OIOM

Intensywna opieka i terapia jest skuteczną metodą hamowania i odwracania procesu umierania w tych przypadkach, w których istnieje możliwość przeżycia.

• Postęp techniki i nauk medycznych

• Duże doświadczenie, szybkie zespołowe działanie i umiejętność posługiwania się skomplikowaną aparaturą

• Specjalne oddziały odpowiednio wyposażone i mające wysoko kwalifikowany personel

• Chorzy w stanie zagrożenia życia

• Oddziały ukierunkowane na leczenie wybranych stanów chorobowych

ODDZIAŁ INTENSYWNEJ TERAPII

Chorzy z

• ostrymi zagrażającymi życiu chorobami układu krążenia,

• ostrą niewydolnością oddechową,

• ostrą niewydolnością nerek,

• potencjalnie odwracalnymi stanami śpiączkowymi oraz

• ostrymi zatruciami.

• ODDZIAŁ INTENSYWNEJ TERAPII KARDIOLOGICZNEJ

• ODDZIAŁ DIALIZACYJNY

• ODDZIAŁ LECZENIA OSTRYCH ZATRUĆ

• POOPERACYJNE ODDZIAŁY SPECJALISTYCZNE (KARDIOCHIRURGIA, PRZESZCZEPY, NEONATOLOGIA ETC.)

TRANSPORT CHORYCH

Karetki R: sprzęt, leki, załoga

OIOM jako jednostka

• niezależna lub

• wydzielona część oddziału

• Zalecana liczba łóżek 5-15

LOKALIZACJA I WYPOSAŻENIE

W pobliżu izby przyjęć lub obok węzła komunikacyjnego umożliwiającego szybki transport chorych

• Dobra instalacja elektryczna

• Możliwość nieprzerwanego korzystania z tlenu, sprężonego powietrza i podciśnienia

• Centralne ogrzewanie, regulatory temperatury i urządzenia nawilżające

• Sprawną instalację wodno-kanalizacyjną

• Możliwość łatwej dezynfekcji pomieszczeń

• Możliwość obserwacji każdego chorego ze stanowiska pielęgniarki

• Swobodny dostęp z czterech stron do każdego łóżka, z pozostawieniem miejsca na aparaturę monitorującą lub leczniczą

• Możliwość wykonania wszystkich zabiegów diagnostycznych lub leczniczych, niezbędnych w ramach intensywnej opieki

• Sprawny system łączności

• Możliwość ściślejszej izolacji chorego, uciążliwego dla otoczenia lub stanowiącego potencjalne źródło infekcji

Powierzchnia przypadająca na 1 łóżko

• w sali wieloosobowej nie powinna być mniejsza niż 14 m² a

• w sali jednołóżkowej 18 m²

MONITOROWANIE BEZPRZYRZĄDOWE

• Dolegliwości

• Sposób zachowania chorego

• Wygląd skóry i błon śluzowych

• Oddychanie

• Tętno

• Ciśnienie

• Osłuchiwanie serca i płuc

• Temperatura ciała

• Diureza

MONITOROWANIE PRZYRZĄDOWE

STANY WYMAGAJĄCE INTENSYWNEGO LECZENIA

• NZK

• Stan po nzk

• Wstrząs

• Obrzęk płuc

• Ostra lub zaostrzona niewydolność oddechowa

• Ostre zaburzenia rytmu serca

• Przełom nadciśnieniowy

• Stany śpiączkowe

• Zawał serca

• Niestabilna dusznica bolesna

• Utrata przytomności o niewyjaśnionej etiologii

• Zaburzenia rytmu serca wymagające leczenia elektrostymulacją czasową

• Przełom tarczycowy hypermetaboliczny

• Zator tętnicy płucnej

• Kardiogenne stany zagrożenia życia u ciężarnych

• Okres przedoperacyjny u pacjentów z chorobami układu krążenia

STANY WYMAGAJĄCE SPECJALISTYCZNEGO LECZENIA ZA POMOCĄ APARATURY DOSTĘPNEJ JEDYNIE ZA ODDZIAŁACH INTENSYWNEJ TERAPII

• Planowana kardiowersja elektryczna

• Przerywanie napadów częstoskurczu u chorych z zespołem bradytachykardii

• Dializa otrzewnowa i hemodializa

URZĄDZENIA TERAPEUTYCZNE

• Wielofunkcyjne wózki reanimacyjne

• Respiratory

• Defibrylatory

• Stymulatory zewnętrzne

• Urządzenia do hemodializy (oddziały dializ i leczenia ostrych zatruć)

URZĄDZENIA DIAGNOSTYCZNE

• Elektrokardiografy

• Monitory ekg

• Monitory

• ciśnienia tętniczego

• oddechu

• temperatury ciała

• wysycenia tlenowego krwi

• czynności OUN

• Aparat rtg

• Aparat do oznaczania gazometrii i elektrolitów

Centralne stanowisko obserwacyjne

Łóżka - twarde podłoże i kółka, możliwe podnoszenie wezgłowia i opuszczanie podnóżka

Drobny sprzęt:

• Zestaw AMBU

• Rurki ustno-gardłowe

• Rurki do intubacji

• Laryngoskopy

• Zestawy do wenesekcji i nakłucia dużych żył

• Zestawy do oznaczania ciśnienia żylnego, tętniczego, w tętnicy płucnej

• Zestawy do stymulacji czasowej

• Cewniki naczyniowe

• Cewniki do podawania tlenu

• Cewniki do odsysania oskrzeli

• Zgłębniki żołądkowe

• Cewniki do pęcherza moczowego

• Strzykawki jednorazowe

• Praca zespołowa

• Personel lekarsko-pielęgniarski - partnerski zespół terapeutyczny

Liczba pielęgniarek na każdej zmianie nie powinna być mniejsza niż 1 pielęgniarka na 3 łóżka

Wiedza specjalistyczna:

• Podstawowe zabiegi reanimacyjne

• Znajomość działania i obsługi aparatury

• Znajomość EKG

• Znajomość działania leków

Cechy psychiczne:

• Wnikliwa obserwacja

• Podzielność uwagi

• Szybkość podejmowania decyzji

• Odpowiedzialność

• Bezkonfliktowość

• Kontakt z chorym

• Różny stopień samodzielności

„ CELEM PIELĘGNOWANIA JEST POMAGANIE OSOBIE (CHOREJ ALBO ZDROWEJ)

W WYKONYWANIU CZYNNOŚCI, KTÓRE PACJENT (PODOPIECZNY) MÓGŁBY WYKONAĆ SAM BEZ POMOCY ,

GDYBY MIAŁ KONIECZNĄ SIŁĘ, WOLĘ I WIEDZĘ,

A TAKŻE UDZIELANIE POMOCY JEDNOSTCE

W UZYSKIWANIU NIEZALEŻNOŚCI OD TEGO RODZAJU WSPARCIA”

11

---