1 Kiedy przychodzą do ciebie obłudnicy,
mówią:
"Zaświadczamy, że ty jesteś Posłańcem Boga!"
Bóg wie, że ty jesteś Posłańcem Jego
i Bóg świadczy, że obłudnicy są kłamcami.
2 Oni wzięli sobie swoje przysięgi jako puklerz
i odsunęli się od drogi Boga.
Zaprawdę, złe jest to, co oni uczynili!
3 Albowiem oni uwierzyli,
a potem stali się niewiernymi.
Pieczęć została nałożona na ich serca
i oni nie pojmują.
4 Kiedy na nich patrzysz,
podobają ci się ich postacie;
a kiedy mówią,
to słuchasz ich słów,
a oni są jakby słupami podpartymi.
Oni uważają, że każdy krzyk jest przeciw nim.
Oni są nieprzyjaciółmi,
przeto wystrzegaj się ich!
Niech ich Bóg zwalczy!
Jakże oni zostali oszukani!
5 A kiedy się im mówi:
"Przychodźcie!
Posłaniec Boga
będzie prosił o przebaczenie dla was."
- oni odwracają głowy
i widzisz, jak się odsuwają,
nadęci pychą.
6 Wszystko jedno,
czy będziesz prosił dla nich o przebaczenie,
czy też nie będziesz o nie prosił
- nie przebaczy im Bóg.
Bóg nie prowadzi drogą prostą
ludzi szerzących zepsucie.
7 Oni są tymi, którzy mówią:
"Nie rozdawajcie nic tym,
którzy są przy Posłańcu Boga,
aby oni od niego odeszli. "
Do Boga należą skarby niebios i ziemi,
lecz obłudnicy nic nie pojmują.
8 Oni mówią:
"Jeśli powrócimy do Medyny,
to z pewnością silniejszy
wypędzi stamtąd słabszego!"
Potęga należy do Boga,
do Jego Posłańca i wiernych.
Lecz obłudnicy tego nie wiedzą.
9 O wy, którzy wierzycie!
Niech wasze majątki i wasze dzieci
nie odrywają was od wspomnienia Boga!
A ci, którzy to czynią,
poniosą stratę.
10 Rozdawajcie z tego, w co was zaopatrzyliśmy,
zanim przyjdzie śmierć do któregoś z was.
Wtedy on powie:
"Panie mój !
Gdybyś mi dał trochę czasu,
żebym mógł dawać jałmużnę i być sprawiedliwy!"
11 Ale Bóg nie da zwłoki żadnej duszy,
kiedy nadejdzie jej termin.
Bóg jest w pełni świadomy
tego, co wy czynicie!