Wydział : FiTJ	Imię i nazwisko : Rafał Szuman, Andrzej Stanisławczyk				rok II	Grupa 3			Zespół 10
Pracownia fizyczna I	Temat ćwiczenia : Współczynnik załamania światła dla cieczy							Ćwiczenie nr: 52
Data wykonania:		Data oddania:	Zwrot do poprawy:	Data oddania:			Data zaliczenia:			Ocena:

Cel ćwiczenia

Wyznaczenie współczynnika załamania światła dla cieczy za pomocą refraktometru Abbego. Pomiar zależności współczynnika załamania od stężenia dla roztworów cukru w wodzie.

Wprowadzenie

1. Bezwzględny współczynnik załamania.

Bezwzględnym współczynnikiem załamania danego ośrodka nazywamy stosunek prędkości światła w próżni do prędkości światła w danym ośrodku.

C - próżnia

V - ośrodek

2. Współczynnik załamania jednego ośrodka względem drugiego.

V₁ - ośrodek I

V₂ - ośrodek II

3. Całkowite wewnętrzne odbicie, kąt graniczny.

Jeśli światło pada na granicę ośrodków od strony ośrodka o większym współczynniku załamania, to kąt padania jest mniejszy od kąta załamania. Przy pewnym kącie padania γ promień wychodzący ślizga się po powierzchni granicznej. Jeśli kąt padania jest jeszcze większy, to ma miejsce odbicie promienia od powierzchni granicznej. Zjawisko to nazywamy całkowitym wewnętrznym odbiciem, a kąt γ kątem granicznym.

Dla kątów padania większych od γ nie będzie już promienia załamanego, zajdzie całkowite wewnętrzne odbicie światła. Kąt graniczny wyznacza się przez przyjęcie w prawie załamania Snelliusa jedynki jako wartości sinusa kąta załamania.

Tabela pomiarowa

	Lp.	Masa cukru [g]	Objętość wody [cm^3]	Masa wody [g]	Stężenie procentowe [%]	Błąd stężenia procent. [%]	Współczynnik załamania
	1.
	2.
	3.
	4.
*	5.
	6.
	7.
	8.
	9.
	10.

4