Trichostrongylus axei

Rodzaj: Trichostrongylidea

Gatunek: Trichostrongylus axei

Rozmiar dorosłego osobnika: 3,4- 4,5mm

Wielkość jaja: 75-92 x 30-41 µm

Występowanie: kosmopolityczny

Żywiciel ostateczny: koń, osioł, owca, sarna, kozica, koza, bydło i inne przeżuwacze; suseł; człowiek.

Żywiciel pośredni: głównie przeżuwacze domowe i dziko żyjące, konie, a nawet człowiek

Umiejscowienie: żołądek ( u przeżuwaczy trawieniec) i jelito cienkie

Cykl rozwojowy: Rozwój larw do form inwazyjnych odbywa się w środowisku zewnętrznym na pastwisku. W optymalnych warunkach temperatury czas rozwoju wynosi 5-7 dni. W warunkach pastwiskowych, zależnie od pory roku może się wydłużyć do kilku tygodni. Larwy inwazyjne w żołądku konia odbywają dwie kolejne linki i po 3 tygodniach osiągają dojrzałość płciową.

Inwazjologia: Konie, a szczególnie źrebaki, zarażają się tym pasożytem na pastwisku poprzez zjadanie trawy na której znajdują się inwazyjne larwy T.axei. Szczególnie niebezbiepczne jest lokalizowanie pastwisk dla młodych koni na kwaterach, gdzie wcześniej było wypasane bydło[4,40]. T.axei wprawdzie utracił swoją swoistość w stosunku do żywiciela[32], ale dalej jego inwazje przeważają u bydła.

Objawy kliniczne: Przy inwazji tego nicienia objawy kliniczne pojawiają się dopiero przy intensywnej inwazji, która w miesiącach letnich nie należy do rzadkości. Zarówno larwy, jak i nicienie dojrzałe wnikają dość głęboko w błonę śluzową żołądka powodując ostry lub przewlekły stan zapalny[39]. Którego symptomem są: zmniejszony apetyt, biegunka, postępujące wychudzenie zwierząt, będące następstwem zaburzenia procesów trawienia i przyswajania pokarmów[10].

Diagnoza: najlepsza jest metoda hodowli larw, gdzie n podstawie cech morfologicznych inwazyjnych larw można stwierdzić obecność tego pasożyta.

Zapoobieganie: Stosowanie tych samych preparatów, co przy zwalczaniu słupkowców. Profilaktyka taka sama jak przy słupkowcach.