STOSOWANA PSYCHOLOGIA SPOŁECZNA - wykład, dn. 07.04.2011

*Klasyczne badanie przeprowadzone przez Ascha:

-Badanie dotyczy nacisku wywieranego przez grupę na jednostkę.

-Zaaranżowanie sytuacji, w której badani po wysłuchaniu odpowiedzi innych uczestników mieli stwierdzić, która z trzech zademonstrowanych w badaniu linii jest identyczna z linią wzorcową - badanie zmiany zdania pod wpływem grupy oraz ulegania sugestiom.

-Wyniki: 75% ulega pod wpływem grupy, mimo że ewidentnie widzą, że odcinek wzorcowy jest inny od tego, co podają członkowie grupy.

-Wniosek: ludzie przychylając się do głosu większości, są skłonni uznać nawet kontrowersyjne stanowisko ideologiczne.

-Uzyskane wyniki budzą tym większe zaskoczenie, gdy uwzględni się, iż w przeprowadzonym badaniu nie wystąpił element bezpośredniej presji grupy na badanego skłaniającej go do konformizmu.

*Skłonności do zachowań konformistycznych:

-Bardziej skłonni do zachowań konformistycznych jesteśmy wtedy, gdy stawiane przed nami zadanie jest trudne lub niejasne, a my nie mamy pewności co do tego, jak je rozwiązać.

-Kiedy zadanie jest niejasne i nie wiemy co zrobić, wtedy konformizm najczęściej jest pożądany.

-Bardziej skłonni do konformizmu jesteśmy wtedy, gdy ludzie, na których patrzymy są dla nas kompetentni oraz stanowią w jakimś stopniu autorytet.

-Wykazujemy się większym konformizmem, gdy mamy publiczność, ktoś nas obserwuje.

-Większy konformizm występuje wtedy, gdy grupa jest jednomyślna.

-Niska samoocena, małe poczucie własnej wartości oraz słaba samoakceptacja mogą decydować o większym konformizmie.

*Techniki wpływu społecznego:

1. Społeczny dowód słuszności (komentarz: największe powodzenie).

2. Wpływ autorytetu.

3. Technika zaangażowania i konsekwencji.

4. Technika lubienia i sympatii (komentarz: nie zrobimy świństwa koleżance).

5. Reguła wzajemności.

6. Reguła niedostępności.

*Motywy (działające z naszej strony) skłaniające do podejmowania zachowań

konformistycznych:

-Lęk przed odrzuceniem (nas przez grupę).

-Zarządzanie własnym wizerunkiem (komentarz: np. chcemy być spójni w tym, co robimy).

-Świadomość sankcji za nieprzestrzeganie norm grupowych.

*Polacy a działania charytatywne:

-Ludzie są bardziej chętni do udzielenia pomocy, gdy „większość” pomaga.

-Badanie: jak często w ciągu ostatniego roku włączał się pan do wspólnych działań charytatywnych?

• 78% - dobroczyńcy ;d (komentarz: dobroczyńcy w cudzysłowie, bo zagadnienie ma charakter o zabarwieniu lekko [?] ironicznym!).

• 22% - nonkonformiści, którzy odważyli się przyznać, że nie podejmują działań dobroczynnych.

-Kim są Polacy „dobroczyńcy”:

• Płeć:

+Kobiety - 81% (uczynne, emocjonalne, bla bla bla).

+Mężczyźni - 75%

• Wiek - najbardziej prawdziwie w badaniu zachowali się emeryci i renciści powyżej 65 roku życia oraz młodzi do 19 roku życia. Reszta to „dobroczyńcy”.

• Wykształcenie:

+Młodzież - mniejszy odsetek (oraz osoby uczące się).

+Wyższe wykształcenie - urodzeni „dobroczyńcy!

• Miejsce zamieszkania:

+Wielkie miasta - wspaniali „dobroczyńcy”

+Wsie i mniejsze miasta - mniejszy odsetek „dobroczyńców.

• Grupa społeczno-zawodowa:

+Rolnicy, bezrobotni - raczej nie są „dobroczyńcami”.

+Im zawód cieszący się większym szacunkiem społecznym, tym więcej „dobroczyńców”.

+”Typowe biurwy” = „dobroczyńcy” (komentarz: swoją drogą, ciekawe dlaczego aż tak bardzo dr Rzepa ich nie znosi; to znaczy biurw nie znosi, a nie dobroczyńców ;-D).

• Aktywność zawodowa - ???

• Samoocena sytuacji materialnej - zła = altruiści

-Ankieta: dlaczego nie angażował się pan w żadne działania charytatywne (pytanie skierowane do 22% badanych, którzy byli na „nie”):

• Ponieważ sam jestem w trudnej sytuacji.

• Uważam, że pomagać powinny instytucje do tego powołane.

• Każdy powinien sam sobie jakoś dawać radę.

• Moja działalność i tak by nic nie zmieniła.

• Nie miałabym okazji, nie wiedziałbym jak.

• Nie mam czasu.

• Ze względu na zły stan zdrowia, podeszły wiek.

• Wolę pomagać swojej rodzinie.

• Inne.

• Trudno powiedzieć.

-Polacy mają ukształtowany system wartości, według którego dla każdego z nas powinno być ważne niesienie pomocy innym.

-Skoro jesteśmy tak skłonni do pomagania, to czy praca na rzecz innych jest dla nas istotną wartością? - wyniki badania najważniejsze dla nas wartości to kolejno:

• Rodzina

• Uczciwe życie

• Miłość, przyjaźń

• Spokojne życie bez kłopotów

• Praca, życie zgodne z wiarą

• Praca, kariera, pieniądze

• Robienie czegoś dla innych 2% !

*Irwing Janis - badania nad syndromem grupowego myślenia zjawisko konformizmu na dużą skalę:

-Występuje w tych społecznościach, które są nieasertywne, nastawione na unikanie konfliktów, wolą udawać, że konflikt nie istnieje aniżeli go rozwiązywać.

-Korzyści płynące z myślenia grupowego:

1. Złudzenie niezniszczalności - kiedy myślimy tak, jak większość to wówczas mamy pouczcie mocnego oparcia poczucie bezpieczeństwa.

2. Gotowe wzorce zachowań - tzw. „podzielanie stereotypów” nie chcemy się wyróżniać z grupy.

3. Złudzenie moralności grupowej.

1

2

3

A

---