1. Założenia:

  1. Niezależność obciążeń od czasu,

  2. Schemat statyczny nie zależy od obciążenia

  3. Elementy konstrukcji zrobione są z materiału jednorodnego i izotropowego (np. stal),

  4. Odkształcenia konstrukcji są małe (zasada zesztywnienia)

  5. Obciążenia działające na konstrukcję są od siebie niezależne (zasada superpozycji).

  1. Twierdzenia o położeniu biegunów:

  1. Pojęcia:

  1. Stopień swobody - liczba niezależnych, geometrycznych parametrów, wyznaczających położenie płaskich układów konstrukcyjnych.

  1. Stopień statycznej niewyznaczalności - n = r + 3a - 3 - p

r - liczba reakcji podporowych

a - liczba pól zamkniętych

p - dodatkowe warunki równowagi

  1. Warunki geometrycznej niezmienności układu:

  1. Zasada pracy wirtualnej dla ciał sprężystych:

Jeżeli układ ciał sprężystych jest w równowadze to praca wirtualnych sił zewnętrznych na rzeczywistych przemieszczeniach układu jest równa pracy wirtualnych sił wewnętrznych na rzeczywistym odkształceniu układu.

  1. Definicje:

  1. Ciało sztywne - jest to ciało materialne, którego kształt i wymiary nie ulegają zmianie pod działaniem sił.

  2. Przemieszczenie wirtualne - nie zależy od czasu, obciążenia, jest bardzo małe, zgodne z kinematycznymi własnościami układu, ciągłe (co najmniej raz różniczkowalne)

  3. Obciążenie wirtualne - nie zależy od czasu, obciążeń, jest bardzo małe, zgodne z kinematycznymi własnościami układu, nie musi być ciągłe (może być punktowe)

  1. Linia wpływowa - wykres przedstawiający zależność pomiędzy wartością pewnej wielkości statycznej w danym przekroju a położeniem obciążenia jednostkowego wywołującego tę wielkość

Metody wyznaczania:

Zastosowanie: obwiednie wielkości statycznych

  1. Tw. Bettiego - praca sił układu I na przemieszczeniach układu II równa jest pracy sił układu II na przemieszczeniach układu I - dla dowolnej konstrukcji w zakresie sprężystym.

Praca wirtualna punktu „r”:

Praca wirtualna dla całego układu:

  1. Tw Maxwella - siła uogólniona równa jedności, działająca na układ sprężysty wzdłuż kierunku „k”, wywołuje na kierunku „i” przemieszczenie o takiej samej wartości jak przemieszczenie na kierunku „k” w przypadku obciążenia tegoż układu siłą równą jedności, działającą na kierunku „i”.

  1. Tw. Rayleigha - reakcja więzu „i” układu sprężystego, spowodowana działaniem siły uogólnionej równej jedności, jest równa co do wartości bezwzględnej, lecz odwrotna co do znaku - przemieszczeniu na kierunku działania powyższej siły spowodowanej przemieszczeniem o jedność wzdłuż linii działania reakcji więzu „i”.

  1. I twierdzenie redukcyjne:

  1. II twierdzenie redukcyjne: