Zestaw pytań na zaliczenie pedagogiki porównawczej

1. Teoretyczne i praktyczne zadania pedagogiki porównawczej

Zadania pedagogiki porównawczej:

- opisywanie

- wyjaśnianie

- rozwijanie

- upowszechnianie wiedzy o systemach edukacyjnych

Jak również:

- zbieranie wiadomości o ustrojach szkolnych i pozaszkolnych charakteryzujących różne systemy wychowania i nauczania

- opracowywanie monografii różnych systemów nauczania i wychowania

- porównywanie monografii różnych systemów nauczania i wychowania

- wykrywanie tego co jest wspólne, odkrywanie zasad ich budowy i funkcjonowania

2. Historyczne etapy kształtowania się pedagogiki porównawczej

4 etapy rozwoju dyscypliny pedagogicznej

1. prekonstytutywny - uprawiano ją od starożytności

- od starożytności do 1817 r.

Przedstawiciele:

Ksenofon - opisywał, porównywał Spartę kontra Ateny

Kalogagatos - człowiek na być piękny i cnotliwy

Cyceron (I/II wiek po Chrystusie) - opisywał Rzym kontra Grecję

Tacyt - opisywał wychowanie w 3 nacjach (Żydzi, Gali, Germanie), szczególną uwagę kładł na wychowanie rodzinne, domowe

Średniowiecze - był to okres bardziej doskonalszy niż nawet współczesność

> ruch misjonarski - przyczynił się bardzo szerokiego opisu wychowania w świecie

> odkrycia - Marko Polo

> system edukacyjny - akademicki

Filozofią średniowiecza była komararystyka (np. św. Tomasz)

* Jan Amons Komeński (!) - jeździł po Szwecji, stworzył model szkoły tradycyjnej

* ks. Stanisław Konarski (pijar) - wszędzie gdzie jechał, tam robił notatki; stworzył swoją szkołę; był za wprowadzeniem języków obcych, i geografii

Obecnie występuje system boloński ( I uniwersytet w Europie, w Bolonii)

2. konstytutywny

- konstytuowanie się pedagogiki jako nauki

Przedstawiciele:

- Mark Autuan Żulien Deparis /te 3 i 4 słowo to nazwisko/, ur. W 1775r.; Jakobin; działał w Rewolucji Francuskiej. Wymyślił sobie, że było by fajnie stworzyć wspólny system edukacyjny w Europie.

(!) W1817r. napisał „Szkice i prace porównawcze o wychowaniu porównawczym” - jest to pierwsza książka w której użyto po raz pierwszy terminów pedagogika porównawcza i wychowanie porównawcze. Od tego czasu zaczęto traktować pedagogikę porównawczą jako odrębną dyscyplinę naukową.

Badał wszystkie systemy, by z nich stworzyć jeden wspólny, dobry system edukacyjny.

Nazywa się go PREKURSOREM pedagogiki porównawczej.

- Pedro Rossello - odkrył wszystkie pisma Marka.

3. klasyczny - pierwsza połowa XX w., ale rozwój pełny to lata 50-te XXw.

Przedstawiciele:

- Michel Sadler (Brytyjczyk)

W 1900r. w Gillford, UK, zwołał wykład: „Praktyczne korzyści z porównywania obcych systemów wychowawczych”.

Chciał zbadać: DLACZEGO różnimy się w systemach wychowawczych. (to go interesowało).

Twórca klasycznej pedagogiki porównawczej.

- Isaac Kandel

4. internacjonalizacji kształcenia - czyli unarodowienie kształcenia. Obecnie porównywaniem zajmuje się sieć instytucji edukacyjnych.

3. Sposoby i etapy opisu systemów

Np.system rodzinny

poziom opisywania systemu wewnętrznego

- wypisać i opisać elementy systemu

- relacje bezpośrednie

- opis relacji wtórnych - mąż kłóci się z żoną i to ma wpływ na ich dzieci.

opis kontekstów

- ekonomia - praca zarobki

- polityka - wpływ na rodzinę

- historia - dlaczego nie lubi się szkoły, jaka jest jej przeszłość, są to nawyki i przekonania

- otoczenie

opis systemów równoległych

- dwie rodziny, które współdziałają

- zapraszają się i rozmawiają - uczą się od siebie np.wychowania dzieci.

Opis systemu edukacyjnego zaczyna się od opisu elementów. Zaczyna się od profilu czyli należy wymienić wszystkie elementy wchodzące w skład tego systemu

poziomy kształcenia

typy placówek

okres nauki + obowiązek szkolny

nauczyciele (pedeutologia)

przedmioty i treści nauczania

system oceniania i egzaminy

funkcje szkolne

wyposażenie szkoły, mundurki

zajęcia dodatkowe

metody nauczania - podręczniki

4. Założenia, funkcje szkoły

Szkoła - to instytucja społeczna i zarazem podstawowa jednostka organizacyjna oświaty, której głównym zadaniem jest edukacja dzieci.

3 funkcje, założenia szkoły (Z.Kwieciński)

- Rekonstrukcyjna - odtwarzać kulturę, umieć rozpoznać skąd biorą się pewne rzeczy.

- Adaptacyjna - przystosowanie uczniów do pewnych struktur szkoły.

- Emancypacyjna - przygotowanie uczniów do pewnych ról w szkole, uczeń powinien być kreatywny, umieć stworzyć coś nowego, rozwijać się.

5. Podstawowe koncepcje uprawiania pedagogiki porównawczej

I. Uniwersalizacja opisów systemów wychowawczych - twórcą był Jullien de Paris- zbierał wszelkie informacje o systemach edukacyjnych

- robił notatki

- uważał że trzeba stworzyć bank danych (raporty, ankiety), zebrać to co ważne i sformułować pewne ogólne prawidłowości o systemie edukacyjnym.

Jullien de Paris uważał, iż trzeba zbierać informacje o systemach edukacyjnych, zbierać i porównywać to, co wspólne. Ta metoda to uniwersalizacja opisu zjawisk edukacyjnych i wychowawczych.

Pedro Rossello - koncepcja uniwersalizmu (zasady P.R.):

- życie społeczne i polityczne coraz bardziej wpływa na edukację (przeciwnie sądził J de P)

- zmiana jakiegoś elementu w systemie edukacyjnym zmienia funkcjonowanie całego systemu (jednostki)

- postęp techniki wpływa na edukację, np. szkoły wirtualne

Mało obecnie mówi się o wspólnocie edukacyjnej, ponieważ państwa nie chcą zrezygnować z monopolu edukacyjnego w państwie.

Julian de Paris marzył aby edukacja była jak matematyka - poukładana i przejrzysta.

II. Konfrontacja zjawisk edukacyjnych polega na tym, że poprzez porównywanie można opisać oryginalność (różnicę) tego systemu (badanie oryginalności systemów edukacyjnych). Badano więc całość systemów edukacyjnych. Sadler stworzył tę koncepcję (wykład z 1900r.), aby można było wzajemnie od siebie uczyć się i wzbogacać swoją wiedzę. Jest to praktyczny cel pedagogiki porównawczej. Izaak Kandel zadał pytanie - dlaczego i z jakiego powodu występują oryginalności (różnice) w systemach edukacyjnych.

III. Koncepcja kooperacji badań edukacyjnych - Inicjatywy UNESCO

- komparyści spotykają się ze sobą, aby korzystać ze swoich doświadczeń, aby wypracować własny system

- współpraca dotyczy szczegółowych zagadnień edukacji

- debata na temat egzaminowania na świecie

- szczeble matury jak wygląda w innych krajach

6. Cechy szkoły tradycyjnej

- dzielenie uczniów na klasy w zależności od wieku

- lekcja jako podstawowa jednostka organizacyjna

- podział na przedmioty

- plasterkowa konwencja nauczania (lekcja, przerwa, lekcja…)

- odgórnie ustalony program nauczania

- cyfrowy system oceniania

- dominująca, kierownicza rola nauczyciela (ustawienie ławek w klasie tak by nauczyciel był w pozycji centralnej

7. Międzynarodowe instytucje

UNESCO(ang. UNations Educational, Scientific and Cultural Organization; Organizacja Narodów Zjednoczonych do Spraw Oświaty (Edukacji), Nauki i Kultury) - organizacja międzynarodowa utworzona 16 listopada 1945 roku jako organizacja wyspecjalizowana ONZ. Pierwszym sekretarzem generalnym UNESCO został Julian Huxley, biolog i pisarz. Siedzibą polską jest Warszawa.

Podstawowym celem organizacji jest wspieranie współpracy międzynarodowej w dziedzinie kultury, sztuki i nauki, a także wzbudzanie szacunku dla praw człowieka, bez względu na kolor skóry, status społeczny i religię.

Program działalności UNESCO obejmuje dwa zasadnicze działy:

działania na rzecz rozwoju nauki i kultury

udzielanie pomocy materialnej, technicznej i kadrowej w organizowaniu oświaty

Od 2007 roku UNESCO zrzesza 193 państwa. Miasta i obiekty w Polsce, znajdujące się na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO, w celu przekazywania informacji, współpracy i promocji skupiły się w Ligę Polskich Miast i Miejsc UNESCO. Siedzibą Ligi UNESCO jest miasto Toruń, jedno z wyróżnionych przez UNESCO miast. Prowadzi je Lokalna Organizacja Turystyczna w Toruniu: Liga Polskich Miast i Miejsc UNESCO w Toruniu.

Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju(ang. Organization for Economic Co-operation and Development, OECD, fr. Organisation de Coopération et de Développement Economiques, OCDE), organizacja międzynarodowa skupiająca 30 wysoko rozwiniętych i demokratycznych państw, powstała 30 września 1961 r. z przekształcenia Organizacji Europejskiej Współpracy Gospodarczej (OEEC). Została założona przez 20 państw, które podpisały Konwencję o Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju z 14 grudnia 1960 r.
Celem OECD jest wspieranie państw członkowskich w osiągnięciu jak najwyższego poziomu wzrostu gospodarczego i stopy życiowej obywateli. OECD zajmuje się też pomocą dla najbiedniejszych państw.
Siedzibą OECD jest Paryż.

Jest to organizacja gospodarcza i biznesowa, w ramach której funkcjonuje struktura Centrum Badań i Innowacji Edukacyjnych. Zajmuje się ona ściśle badaniami edukacyjnymi. Ma trzy funkcje (zadania): wykonywać ekspertyzy, raporty i projekty.

Polska jest pełnoprawnym członkiem OECD od 1996r. Pierwszym polskim sekretarzem akredytowanym przy OECD, a zarazem najważniejszym negocjatorem po stronie Polski był Mieczysław Szostak.

Ponadto do podstawowych zasad funkcjonowania Organizacji należy zaliczyć:

zasadę niedyskryminacji (non-discrimination), zobowiązującą do stosowania takich samych zasad i środków w stosunku do wszystkich krajów członkowskich, w tym klauzulę najwyższego uprzywilejowania (KNU);

zasadę narodowego traktowania inwestorów zagranicznych (national treatment), zobowiązującą rządy krajów członkowskich do przyznawania przedsiębiorstwom z udziałem kapitału zagranicznego (pochodzącego z krajów członkowskich OECD), działającym na ich terytorium, statusu nie mniej korzystnego niż przyznawany w podobnych okolicznościach przedsiębiorstwom krajowym, funkcjonującym w tym samym sektorze gospodarki;

zasadę liberalizacji (rollback),zobowiązującą kraje członkowskie do określenia programu konkretnych działań liberalizacyjnych, w tym kalendarza ich realizacji;

zasadę niewprowadzania nowych ograniczeń (standstill), zobowiązującą kraje OECD do zamrożenia istniejącego poziomu ograniczeń, uniemożliwiającego pogorszenie osiągniętego stopnia liberalizacji, przez co wymusza się proces tylko w jednym kierunku: stopniowego znoszenia środków ograniczających

BIE / IBE - Międzynarodowe Biuro Oświaty założone w Genewie w 1925r. Jest to międzynarodowa organizacja, której celem jest prowadzenie systematycznych badań i prac w dziedzinie oświaty i wychowania. Formy działalności BIE obejmują: organizowanie co 2 lata międzynarodowych konferencji w Genewie na tematy doniosłych zagadnień oświatowych, organizowanie badań i publikowanie książek i materiałów informacyjny na temat form ustrojowych oraz treści, metod i środków kształcenia w różnych krajach.

W 1969r. stało się częścią UNESCO.

Instytut Badań Edukacyjnych - jest to jednostka naukowa związana badaniowo z IBE lecz nie jest to przedmiotowa (w/w) organizacja.

IEA - Międzynarodowe Stowarzyszenie ds. Osiągnięć Szkolnych lub inaczej Międzynarodowa Organizacja ds.Osiągnięć Szkolnych.

Amsterdam jest jej siedzibą a Hamburg - centrum obliczeniowym, powstała w 1958r. a w 1967 została uznana jako organizacja. Zajmuje się pomiarami osiągnięć edukacyjnych (szkolnych), np. osiągnięcia szkolne w czytaniu, w różnych przedmiotach.

Organizacja ta konstruuje narzędzia do pomiaru, np. ankiety.

Składa się z 33-ch krajów członkowskich.

8. Międzynarodowe standardy klasyfikacji kształcenia

ISCED 0 - wychowanie przedszkolne

ISCED 1 - Kształcenie podstawowe, edukacja elementarna

ISCED 2 - Niższy stopień kształcenia średniego lub drugi stopień kształcenia podstawowego

ISCED 3 - Kształcenie średnie drugiego stopnia, które dzieli się na dwa główne typy :
- kształcenie ogólne
- kształcenie zawodowe

ISCED 4 - Kształcenie średnie

ISCED 5 - Kształcenie wyższe:
- kształcenie nieuniwersyteckie (nieakademickie)
- uniwersytecckie (akademickie)

ISCED 6 - Kształcenie wyższe drugiego stopnia (studia doktorskie)

9. Szkoły autorskie, różne określenia, przykład

• szkoły eksperymentalne

Szkoły eksperymentalne różne przybierają formy, to ich cel jest ogólnie ten sam: ułatwiać dzieciom i młodzieży poznawanie świata nauki w sposób jak najmniej stresujący, a jeśli to możliwe, to ciekawy. Jeśli zaś realizuje się przy tym program pomocy dzieciom mającym trudności w nauce czy w domu, to inicjatywa w pełni zasługuje na uznanie.

CHAMP - BEAUVERT i LOUIS PERGAUD, które można znaleźć na przedmieściach Epinal, miasta położonego w Wogezach.

Obydwie opierają się na naturalnych rytmach biologicznych. Zmianom poddano tutaj nawet harmonogram. I tak:
- zajęcia odbywają się pięć razy w tygodniu: 800 - 1200 zajęcia przedmiotowe, 1400 - 1630 zajęcia rozwojowe,
- tydzień skrócono z 27 do 22, 5 godzin,
- rok szkolny wydłużono o 21 dni szklonych.
O długości lekcji decyduje nauczyciel; w zależności od przedmiotu i kondycji trwają one 20 - 40 min. . Podczas lekcji robione są 1 - minutowe przerwy relaksacyjne. Lecz o atrakcyjności szkoły stanowią w dużej mierze obowiązkowe zajęcia popołudniowe, w całości finansowane i organizowane przez radę miasta Epinal, oraz wspomagane przez pracę wolontariuszy. Zajęcia podzielone są na kilka bloków: sport ( rowery, łyżwy, jazda konna, basen ), kultura ( rysunki, tkactwo ) i inne jak nauka katechizmu, ogrodnictwo. Uczniowie wybierają dowolne spośród nich, przestrzegając jednak zasady, by zmienić je w każdym semestrze i tym samym zapewnić sobie optymalny rozwój. Jednocześnie dzieci uczą się intensywnie angielskiego, gdyż co roku ma miejsce wymiana wakacyjna szkół z Epinal i podobnej, odkrywczo - badawczej szkoły w USA.

• szkoły autorskie XLIV LO z Łodzi

Fundamentalnymi celami szkoły stało się kształtowanie umiejętności:

• adekwatnego postrzegania siebie w relacjach z innymi ludźmi i świadomego kształtowania tych relacji,

• radzenia sobie z problemami,

• podejmowania decyzji korzystnych dla własnego rozwoju,

• nabywania wiedzy i korzystania z jej społecznie dostępnych zasobów.

Jest to w Łodzi pierwsza publiczna szkoła średnia, w której wszystkim nauczycielom wychowawcom postawiono warunek, aby w toku pracy:

• zrezygnowali z formalnego i represyjnego stosunku do młodzieży,

• wzmacniali pracę nad własnym rozwojem - jako osób i partnerów w relacjach z uczniami,

• traktowali uczniów i rodziców jako grupy społecznego wsparcia,

• respektowali osobiste prawa uczniów (za H. Fensterheimem).

Odstąpiono w związku z tym od egzaminów wstępnych, całkowicie wyeliminowano w trzech pierwszych latach nauki procesy instrumentalnego oceniania, selekcjonowania i klasyfikowania uczniów oraz zlikwidowano toksyczny środek formalnej dyscypliny w postaci obowiązku uczęszczania do szkoły. Noty szkolne zastąpiono opisem umiejętności uczniów.

• szkoły innowacyjne

I Liceum Ogólnokształcące im. E. Dembowskiego w Zielonej Górze. Gimnazjum nr 2 w Gorzowie Wlkp.

10. Co to jest Niemiecka Pedagogika Reformy

Rozwój szkół eksperymentalnych w Niemczech nastąpił pod koniec epoki Bismarka, spowodowała je pedagogika reformy 1890 -1933 (do 33r. z uwagi na nadejście faszyzmu). Rozwój spowodował cesarz Wilhelm a było to na konferencji w 1890 r.

Trzy konteksty:

- Polityczny - szkoła ma być „odszkolniona”, ma wychowywać w duchu niemieckim

Fryderyk Nitche (filozof) mówił o - subiektywności postrzegania, - relatywizmie moralnym (to czy coś jest dobre czy złe to zależy ode mnie), - najważniejszy jest człowiek.

- FILOZOFICZNY

- Kulturowy

Do 1989r. szkoły autorskie nie mogły się rozwijać. W 1991r. powstały podstawy prawne do zakładania takich szkół, jednakże rozwijały się niezbyt dobrze (szyko) z uwagi na brak kadry nauczycielskiej i wzorów takich szkół na terenie Polski.

Szkoły nie rozwijały się dobrze :

brak przystosowania nauczycieli

i wzorów szkół autorskich

W Polsce 1991 prawna możliwośćszkół autorskich, do 89 całkowity ich brak

Trudności w rozwoju szkół:

- dystans społeczny, nieufność

- ekonomia - w zasadzie są to szkoły droższe a więc elitarne

- relacje szkół autorskich w stosunku do publicznych

Rozwój szkół eksperymentalnych w Niemczech nastąpił pod koniec epoki Bismarka, spowodowała je pedagogika reformy 1890 -1933 (do 33r. z uwagi na nadejście faszyzmu).

Rozwój spowodował cesarz Wilhelm a było to na konferencji w 1890 r.

Trzy konteksty:

Polityczny - szkoła ma być „odszkolniona”, ma wychowywać w duchu niemieckim (Kerschensteiner),

filozoficzny - f. Nitsche relatywizm poznawczy subiektywność poznania, relatywizm moralny czyli coś jest dobre czy złe w zależności czy jest to dobre dla mnie,

kulturowy - Steglitz, H. Hofman- nauczyciel stenografii (przepisywania tekstu)w gimnazjum , w 1896 wyprawa wędrownych ptaków, związki buldowskie organizacje młodzierzowe

Niemiecka ped. reform 1890- (wilhelm ujednolica państwo konferencja oświatowa reforma szkoły, odszkolnić uczniów)- 1933 - naziści

Formy szkół:

niemieckie:

wiejskie domowe ogniska wychowawcze

szkoły waldorfskie1919 Stutgart R. Steiner

11. Główne impulsy dla pedagogiki Karola Wojtyły

Znaczenie filozofii Karola Wojtyły

- Antropologiczne nauka o człowieku - pytanie o człowieka i jego koncepcję. Jeśli nauczyciel nie ma koncepcji wychowawczej to bardzo źle świadczy o jego pracy i powołaniu do zawodu. Każdy rodzic ma jakąś koncepcję wychowania swoich dzieci.

Książka napisana przez J.P.II „Osoba i czyn” to norma personalistyczna, każdy człowiek w swoim działaniu musi mieć trzy wartości dobro, prawdę i piękno. Karol Wojtyła głosił, że wychowanie jest bardzo potrzebne, bo życie ma dużo zła i jeśli nie będziemy tego uświadamiać młodemu pokoleniu to zło ich opanuje.

- Aksjologiczne nauka o wartościach - uprawiał aksjologię obiektywną (coś jest prawdą i koniec). Brak pustki aksjologicznej nie istnieje - zawsze coś wybierasz, wybierasz wartości albo antywartości.

- Fenomenologiczne ruch filozoficzny zapoczątkowany przez Edmunda Huserla (??) redukcja metodologiczna to poznawanie rzeczy takimi jakimi one są, biorąc w nawias pewne wcześniejsze spostrzeżenia, np. podejmujesz pracę w szkole i dostajesz trzecią klasę, wprowadza cię poprzedni nauczyciel i opowiada: „Jola to jest taka a taka - pewnie coś z niej będzie, Mareczek to aniołeczek, ale ten Jasio to z niego już ludzie nie wyrosną” - ty jako przyszły nauczyciel tej klasy nie możesz korzystać z tych stereotypów, musisz wziąć je w nawias i sam ocenić uczniów.

12. Edukacja a stratyfikacja społeczna

Edukacja a stratyfikacja społeczna (uwarstwienie). 2 koncepcje (problemy):

1. Merytakrytyczna koncepcja edukacji - status społeczny uzależniony jest od dyplomu ukończenia szkoły, czyli od udokumentowanego osiągnięcia szkolnego. Koncepcja M.Junga mówi, iż warstwy społeczne uzależnione są od ilorazu inteligencji.

2. Kredencjonalizm - forma krytyki roli dyplomu (dyplom przestaje się liczyć a na pierwsze miejsce wysuwają się możliwości i umiejętności człowieka). Rendal Colins - rozwarstwienie społeczeństwa zamienia się na konkurencyjność. Występuje przeedukowanie społeczne, inflacja dyplomów. W krajach wysoko rozwiniętych nie liczy się aż tak bardzo dyplom jak atrakcyjność zawodowa człowieka i jego możliwości i predyspozycje.

13. Tradycyjna metoda pedagogiki porównawczej Hilkera

metoda tradycyjna (Franc Hilker) - każdy badacz musi podjąć pięć czynności:

- deskrypcja (opis)

- eksplikacja (wyjaśnienie, jeśli piszemy pracę to (badania porównawcze)

musimy wszystko ułożyć wg. jakiegoś klucza)

- mono - grafia (nie ma mowy o porównywaniu)

- badania porównawcze

- juskstapozycja - zestawienie danych

14. Co to jest obowiązek szkolny? Podaj podstawowe modele obowiązku w świecie.

Obowiązek szkolny. 3 modele:

I model: kraje wysoko rozwinięte - obowiązek dotyczy szkoły podstawowej i niższego szczebla szkoły średniej.

II model: obowiązek szkolny obejmujący rozszerzoną szkołę podstawową trwającą 9 lat, wszystko odbywa się w jednym budynku (w Polsce to szkoła podstawowa+ gimnazjum) - kraje skandynawskie - Dania, Szwecja i niektóre stany USA.

III model: obowiązek obejmujący szkołę elementarną lub podstawową - kraje biedne.

Obowiązek szkolny na świecie mieści się w zakresie od 4 do 12 lat nauki.

Obowiązek szkolny w krajach rozwiniętych to 8 do 12 lat nauki.

Obowiązek szkolny w krajach mało rozwiniętych to 4 do 7 lat nauki.

Naukę w szkole rozpoczynają dzieci od 5-7 roku życia np. w Grecji, na Malcie,

od 6 roku życia w większości krajów,

a od 7 roku życia np. w Szwecji.

15. Współczesny kontekst uprawiania pedagogiki porównawczej

16. Wymień i krótko scharakteryzuj metody badań edukacji

Tendencje metodologiczne

• Metoda tradycyjna // F. Hilker

I etap: deskrypcja (opis)

II etap: eksplikacja (wyjaśnianie) monografia (badanie monograficzne)

- opisywanie czegoś jednego

III etap: juskatapozycja (zestawienie danych) badanie porównawcze

• Metoda problemowa

I

1. sformułowanie problemu (głównego + szczegółowe)

(problem musi mieć jakiś zarys, im będzie on mniejszy zarys/obszar obejmował, tym lepiej)

2. sformułowanie hipotez na podstawie teorii; na podstawie teorii opracowuję wstępną hipotezą

I to jest część teoretyczna

Badanie właściwe

II

3. istniejące rozwiązanie

4. brak rozwiązań

Część empiryczna

Badania muszą być rzetelne

Między I a II musi występować ścisły związek

• Metoda kontekstowa - opisuje ona otoczenie danego zjawiska, obiektu, i wpływ tego otoczenia na to dane zjawisko

• Metoda historyczna - ukazuje genezę zjawiska, etapy rozwoju tego danego zjawiska, wpływ genezy na dane zjawisko

• Metoda geograficzna - lokalizuje zjawisko; pokazuje mapę występowania danego zjawiska; pokazuje wpływ czynników geograficznych na to zjawisko

• Metody oparte na teorii konwergencji, czyli poszukiwania zbieżności - występuje między np. dwoma systemami edukacyjnymi

• Metody perspektywy czasowej - aby była wiarygodna ta metoda muszą być co najmniej 4 próbki czasowe.

17. Reformy

Pedagogika porównawcza zajmuje się reformowaniem edukacji.

Reformy edukacyjne są to usankcjonowane prawnie zmiany w układach systemu , strukturach i treściach edukacji.

1. Etiologia reform przyczyny dla których dokonuje się zmian

- kryzys - powoduje konieczność reformowania systemu

- transformacja - jakaś przemiana, coś co się zmieniło, powoduje ona konieczność zmiany reformy

- integracja - ze względu na integrację państw dokonywać trzeba zmianę w systemach oświatowych

- globalizacja - świat staje się „małą wioską”, ludzie się przemieszczają, wiec trzeba reformować

2. Kreatorzy reform:

Autorzy ↑↓ relacje między nimi: współpracy lub separacji

Realizatorzy

3. Typy reform

- oddolna (zmiana nadana przez np. dyrektora szkoły) i odgórna (nadana przez wyższą władzę)

- radykalna ( totalne zmiany całego systemu) i parcjalna (zmiana tylko jakiejś części systemu)

- adaptacyjna (niewielkie zmiany, spowodowane tym, że coś się zmieniło, i trzeba to ująć), naprawcza i modernizacyjna

- holistyczna (komplementarna) (wg.M. Sadlera)

- strukturalna

4. Zasady wdrażania reform

- zasada realności - czy są sprawne

- zasada wiarygodności - czy mają podstawę naukową

- zasada akceptacji - jeśli jakieś reformy są niewiarygodne to ich wdrażanie jest niemożliwe

Na przykład: KEN

- powstał: 14.10.1773r.

- etiologia: rozpad zakonu Jezuitów w Polsce

- kreatorzy: Kołłątaj, Staszic, Piramowicz, itp.

- typy reform: odgórne, radykalne, holistyczne

---