Normy i przepisy w odniesieniu do rusztowań

Rozporządzenie Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z  dnia 28 marca 1972 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy wykonywaniu robót budowlano-montażowych i rozbiórkowych mówi, że:

• rusztowania typowe powinny być wykonane zgodnie z wymaganiami norm

• rusztowania nietypowe powinny być wykonane zgodnie z projektem

• rusztowania inwentaryzowane powinny być zaopatrzone w atest wytwórni, a ich montaż powinien być dokonywany zgodnie z instrukcją producenta

W odniesieniu do dzisiejszej rzeczywistości sprawa wygląda następująco; mamy do czynienia z:

• producentami (produkującymi rusztowania w kraju),

• importerami (sprowadzającymi rusztowania z zagranicy) często są to filie lub spółki z udziałem zagranicznych producentów,

• kombinacją dwóch powyższych przypadków, a więc firmami produkującymi rusztowania (bądź niektóre ich elementy) w kraju, ale w oparciu o doświadczenia, konstrukcje, rozwiązania i technologie zagraniczne

Coraz większą część rynku zajmują całe systemy rusztowań, które niewątpliwie można uznać za rusztowania inwentaryzowane. Powinny więc posiadać atest wytwórni (producenta) który stwierdza w odpowiednim tzw: protokole zgodności, zgodność wyrobu z wymogami norm. Niestety konstrukcje rusztowań importowanych i produkowanych wg zagranicznych rozwiązań nie spełniają generalnie wymogów stawianych przez obowiązujące przestarzałe Polskie Normy.

W związku z powyższym część firm (głównie krajowych producentów) wydaje swoje atesty, a część przeprowadza certyfikację rusztowań w Instytucie Mechanizacji Budownictwa i Górnictwa Skalnego w Warszawie, co pozwala oznaczać wyroby znakiem bezpieczeństwa "B". Należy jednak podkreślić, że jest to tzw: certyfikacja dobrowolna, ponieważ rusztowań budowlanych nie ma w wykazie wyrobów podlegających obowiązkowej certyfikacji na znak bezpieczeństwa "B".