Tarnowskie Góry, 2013.04.14

Otrzymują:

według rozdzielnika

oraz

setki innych

Wykazanie dlaczego nie można zmniejszyć ogromnego marnotrawstwa węgla

w kotłach rusztowych i energii elektrycznej na ich potrzeby własne

oraz powodowanej tym nadmiernej szkodliwej emisji.

Część 245

Jak przez około sto lat błądzono w skali światowej w pomysłach na spalanie węgla w kotłach rusztowych, to do zo­rientowania powinno już wystarczyć ich porównanie z rozwiązaniami, którymi to spalanie opanował polski konstruktor kotłów.

Kotłowi szarlatani nie wyrządzaliby tyle szkody, gdyby w swojej działalności nie korzystali z rozwiązań zachodnich oraz z pomysłów krajowych naukowców politechnicznych, lecz przynajmniej trzymali się rozwiązań zastosowanych we wcześniejszych jego dokumentacjach, wstrzymując się zarazem od ich „udoskonalania” - część siedemdziesiąta trzecia.

Ustęp dwudziesty trzeci: Wieloletnie dążenie konstruktora kotłów - aby poprawieniem bardzo złego stanu energetyki przemysłowej i ciepłownictwa zwiększyć o miliardy złotych rocznie efektywność polskiej gospodarki - trwa od 1965 r., kiedy to po raz ostatni w Centralnym Biurze Konstrukcji Kotłów mógł zajmować się konstruowaniem kotłów w ramach działalności służbowej, otrzymując zadanie skonstruowania parowych kotłów rusztowych typoszeregu obejmującego zakres wydajności od 4 t/h do 140 t/h pary.

f. O skutkach trwającej już prawie wiek nieświadomości, że do prawidłowego spalania węgla na ruszcie łuskowym niezbędne jest odpowiednio wysokie ciśnienie powietrza w skrzyni podmuchowej, a także nieświadomości co warunkuje jego utrzymanie.

f.1 Jakie są skutki nieświadomości kotłowych szarlatanów oraz naukowców wspomagających ich w działaniu na szkodę polskiej gospodarki, że w skrzyni podmuchowej rusztu przede wszystkim musi być utrzymywane odpowiednio wysokie ciśnienie, to za przykład służą modernizacje bardzo popularnych kotłów wodnych typu WCO-80.

Pochodzące z lat 50-tych u. w. palenisko tego kotła przedstawia Rys. 244a. Jest ono wyposażone w ruszt łuskowy z czterema strefami podmuchowymi z indywidualnym bocznym wlotem powietrza do każdej z nich, co po przemianach ustrojowych stało się domeną kotłowych szarlatanów, znajdując poklask naukowców.

Natomiast Rys. 244b przedstawia rozwiązanie paleniska tego kotła według dokumentacji konstruktora kotłów z 1990 r., z porównania z którym nawet zorientowany w technice kotłowej doszuka się tylko innego rozwiązania przedniego sklepienia oraz obecności wspólnej skrzyni podmuchowej. Pozostanie jednak faktem, że w PEC Braniewo kocioł zmodernizowany według tej dokumentacji przez firmę ZAMER Zdzisław Żuromski podczas jego badań cieplnych wykonanych w 1992 r. osiągnął moc cieplną rzędu 3 MW, czyli około trzy razy wyższą od jego wydajności nominalnej (katalogowej) wynoszącej 1,1 MW przy sprawności cieplnej 84 %, kiedy ogół tych kotłów w oryginalnym rozwiązaniu paleniska jak na Rys. 244a osiąga moc cieplną wynoszącą nieco powyżej połowy jego mocy nominalnej, przy sprawności cieplnej poniżej 50 %.

f.2 Dokonywane w następnych latach modernizacje kotłów typu WCO-80 z bezprawnym korzystaniem z podstawowej dokumentacji konstruktora kotłów dały jednak wyjątkowo opłakane efekty.

1. Z referatu na III Krajową Konferencję; Modernizacja Miejskich Systemów Ciepłowniczych, jaka odbyła się w 1994 r., w sprawie modernizacji przez firmę REMO-KOTŁY MALITA dziesięciu kotłów typu WCO-80, z siedemnastu zainstalowanych w dwóch kotłowniach w byłym WPEC Częstochowa (obecnie Fortum), można dowiedzieć się, że łączny przyrost mocy wyniósł 5 MW, co pozwoliło na wyłączenie z ruchu siedmiu kotłów pozostawionych w stanie niezmodernizowanym. Z przyrostu mocy 5 MW która na to pozwoliła wynika, że średnia moc kotłów wyłączonych z ruchu wynosiła 0,7 MW (7 x 0,7 MW = 4,9 MW). Natomiast przyrost mocy 5 MW w rozłożeniu na dziesięć kotłów zmodernizowanych daje moc cieplną jednego kotła po modernizacji 1,2 MW (0,7 MW + 0,5 MW = 1,2 MW), w stosunku do mocy nominalnej wynoszącej 1,1 MW, czyli jej zwiększenie zaledwie o 10 procent, a nie o 200 procent, jeśli oczywiście podane w referacie informacje były prawdziwe.

2. O wiele bardziej żałośnie przedstawia się znany konstruktorowi kotłów efekt późniejszej modernizacji przez firmę ZAMER Zdzisław Żuromski dwóch kotłów typu WCO-80 w kotłowni Lipowina w gminie Braniewo.

Z jej katalogu reklamowego można dowiedzieć się, że modernizowane przez nią kotły typu WCO-80 osiągają moc cieplną 1,8 MW, przy sprawności cieplnej 82 %. Natomiast w 2009 r. konstruktor kotłów od braniewskiego Przedsiębiorstwa Eksploatacji i Rozwoju Infrastruktury Gospodarczej, które zleciło jej modernizację owych dwóch kotłów, dowiedział się, że zmodernizowane przez nią kotły osiągają zaledwie moc dochodzącą do 0,5 MW.

Sześć razy mniejszą niż kocioł zmodernizowany przez firmę ZAMER Zdzisław Żuromski kilkanaście lat wcześniej także w Braniewie, tyle że jeszcze zgodnie z dokumentacją konstruktora kotłów.

Dodatkowo z otrzymanego także z PERIG zestawienia zużycia węgla i wyprodukowanej energii cieplnej wynika, że kotły po modernizacji w kolejnych sezonach grzewczych osiągały sprawność cieplną: w sezonie 2004/2005 r. - 39,0 %; w sezonie 2005/2006 r. - 54,5 %; w sezonie 2006/2007 r. - 48,6 %.

f.3 Kocioł typu WCO-80 badany w PEC Braniewo w 1992 r. osiągnął moc cieplną 3 MW tylko dlatego, że dokonujący tych badań przedwcześnie zmarły inż. Tadeusz Góral, jako kolega ze studiów konstruktora kotłów konsultował się z nim w sprawie regulacji dopływu powietrza podmuchowego do paleniska.

Wiedział więc, że odpowiednio wysokie ciśnienie w skrzyni podmuchowej można zachować tylko małym przekrojem wylotu powietrza z niej do lejów stref podmuchowych.

Stąd też podany w jego sprawozdaniu z badań tego kotła stopień otwarcia klap wlotu powietrza do stref podmuchowych (będących przekrojowo także kilkakrotnie za dużych w pierwszych dokumentacjach rusztów autorstwa konstruktora kotłów) był bardzo mały. Rys. 244c, jako schematyczne połączenie sztywnych cięgien w sprzężonej regulacji dopływu powietrza do stref podmuchowych, pochodzi z tego sprawozdania, z podaniem w jego treści, że przy mocy cieplnej kotła wynoszącej 3 MW pokazane na rysunku ramię ręcznej dźwigni znajdowało się w szóstym ząbku na podziałce, mającej łącznie 31 takich ząbków do obrócenia dźwigni o dwa stopnie przy przestawieniu jej na kolejny ząbek. Z położenia otworów na ramionach osadzonych na wałkach klap (pierwszego w odległości 80 mm od osi wałka i dalszych co 20 mm) wynika, że przy takim położeniu dźwigni (w szóstym ząbku od zamknięcia), klapa pierwszej strefy podmuchowej była uchylona zaledwie o 6 stopni, klapa drugiej o 10 stopni, a klapa trzecia o 4,5 stopnia. W odróżnieniu od rozwiązania oryginalnego z Rys. 244a, lej strefy czwartej pozbawiony był całkowicie wlotu powietrza do niego.

Przy takim małym uchyleniu klap wlotu powietrza do stref podmuchowych, to one nie pozwalały na rozprężenie się ciśnienia powietrza doprowadzanego do skrzyni podmuchowej, jak czynią to stosowane przez konstruktora kotłów od początku 21-go wieku wloty powietrza do lejów stref podmuchowych o bardzo małych przekrojach;

kiedy akurat „liniowa klapa” będąca wynalazkiem 168300 współautorstwa rektora Politechniki Warszawskiej w latach 2001-2005 (część 243) swoim nieliniowym zwiększaniem przekroju wlotu powietrza do strefy podmuchowej akurat takiemu rozprężaniu ciśnienia musi wyjątkowo służyć. Fakt ten wcale jednak nie przeszkadzał owemu z wyjątkową upierdliwością zalecać ów wynalazek do stosowania jeszcze w 2005 r., w celu „wypełnienia limitów KPRE i KRAU”, czyli ograniczania szkodliwej emisji do atmosfery, a faktycznie do jej zwiększania.

Przy otwarciu klap na Rys. 244b na tyle na ile pozwalało ich rozwiązanie konstrukcyjne, ich uchylenie wynosiłoby przynajmniej 60 stopni, powodując całkowite rozprężenie ciśnienia powietrza w skrzyni podmuchowej, jak ma to miejsce dotychczas w tysiącach polskich kotłów rusztowych.

( -) Jerzy Kopydłowski

Informacja: Wśród otrzymujących do wiadomości są: Zakłady Urządzeń Kotłowych Stąporków, Fabryka Palenisk Mechanicznych Mikołów, Fabryka SEFAKO Sędziszów, Fabryka RAFAKO Racibórz, Urząd Patentowy; Zakłady Pomiarowo-badawcze Energetyki „ENERGOPOMIAR” w Gliwicach, Instytut Chemicznej Przeróbki Węgla, ZWM „SHL” (GRUPPO MAGNETTO) w Kielcach; Zakład Usług Komunalnych w Pieszycach (tel. [phone]), kom. 601.924.478); Zakład Energetyki Cieplnej Ostrów Mazowiecka - prezes zarządu inż. Andrzej Bukłaha (tel. [phone] ); PEC Wałbrzych - prezes mgr inż Franciszek Waśniowski (tel. [phone]), Instytut Techniki Cieplnej w Łodzi; Instytut Energetyki w Warszawie; Instytut Techniki Cieplnej Politechniki Śląskiej;

także: Urząd Miasta Braniewo ( tel [phone]); Urząd Gminy Braniewo (tel. [phone]); PERIG Braniewo (tel. [phone]).

Z otrzymujących według rozdzielnika są: Polskie Centrum Akredytacji - kierownik Działu Akredytacji Tadeusz Matras, Społeczna Rada ds Rozwoju Gospodarki Niskoemisyjnej - prezes Jerzy Buzek; Ministerstwo Gospodarki; wszystkie Wojewódzkie Inspektoraty Ochrony Środowiska; wszystkie Oddziały Urzędu Dozoru Technicznego, Kancelaria Prezesa Rady Ministrów.

Załącznik LXXII do części 245

Lista wykazanych przez firmę ZAMER Zdzisław Żuromski użytkowników zmodernizowanych

przez nią kotłów rusztowych typu WCO-80 marnujących niepotrzebnie w nich węgiel

Lp.	Użytkownik	Miasto	Ilość kotłów
1	Andrychowska Fabryka Maszyn tel. [phone]; e-mail: [e-mail]	Andrychów	dwa
2	Spółdzielnia Mieszkaniowa Północ tel. [phone]; e-mail: [e-mail]	Bezledy	dwa
3	Miejskie Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej tel. [phone]; e-mail: [e-mail]	Braniewo	sześć
4	Gdańskie Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej tel. [phone]; e-mail: [e-mail]	Gdańsk	dwa
5	Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej tel. [phone]; e-mail: [e-mail]	Giżycko	sześć
6	Energetyka Cieplna ; SFW ENERGIA tel. [phone]; e-mail: [e-mail]	Iława	dwa
7	Zakład Energetyki Cieplnej tel. [phone]; e-mail: [e-mail]	Katowice	jeden
8	Komunalna Energetyka Cieplna „KOMEC” tel. [phone]; e-mail: [e-mail]	Kętrzyn	sześć
9	„KORPEC” Energetyka Cieplna tel. [phone]; e-mail: [e-mail]	Korsze	trzy
10	Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej, Dalkia Term tel. [phone]; e-mail: [e-mail]	Lidzbark Warmiński	sześć
11	Ciepłownia osiedlowa tel. [phone]; e-mail: [e-mail]	Lipowina	dwa
12	Spółdzielnia Mieszkaniowa tel. [phone]; e-mail: [e-mail]	Niegocin	jeden
13	Okręgowe Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej tel. [phone]; e-mail: [e-mail]	Nowy Staw	dwa
14	Spółdzielnia Mieszkaniowa tel. [phone]; e-mail: [e-mail]	Olecko	jeden
15	Fabryka Maszyn i Urządzeń OMAG tel [phone]; e-mail: [e-mail]	Brzezinka Oświęcim	jeden
16	Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej tel. [phone]; e-mail: [e-mail]	Pasłęk	trzy
17	Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej; Dalkia Term tel. [phone]; e-mail: [e-mail]	Pisz	dwa
18	Zabrzańskie Przesiębiorstwo Energetyki Cieplnej	Rokitnica	cztery
19	Pucka Gospodarka Komunalna; Zakład Energetyki Cieplnej tel. [phone]; e-mail: [e-mail]	Puck	pięć
20	Dalkia Term tel. [phone]; e-mail: [e-mail]	Szczytno	pięć

Uwaga: nie wszystkie telefony i e-maile mogą być aktualne; także ilość kotłów zachowanych w eksploatacji.

Władysław Ball Modernizacja rusztów kotłów typu WCO-80 w WPEC w Częstochowie: III Krajowa Konferencja; Modernizacja miejskich systemów ciepłowniczych; 19-22 wrzesień 1994 r.; Międzyzdroje.

Której właściciel (tak jak różni mu podobni) nic sobie nie robił z faktu, że inż. Jan Malita już w 1992 r. zgłosił rozwiązanie według dokumentacji konstruktora kotłów o uznanie go za wynalazek, z uznaniem go w końcu (w 1995 r.) przez Urząd Patentowy za wzór użytkowy; oczywiście wobec faktu, że sam jego „twórca” nie wiedział co zgłasza, a w Urzędzie Patentowym nie wiedziano co zastrzegają tym wzorem użytkowym. To nie jest opowiadanie dowcipów.

Dziewięćdziesiąt stopni tworzy kąt prosty - to informacja, gdyby tą treść czytali naukowcy zamujący się kotłami rusztowymi.

Zastosowane przykładowo w 2012 r. w kotle WR5-022 w PEC Ostrów Mazowiecka z paleniskiem narzutowym, do porównania z wynikami pracy kotła typu WR5-022 zmodernizowanego tam przez firmę REMO-KOTŁY MALITA.

Gdyby kogoś interesowało jak ocenia efekty skorzystania dopiero na koniec 2012 r. z „know-how” konstruktora kotłów, dającego możliwość zaprzestania wyjątkowego marnotrawienia już przez około dwadzieścia lat węgla przynajmniej w jednym z trzech kotłów tej ciepłowni.

4

---