1.Historia oplityki po II wojnie
Po II wojnie światowej: I miejsce sektor socjalistyczny, sektor społeczny na II miejscu połączenie PTT + PTK= PTTK, sektor komercyjny przestał istnieć. Powstał ORBIS.:
2.zmiany w turystyce na szczeblu centralnym w Polsce po II wojnie Światowej do 1999 i zjawisko zachodzące w tym czasie: znaczne opóźnienie w porównaniu z innymi krajami realizacji polityki turystycznej na szczeblu centralnym,
-brak racjonalnego umiejscowienia turystyki w strukturze zarządzania państwem od lat 50 XX w do 2000r podlegała Prezesowi Rady Ministrów zaś od 2000 jako znaczący element ministerstw jedynie w randze departamentu,
- negatywne zjawisko łączenia turystyki ze sportem w jednym organie administracji państwowej - działalność turystyczna postrzegana była przede wszystkim jako dziedzina społeczna , a nie gospodarcza ,
-rozproszenie wiele kompetencji pomiędzy różne organy administracji państwowej (m.in. promocja turystyczna),
- brak rozdzielenia funkcji strategicznych od operacyjnych (bieżących) co umożliwiał by lepsze zarządzanie turystyką na szczeblu centralnym,
-nadmierna centralizacja w zarządzaniu turystyką,
-brak koordynacji działań w zakresie turystyki pomiędzy organami administracji rządowej lub samorządowej.
3. POLITYKA TURYSTYCZNA jest to działalność polegająca na poszukiwaniu optymalnego wykorzystania, zaspokojenia turystycznych potrzeb społeczeństwa, racjonalnym wykorzystaniu zasobów pracy i kapitału w sferze gospodarki turystycznej z poszanowaniem środowiska przyrodniczego na kształtowaniu optymalnego z punktu widzenia funkcji turystycznych rozmiarów i struktury ruchu turystycznego na zastosowanie praw ekonomicznych w sferze gospodarki turystycznej oraz na koordynowaniu rozwoju turystyki z uwzględnieniem jej funkcji i różnorodnych związków z innymi sferami życia kraju.
Przez polit tur rozumiemy świadome popieranie i kształtowanie turystyki przez różnego rodzaju organizacje i instytucje wpływające swoją działalnością na wszystko to, co jest ważne dla turystyki.
4. Stosunek negatywny do turystki :
- dane państwo nie ma programu do rozwoju turystyki , to ogranicza kontakty z obcokrajowcami,
-państwo nie ingeruje w rozwój jeśli nie ingeruje w środowisko , gospodarkę , turystykę wówczas powoduję to brak koncepcji politykii tur.
Stosunek pozytywny:
- gdy państwo świadomie działa kontroluję wpływ turystyki jasno opracowanym programem , koncepcją .
- turystka reguluję popyt i podaż .
Polityka turystyczna państwa wobec własnego kraju: cele: ekonomiczne, społeczne element gospodarki, ekologiczne
5.Wybrane cele i elementy koncepcji turyst.
Austria-taki cel turyst. Aby państwo i wszyscy austryjacy zatrudnieni bezpośrednio lub pośrednio w gosp. Turyst. Osiągnęli możliwie najw. Korzyści; zróżnicowanie podaży; ochrona zabytków i środowiska naturalnego
Cypr-zwiększenie wpływów fin. z turyst.; maksymalizacja zwrotów z inwestycji; ograniczenie tempa rozbudź. bazy turyst. w zamian za stałe podwyższanie jakości już istniejących, a także utrzymanie jej konkurencyjności
Niemcy-zapewnienie ramowych warunków gospodar. i społ.-polit. wymaganych do ciągłego rozwoju turyst.; zwiększenie wydajności i konkurencyjności niemieckiej gosp. turyst.; zwiększenie możliwości korzystania z turyst. przez szersze warstwy społ.; zwiększenie współpracy w dziedzinie turyst. międzynarod.
Hiszpania-promocja obrazu kraju;zamrożenie podwyżek cen; poprawa stany środ. przyrod. w regionach turyst.; zwiększenie przepustowości lotnisk; tworzenie szkół zarządzania rozwój podaży dla turystyki kulturalnej i biznesowej (koncepcja ze względu na spadek przyjazdów i wpływów dewizowych)
7.Podmioty Polit. turyst.
Międzynarodowe( ETC-Europejska Komisja Podr.,WTO-Światowa Organizacja turyst.)
Krajowe NTO (Narodowa Org. Turyst.)-POT(Polska Organizacja turyst.; promocja turystyki, tworzenie krajowego systemu inf. Turyst.) i NTA (Narodowa Administ. Turyst.)-Ministerstwo sportu i turystyki
Regionalne-ROT(promocja regionu, opiniotwórczość inwestycji w branży turyst., planów rozwoju) i Rządowa Administ. Terenowa
Lokalne-Wojewódzki, powiatowy, gminny;LOT(organ lokalnego produktu na bazie lokal. walorów i atrakcji, tworzenie i prowadzenie inf. turyst., promocja lokalnych atrakcji, walorów i produktu turyst.)
8.NTO -organizacje współpracy publiczno-prywatnej w znacznym stopniu finansowane z budżetu państwa, odpowiedzialne głownie za marketing turyst. Kraju docelowego i inne funkcje operacyjne.
NTA- administracje rządowe odpowiedzialne głownie za tworzenie podstaw prawnych, funkcji turyst., oraz określenie i formułowanie celów polityki turyst zgodnie z założeniami strategii gospodarczej administracji państwowej
9.Żródła finansowania Narodowej Organizacji Turystyki:
-z budżetu państwa( np. w krajach bloku wschodniego: Polska, Czechy, Rumunia, Słowacja, Litwa
-z dużym udziałem, ale nie więcej niż 30% finansowania przez państwo ,reszta od innych podmiotów gosp. Działających w branży turyst.( Dania, Włochy, Hiszpania, Finlandia)
-finansowania z innych źródeł( Irlandia);środki z UE.
10. Zakres działalności NTO: współpraca z branżą, informacja tur, współpraca z władzami lokalnymi i regionalnymi, badanie rynku tur, rozwój produktu tur, szkolenie kadr tur, współpraca międzynarodowa, wydawnictwa i ich dystrybucja, wystawy targi, opracowanie wdrążenie dokumentów planistycznych, rozbudowa infrastruktury tur, ustawodawstwo tur., Kampanie reklamowe, promocja markowych produktów tur, udział w targach tworzenie systemu inf tur, organizacja work shopów.
11.NTA- NARODOWA ADMINISTRACJA TUR:
Zadania:prowadzenie krajowej promocji tur, stworzenie warunków rozwoju tur, regulacja i kontrola, koordynacja,
Działania: stworzenie i wprowadzenie na arenę międzynarodową porządnego wizerunku kraju, rozwój infrast technicznej i społecznej,stworzenie i wdrażanie systemu ochrony , regionalne działania mające na celu ochronę efektywność korzystania z zasobów turystycznych kraju.
Planowanie rozwoju tur ,ustawodawstwo tur, edukacja i szklenie kadr.
12.Formy i zakres oddziaływania państwa na sektor turystyki
-planowanie przestrzenne
-planowanie ekonomiczne
-kształcenie zawodowe 75%
-badania naukowe 75%
-Ustawodawstwo w dziedzinie turystyki 92%
13.Ekorozwój
Etapy ekorozwoju
-programowanie celów
-badanie środowiska przyrodniczego
-prognozowanie zmian w środowisku
-działania realizacyjne
Główne cele ekorozwoju
-bezpieczne dla zdrowia ludzkie środowisko
-równowagę ekonomiczną w podstawowych ekosystemach
-niezbędne warunki odnowy człowieka
-możliwość dalszego rozwoju człowieka
14. Założenie zrównoważonego rozwoju
Trwały i sprawiedliwy rozwój oznacza:
-trwałość ekologiczną
-rozwój ekonomiczny
-sprawiedliwość społeczna między pokoleniami i w obrębie każdego pokolenia
Do promowania trwałości rozwoju konieczne jest
-ożywienie wzrostu gospodarczego
-zmiana jakości wzrostu
-zaspokojenie podstawowych potrzeb ludzkich w zakresie pożywienia, energii i higieny
-stabilizacja liczby ludności
-zmiana i pomnażanie bogactw naturalnych
-zmiana profilu technologii oraz zarządzania rynkiem
-kojarzenie praw ekologii i ekonomii w procesie decyzyjnym
15. Podstawowe reguły zarządzania rozwoju zrównoważonego
-wykorzystanie odnawialnych zasobów nie powinno przekraczać ich regeneracji
-wykorzystanie nieodnawialnych surowców nie powinno przewyższać odbudowy odnawialnych surowców
-emisja szkodliwych substancji nie powinna przewyższać naturalnej pojemności w zakresie absorpcji szkodliwych substancji
Powołane instytucje
-Rada Ziemi
-Światowa Konstytucja Ekologiczna
-Światowa Federacja Ekologiczna
-Światowy Bank Ekologiczny
-Policja Ekologiczna
Strategia ekorozwoju powinna mieć wymiary
Globalny, narodowy, regionalny, lokalny
16.Kryteria ekorozwoju
-kompatybilność
-możliwość wprowadzenia do praktyki
-zdolność do włączenia
-odwracalność
-elastyczność
-wydajność
-ograniczoność
-zgodność
Prawa ekorozwoju
-prawo celu
-prawo skali i jakości
-prawo regionu
17.Zasady ekorozwoju
-zasada główna ekorozwoju
-zasada uwzględnienia wymogów środowiska w działalności planistycznej
-zasada praworządności
-zasada odpowiedzialności sprawcy
-zasada likwidacji zanieczyszczeń u źródła
-zasada ekonomizacji
-zasada regionalizmu
-zasada uspołecznienia
18. Model partnerstwa publiczno-społecznego - sektor społeczny wspiera a nie wypiera państwo w realizacji zadań socjalnych. Model, w którym sektor społeczny tworzy zorganizowany i oddolny nacisk na władze publiczne poszerzając tym samym uczestnictwo obywateli i ich organizacji w systemie demokratycznym.
Partnerstwo Publiczno-Prywatne(PPP)- czyli świadczenie usług pożytku publicznego przez podmioty prywatne jest usankcjonowaną prawem polskim formą współpracy przedsiębiorczości prywatnej wspartej prywatnym kapitałem z sektorem publicznym na wszystkich szczeblach.
19.Planowanie strategiczne
1. badanie rynku
2. planowanie rozwoju turystyki
3. budowa infrastruktury turystycznej i para turystycznej
4. przygotowanie kadr
5. model organizacyjny turystyki
6. rozwój gospodarki turystycznej
7. propaganda turystyki
8. badanie rynku (ocena polityki
Ad.1
Diagnozowanie sytuacji w branży turystycznej, sytuacji na rynku - to zadanie państwa, by prowadzić badania przeprowadzane przez GUS (np. baza noclegowa - statystyka), formularz KT1 (co miesiąc), IT (badania graniczne).
Ad.2
Nie jest rzeczą łatwą, polityka turystyczna utożsamia się z działaniami władz państwowych też politykę turystyczną prowadzą duże przedsiębiorstwa turystyczne, polityka turystyczna to też domena organizacji międzynarodowych, UE.
Ad.3
Rolą państwa jest budowa infrastruktury para turystycznej czyli np. żeby były hotele muszą być drogi do nich.
Ad.4
Analiza rynku pracy (państwo musi to modyfikować).
Ad.5
Trzeba stworzyć ramy organizacyjne, żeby turystyka była realizowana (NTA, NTO, w Polsce POT).
Ad.6
Państwo koordynuje funkcjonowanie rynku (tak, by gospodarka turystyczna mogła się rozwijać) przy pomocy instrumentów.
Ad.7
Propagowanie w społeczeństwie turystyki oraz jej promocja.
Ad.8
Związane jest z tym, ze państwo musi monitorować tą politykę, czy te wymyślone na początku cele są realizowane, czy trzeba te cele zmodyfikować.
20Elementy programu ekorozwoju gminy
Realizacja koncepcji ekorozwoju gminy powinna zakładać:
Wkomponowanie celów ekologicznych w system celów społecznych i gospodarczych oraz przestrzenne zagospodarowanie terenu
Restrukturyzację gospodarki narodowej, rozumianą jako stopniowe odchodzenie od kierunku rozwoju opartego na priorytecie surowcowo-energetycznym, na rzecz rozwoju branż i technologii wytwarzania zmniejszających zasobochłonność, racjonalizujących wykorzystanie zasobów i bezpiecznych dla środowiska.
Opracowanie regionalnych i lokalnych koncepcji ekorozwoju uzależnionych od predyspozycji i warunków środowiskowych poszczególnych regionów kraju. W pierwszej kolejności należałoby tego dokonać dla obszarów ekologicznego zagrożenia oraz regionów o wysokich wartościach przyrodniczych.
Wprowadzenie obowiązku włączenia do każdego planu czy programu oceny oddziaływania na środowisko (OOŚ) łączenie z przygotowaniem wariantu ekologicznego, jako punktu odniesienia dla przeprowadzenia analizy kosztów i korzyści przewidzianego przedsięwzięcia lub działalności. Zasadę tę należy stosować przy zawieraniu międzynarodowych umów gospodarczych oraz przy podejmowaniu programów tj. motoryzacja, energetyka, budownictwo mieszkaniowe, rolnictwo.
-kojarzenie praw ekologii i ekonomii w procesie decyzyjnym
21.Typowe usługi turystyczne-nocleg, wyżywienie, transport, rozrywka. Dzielimy je na obiekty noclegowe, obiekty gastronomiczne, lokalne środki transportu.
22.Paraturystyczne(uzupełniające)-infrastruktura usługowa(opieka medyczna itp. Pamiątkarstwo)
23. Przestrzeń turystyczna- część przestrzeni geograficznej i społeczno-ekonomicznej, w której zachodzą zjawiska turystyczne.
Przestrzeń turystyczna- część przestrzeni geograficznej posiadającej cechy korzystne do realizacji różnych form wypoczynku charakteryzującą się istnieniem procesów rekreacyjnych o rozmiarach istotnych społecznie i przestrzennie.
Typy przestrzeni turystycznej
-przestrzeń eksploracji turystycznej,
-penetracji,
-asymilacji,
-kolonizacji,
-urbanizacji,
Składniki przestrzeni turystycznej
-przestrzeń przyrodnicza (ekologiczna)
-przestrzeń zagospodarowania(antropologiczna-w ujęciu fizycznym i społeczno-gospodarczym)