Pracownia Zakładu Fizyki Technicznej Politechniki Lubelskiej

Nazwisko i imię studenta

Symbol grupy

ED 3.6

Data wykonania

28 XI 96

Symbol ćwiczenia

13.1

Temat zadania: Wyznaczenie ciepła

topnienia lodu.

Zaliczenie

Ocena

Data

Podpis

Wykonanie ćwiczenia:

Przystępując do pomiarów najpierw wazę wewnętrzne naczynie kalorymetru, po czym napełniam go do połowy wodą i ponownie ważę. Z różnicy otrzymanych wyników znajduję masę wody. Następnie naczynie wewnętrzne kalorymetru wstawiam do osłony i po kilku minutach odczytuję temperaturę wody i kalorymetru. Lód doprowadzam do temperatury topnienia, umieszczając go na bibułę i czekam do chwili rozpoczęcia procesu topnienia. Przyjmuję, że temperatura topnienia lodu jest równa jego temperaturze topnienia w warunkach normalnych. Za pomocą bibuły osuszam lód z wody, wkładam go do kalorymetru i przykrywam kalorymetr. Mieszając zawartość kalorymetru notuję wskazania termometru w równych okresach czasu: co 20 sekund. Pomiary kończę wtedy, gdy temperatura wody w kalorymetrze - po osiągnięciu wartości minimalnej - zacznie wzrastać. Następnie ponownie ważę naczynie wewnętrzne kalorymetru i znając masę kalorymetru z wodą, przed wrzuceniem lodu oraz po jego stopieniu, znajduję masę lodu.

Masa wewnętrznego naczynia kalorymetru mk = 83,6 g.

Masa wewnętrznego naczynia kalorymetru z wodą mkw = 289,05 g.

Masa wody mw = mkw - mk = 289,05 g - 83,6 g = 205,45 g.

Masa wewnętrznego naczynia kalorymetru z wodą i lodem mkwl = 310,01 g.

Masa lodu m = mkwl - mkw = 309,01 g - 289,05 g = 19,96 g.

Temperatura początkowa wody i kalorymetru Tp = 21°C = 294 K.

Temperatura końcowa wody i kalorymetru Tk = 11,6°C = 284,6 K.

Temperatura początkowa lodu T0 = 0°C = 273 K.

Ciepło właściwe kalorymetru ck = 896= 0,896.

Ciepło właściwe wody cw = 4182= 4,182.

mk

mW

m

Tp

Tk

ck

cw

ct

δ

[g]

[g]

[g]

[K]

[K]

[%]

83,6

205,45

19,96

294

284,6

0,896

4,182

319,956

15,5

Ciepło topnienia lodu obliczam ze wzoru:

Charakterystyka T = f(τ).

0x01 graphic

Oszacowanie błędu:

Błąd względny maksymalny liczę metodą różniczkową przyjmując za ΔT0,ΔTp i ΔTk dokładność użytych termometrów.

ΔT0 =ΔTp = ΔTk = 0,5 K.

Δmk = 10 mg - masa najmniejszego odważnika znajdującego się w wyposażeniu wagi,

Δmw = Δm = 2⋅Δmk = 20 mg.

+4,128

Δct = 0,394+0,042+3,649+19,647+24,738+4,128=49,56- maksymalny błąd popełniony podczas pomiarów.

δ = δ%=15,5%.

Wynik pomiarów jest następujący:

270,36≤ ct ≤ 369,55

Wartość rzeczywista ciepła topnienia lodu odczytana z tablic wynosi: ctTab=333.

Błąd rzeczywisty popełniony podczas pomiarów wynosi:333-319,956 =13,044<Δct.

Wnioski:

Ćwiczenie zostało wykonane poprawnie, ponieważ błąd rzeczywisty popełniony podczas pomiarów jest mniejszy od błędu maksymalnego, który można było popełnić ze względu na warunki pomiarów.

- 1 -