Epigenetyczna (psycho-historyczna) teoria Eriksona:

*Założenie podstawowe - budowa osobowości:

-„Ja”

-„Ono” (kiedy my pragniemy)

-„Ponad Ja” (kiedy my musimy)

*„Ja” wykorzystuje mechanizmy obronne jako możliwość kompromisu między impulsywnymi chęciami i siłą sumienia.

*Podstawy „Ja” mają korzenie w socjalnej organizacji społeczności. Każdej fazie rozwoju odpowiadają pewne oczekiwania tego społeczeństwa, które indywiduum może usprawiedliwić czy nie i wtedy to albo włącza się do społeczeństwa albo odrzuca się przez niego.

*Grupowa identyczność kształtuje się wskutek tego, że wychowanie dziecka (styl macierzyństwa) jest zorientowane na włączenie jego danej grupy socjalnej, na kreowanie właściwego dla danej grupy światoodczucia.

*”Ego” identyczność kształtuje się równolegle z identycznością grupową i stwarza u subiektu uczucie niezłomności (wytrwałości) swojego „Ja” nie zważając na zmiany, które zdarzają się z człowiekiem w trakcie jego dorastania i rozwoju

*Metody:

-psycho-historyczna metoda (stosowanie psychoanalizy historii)

-badanie kliniczne

-badanie etnograficzne (style macierzyństwa)

*Etapy rozwoju wg Eriksona:

Kryterium: kryzys normatywny

Faza I Oralno-sensoryczna (0-1)

Przedmiot konfliktu rozwoju: Czy mogę ufać światu?

1. Warunki socjalne: wsparcie, zaspokojenie potrzeb osobistych, konsekwencja

= Wynik psychosocjalny: zaufanie

2. Warunki socjalne: brak wsparcia, deprywacja, niekonsekwencja

= Wynik psychosocjalny: nieufność

Faza II Mięśniowo-analna (2-3)

Przedmiot konfliktu rozwoju: Czy mogę kierować własnym zachowaniem?

1. Warunki socjalne: mądre pozwolenie, wsparcie

= Wynik psychosocjalny: autonomia

2. Warunki socjalne: hiperkuracja, brak wsparcia i zaufania

= Wynik psychosocjalny: wątpliwość

Faza III Lokomocyjno-genitalna (4-5)

Przedmiot konfliktu rozwoju: Czy mogę zostać niezależnym od rodziców i zbadać zasięg swoich możliwości?

1. Warunki socjalne: zachęta do aktywności, obecność możliwości

= Wynik psychosocjalny: inicjatywa

2. Warunki socjalne: brak możliwości, dezaprobata aktywności

= Wynik psychosocjalny: wina

Faza IV Latentna (6-11)

Przedmiot konfliktu rozwoju: Czy mogę zostać na tyle umiejętnym, żeby wyżyć się i przystosować od świata?

1. Warunki socjalne: systematyczne szkolenie i edukacja, obecność dobrych przykładów do naśladowania

= Wynik psychosocjalny: pracowitość

2. Warunki socjalne: kiepskie szkolenie, nieobecność kierownictwa i wsparcia

= Wynik psychosocjalny: odrzucenie niepełnowartościowości

Faza V Okres nastoletni i wczesna młodość (12-18)

Przedmiot konfliktu rozwoju: Jakie mam przekonania, poglądy i pozycje?

1 Warunki socjalne: wytrwałość wewnętrzna, konsekwencja wyraźnie określonych modelów intymnych

= Wynik psychosocjalny: identyczność

2 Warunki socjalne: nieokreślone cele, brak pozytywnych kontaktów z rówieśnikami, nie wyznaczone oczekiwania

= Wynik psychosocjalny: mieszanie ról, identyczność dyfuzyjna

Faza VI Młodość (wczesna dorosłość)

Przedmiot konfliktu rozwoju: Czy mogę oddać część siebie innej osobie, nie bojąc się stracić własną identyczność?

1. Warunki socjalne: serdeczne zrozumienie, zaufanie

= Wynik psychosocjalny: bliskość (intymna)

2 Warunki socjalne: samotność, ostracyzm

= Wynik psychosocjalny: izolacja

Faza VII Dorosłość

Przedmiot konfliktu rozwoju: Co ja mogę zaproponować przyszłym pokoleniom?

1. Warunki socjalne: ukierunkowanie, produktywność

= Wynik psychosocjalny: generatywność (twórczość)

2. Warunki socjalne: założenie osobistego życia, regresja w wygórowane skupienie na sobie

= Wynik psychosocjalny: stagnacja (brak rozwoju)

Faza VIII Dojrzałość

Przedmiot konfliktu rozwoju: Czy jestem zadowolony z przeżytego życia?

1. Warunki socjalne: odczucie zakończenia drogi życiowej, realizacja planów i celów całokształtu i jednolitości

= Wynik psychosocjalny: całokształt „Ja” (integracja, mądrość osobowości)

2. Warunki socjalne: brak zakończenia, niezadowolenie z przeżytego życia

= Wynik psychosocjalny: rozpacz (rozczarowanie z życia, lęk przed śmiercią)

Teoria kognitywna - Piaget:

*Psychika jest aktywna, dynamiczna i włada przyrodzonymi strukturami, które opracowują i będą organizowały informacje.

*Intelekt to modła przysposabiania do wymogów zewnętrznego środowiska.

*Przysposabianie się dochodzi do skutku kosztem nawzajem dopełniających się procesów asymilacji i akomodacji.

*Mentalne struktury są to schematy, które stwarzają podstawę do zdobycia nowej wiedzy.

*Myślenie dzieci różni się od myślenia dorosłych: na każdej fazie rozwoju dzieci wykorzystują do zrobienia zadań jakościowo różne schematy.

*Metoda klinicznego wywiadu ujawnienia procesu myślenia.

*Etapy rozwoju wg Piageta:

Kryterium: schematy rozstrzygnięcia zadań.

Rozwój struktur kognitywnych.

I Stadium sensomotoryczne (0-2):

Świat daje się poznać dopiero za pomocą różnych czynów: oglądanie, chwytanie, ssanie, kąsanie, żucie.

II Stadium przedoperacyjne (2-7):

-Pojęcia i symbole, z których korzystają dzieci, ograniczone ich osobowym (egocentrycznym), bezpośrednim doświadczeniem.

-Mają bardzo ograniczone, czasami „magiczne” pojęcia przyczyny i skutku.

-Istotne szczegóły podczas klasyfikacji obiektów i zdarzeń.

-Fenomen „nieotrzymania”.

III Stadium konkretnych operacji (7-12):

-Dzieci zaczynają myśleć logicznie, klasyfikować obiekty wg kilku cech i operować pojęciami matematycznymi (pod warunkiem stosowania wszystkich tych operacji do konkretnych obiektów i wydarzeń).

-Dzieci osiągają rozumienie „uchronienia”.

IV Stadium formalnych operacji (12-…):

-Nastolatkowie są zdolni przeprowadzić analizę rozwiązania zadań logicznych zarówno konkretnych i abstrakcyjnych:

>mogą systematycznie obmyślać wszystkie możliwości

>mogą budować plany na przyszłość

>mogą wspominać przeszłość

>myśleć na zasadach analogii i metafor

Etapy rozwoju człowieka w koncepcji kulturalno-historycznej - Wygotski, Lurija, Elkonin

*Etapy rozwoju człowieka (Elkonin):

-Założenie podstawowe - rozwój psychiki w rezultacie opanowania dwóch grup działalności:

>w których przyswajają się motywy, normy stosunków międzyludzkich: emocjonalne obcowanie, gra z podziałem na role, osobowość obcowania

>w których przyswajają się społecznie stworzone sposoby czynów z przedmiotami (etalony - kolory, jakości, funkcje rzeczy): narzędziowa-orudna-przedmiotowa, edukacyjna, fachowa działalność

*Działalność przedmiotowa w wiekowych okresach:

-Niemowlę (0-1) - obcowanie emocjonalne.

-Wczesne dzieciństwo (1-3) - działalność ze stosowaniem przedmiotów - narzędzi.

-Przedszkolne dzieciństwo (3-7) - gra z podziałem na role.

-Młodszy wiek szkolny (7-10) - działalność edukacyjna.

-Nastolatek (10-15) - obcowanie osoby jako osobowości, komunikacja między różnymi płciami.

-Wczesna młodość (15-17) - działalność edukacyjno-fachowa.

Psychologia humanistyczna o psychicznym rozwoju człowieka (Maslow)

*Ludzie dokonują odpowiednio do własnej woli i działają twórczo.

*Potencjał ludzki ponad wszystko.

*Świadomość i podświadomość jako procesy podstawowe życia duchowego osoby są jednakowo znaczące.

*Optymizm odnośnie natury człowieka.

*Przedstawiciele: Maslow, Rogers…

*Hierarchia potrzeb wg Maslowa (piramida potrzeb):

5. Samoaktualizacja - duchowy wiek

4. Potrzeba szacunku - socjalny wiek

3. Potrzeba przynależności - metrykalny, socjalny wiek

2. Potrzeba bezpieczeństwa - metrykalny, biologiczny wiek

1. Potrzeby fizjologiczne - biologiczny wiek

*Samoaktualizacja - pełna realizacja potencjału indywiduum:

-Jest właściwa dla każdej osoby, potrzeba wrodzona.

-Może być zrealizowana dopiero po zaspokojeniu potrzeb niższych.

-Zadowolenie danej potrzeby określa dorosłość.

-Nie może być w pełni zadowolona.

Prawa rozwoju psychicznego

*Podstawowe prawo rozwoju psychicznego: rozwiązanie podstawowego pytania psychologii rozwoju osoby - do definiuje rozwój?

1) Prawo trudnej organizacji w czasie (Wygotski):

Rozwój psychiczny ma trudną organizację w czasie:

-swój rytm, który nie odpowiada rytmowi czasu

-swój rytm, który zmienia się w różnych latach życia, rok życia w dzieciństwie nie jest równowartościowy w porównaniu do roku życia nastolatka

2) Prawo metamorfozy (Wygotski):

-rozwój przewiduje zmiany jakościowe

-dziecko nie jest małym dorosłym, który mniej wie albo mniej umie, a jest istotą, któ®a ma inną psychikę

3) Prawo nierównomierności rozwoju:

-niezmienność tempa psychicznego z wiekiem

-wymiana kolejności krytycznych i litycznych okresów

-nierównomierność rozwoju różnych stron psychiki

-każda strona psychiki dziecka ma swój optymalny okres rozwoju

-właściwości indywidualistyczne psychicznego rozwoju

4) Prawo rozwoju wyższych funkcji psychicznych (Wygotski):

Wyższe funkcje psychiczne są to trudne psychiczne procesy, świadome formy psychicznej działalności:

-socjalne z pochodzenia

-dowolne za sposobem funkcjonowania

-plastyczne, przewidują współwymienność komponentów wejściowych

-pośrednie wg budowy różnymi „psychologicznymi narzędziami” - znakowymi systemami jako produktami długotrwałego społeczno-historycznego rozwoju ludzkości

-wśród „psychologicznych narzędzi” przewodnią rolę odgrywa mowa

-wyższe funkcje psychiczne to „psychologiczne systemy”, które powstają „drogą nadbudowy nowych stworzeń nad starymi, z zatrzymaniem starych stworzeń w krajobrazie podporządkowanych warstw nowego całego” (Wygotski)

-logika rozwoju:

>najpierw istnieją jako formy współdziałania międzyludzkiego (proces interpsychologiczny), a później - jako w całości wewnętrzny (intrapsychologiczny) proces

>na pierwszych etapach kształtuje się rozwinięta forma działalności, potem zagęszcza się, nabywając charakteru automatycznych czynności umysłowych

5) Prawo przewodniej roli szkolenia w rozwoju człowieka (Wygotski):

-szkolenie prowadzi za sobą rozwój

-szkolenie może definiować kierunek rozwoju procesów psychicznych, prowadzić do kształtowania pewnych jakości, które złożyły się przedtem

-rozwijające szkolenie ma sprzyjać kształtowaniu u dzieci orientowanych stworzeń i maksymalnemu wykorzystaniu charakterystycznych dla każdego wiekowego etapu rodzajów działalności dziecięcej

-podstawowe zadanie szkolenia na każdym wiekowym etapie nie jest celem przyspieszenia rozwoju (teoria akceleracji), a jest jego wzbogaceniem (teoria amplifikacji) w maksymalnym wykorzystaniu możliwości wieku

6) Prawo strefy najbliższego rozwoju (Wygotski):

-strefa najbliższego rozwoju - różnica między tym, co dziecko może zrobić wspólnie z dorosłym, a tym co dostępne jemu w niezależnej działalności

-miara pomocy dorosłego - zdolność do odbierania, jest wskaźnikiem potencjalnych możliwości dziecka do szkolenia

-każdy nowy krok szkolenia wykorzystuje strefę najbliższego rozwoju dziecka i stwarza nowa, która staje się przesłanką późniejszego szkolenia

7) Prawo sensytywnych okresów (Wygotski):

-sensytywny okres jest to wiekowy okres, kiedy pewne umoralniające czynności mają największy wpływ na przebieg rozwoju psychicznego, np. sensytywny okres dla szkolenia dziecka mamy od 1,5-3 lat

-to objaśnia się tym, że szkolenie najbardziej wpływa na te psychiczne jakości, które dopiero zaczynają się kształtować.

8) Prawo działalności przewodniej (Leontiew)”

-działalność przewodnia jest to działalność, która większą miarą, aniżeli inne rodzaje, definiuje rozwój na danym etapie wiekowym:

>rozwój psychicznych procesów

>właściwości osobowości

>powstanie i dyferencjacja innych rodzajów działalności

>kształtowanie nowotworów wieku

-w graniach przewodniej działalności pojawia się przewodnia działalność przyszłego wiekowego etapu

-przewodnia działalność rozpatruje się jako kryterium periodyzacji rozwoju psychicznego i jako wskaźnik psychologicznego wieku dziecka

9) Prawo kolejności różnych typów działalności (Elkonin):

-działalność skierowana na orientację w systemie stosunków i działalność skierowaną na orientację w sposobach zastosowania przedmiotów

-sprzeczności między tymi dwoma typami orientacji stają się przyczyną rozwoju

10) Prawo jedności działalności zewnętrznej i wewnętrznej (Wygotski):

-kształtowanie wewnętrznych czynów jest podstawową treścią psychicznego rozwoju dziecka

-wewnętrzne czyny powstają w rezultacie przejścia do środka zewnętrznych form czynów

-interioryzacja jest to proces przejścia zewnętrznych czynów do środka

-przyswojenie czynów zewnętrznych pod kierunkiem dorosłych prowadzi do powstania i doskonalenia wewnętrznych, psychicznych czynów, do zmian rozwoju psychicznego