Komentarze do ćwiczenia 3

Próbka 3.1 - Stal 20H

Próbka ta przedstawia strukturę właściwie nawęglonej stali. W warstwie nawęglonej występuje perlit i cementyt, a w rdzeniu perlit i ferryt.

Dodatki stopowe takie jak chrom, mangan mają wpływ na grubość warstwy nawęglonej, jak również na wzrost stężenia węgla przy powierzchni.

Właściwości stali 20H:

• Stosunkowo miękki rdzeń ( można obciążać udarowo) KU [J] = 25

• Odporna na ścieranie

• Stosowana do części o większych przekrojach

Próbka 3.4. - Stal 38HMJ

Jest to stal konstrukcyjna po azotowaniu jonizacyjnym (dzięki tej metodzie warstwa azotowana jest bardziej ciągliwa niż po innych metodach azotowania).

Struktura na przekroju tworzy dwie strefy:

• Strefa przypowierzchniowa (nie ulegająca trawieniu), składa się z węgloazotków, azotków oraz azotków ...

• Strefa azotowania wewnętrznego: zbudowana z sorbitu azotowego oraz drobnych dyspersyjnych wydzieleń azotków pierwiastków stopowych

Właściwości stali 38HMJ:

• Twarda, zachowuje swą wytrzymałość nawet w podwyższonej temperaturze

• Odporna na ścieranie

• Odporna na korozję

• dużej wytrzymałości zmęczeniowej

Próbka 3.5. - Stal 55

Stal po borowaniu zbudowana jest (w warstwie borowania) z borku i borku żelaza. Tworzy strukturę iglastą ukierunkowaną prostopadle do powierzchni.

Warstwa borowana charakteryzuje się dużą odpornością korozyjną w wodnych roztworach niektórych kwasów oraz dużą odpornością na utlenianie w wysokiej temperaturze.

Wnioski do wykresu:

• Maksymalną twardość próbka posiada w warstwie przypowierzchniowej w odległości 0,36 - 0,52mm od powierzchni i wynosi 755HV. Dalej warstwa ta przechodzi płynnie w rdzeń (1,4mm), gdzie twardość wynosi 460HV i dalej nie powinna się zmieniać.