Drobnoustroje

• Eucaryota - pierwotniaki, grzyby, glony

• Procaryota - archea, sinice, bakterie

• Drobnoustroje, które nie mają budowy komórkowej - wirusy, wiriody, priony

• Archea - nie są chorobotwórcze dla człowieka, tolerujące bardzo wysoką temperaturę, najbardziej prymitywne, pierwotne

• Sinice - glony o uproszczonej budowie

• Wiriody - samo RNA, zakaźny dla roślin

• Priony - Zakaźne cząsteczki białka

Różnice między Prokaryota a Eukaryota

Eukaryota:

• jądro, jąderko, błona jądrowa

• DNA połączone z histonami, chromosomy

• Mitoza, ewentualnie mejoza, wrzeciono kariokinetyczne

• Introny, eksony, RNA

• Rybosomy 80s (40s i50s)

• Rolę mitochondriów spełnia błona cytoplazmatyczna

Prokaryota:

• brak jądra, jąderka, błony jądrowej, jest nukleoid

• DNA funkcjonalne, 1 chromosom, brak histonów

• Brak intronów, mRNA

• Rybosomy 70s (30s i 50s)

• Mitochondria, lizosomy, plastydy

Budowa bakterii

• Wewnętrzne: nukleoid, cytoplazma, rybosomy, błona cytoplazmatyczna, mezosom

• Zewnętrzne: ściana komórkowa, fimbrie, rzęski, otoczka, śluz pozakomórkowy

Bakterie Gram-dodatnie a bakterie Gram-ujemne. Różnice w budowie i własciwościach

Gram dodatnie:

• ściana komórkowa jest grubsza, dwuwarstwowa

• wrażliwe na lizozym występujący w ślinie

• nie mają LPS

• obecność kwasów tejchonowych i tejchuronowych

• nie zawierają białek, lub zawierają ich bardzo mało

• nie mają lipidów

Gram ujemne:

• ściana komórkowa cieńsza, trójwarstwowa

• przestrzeń między błonami

• nie wrażliwe na lizozym występujący w ślinie

• mają LPS

• brak kwasów tejchonowych i tejchuronowych

• zawierają 10% białek

• mają lipidy

Fizjologia bakterii

Metabolizm:

• anabolizm

• katabolizm

Katabolizm

• odżywianie

• oddychanie

Odżywianie

• pierwiastki biogenne

• w stosunku do źródła węgla

* autotrofy

* heterotrofy

• źródła innych pierwiastków - różnie

Oddychanie:

• oddychanie tlenowe

• fermentacja

• oddychanie beztlenowe

Bakterie dzielimy pod względem wymagań gazowych na:

• bezwzględne tlenowce

• względne beztlenowce

• bezwzględne beztlenowce

• mikroaerofile

• kapnofile

Genetyka bakterii

• Budowa genomu bakterii:

• chromosom

• elementy poza chromosomalne

• plazmidy

• ruchome elementy genomu

• profagi

Ruchome elementy genomu

• sekwencje insercyjne

• transpozony proste i złożone

• bakteriofagi Mu

Zmienność bakterii

• mutacje

• nabywanie nowych genów

• selekcja

Mutacje

• spontaniczne

• indukowane

• punktowe

• delecje

Nabywanie nowych genów

• koniugacja

• transdukcja

• transformacja

Systemy regulacyjne w komórce bakteryjnej

• Regulacja

• ekspresji poszczególnych genów

• globalne systemy regulacyjne

Regulacja

• operony

• regulony

• redukcja i represja

• sprzężenie zwrotne

Chorobotwórczość bakterii

• Bakterie:

• nie chorobotwórcze

• względnie chorobotwórcze

• chorobotwórcze

• broń biologiczna

• Rola bakterii w środowisku człowieka

• Bakterie jako niezbędny element środowiska naturalnego

• Czynniki umożliwiające pasożytniczy tryb życia

• adhezja

• czynniki pozwalające na omijanie swoistych i nieswoistych mechanizmów obronnych makroorganizmu

Chorobotwórczość

• adhezja

• omijanie układu obronnego człowieka

• nie zawsze: inwazja, rozprzestrzenianie się w organizmie

• nie zawsze: działanie toksyn i enzymów bakteryjnych

• często: reakcja alergiczna mikroorganizmu na drobnoustrój

Adhezyny są to składniki powierzchni komórki bakteryjnej - białka lub wielocukry. Łączą komórkę bakteryjną ze strukturą zewnętrzną

• fimbrialne - białka wiążące fibromektynę (FBP): kolagen, fibrynogen, nitronektyna

• niefimbrialne - białka wiążące lamininę

Mechanizmy pozwalające na omijanie układu immunologicznego

• Bardzo różne: elementy morfologiczne bakterii, enzymy, toksyny

Przykłady:

• ochrona przed fagocytozą (specjalne białka powierzchniowe, zmienność antygenowa, otoczki, enzymy, etc.) (otoczki na zewnątrz komórki bakteryjnej: dwoinka zapalenia płuc - paciorkowiec - streptococcus pneumonica; otoczka składa się z: wielocukrów, kwasu techjonowego, białek - wąglik)

• inaktywacja dopełniacza lub przeciwciał (proteazy) (enzymy - proteazy mają zdolność do cięcia przeciwciał igA)

• pasożytnictwo wewnątrzkomórkowe (wirusy i niektóre bakterie - prątki gruźlicy, krętki kiły, pałeczki brucellozy, pałeczki legionella)

• wytwarzanie super antygenu (toksyny) - streptococcus aureus - gronkowiec złocisty - toksyna wstrząsu toksycznego TSS; enterotoksyny

• wytwarzanie biofilmu, zła penetracja antybiotyku, nie ma do niego dostępu układ immunologiczny. Najważniejszą bakterią wytwarzającą biofilm jest pałeczka gram-ujemna z grupy biofermentującej - Pseudomonas Aeruginosa - pałeczka ropy błękitnej

Toksyny:

Podział ze względu na:

• działanie na organizm ludzki (objawy)

• efekt na poziomie komórki

• molekularny mechanizm działania

• budowę cząsteczki

Dzielimy na:

• egzotoksyny - wytwarzane na zewnątrz komórki bakteryjnej bakterii gram-dodatnich (paciorkowce, gronkowce)

• endotoksyny - składowe ściany komórkowej bakterii Gram-ujemnych (LPS). Uwalniane po śmierci komórki bakteryjnej

Egzotoksyny dzielimy na:

• cytotoksyny - uszkadzają i powodują śmierć komórki

• enterotoksyny - prowadzą do utraty wody i elektrolitów w układzie pokarmowym (przecinkowiec cholery)

Wirusy

Budowa wirusów

• kwas nukleinowy (DNA lub RNA)

• osłonka białkowa - kapsyd (składa się z podjednostek - kapsomerów)

• osłonka lipoproteinowa (nie wszystkie wirusy)

• cały wirus- wirion

Klasyfikacja wirusów

• budowa i sposób replikacji w zakażonej komórce (jądro, cytoplazma)

• kształt wirionu (typy symetrii)

• obecność lub brak osłonki lipoproteinowej

• żywiciel (zwierzę, roślina, bakteria)

Kształty wirusów (typy symetrii)

• kulisty (ikolzahedralny)

• nitkowaty lub pałeczkowaty (symetria spiralna)

• złożony

Podział wirusów na podstawie budowy genomu

DNA:

• dwuniciowe DNA

• dwuniciowe DNA oraz RNA w cyklu życiowym

• jednoniciowe DNA

RNA:

• jednoniciowe RNA

• nić RNA (+)

• nić RNA (-)

• jednoniciowe RNA oraz dwuniciowe DNA w cyklu życiowym

• dwuniciowe RNA

Fazy namnażania wirusów

• adsorpcja

• penetracja

• odkrywanie genomu (opłaszczenie)

• replikacja (synteza potomnych wirusów)

* białka wczesne, białka późne, kwas nukleinowy

• łączenie białka z kwasem nukleinowym

• uwalnianie

• dojrzewanie

• Penetracja

• wiropeksja

• fuzja

• Namnażanie wirusów w warunkach laboratoryjnych

• wirusy namnażają się tylko w żywych komórkach

• do namnażania można stosować

• zwierzęta

• zarodki ptasie (kurze)

• hodowle komórkowe lub tkankowe (obecnie najczęściej)

Typy efektu cytopatogennego

• odłączenie pęcherzyków od błony komórkowej

• powstawanie komórek wielojądrzastych (syncytia)

• produkcja ciałek wtrętowych w jądrze lub cytoplazmie

• zmiana kształtu (zaokrąglenie) komórek i odklejanie się ich od szkła

• liza

Zasady diagnostyki mikrobiologicznej chorób zakaźnych

Schemat

• diagnostyka bezpośrednia (szukamy drobnoustroju lub jego fragmentów)

• diagnostyka pośrednia (szukamy odpowiedzi immunologicznej - po szczepieniach, po zakażeniu - uodpornienie; przeciwciała IgM - świeże zachorowanie; IgG - mogą utrzymywać się przez całe życie - odporność)

• badanie odpowiedzi humoralnej

• -obecność przeciwciał

• -miano przeciwciał

• -dynamika narastania miana

• miano przeciwciał w klasie IgM i IgG (ilość)

• badanie odpowiedzi komórkowej - odczyny skórno - alergiczne (próba tuberkulinowa)

Diagnostyka bezpośrednia

• metody hodowlane (klasyczne)

• metody nie-hodowlane (szybkie)

• serologiczne (poszukiwanie antygenu)

• molekularne (poszukiwanie DNA lub RNA)

• mikroskopowe

Metody nie-hodowlane

• mikroskopowe

• serologiczne (poszukiwanie antygenu - białka)

• molekularne (poszukiwanie kwasów nukleinowych)

* sondy genetyczne

* PCR i modyfikacje

Metody hodowlane

• pobieranie materiału do badania - sposób pobrania, warunki, sprzęt, naczynia

• transport do pracowni

• badanie mikrobiologiczne w pracowni

Tok badania bakteriologicznego

• preparat bezpośredni mikroskopowy

• posiewy

• izolacja, preparaty mikroskopowe z hodowli

• identyfikacja

• określenie wrażliwości na antybiotyki

• ocena chorobotwórczości

• dochodzenie epidemiologiczne

Identyfikacja bakterii

• morfologia komórki

• wzrost i morfologia kolonii na podłożach

• właściwości biochemiczne

• budowa antygenowa

• chorobotwórczość

• wrażliwość na różne czynniki przeciwbakteryjne

• Testy biochemiczne

• fermentacja cukrów

• rozkład aminokwasów

• INDOL i H2S

• Inne (kataplazma, oksydaza)

Dochodzenie epidemiologiczne

• (ustalanie czy szczepy tego samego gatunku bakterii od różnych chorych lub nosicieli są tym samym szczepem czy różnymi)

• metody klasyczne

• metody molekularne

Metody barwienia bakterii

• Pozytywne

• proste

• złożone (metoda Grama, metoda Ziehl-Nielsena)

• Negatywne

• -proste

• Pozytywno-negatywne

Podłoża bakteriologiczne

• (ze względu na znajomość składu)

• syntetyczne

• pół syntetyczne

• naturalne

Podłoża bakteriologiczne

• (w zależności od ilości agaru)

• płynne

• półpłynne

• stałe

Podłoża bakteriologiczne

• (ze względu na zastosowanie)

• namnażające

• wybiórcze

• różnicujące

• wybiórczo-różnicujące

• specjalne

Szereg biochemiczny:

• zdolność do fermentacji

• zdolność do asymilacji

• rozkład białek

• rozkład poszczególnych aminokwasów

• innych substancji, np. mocznika

• redukcja np. azotanów

Szybka diagnostyka. Stosujemy gdy:

• bakterie słabo rosną (izolacja wymaga długiego okresu oczekiwania na wyrośnięcie)

• bakterie w ogóle nie rosną (izolacja niemożliwa)

• hodowla nie ma znaczenia w klinice

Szybkie metody:

• serologiczne (szukamy wirusów, antygenów, bakterii)

• molekularne (szukamy DNA, RNA główne metodą PCR)

• metody PCR: reakcja łańcuchowa polimerazy prowadzi do amplifikacji określonego fragmentu DNA; istnieje wiele modyfikacji tej metody

Identyfikacja:

• klasyczna - tabele

• systemy numeryczne

• metody molekularne: hybrydyzacja, charakterystyka genów, kiedyś %GC

• najczęściej badanie cech fizjologicznych (szeregi biochemiczne)

• serologiczne

• inne testy

Odczyny serologiczne:

• aglutynacji (bakteryjnej, lateksowej)

• hemaglutynacji (biernej)

• precypitacji

• wiązania dopełniacza (OWD)

• neutralizacji (ASO)

• immunofluorescencji

• immunoenzymatyczne

• inne

• metody pośrednie:

• uwidaczniają reakcję antygenu z przeciwciałem w warunkach in vivo

• stosowane są różne techniki

• zawsze jeden element musi być wzorcowy (albo antygen, albo przeciwciało) a drugiego szukamy

Miano odczynu serologicznego to największe rozcieńczenie w którym zachodzi jeszcze reakcja serologiczna.

Etapy izolacji i identyfikacji:

Etap 1 - posiew na płytki (morfologia kolonii), wielkość, struktura, kolor, hemoliza, wymagania tlenowe

Etap 2 - Preparaty mikroskopowe barwione metodą Grama z każdego rodzaju kolonii ; Izolacja (posiew na nowa pożywkę) z każdego rodzaju kolonii

Morfologia komórek bakteryjnych:

• kształt (kuliste, pałeczki, laseczki, spiralne, zakrzywione - krętki)

• ułożenie wzajemne komórek (pojedynczo, łańcuchy, grona)

• gram-dodatnie lub gram-ujemne

Etap 3: Identyfikacja - najczęściej badanie cech fizjologicznych (szeregi biochemiczne), serologiczna identyfikacja, inne metody

Etap 4: badanie właściwości na antybiotyki

Bakterie Chorobotwórcze

Bakterie Gram-Dodatnie

Ziarenkowce:

• Micrococcus

• Staphylococcus - gronkowce

• Streptococcus - paciorkowce

• Enterococcus - paciorkowce kałowe

• Peptostreptococcus - beztlenowce

Gronkowce:

• Znanych jest ponad 40gatunków

• Dla człowieka najbardziej chorobotwórczy jest S. Aureus - gronkowiec złocisty.

Gronkowce koagulazo-ujemne np. S. Epiderminis, S. Haemoliticus i inne - chorobotwórcze tylko w specjalnych warunkach (zakażenia szpitalne i u osób z obniżoną odpornością).

Czynniki chorobotwórcze S. Aureus

• czynniki powierzchniowe

• enzymy

• toksyny

• znaczenie różnych toksyn w poszczególnych chorobach gronkowcowych

Paciorkowce

• paciorkowce grupy A - S. Pyogenes

• grupa B - S. Agalacitane

• grupy C, G, L oraz F

• paciorkowce jamy ustnej

• S. Pneumoniae

• Rodzaj Enterococcus

• Chorobotwórczość S. Pyogenes

• zakażenia skóry

• zakażenia układu oddechowego

• powikłania

• Paciorkowce z jamy ustnej:

• Ponad 20 gatunków. Są składnikami normalnej mikroflory jamy ustnej, ale czasami mogą być chorobotwórcze. Są to np. S. Salivarius, S. Oralis, S. Sanguis, S. Mitis, S. Mutans, S. Sobrinus i inne.

Pałeczki przetrwalnikujące (laseczki) - rosnące tlenowo

• rodzaj: Corynebacterium

• C. diphtheriae

• rodzaj: Listeria

• L. monocytogenes

• rodzaj: Erysipelothrix

• E. rhusiopatiae

Prątki

• rodzaj Mycobacterium

• M. Tuberculosis - prątek gruźlicy, typ ludzki

• M. Bovis - prątek gruźlicy, typ bydlęcy

• M. Leprae - prątek trądu

• M. Avium-intracellulare, M. Kansaii, M. Ulcerans, M. Scrofulaceum i inne (grupa MOTT) - atypowe mykobakteriozy

Pałeczki Gram-Dodatnie Nieprzetrwalnikujące rosnące beztlenowo

• Przykłady:

• Lactobacillus Acidophilus

• Bifidobacterium Bifidum

• Propionibacterium Acnes

• Actinomyces Israelii

Bakterie chorobotwórcze

Bakterie Gram-ujemne

Enterobakteriaceae (pałeczki jelitowe)

• salmonella

• shigella

• escherichia

• yersinia

• klebsiella

• enterobacter

• citrobacter

• proteus

• serratia

• inne

Salmonella

• Salmonella Typhi - pałeczka duru brzusznego. W Polsce poniżej100 przypadków rocznie

• Salmonella Paratyphi A, B, C - pałeczki paradurów - choroba klinicznie podobna do duru brzusznego, w Polsce występuje rzadziej niż dur brzuszny

• Salmonella Enteritidis oraz inne serotypy (S. Norwalk, S. Typhimurium, S. Choleraesuis) - powodują salmonellozy - zakażenia i zatrucia pokarmowe. W Polsce kilkanaście tysięcy przypadków rocznie

• Shigella

• pałeczka czerwonki, dzieli się na 4 gatunki: S. Dysenteriae, S. Flexnerii, S. Boydii, S. Sonnei. W Polsce występują tylko 2 gatunki: S. Flexnerii i S. Sonnei. Ponad 95% przypadków spowodowana jest u nas, podobnie jak w innych krajach Europy oraz w USA PRZEZ s. SONNEI. Rocznie w Polsce notuje się ok. 100 przypadków zakażeń.

Yersinia

• Y. pelis - pałeczka dżumy

• Inne gatunki - np. Y. Enterocolitica powodują choroby biegunkowe lub zakażenia układowe

Escherichia Coli

• składnik prawidłowej mikroflory jelita grubego

• powoduje zakażenia układu moczowego

• zakażenia w obrębie jamy brzusznej, zakażenia ran, posocznice, zakażenia innych układów

• zakażenia noworodków

• szczepy powodujące biegunki: ETEC, EPEC, EIEC, EHEC

Inne pałeczki jelitowe

• klebsiella

• enterobacter

• citrobacter

• proteus

• różne zakażenia, układ moczowy, zakażenia uogólnione, zakażenia ran, zakażenia w obrębie jamy brzusznej

• mogą wchodzić w skład prawidłowej mikroflory jelita

Pałeczki nieinterferujące

• Pseudomonas - P. aeruginosa (pałeczka ropy błękitnej)

• Stenotrophomonas

• Burkholderia

• Acinetobacter baumanni

• Inne

Inne pałeczki:

• Haemophilus influenzae

• Moraxella catarrhalis

• Bordatella Pertusis

• Brucella Melitensis

• Francisella Tularensis

• Legionella Pneumophila

Pałeczki zakrzywione

• Vibro cholerae

• Campylobacter jejnui

• Helicobacter pylori

Krętki

• Trepomona pallidum

• Leptospira interrogans

• Borrelia Burgdorfei

Ziarenkowce Gram-Ujemne

• Neisseria

• N. Meningitidis

• N. Gonorrhoeae

Rosnące Beztlenowo

• Pałeczki gram-ujemne

• Bacteroides fragilis

• Porphyromonas gingivalis

• Prevotella Melaninogenica

• Fusobacterium nucleatum

• Ziarenkowce gram-ujemne

• Veillonella parvula

Drobnoustroje

Normalna flora człowieka

Własna flora

• stała

• przejściowa

Występowanie stałej flory bakteryjnej

• przewód pokarmowy

• układ oddechowy

• układ moczowo-płciowy

• skóra

Przewód pokarmowy

• Bardzo dużo bakterii: jelito grube i jama ustna

• Mniej bakterii - jelito cienkie

• Mało bakterii - żołądek

Układ oddechowy:

• mało bakterii

• nos

• gardło

Układ moczowo-płciowy

• dużo bakterii

• pochwa

• dolny odcinek cewki moczowej

Skóra

• flora stała i przejściowa

• różne bakterie w zależności od lokalizacji

• skóra owłosiona i nieowłosiona

• ucho, powieki

• okolice naturalnych otworów ciała

• ręce i powierzchnie łatwo kontaktujące się z otoczeniem

Grzyby

Nauka zajmująca się grzybami to mikologia

Grzyby są to organizmy:

• eukariotyczne

• heterotroficzne

• mają ścianę komórkową

• są najczęściej organizmami saprofitycznymi, wolno żyjącymi w glebie i wodzie

• rozwijają się na szczątkach zwierząt i roślin - reducenci

• na 1,5mln grzybów chorobotwórczych, dla człowieka szkodliwych jest 200 gatunków

• rozmnażają się płciowo i bezpłciowo

Grzyb żeby zakazić musi:

• móc rozwijać się w organizmie człowieka

• mieć specyficzne zdolności enzymatyczne (czerpać substancje odżywcze)

• potrafić zablokować odporność komórkową (nie dać się wyrzucić, zabić)

• Zakażenia grzybicze:

• większość to zakażenia oportunistyczne (równowaga)

• wyjątek stanowią dermatofity

Grzyby jako organizmy powszechnie występujące w środowisku człowieka

• podział systematyczny grzybów

• grzyby chorobotwórcze

• podział grzybic

• rozpoznawanie grzybic

• zapobieganie i leczenie

Podział grzybów

• sprzężniaki (Zygomycota)

• workowce (Askomycota)

• podstawczaki (Basidiomycota)

• grzyby niedoskonałe (Deuteromycota)

Kryteria podziału

• rozmnażanie płciowe

• budowa grzybni

• morfologia zarodników bezpłciowych

• obecnie: homologia rRNA

Podział przydatny w diagnostyce laboratoryjnej

• drożdże i grzyby drożdżopodobne

• grzyby pleśniowe

• grzyby dimorficzne - różne temperatury wzrostu

Ważniejsze drożdże chorobotwórcze

• Candida albicanis i inne gatunki

• najczęściej chorobotwórcza Candida

• obecnie również inne gatunki i Candida dubirienis

• zakażenia lokalne jamy ustnej, skóry, pochwa, palec, paznokcie, oskrzela, płuca, przewód pokarmowy

• zakażenia układowe: posocznica, zapalenie wsierdzia, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych

• Cryptococcus neoformans

• zakażenia płuc

• kryptoskokkoza centralnego układu nerwowego

• postać uogólniona

• postać skórna (pierwotna lub w przebiegu uogólnionej)

• kości, oko, inne

• Malassezia furfur

• Inne

Ważniejsze chorobotwórcze grzyby pleśniowe

• Aspergillus spp.

• Penicillum spp.

• Dermatofity

• Inne

• sprzężniaki (Rhizopus, Mucor, Absidia)

• w glebie, wodzie, żywności, warzywach, spleśniałym chlebie

• zakażenie najczęściej u ludzi z niewyrównaną cukrzycą

• dotyczy podniebienia, zatok, ucha

• podobny do waty nalot na nosie lub podniebieniu

• nieliczne zakażenia - śmiertelne

• Aspergilozy (kropidlak)

• zatrucie mykotoksynami

• alergie

• kolonizacja miejsc wcześniej chorobowo zmienionych, bez odczynu zapalnego

• kolonizacja i powstawanie zmian w zaatakowanych narządach (ziarnina)

• uogólniona (inwazyjna) postać

• postać płucna (alergiczna, grzbniak, inwazyjna)

• skóra

• zatoki przynosowe

Podział grzybic:

• opiera się głównie na lokalizacji anatomicznej procesu chorobowego

• grzybice powierzchowne (dermatofitozy - dotyczą naskórka)

• grzybice skóry i błon śluzowych

• grzybice podskórne

• grzybice głębokie (narządowe)

Grzybice oportunistyczne

Grzyby powierzchowne

• skóry owłosionej głowy, brody

• skóry gładkiej

• grzybica stóp

• grzybica rąk

• grzybica paznokci

Grzybice powierzchowne

• Dermatofity:

• Tichophyton

• Microsporum

• Epidermophyton

• Malassezia furfur - łupież pstry

Dermatofity dzieli się na:

• Antropofilne (z człowieka na człowieka)

• Zoofilne

• Geofilne

Grzybice powierzchowne:

• dzielimy ze względu na anatomiczne miejsce zakażenia

• ten sam grzyb może zakażać różne miejsca

• skóry owłosionej, brody

• skóry gładkiej

• stóp, rąk, paznokci

Diagnostyka grzybic powierzchownych

• ocena morfologiczna zmian chorobowych

• preparat mikroskopowy bezpośredni z materiału pobranego ze zmiany

• hodowla na specjalnych podłożach

• morfologia kolonii

• preparaty mikroskopowe z hodowli

Zapobieganie

• higiena w warunkach domowych

• baseny, obiekty sportowo-rekreacyjne

• zwierzęta

• szczególne zachowanie higieny w salonach fryzjerskich, manicure, pedicure, kosmetycznych

Leczenie grzybic powierzchownych

• powinien prowadzić lekarz dermatolog

• często miejscowe

• w cięższych przypadkach miejscowe i ogólne

• Leki przeciwgrzybicze:

• polieny przeciwgrzybicze (polifungyna, mystatyna)

• arole, alliloaminy

• gryzeofullina

• 5-florocytozyna

• echinokanydyny

Grzybice głębokie:

• głównie oportunistyczne

• - czynniki sprzyjające to m.in.: antybiotykoterapia, cukrzyca, inne choroby metaboliczne, nowotwory (białaczki, włókniaki), immunosupresja, niedobory odporności komórkowej (AIDS), wszelkie stany obniżonej odporności, leki przeciwnowotworowe, sterydy

• transplantacja narządów i szpiku

• chirurgia na otwartym sercu

• cewki moczowe, żylne

• sztuczne zastawki

• leczenie promieniowaniem

• poważne oparzenia

• cukrzyca i gruźlica

• stosowanie środków dożylnych

Grzybice głębokie:

• Candida albicanis i inne gatunki

• Cryptococcus neoformans

• Aspergillus fumigatus i inne gatunki

• Grzybice północno i południowoamerykańskie

Toksyny grzybicze - aflatoksyny i inne toksyny wytwarzane przez pleśnie

Spory bezpłciowe:

• sporangiospory

• konidia (blastokonidia, artrokonidia, fielokonidia)

Dermatofity:

• powodują grzybice powierzchniowe

• żyją tylko w warstwie skeratynizowanej

• odczyn zapalny w miejscu zakażonym jest reakcją alergiczną na produkty metaboliczne grzyba

• większość dermatofitów jest uzależniona od pasożytniczego trybu życia