Fonologia

Głoska - najmniejszy element dźwiękowej formy wypowiedzi, charakteryzujący się stałym zespołem fonetycznych cech artykulacyjnych i akustycznych. Każda głoska jest fizyczną realizacją jakiegoś fonemu.

Fonem - cechy głoski istotne dla przekazywania znaczeń.

Fonem - najmniejsza jednostka mowy rozróżnialna dla użytkowników danego języka. Fonem może mieć kilka reprezentacji dźwiękowych występujących w różnych kontekstach lub też zamiennie. Pozbawiony własnego znaczenia służy do odróżniania elementów znaczeniowych (morfemów). Każdy fonem jest zespołem cech dystynktywnych pozwalających na odróżnienie go od pozostałych fonemów. Jest abstrakcyjną jednostką systemu fonologicznego, reprezentowaną w wypowiedzeniach przez głoskę.

0x08 graphic
0x08 graphic
0x01 graphic
0x01 graphic

Dystynktywne - różnicują głoski na płaszczyźnie asocjacyjnej.

d:t dom:tom

Delimitacyjne - różniące głoski na płaszczyźnie tekstowej.

kto, kot, tok

Cecha dystynktywna - najmniejszy, podstawowy składnik znaku językowego, przeciwstawiający się, czyli stojący w opozycji do przeciwnej cechy innego znaku tego samego systemu językowego. Tym samym odróżnia oba znaki od siebie.

System fonologiczny - ogół cech diakrytycznych i opozycji, w które one wchodza, odmienny dla każdego języka.

Opozycje fonologiczne:

Cechy dystynktywne w systemie języka polskiego:

Cechy dystynktywne fonemu |z|

|z|:|n|koza: kona

raz: ran

doza: dona

|z|:|s|koza: kosa

zad: sad

|z|:|dz|woza: wodza

|z|:|d|ząb: dąb

|z|:|ż|mazy: marzy

|z|:

Neutralizacja opozycji fonologicznych (jeśli stoi na końcu wyrazu).

waz: was

|z|:|s|

s - archifonem

0x01 graphic