Doświadczalne spr p. Malusa, sprawozdania, Fizyka - Labolatoria, Ćwiczenie nr70


Gozdek

Robert

II Fizyka z informatyką

Grupa laboratoryjna XIV

Wyższa Szkoła Pedagogiczna

I Pracownia Fizyczna

Wykonano

Oddano

Data

Podpis

Data

Podpis

Nr. Ćwiczenia:

Temat:

Doświadczalne sprawdzanie prawa Malusa

  1. CZĘŚĆ TEORETYCZNA

Promieniowi światła przypisujemy wektor świetlny E. Reprezentuje on natężenie pola elektrycznego, drgającego prostopadle do kierunku promienia. W fali świetlnej niespolaryzowanej drgania te są nieuporządkowane, prostopadłe do promienia, ale leżą w różnych płaszczyznach przechodzących przez ten promień (rys. a). W fali spolaryzowanej liniowo drgania wektora E odbywają się w jednej płaszczyźnie (rys. b). Istnieje możliwość rozkładu drgań wektora E na kierunki składowe według

0x01 graphic

Drgania wektora E w promieniu: a) niespolaryzowanym i b) spolaryzowanym

tych samych praw, jakie stosuje się do wszelkich wielkości wektorowych, mianowicie, według prawa równoległoboku wektorów. Taka możliwość ma miejsce przy przecho­dzeniu światła przez kryształy. Niech na płytkę kryształu pada prostopadła spolary­zowana wiązka promieni o kierunku drgań wektora elektrycznego AA (rys. c ). Płytka kryształu jest wycięta tak, że kierunek jej osi optycznej nie po­krywa się z kierunkiem promienia. W krysztale drgania wektora E nie mogą odbywać się w kierunku dowolnym, lecz tylko w dwu możliwych kierunkach: a) w kierunku równoległym do przecięcia głównego OO1 , b) w .kierunku do niego prostopadłym BB1 . Płaszczyznę przecięcia głównego wyznaczają: kierunek promienia i kierunek osi optycz­nej

0x01 graphic

Rys c). Rozkład wektora świetlnego w płytce krystalicznej

Ponieważ kryształ narzuca promieniowi padającemu dwa możliwe kierunki drgań, więc wektor E rozkłada się na dwa drgania składowe En i Ez o następujących ampli­tudach

0x01 graphic

gdzie α - kąt zawarty między kierunkami albo między płaszczyznami drgań w pro­mieniu padającym i promieniu załamanym zwyczajnym. Oba drgania składowe są spolaryzowane liniowo i odpowiadają: a) promieniowi zwyczajnemu o wektorze świetl­nym Ez prostopadłym do płaszczyzny przecięcia głównego i b) promieniowi nadzwy­czajnemu o wektorze En . Ponieważ strumień świetlny Φ jest proporcjonalny do kwa­dratu amplitudy drgań wektora świetlnego E, więc dla strumieni świetlnych: zwyczaj­nego Φz i nadzwyczajnego Φn , otrzymujemy wzory:

0x01 graphic
( 1 )

gdzie Φ - strumień światła padającego na płytkę. Równania (1) noszą nazwę praw Malusa . Jeśli płytka lub- warstewka krystaliczna będzie przepuszczała tylko jeden kierunek drgań dozwolonych (np. płytka polaryzacyjna lub nikol), to stosuje się tylko jedno z równań (1). Płytka będzie przepuszczać tylko jedno drganie składowe, drugie bowiem ulegnie całkowitemu wygaszeniu.

  1. TABELA POMIARÓW

LP

 stopnie]

I [A]

cos * cos

sigma

1

0

24,5

1

1

2

5

24

0,9924

0,979167

3

10

23

0,96985

0,9375

4

15

22

0,93301

0,895833

5

20

21

0,88302

0,854167

6

25

19,5

0,82139

0,791667

7

30

17,5

0,75

0,708333

8

35

15,5

0,67101

0,625

9

40

13,5

0,58682

0,541667

10

45

11,5

0,5

0,458333

11

50

9,5

0,41318

0,375

12

55

7,5

0,32898

0,291667

13

60

5,5

0,25

0,208333

14

65

4

0,17861

0,145833

15

70

3

0,11697

0,104167

16

75

2

0,06698

0,0625

17

80

1

0,03015

0,020833

18

85

0,5

0,00759

0

19

90

0,5

0

0

20

95

1

0,00759

0,020833

21

100

1,5

0,03015

0,041667

22

110

4

0,11697

0,145833

23

120

7

0,25

0,270833

24

130

11

0,41318

0,4375

25

140

15

0,58682

0,604167

26

150

18,5

0,75

0,75

27

170

23

0,96985

0,9375

28

180

24,5

1

1

29

195

21,5

0,93301

0,875

30

210

17

0,75

0,6875

31

220

13

0,58682

0,520833

32

235

7,5

0,32898

0,291667

33

260

1

0,03015

0,020833

34

270

1

0

0,020833

35

280

1,5

0,03015

0,041667

36

295

5,5

0,1786

0,208333

37

320

15

0,58682

0,604167

38

340

21,5

0,88302

0,875

39

350

23,5

0,96985

0,958333

40

360

24,5

1

1

  1. WYKRES

  1. WNIOSKI

Ćwiczenie przebiegło bez większych zakłóceń, jednym słowem przebiegło pomyślnie. Prawo Malusa zostało przeze mnie udowodnione. Wykres z moich pomiarów wyszedł dość dokładny.

3



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Ćwiczenie nr 50b, sprawozdania, Fizyka - Labolatoria, Ćwiczenie nr50b
Ćwiczenie nr 82, sprawozdania, Fizyka - Labolatoria, Ćwiczenie nr82
Ćwiczenie nr 65c, sprawozdania, Fizyka - Labolatoria, Ćwiczenie nr65c
Ćwiczenie nr 65, sprawozdania, Fizyka - Labolatoria, Ćwiczenie nr65
Oscyloskop, sprawozdania, Fizyka - Labolatoria, Ćwiczenie nr85
53 wykres, sprawozdania, Fizyka - Labolatoria, Ćwiczenie nr53
Ćwiczenie nr 36, sprawozdania, Fizyka - Labolatoria, Ćwiczenie nr36
Ćwiczenie nr 8, sprawozdania, Fizyka - Labolatoria, Ćwiczenie nr8
Ćwiczenie nr 78, sprawozdania, Fizyka - Labolatoria, Ćwiczenie nr78
Siatka dyfrakc-teoria, sprawozdania, Fizyka - Labolatoria, Ćwiczenie nr67
Wnioski do Ćw 65b, sprawozdania, Fizyka - Labolatoria, Ćwiczenie nr65b
Ćwiczenie nr 6, sprawozdania, Fizyka - Labolatoria, Ćwiczenie nr6
Ćwiczenie nr 73a, sprawozdania, Fizyka - Labolatoria, Ćwiczenie nr73a
Ćwiczenie nr 42, sprawozdania, Fizyka - Labolatoria, Ćwiczenie nr42
Ćwiczenie nr 11, sprawozdania, Fizyka - Labolatoria, Ćwiczenie nr11
Ćwiczenie nr 53, sprawozdania, Fizyka - Labolatoria, Ćwiczenie nr53
41-histereza, sprawozdania, Fizyka - Labolatoria, Ćwiczenie nr41
Lorentza-Lorenza, sprawozdania, Fizyka - Labolatoria, Ćwiczenie nr71

więcej podobnych podstron