PRZYKŁAD 3-6

Zaprojektować sprężony styk doczołowy rygla ramy stalowej wykonanego z dwuteownika I 300PE. Materiał rygla - stal St3S , M=120 kNm , V=155 kN , śruby M20-12.9.

Połączenie winno spełniać wymogi dla połączeń kategorii F.

Przy połączeniach kategorii F jesteśmy zobligowani warunkami normowymi do sprawdzenia stanu granicznego rozwarcia styku.

Nośność styku sprężonego z uwagi na rozwarcie sprawdzamy ze wzoru:

a zatem:

Siła poprzeczna w przekroju jest przenoszona przez tarcie. Przyjmując α_s =1 oraz μ=0,4 otrzymano nośność jednej śruby ze względu na poślizg styku sprężonego:

Liczba śrub potrzebna do przeniesienia siły poprzecznej:

Możemy więc przyjąć , że siła poprzeczna jest przenoszona przez dwie śruby , nie wliczone do przenoszenia momentu zginającego , a więc te położone najbliżej punktu obrotu.

Oczywiście takie rozumowanie jest tylko pewnym uproszczeniem , gdyż pewną wartość siły poprzecznej są również w stanie przenieść pozostałe śruby , gdyż blachy czołowe nie rozwarstwiają się. Każda z pozostałych śrub jest w stanie przenieść siłę poprzeczną równą sile tarcia wynikającej z docisku siłą S_Rt - S_t , gdzie S_t jest siłą rozciągającą w śrubie od momentu zginającego.

---