Egzamin z edukacji przedszkolnej:
1.W czym się przejawia korzystny wpływ edukacji przedszkolnej (wymień kilka argumentów).
Lepsze przyswajanie materiału nauczania w klasach 1-3 szkoły podstawowej ponieważ dzieci mają opanowane podstawowe zagadnienia związane z czynnością czytania i pisania.
Dzieci są lepiej rozwinięte społecznie i lepiej wchodzą w interakcję z rówieśnikami
Następuje wzrost zdolności poznawczych
Reagowanie na zakazy/nakazy, poznaje siłę motywacji i nagradzania, rozumie istotę negatywnych zachowań i ich konsekwencji
Dojrzałość szkolna do czytania i pisania
Lepsza koncentracja uwagi
Dziecko przebywa w profesjonalnie przygotowanym środowisku co sprzyja poznawaniu otoczenia i świata, nabywaniu umiejętności przez działanie, rozwojowi emocjonalnemu.
2.Wymień kilka celów wychowania przedszkolnego określone w nowej podstawie programowej.
Wspomaganie dzieci w rozwijaniu uzdolnień
Budowanie systemu wartości tak aby dzieci orientowały się co jest dobre a co złe
Kształtowanie odporności emocjonalnej
Rozwijanie umiejętności społecznych dzieci
3.Jakie są zalety i wady zmian w edukacji przedszkolnej w latach 90 XX wieku.
zalety |
wady |
|
|
4.Jakie znasz programy wychowanie przedszkolnego?
ABC
Odkrywam siebie i świat
Ja to potrafię
5.Jakie elementy powinien zawierać program autorski wychowania przedszkolnego ?
Idea wiodąca
Cele programu
Warunki programu
Treści kształcenia i wychowania
Metody, środki i formy
Rozkład materiału
Ewaluacja programu
Refleksja nauczyciela nad programem
6.Jakie znasz czasopisma dotyczące edukacji przedszkolnej?
Bliżej przedszkola
Nauczycielka przedszkola
Wychowanie w przedszkolu
7.W jakich formach może być prowadzona współcześnie edukacja przedszkolna? Proszę krótko scharakteryzować.
Przedszkola
Oddziały przedszkolne przy szkole podstawowej
Punkty przedszkolne
Zespoły wychowania przedszkolnego
8.Ile jest celów określonych w nowej podstawie programowej wychowania przedszkolnego? Proszę wymienić kilka.
10 (wymienione w pyt. 2)
9.Metody wychowania i nauczania w przedszkolu.
Podające: pokaz, instrukcja, opis, objaśnienia, opowiadanie
Poszukujące: rozmowa, eksperyment, doświadczenia, obserwacja czynna, samodzielne doświadczenia, zadania otwarte.
Ekspresyjne: żywego słowa społecznego, porozumiewania się, zadań inspirujących, uprzystępniania sztuki, swobodnej ekspresji
Praktyczne: ćwiczenia, zadania zamknięte.
10.Na czym polega praca metodą projektów?
Aktywizuje uczniów; twórcą był J. A. Stevenson, profesor pedagogiki w Instytucie Carnegiego w Pittsburgu, natomiast klasyczną definicję oraz charakterystykę metody projektów sformułował W. H. Kilpatrick.
Polega na tym że przedszkolaki poszukują a następnie realizują zadania w oparciu o przyjęte przez siebie założenia. Dzieci same stawiają pytania, same szukają odpowiedzi i same podejmują decyzje dotyczące rodzaju wykonywanych zadań.
11.Jakie korzyści przynosi praca metodą projektów?
Aktywizuje dziecko
Wzmacnia motywację
Rozwija zasób słownictwa
Wdraża do samooceny
Rozwija samodzielność
Uczy odpowiedzialności
12.Ile jest obszarów edukacyjnych w podstawie programowej, wymień przykładowe.
15 np.
kształtowanie umiejętności społecznych dzieci,
kształtowanie czynności samoobsługowych
Wspomaganie rozwoju mowy
13.Wymień 3 nazwiska działaczy pedagogicznych i społecznych związanych z pedagogiką przedszkolną i podaj ich zasługę.
Janusz Korczak - prekursor działań na rzecz dzieci
Marian Falski - autor pierwszego elementarza „nauka czytania i pisania wielokrotnie wznawianego”
Wincenty Okoń - autor kształcenia wielostronnego - str teoretyczna, emocjonalna i praktyczna zamiast tylko teoretycznej.
14.Wymień kilka tytułów współczesnych książek które poleciłabyś początkującej nauczyciele przedszkola.
Jolanta Karbowniczek, Małgorzata Kwaśniewska, Barbara Surma „ Podstawy pedagogiki przedszkolnej z metodyką”
Olga Handford, Wiesław Karolak „Zabawa z przedmiotami w twórczym rozwoju i arteterapi”
Justyna Korzeniewska „Rozmowy z dzieckiem. Proste odpowiedzi na trudne pytania”
15.Wymień kilka nazwisk współczesnych pedagogów przedszkolnych i ich zasługi, tytuł publikacji.
Prof. Maria Cackowska
Prof. Edyta Gruszczyk - Kolczyńska
16.Scharakteryzuj cechy zabawy.
Zabawa jest zjawiskiem społecznym, a nie czysto biologicznym, powstaje i rozwija się pod wpływem otoczenia i własnej działalności najmłodszych, kierowanych przez wychowawcę.
Zabawa dziecka jest jakościowo inna od zabawy zwierząt
Zabawa ma historyczny charakter, zmienia się i kształtuje zależnie od historyczno-społecznych warunków, w jakich przedszkolaki się wychowują, inna jest wówczas jej tematyka i treść
Zabawa jest odzwierciedleniem poznawanej przez dziecko rzeczywistości
Jasność - zabawa unaocznia, uobecnia potrzebę bycia aktywnym , wartko się toczy, uzewnętrznia przeżycia, umiejętności, stany, dziecko „przedostaje się” do rzeczy oznaczanych i „czyni” je widzialnymi, słowa i czyny zestawiane są tak, że nie ma wątpliwości co przedszkolak przedstawia
Wzniosłość - zabawa wychodzi poza pospolitość, potoczność, schematyczność, przeciętność w czynach, rzeczach i słowach; jest odświętna, inna, niepowtarzalna, przekształcona, dziecko nadaje jej własna interpretacje i wlany wymiar; chce działać w satysfakcjonującej dla siebie formie
Piękność - zabawa zawiera niebywała zgodność czynów i slow, które ja tworzą; pełno w niej harmonii, symetrii, umiaru, rytmu scalenia formy, kolorytu, skupia w sobie szlachetność, dobro, szczęście, radość, doskonałość, rozsądek działania; bawiące się dziecko jest geniuszem i artystą
Dobitność - nadaje zabawie ruch, żywość, bystrość, sugestywność, akcentowanie; dziecko robi wrażenie spieszącego się dokądś i po coś, łatwo przechodzi od jednej do innej konwencji, szuka innego planu i rowiąznia, nie ma wątpliwości w co się bawi
Prawdziwość, autentyczność - zabawa sprawia wrażenie, że to dziecko mówi i czyni nie jest zmyślone, ale zgodne z tym co czuje, każda czynność jest nowa, pierwsza, prawdziwa
Powaga i niepowaga - zabawa nigdy nie jest niepoważna, posiada siłę i zdecydowanie, energię, jest dostojna i podniosła; traci powagę jeśli przestaje być wolną działalnością dziecka ,jeśli dziecko zostaje zabawiane wówczas staje się karykaturą zabawy.
17.Funkcje zabawy
Organizacyjna - pozwala zaplanować czas dziecka i nauczyciela; przedszkolaki są aktywne zatem ich działania mogą być spontaniczne lub zaplanowane;
Motywująca - pobudza do twórczego działania i zaangażowania dziecka w sam tok zabawy;
Dydaktyczna / kształcąca - umożliwia wszechstronny rozwój, kształtuje umiejętności przygotowujące do nauki czytania i pisania, liczenia i rozumowania w klasie I
Wychowawcza - kształtuje normy i postawy społeczno-moralne u dziecka
Terapeutyczna- dziecko podczas zabawy wyraża swoje emocje i uczucia, uwalnia się od napięć emocjonalnych
Projekcyjna - dziecko uczy się odgrywania ról społecznych
18.Rodzaje zabaw.
Tematyczne - dziecko odtwarza w zabawie zachowanie dorosłych jakie zaobserwuje np. tata czyta gazete
Konstrukcyjne - zaspokaja potrzebę wytwarzania, są domeną praktycznych doświadczeń dziecka; rozwijają inwencję twórczą i wyobraźnię przestrzenną
Badawcze - służą zaspokojeniu potrzeb poznawczych poprzez maipilowanie przedmiotami; dziecko bada właściwości wielu rzeczy np. ogląda wszystko przez lupę
Ruchowe - zaspokajają potrzebę ruchu dzieci z własnej inicjatywy.
Bierne - źródłem aktywności przedszkolaka jest obserwowania innych osób, to co się dzieje wokół nich.
19.Czym różni się scenariusz od konspektu ?
Konspekt - od konspektów, niezależnie od ich zróżnicowania ze względu na poziom i przedmiot edukacji, a także styl nauczania, wymaga się, aby zawierały następujące elementy: informacje dotyczące klasy, przedmiotu, podziału uczniów na grupy, terminu i czasu trwania zajęć, jasno i precyzyjnie sformułowane cele uczenia się (niewielka ich liczba) związki z programem państwowym, materiały edukacyjne; źródła, procedury ( wyraźne określenie poszczególnych form aktywności i struktury zajęć z zaznaczeniem w niej takich elementów, jak: wprowadzenie i konkluzja, naszkicowanie roli poszczególnych osób uczestniczących w zajęciach; nauczycieli wspomagających), zróżnicowanie zadań, materiałów oraz czasu pracy poszczególnych jednostek lub zespołów uczących się, wykorzystanie technologii informacyjnej ( zakres, miejsca i sposoby), przyjęte kryteria oceniania, wspomaganie ze strony innych osób dorosłych ( studentów, asystentów, nauczycieli stażystów, rodziców).
Scenariusz - jeśli nauczanie interdyscyplinarne jest realizowane nie tylko w ramach pojedynczych zajęć określonego przedmiotu nauczania, ale rozciąga się w czasie, integrując wiedzę i umiejętności, z różnych dziedzin edukacji, pisanie scenariusza bywa poprzedzone nieco innym opracowaniem materiału. Opracowanie to przebiega na kilku poziomach. Planuje się możliwości, a nie sztywny schemat. W nauczaniu interaktywnym nieodzowne wręcz staje się przyjęcie założenia, że uczniowie także odgrywają pewną rolę w planowaniu nauczania i własnego uczenia się. W scenariuszu powinny znaleźć się: cele szczegółowe, wskazanie obszarów przedmiotowych celów w kategoriach osiągnięć określonych w podstawach programowych ( jeśli jest to możliwe) zasobów, jakie mają zostać wykorzystane czas trwania poszczególnych segmentów, zamierzonych rezultatów, sposobów organizacji zajęć ( kolejność wydarzeń, podział na grupy, przydzielone zadania warto też wskazać konkretne treści nauczania np. w formie podstawowych pojęć i postaw, podać konkretne czynności, ich rozłożenie w czasie oraz zastanowić się nad spodziewanymi trudnościami. Scenariusz można przedstawić w formie tabelarycznej, lub wykorzystać grafikę, także komputerową. Rozrysowanie scenariusza w sposób zbliżony do mapy mentalnej wydaje się szczególnie uzasadnione przy planowaniu zajęć w małych grupach. Na lekcji zorganizowanej według schematu pracy grupowej uczniowie zostają podzieleni na zespoły, z których każdy wykonuje zadania identyczne lub ma przypisane sobie zadania odmienne. Okresy pracy w grupach bywają przeplatane wspólną pracą całej klasy. W formie grupowej można organizować zajęcia pozalekcyjne i pracę domową uczniów. Praca grupowa może być jednolita ( wszystkie grupy pracują nad tymi samymi zadaniami) lub zróżnicowana ( każda grupa otrzymała inne zadanie). Zależy to od materiału nauczania. Jeśli temat ujęty jest w problem, do którego rozwiązania prowadzi wiele tropów, w zamiarze nauczyciela lub wiele podproblemów, wygodniejsza jest praca zróżnicowana.
20.Co to jest projekt?
Jest to odważne, planowe działanie wykonywane w środowisku społecznym
21.Wskaźniki dojrzałości do uczenia się matematyki.
Dziecięce liczenie:
1. zasada abstrakcji
2. zasada jeden do jednego
3. zasada kardynalności
4. zasada stałości porządki
Operacyjne rozumowanie w zakresie:
1. ustalanie stałości ilości nieciągłych
2. szeregowanie elementów w zbiorze
3. ustalanie stałości i ilości masy
4. ustalanie długości
5. ustalanie objętości cieczy
Zdolność od odrywania się od konkretów i posługiwanie się reprezentacjami
Dojrzałość emocjonalna
22.Co to jest czytanie? Jak przedszkole przygotowuje do tej nauki.
Odtwarzanie dźwiękowej formy słowa pisanego poprzez dekodowanie znaków graficznych
Metodą Glenna Domana
Nauka pojedynczych słów
Wyrażenia dwuwyrazowe
Wprowadzanie prostych zdań
Wprowadzanie zdań rozbudowanych
Samodzielne czytanie
23.Co to jest pisanie? Jak przedszkole przygotowuje do tej nauki?
Pisanie - kodowanie znaków za pomocą symboli
Działalność plastyczna: lepienie, wycinanie
Orientacja na kartce papieru
Kreślenie wzorów po śladzie
24.Na czy polega wyrabianie gotowości do nauki czytania?
Rozwijanie spostrzegawczości wzrokowej
Doskonalenie mowy z uwzględnienie poprawnego wymawiania głosek
Rozwijaniu słuchu jako podstawowego warunku możliwości dokonywania analizy i syntezy wyrazów
25.Jakie treści matematyczne realizuje się na etapie edukacji przedszkolnej?
Klasyfikowanie
Liczenie
Działanie na zbiorach
26.Aspekty gotowości do nauki matematyki
Odpowiedź taka sama jak w pyt.21
27.Orientacja przestrzenna
Umiejętność określania prawej i lewej strony w schemacie własnego ciała oraz przestrzeni; określanie stosunków między przedmiotami - obok, nad, pod, po lewej stronie od krzesła, po prawej stronie od czegoś tam
28.Klasyfikowanie
Wiąże się z pojęciem zbiorów i podzbiorów, związków między zbiorami, prostych działaniach na zbiorach. Dzieci świadomie lub nieświadomie dokonują klasyfikacji np. zabawek.
29.Rytmy
Powtarzanie ciągów liczb, figur. Rozwija pamięć i spostrzegawczość. pozwala na zapamiętanie np. dni tygodnia czy nazw miesięcy.
30.Liczenie.
Rozkładanie zbiorów na mniejsze to zadanie w którym coś zabieramy, ale w następnym zadaniu rzecz wraca na miejsce. Dokonujemy zapisu działania matematycznego.