Testament mój
Jest to poetycki testament Słowackiego, wyraz jego ostatniej woli. Poeta jest świadomy swojej samotności, jako poety i człowieka, pragnie zostawić wskazówki dotyczące jego spuścizny poetyckiej , a także roli, jaką powinien odegrać poeta w życiu narodu. Słowacki samego siebie opisuje w wierszu jako człowieka, dla którego życie narodu było zawsze najważniejsze, cierpiał wspólnie z nim, przez cały czas troszczył się o jego los.
Poeta jest w pełni świadomy swojego dużego talentu poetyckiego i jest przekonany, iż dzięki niemu będzie dalej istnieć w pamięci przyszłych pokoleń. Swą twórczość nazywa siłą, która potrafi przerobić zwykłych zjadaczy chleba w aniołów. Jego zdaniem ma ona moc uświęcania, potrafi zmieniać ludzi, uwrażliwiać ich na duchowe wartości. Do żywych, którzy popierali jego poglądy zwraca się z przesłaniem, by kształtowali i oświecali naród, prowadzili go do osiągnięcia potęgi i odzyskania wolności.