, a zwłaszcza jego ostatnie trzy dni nazwane triduum paschalnym to czas wielu pięknych i podniosłych uroczystości religijnych odprawianych w kościołach.

WIELKI CZWARTEK

W tym dniu wieczorem zaczyna się Święte Triduum Paschalne trwające trzy doby, a więc do wieczora Niedzieli Zmartwychwstania Pańskiego. Pan Jezus w wieczerniku spożył Ostatnią Wieczerzę na której ustanowił Sakrament Eucharystii i Sakrament Kapłaństwa. Na początku umył apostołom nogi, żeby pokazać, że przyszedł na świat, aby służyć ludziom, pomagać. Tego dnia kapłani odprawiają wspólnie uroczystą wieczorną Mszę świętą upamiętniającą właśnie ostatnią wieczerzę i ustanowienie tych sakramentów. Po tej Mszy aż do niedzieli milkną wszystkie dzwonki. Używa się kołatek. Z ołtarza zdejmuje się obrus, świece i wszystkie ozdoby - obnaża się ołtarz. Przenajświętszy Sakrament przenosi się do kaplicy adoracji, ciemnicy. Tak upamiętniamy uwięzienie Jezusa po ostatniej wieczerzy, gdy modlił się z apostołami w ogrodzie oliwnym. Wtedy to judasz zdradził go pocałunkiem i w ten sposób wydał żołnierzom.

WIELKI PIĄTEK

Wielki Piątek Męki Pańskiej to dzień smutku. Tego dnia Jezusa osądzono, okrutnie ubiczowano i poprowadzono na śmierć krzyżowa. Około godziny trzeciej po południu Pan Jezus zmarł. W Wielki Piątek nigdzie się nie odprawia Mszy świętej. Nawet sam papież nie odprawia wówczas Mszy św. Modlimy się, przyjmujemy Komunię świętą, ale to nie jest Msza św., lecz nabożeństwo. Po czytaniach opisujących mękę Pana Jezusa następuje adoracja krzyża. Na zakończenie nabożeństwa zanosi się Przenajświętszy Sakrament do grobu Jezusa i zasłania się welonem. Do późnego wieczora, a czasem i przez całą noc przychodzą ludzie, by pomodlić się przy grobie Jezusa.

WIELKA SOBOTA

W Wielką Sobotę również nie odprawia się Mszy świętej. Odwiedzamy wówczas kościoły, żeby pomodlić się przy grobie Pana Jezusa. Tego dnia przynosimy przed południem do poświęcenia w pięknie ozdobionych koszyczkach potrawy przygotowane na wielkanocne śniadanie. W koszyczku na ogół króluje baranek oznaczający Pana Jezusa, który tak jak baranek ofiarny poniósł śmierć. Jednak wielkanocny baranek ze zwycięską chorągiewka oznacza Chrystusa zmartwychwstałego, zwycięzcę śmierci, Chrystusa królującego. Jajka - tradycyjna potrawa wielkanocna - symbolizują rodzące się życie, a więc przypominają zmartwychwstanie. Wieczorem zaczynają się obrzędy wigilii zmartwychwstania. Najpierw święci się ogień i zapala paschał - wielkanocną świecę przypominającą zmartwychwstałego Jezusa. Dalej następują czytania mówiące o dziejach zbawienia. Potem święci się wodę i odnawiamy obietnice chrztu.

NIEDZIELA WIELKANOCNA

Najważniejszym momentem obchodów wielkanocnych jest uroczysta rezurekcja, msza odprawiana w Wielką Niedzielę ku chwale Zmartwychwstania Pańskiego. Ksiądz ogłasza wtedy: „Zmartwychwstał Pan!”

AUDYCJA

Z OKAZJI ŚWIĄT ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO

---