Estetyka cz 2, Kulturoznawstwo, kulturoznawstwo, Estetyka wykłady prof. Truchlińskiej UMCS


Estetyka

Wykład 2.04.2011

Teoria smaku Baltazara Gracjana - zarysował ja, opracował, mówił o dobrym smaku, uprzejmości, galanterii

Pojawił się wątek wpływu gustów odbiorców na twórczość - Lope de Vega autor „Pies ogrodnika” mówił: „gdy mam tworzyć zamykam reguły na 3 spusty”, znaczy to tyle, że wiem on, iż wiedza która posiada od uczonych, w odbiorze nie jest mu potrzebna; twórca musi się liczyć z gustem odbiorców, tłum płaci więc trzeba robić według jego smaku. - a smak estetyczny tłumu jest zły (odbiorca to tłum) trzeba liczyć się ze złym gustem odbiorców. Smak estetyczny tłumu jest wulgarny, ale twórca musi się do niego przystosować. Dobry smak to ten który prezentują uczeni, krytycy

Gracjan sam w swych tekstach zmienia poglądy a nawet smak - smak większości jest przeważy, nie ma innej rady trzeba się dostosować do większości, twórca odpowiada na gusty większości, ale może też udoskonalać modyfikować smak.

  • W XVII i XVIII w. we Francji pojawiła się i rozwinęła się problematyka dobrego smaku. Powstają dwa ośrodki smakotwórcze:

    1. dwór (salony, arystokracja)

    2. miasto (mieszczanie), Boileall (czy. Włalo), mieszczanin, twórca, poematów i satyr. Zapraszany był na salony by wykładać o smaku. Bogaci mieszczanie również posiadali swoje salony np. tworzone u nas podczas zaborów, tworzyły ośrodki kultury