![]() | Pobierz cały dokument fotogrametria.cwiczenia.nr.6.ar.poznan.doc Rozmiar 35 KB |
Przetwarzanie zdjęć lotniczych
Bardzo przydatnym podkładem dla leśnych map numerycznych obrazującym strukturę przestrzenną obszarów leśnych i ich sąsiedztwa są zdjęcia lotnicze, a w zasadzie ortofotomapy w postaci cyfrowej.
Poprzez ortofotomapę rozumie się obraz fotograficzny posiadający na całej swej powierzchni jednolitą ustaloną skalę, nie obarczony wpływem błędów orientacji zewnętrznej i deniwelacji terenu.
Ortofotomapy wykonuje się z pojedynczych zdjęć, przy czym wszystkie zdjęcia z bloku są przetwarzane, a arkusze ortofotomap mozaikowane są ze środkowych części zdjęć.
Ortofotomapy
Materiałem fotogrametrycznym powszechnie wykorzystywanym (ze względu na łatwy dostęp i niskie koszty) w systemach informacji leśnej mogą być barwne zdjęcia w skali 1:26 000 wykonane w latach 1995 - 1999 dla obszaru całej Polski w ramach programu PHARE.
W celu interpretacji treści leśnej lepsze byłyby zdjęcia o innych parametrach technicznych, ale niewątpliwą zaletą tego materiału fotogrametrycznego jest ich aktualność, dostępność i niski koszt wykonania wtórnych diapozytywów.
Zdjęcia PHARE
Materiałem fotogrametrycznym powszechnie wykorzystywanym (ze względu na łatwy dostęp i niskie koszty) w systemach informacji leśnej mogą być barwne zdjęcia w skali 1:26 000 wykonane w latach 1995 - 1999 dla obszaru całej Polski w ramach programu PHARE.
W celu interpretacji treści leśnej lepsze byłyby zdjęcia o innych parametrach technicznych, ale niewątpliwą zaletą tego materiału fotogrametrycznego jest ich aktualność, dostępność i niski koszt wykonania wtórnych diapozytywów.
Ortofotomapy
Ze zdjęć barwnych w skali 1:26000 generować można cyfrowe ortofotomapy w skali 1:5000. Piksel ortofotomapy w tej skali wynosi 0,5 m (0,1 mm w skali opracowania). Dokładność ortofotomap jest dla szczegółów sytuacyjnych I grupy dokładnościowej rzędu mxy=1-2 piksele tj. 0,5-1 m w terenie.
Dokładność położenia elementów na obszarach leśnych charakteryzuje się niższą dokładnością, np. dokładność położenia dróg leśnych jest rzędu 1 mm w skali opracowania (5 m w terenie). Wynika to z mniej wyraźnych konturów dróg leśnych, z mniej dokładnej korekcji zniekształceń wynikających z deniwelacji terenu, gdyż dokładność numerycznego modelu terenu generowanego metodą korelacji obrazów dla obszarów leśnych jest rzędu 4-10 m (dla terenów otwartych wynosi ona 2-3 m), a także ze względu na przesłanianie przez korony drzew obiektów niżej położonych. Drzewa zobrazowane w pewnym oddaleniu od środka rzutów „kładą się” i zasłaniają niekiedy całkowicie, drogi leśne.
Aby obraz ortofotomapy pokazywał maksymalnie dużo obiektów, należy w trakcie opracowania stosować następujące wymagania:
![]() | Pobierz cały dokument fotogrametria.cwiczenia.nr.6.ar.poznan.doc rozmiar 35 KB |