Płyn-ośrodek który ulega odkształceniom postaciowym a także objętościowym. Przez płyn rozumie się ciecz jak i gaz. Ciecz jest nieściśliwa, gaz jest ścisliwy. Ciecz nie ulega odkształceniom objętosciowym. Płyn to ośrodek ciągły.
Liczba Knutsena- stosunek średniej drogi swobodnej cząsteczki do charakterystycznego wymiaru opływowego.
![]()
- jeżeli ![]()
to strukturę molekularną pomijamy.
Element płynu- duża objętość w stosunku do średniej drogi swobodnej płynu z drugiej jednak strony mała w stosunku do elementu opływowego. Posiada własności makroskopowe.
W mechanice płynów modeluje się przepływy płynów rzeczywiste i doskonałe.
Płyn doskonały- nie lepki, nie ściśliwy, nie przewodzący ciepła.
Pole fizyczne- obszar w którym każdemu elementowi przypisana jest funkcja miejsca i czasu F=F(x,y,z,t)-pole nieustalone trójwymiarowe.
Pola- ustalone, nieustalone, stacjonarne, niestacjonarne, 1-2-trójwymiarowe,jednorodne, niejednorodne.
Własności płynów:
1.Gęstość płynu- m- masa , ![]()
-objętość, ![]()
- gęstość średnia.
![]()
![]()
![]()
Dla płynu nieściśliwego gęstość jest stała. Gęstość może być funkcją ciśnienia, temperatury i czasu.
2.Ściśliwość- miara odkształcalności płynu spowodowana zmianą ciśnienia . współczynnik ściśliwości ![]()
.
![]()
lub ![]()
lub ![]()
![]()
-stosunek przyrostu objętości przez objętości podzielone przez zmianę ciśnienia.
3.Rozszerzalność objętościowa- miara odkształcalności płynu wywołana zmianą temperatury.
![]()
lub ![]()
4.Lepkość- miara tarcia wewnętrznego ,zdolność do przenoszenia naprężeń stycznych.
Dynamiczny wsp. lepkości ![]()
Prawo Newtona-![]()
dn- elementarna wysokość szczeliny.
Rys.
![]()
![]()
Siły działające na płyn
Rys.
dσ-elementarna powierzchnia, ![]()
-elementarna objętość.
Siła masowa- objętościowa-odniesiona do jednostki masy.
Siła powierzchniowa- odniesiona do jednostki powierzchni.
![]()
![]()
współrzędne siły masowej
![]()
siła jednostkowa powierzchniowa.
![]()
siła bezwładności masowa może być wyrażona przez ![]()
,siła bezwładności powierzchniowa: ![]()
Statyka płynów
Równowaga płynów
Rys.
![]()
![]()
![]()
;![]()
![]()
![]()
;![]()
;![]()
-Równania EULERA w statyce płynów, wiążą gęstość, pole sił masowych oraz pole ciśnień.
![]()
-wektor jednostkowy.
![]()
-to samo w zapisie wektorowym (równanie EULERA). Słuszne w dowolnym układzie odniesień.
Inna postać równowagi płynów (mnożone odpowiednio przez dx dy dz).
![]()
; ![]()
;![]()
![]()
-różniczka zupełna.
![]()
![]()
- wtedy pole jest potencjalne.
U-potencjał jednostkowy sił pól masowych.
![]()
;![]()
;![]()
![]()
![]()
-równanie równowagi płynów.
Jeżeli p=const. to dp=0, dU=0, U=const- równanie powierzchni ekwipotencjalnej stałego potencjału. Siły masowe działające w polu ekwipotencjalnym są prostopadłe.
Równowaga względna i bezwzględna płynu.
Rys.
g-jednostkowa siła grawitacyjna.
![]()
⇒![]()
; ![]()
; ![]()
X=Y=0, Z=g ⇒![]()
;![]()
p=p(Z); ![]()
; ![]()
⇒![]()
z=0, p=p0, c=p0
![]()
-rozkład ciśnienia po objętości płynu w naczyniu. Wzór manometryczny.
Równowaga względna
Rys.
Układ x, y, z jest związany z układem(tak samo jak on się obraca).
![]()
;
![]()
p=const.⇒![]()
X=BX, Y=BY, Z=-g, X=ω2x, Y=ω2y, ω2xdx+ω2ydy-gdz=0
![]()
; ![]()
r=0, z=z0 ⇒![]()
-równanie względne cieczy. Równanie powierzchni ekwipotencjalnej (swobodnej powierzchni cieczy w tym naczyniu).
Parcie płynu na ściany płaskie i zakrzywione
![]()
-wektor jednostkowy.
Wypadkowa parcia p.:![]()
![]()
Moment układu parcia.:![]()
Parcie na ścianę płaską
Rys.
SC-środek ciężkości
SP-środek parcia.
Płaszczyzna swobodna cieczy w zbiorniku OXY
Ściana jest nachylona pod pewnym kątem (ηξζ)
![]()
; ![]()
![]()
![]()
W płaszczyźnie ściany ζ=0 ⇒ z=ξsinα
![]()
; ![]()
-moment statyczny.
![]()
⇒![]()
⇒![]()
-definicja parcia na ścianę płaską.
![]()
-ciśnienie hydrostatyczne.
Moment układu parcia.
![]()
![]()
; ![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
; ![]()
; ![]()
D - moment odśrodkowy dewiacji
![]()
z twierdzenia Steinera
![]()
Parcie na ściany zakrzywione
Rys.
Wypadkowa parcia na ściany zakrzywione
![]()
![]()
; ![]()
![]()
; ![]()
![]()
; ![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
G-ciężar
![]()
-odległość od środka ciężkości
![]()
-ciśnienie hydrostatyczne słupa cieczy określone w środku ciężkości
Pływanie ciał- stateczność pływania.
Pływanie ciał całkowicie zanurzonych w cieczy
Rys.
![]()
- ponieważ powierzchnia rzutu jest taka sama z obu stron ciśnienie też się nie zmienia
![]()
ale
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
- objętość elipsoidy
![]()
W-wypór hydrostatyczny
warunek równowagi : siła wyporu jest zrównoważona przez ciężar
W = G
![]()
![]()
gęstość ciała = gęstość cieczy
![]()
↓ W < G
![]()
↑ W > G
Środek ciężkości -Sc
Środek wyporu -SW
RYS:
Sw=Sc - równanie obojętne, nic się nie dzieje-niestateczność pływania
Mp—moment prostujący
Jeżeli Sw był powyżej Sc to ciało powraca do poprzedniego położenia
M-moment przewracający
Jeżeli Sw poniżej Sc równowaga chwiejna-niestateczność
Pływanie częściowo zanurzonych w cieczy.
RYS:
Po wychyleniu objętość części zanurzonej nie zmieniła się :
![]()
M- punkt metacentryczny - przecięcie osi pływania z W'
a- odległość środka ciężkości od środka wyporu w warunkach równowagi
m- jest miarą stateczności pływania
kiedy m>0 - równowaga trwała (stateczność pływania)
kiedy m<0 - równowaga chwiejna (niestateczność)
kiedy m=0 - równowaga obojętna
Mp=W'l=W⋅l=ρ⋅g⋅τ⋅l=ρ⋅g⋅τz⋅ (m+a)sindϕ
Siła wyporu elementarna dW=ρ⋅g⋅dτ=ρ⋅g⋅z⋅dσ
dM=dW⋅x=dW⋅z⋅tgdϕ
dM=ρ⋅g⋅z2⋅tg(dϕ)⋅dσ
dM=ρ⋅g⋅z2⋅dσ⋅dϕ
Mp=ρ⋅g⋅dϕ⋅∫∫σz2dσ
ρ⋅g⋅τz(m+a)dϕ=ρ⋅g⋅dϕ∫∫z2dσ
![]()
![]()
minimalny moment bezwładności przekroju pływania
Jmin=∫∫σz2dσ ; ![]()
a-odległość środka ciężkości od środka wyporu
τz-objętość zanurzonej części obiektu
ELEMENTY KINEMATYKI PŁYNU
Metoda Lagranga
RYS.
![]()
![]()
![]()
;![]()
;![]()
V = Vxi +Vyj + Vzk
x0,y0,zo - zmienne Lagranga
![]()
![]()
; ![]()
;![]()
wykorzystywana jest w zagadnieniach nieustalonego przepływu
Metoda Eulera - polega na obserwacji stałego punktu w przestrzeni
Rys.
![]()
![]()
- pochodna substancjalna pola prędkości (pochodna materiałowa)
![]()
- pochodna lokalna mówi jak zmienia się wektor prędkości po czasie
![]()
- pochodna konwekcyjna pola prędkości - określa zmianę prędkości po przejściu z punktu do punktu(punkty leżą bardzo blisko)
![]()
![]()
![]()
Linia prądu - linia do której styczny jest wektor prędkości ( też linia po której porusza się element płynu)
![]()
- wektorowy wyraz linii prądu
![]()
![]()
![]()
; ![]()
;![]()
W równaniu linii prądu czas t jest parametrem
Tor elementu płynu - linia po której porusza się element płynu
![]()
- równanie toru elementu płynu
![]()
; ![]()
![]()
W ruchu ustalonym tor elementu płynu pokrywa się z linią prądu.
Ruch lokalny płynu
Rys.
![]()
T - tensor prędkości względnej

Każdy tensor można rozłączyć na symetryczną i antysymetryczną.
Obszar płynny - obszar, który składa się z tych samych elementów płynu i z upływem czasu może zmieniać swój kształt.
![]()
![]()
- tensor prędkości deformacji

T0 - tensor antysymetryczny

Te tensory można dla uproszczenia zapisać krócej:
![]()
; ![]()
; ![]()
; ![]()
Poszczególne wyrazy to są prędkości deformacji:
- objętościowych płynów (na głównej przekątnej)
- postaciowej (pozostałe)
T0 - tensor obrotu sztywnego:

![]()
; ![]()
- wektor prędkości obrotowej
![]()
Tensor obrotu sztywnego wiąże się z obrotem płynu potraktowanego jako bryła sztywna.
Prędkość dowolnego obszaru jest równa:
![]()
![]()
- I równanie Helsholza
![]()
- wektor prędkości deformacji
![]()
- prędkość kątowa zdefiniowana w punkcie P'
![]()
- prędkość obrotu sztywnego
Przepływy potencjalne:
![]()
- Φ - potencjał prędkości
![]()
- funkcja skalarowa zależna od składowych prędkości i czasu
![]()
; ![]()
; ![]()
Potencjalne przepływy to takie dla których pole prędkości równe jest gradΦ, a rotv=0 ( rotacja pola prędkości jest równa 0, przepływ jest bezwirowy)
Przepływ wirowe:
dla których: ![]()
; ![]()
- wektor wiru
linia wirowa - linia do której styczny w każdym jej punkcie jest wektor wiru
![]()
Podstawowe równania mechaniki płynu - wynikają z 3 zasad: zasady zachowania masy, pędu, energii
Zasada zach. masy - w zamkniętym układzie masa nie może powstawać ani zanikać)
Obszar kontrolny - wyznaczony przez te same punkty przestrzeni, który z upływem czasu kształt nie ulega zmianie.
W ogólności dla płynu ściśliwego - gazu:
![]()
W ruchu ustalonym: ![]()
Jeż. płyn jest nieściśliwy (czy gęstość=const) divV=0 (zarówno w ruchu ustalonym jak i nieustalonym)
![]()

Równania ciągłości przepływu:
div(ρV)=0 ![]()
divV=0 ![]()
Np. dla cieczy: masa cieczy doprowadzana do obszaru kontrolnego musi być równa masie cieczy wypływającej z ob. kontrol.
Z zasady zach. pędu: Zmiana pędu musi być równa impulsowi wszystkich sił
![]()
gdzie: F- pole jednostk. siły masowej
S-tensor naprężeń w płynie (w ogólności lepkim płynie)
![]()
Składowe na przekątnej głównej to naprężenie normalnej w płynie a pozostałe to naprężenia styczne.
![]()
Równanie pędu naprężeń:
![]()
![]()
![]()
![]()
Tensor naprężeń w cieczy doskonałej (nie lepkiej - nie występują naprężenia styczne):
![]()
Równanie konstytutywne (Newtona):
Podstawowym równaniem z którego możemy określić pole prędkości, pole ciśnień, musimy dołączyć do równania ciągłości przepływu, równanie konstytutywne płynu.
![]()
gdzie: Td-Tensor pręd. deform., μ-dynam. współ. lepkości, T-tensor
Dla płynu ściśliwego, lepkiego:
![]()
Dla płynu nieściśliwego:
![]()
Równania Naviera-Stokes'a:
![]()
![]()
![]()
Zasada zachowania energii
1.Zmiana energii jast przyczyną pracy i sił mechanicznych
2.Energia wytworzona wewnątrz obszaru płynnego
3.Energia doprowadz. z zewnątrz do obsz. płynnego
Energia całkowita jest sumą en. kinetycznej płynu i en. wewnętrznej
Ec=Ek+Ew
![]()
v-prędkość
Ew ~ T, (proporcjonalnie do temp.)
Ew = CvT Cv - ciepło właściwe przy stałej obiętości
raca sił powierzchniowych (δ) i obiętościowych (τ)
Obszar płynny:
całkowa forma równania energii:
![]()
![]()
- Energia doprowadzona
![]()
gdzie qr,t= strumień ciepła zależny też od czasu; pn=wektor jednostkowych sił powierzchniowych działających na ten obszar; s- tensor naprężeń w płynie lepkim
![]()
![]()
Tw. Gaussa i Ostogradzkiego:
![]()
po przekształceniach:
![]()
![]()
jeżeli ![]()
to wnętrze jest równe 0.
![]()
z zasady zachowania pędu:
![]()
![]()
![]()
Zmiana energii kinetycznej równa jest pracy sił mechanicznych.
![]()
- dysypacja energii mach.
![]()
-postać równania doskonałego płynu Lamba-Gromedi (jest podstawą do całki
Corshea-Lagranga)
w ruchu ustalonym:
![]()
![]()
-całka Corshera-Lagranga dla ruchu ustalonego nie zależy od czasu
Całka Bernuliego
![]()
-równanie Eulera (pomnożymy przez ds)
![]()
![]()
Założenia dla całki Bernuliego
1. ![]()
-gradU-gradient pola potencjalnego
2.![]()
![]()
-p jest funkcją P
![]()
![]()
![]()
w efekcie przemnożenia otrzymujemy
![]()
-różniczka
![]()
![]()
-jeżeli różniczka =0 to wnętrze =const
![]()
-całka Bernuliego taka sama jak całka Coushera-Lagranga dla ruchu ustalonego
v-predkość średnia przepływu jednomiarowego
Dla pola grawitacyjnego
![]()
Jeżeli rzecz dotyczy płynu doskonałego
![]()
-ale ρ=const dla cieczy =>P=p/ρ
wprowadzamy to do całki Bernuliego![]()
![]()
/ρ ; ![]()
![]()
-równanie Bernuliego przepływu doskonałego jednowymiarowego
![]()
-dla płynu doskonałego
RYS.
opis; w przypadku jednowymiarowym przepływów rzeczywistych linia (stała) w góry ulega pochyleniu
w wyniku naprężeń dynamicznych występują straty
Dla przepływów rzeczywistych:
![]()
![]()
![]()
-wys. strat liniowych(strat tarcia, strat na długości przewodów)
![]()
-wys. strat miejscowych (lokalne, związane ze zmianą przekroju)
![]()
λ-wsp. straty liniowej
![]()
Re- liczba Reynoldsa
k- chropowatość bezwzględna
k/d- chropowatość względna
W przypadku laminarnego przepływu rzeczywistego
![]()
RYS.
układ bilogarytmiczny
![]()
-dla przepływu turbulentnego
![]()
ζ-wsp. straty lokalnej może być zależny od liczby Reynoldsa ζ=ζ(Re) (przeważnie dla przepływu laminarnego)
Dynamika płynu lepkiego
![]()
- r-nie ciężkości przepływu cieczy
![]()
- tw. Naviera-Stokesa
Określić pole prędkości w laminarnym lepkim przepływie płaskim między dwoma nieruchomymi powierzchniami jak:
rys
![]()
![]()



![]()
; ![]()
dla przepływu płaskiego nie ma „Z”
![]()
wektor sił masowych równa się „0”
![]()
linia prądu - linia do której wektor prędkości jest styczny
zakładamy, że linie prądu są równoległe to Vy=0 wtedy otrzymujemy (kreślić następnie wszystko co z Vy)
![]()
; ![]()
zakładamy, że przepływ jest ustalony w czasie
![]()
a więc zostanie tylko:![]()
![]()
; ![]()
![]()
po scałkowaniu
![]()
i jeszcze raz
![]()
warunki brzegowe
Vx=0 y=±h
![]()
⇒![]()
![]()
; ![]()
![]()
;![]()
![]()
Płaski profil Poissona
rys
Zakładamy, że ścianki się poruszają to wracając do war. brzegowych
Vx=U1 ; y=h
Vx=U2 ; y=-h
![]()
; ![]()
![]()
![]()
; ![]()
![]()
Zakładamy, że
![]()
; U1>0; U2=0
![]()
; ![]()
Płaski profil Q
rys
Określić rozkład prędkości w laminarnym ustalonym lepkim przepływie w rurze kołowej wymuszonej stałym gradientem prędkości
rys
![]()
założenia
1o F=0 pole sił masowych
2o ![]()
Przepływ ustalony w czasie
3o linie pędu są w przybliżeniu równoległe do Vx, Vy =0
4o Przepływ lepki laminarny jest ustabilizowany
![]()
; ![]()
z poprzednich równań układu zostanie tylko
![]()
; ![]()
![]()
![]()
Vz=Vz(x,y)
![]()
Układ cylindryczny (r,o,z)
![]()
; ![]()
całkujemy
![]()
⇒![]()
![]()
C musi być, bo inaczej na środku rury prędkość dążyłaby do nieskończoności
Vz=0 kiedy r=R
![]()
⇒![]()
![]()
⇒![]()
![]()
⇒![]()
G- pole powierzchni przekroju
![]()
rys

![]()
; ![]()
![]()
Bezwymiarowa postać równania Naviera-Stokse'a
Równanie Naviera - Stoksa dla cieczy lepkiej ( w postaci wymiarowej)
![]()
![]()
=![]()
; ![]()
=![]()
; ![]()
=![]()
; p = ![]()
; ![]()
; ![]()
![]()
- składowa siły masowej
![]()
; ![]()
L - charakt. Wymiar
![]()
; ![]()

/![]()
![]()

z pomocą liczb kryterialnych

za pomocą wektorowych - bezwymiarowych postać:
![]()
Liczba Stranchla... jest to stosunek pewnych sił![]()
Str =↕![]()
↕
Liczba Fruga- jest to stosunek
![]()
=↕![]()
↕
Liczba Eulera(Eu)
Eu=![]()
![]()
Liczba Reynoldsa
Re=![]()
LAMINARNA WARSTWA PRZYSCIENNA
![]()
rownanie Eulera opisulace przeplyw plynu doskonalego.
Rownanie Prandtla
I-obszar na powierzchni(warstwa przyscienna)
II-obszar przeplywu który modelujemy jako przeplyw plynu doskonalego
Rys.
Zał. Ustalony plaski przeplyw

1.![]()
2.Sily bezwładności są tego samego rzędu co siły lepkości.
![]()
-prędkość w przepływie niezakluczonym rzędu ![]()
![]()
x=0(L)![]()
jest rzedu L
![]()
; ![]()
; ![]()
![]()
; ![]()
![]()
; ![]()
![]()
![]()
![]()
⇒ gradient ciśnienia w poprzek warstwy przyściennej jest stały
![]()
![]()
; ![]()
Oderwanie warstwy przyściennej
Warunki brzegowe do powierzchni
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
O profilu prędkości decyduje gradient ciśnienia
Wypukły wklęsło-wypukły
![]()
![]()
Rys.
Trzy możliwości prędkości:
rys:
![]()
y = 0 ;![]()
y = 0 ;![]()
y = 0
Przepływy turbulentne
f = f (x, y, z, t)
![]()
Możemy zapisać to równanie za pomocą zasady uśrednień.
![]()
![]()
![]()
;![]()
; ![]()
![]()
Rys.
![]()
; ![]()
; ![]()
![]()
![]()
Miarą turbulencji nie jest średnia z kwadratu fluktracji; Miarą turbulęcji jast wsp. intensyw. turbulętnej:
![]()
Ostateczne rów. ruchu turbulencyjnego w postaci wektorowej:
![]()
TT - tensor naprężeń turbulętnych
![]()
hipotezy zamykające równania naprężeń turbulentych
![]()
![]()