ARYTMIA

TO ZABURZENIE RYTMU SERCA

• Najczęściej arytmię odczuwa się jako kołatanie serca. W większości przypadków odczucie to towarzyszy zaburzeniom niegroźnym, ale czasami wymaga szczegółowych badań.

• Zwykłe kołatanie polega na dodatkowym uderzeniu ("skoku"), po którym "gubi się" jedno uderzenie - i serce powraca do prawidłowego rytmu. Takie kołatania występują w związku ze stresem, przemęczeniem, wysiłkiem oraz po wypiciu herbaty, kawy albo alkoholu.

• Z częstoskurczem (gwałtownym biciem serca) mamy do czynienia wtedy, gdy serce nieoczekiwanie zaczyna bić w bardzo szybkim rytmie, miarowym albo niemiarowym, który trwa czasami minuty lub godziny. Podczas częstoskurczu chory może obficie się pocić, odczuwać duszność lub zawroty głowy (ogólnie jego samopoczucie przeważnie jest złe).

• Każdy częstoskurcz trwający dłużej niż 20 minut lub powodujący omdlenie wymaga przeprowadzenia specjalistycznych badań.

• Większość częstoskurczów powstających w górnej części serca (tzw. nadkomorowych) jest uciążliwa, ale nie zagraża życiu.

• 
  Migotanie (gwałtowny i nieregularny rytm) górnych jam serca (przedsionków) jest dość częstym rodzajem arytmii i przeważnie wymaga badań szpitalnych i leczenia. Leki mogą przerywać migotanie przedsionków lub zapobiegać kolejnym napadom. U niektórych chorych stosuje się dodatkowo leki "rozrzedzające" krew (takie jak aspiryna lub acenokumarol).

• Migotanie dolnych jam serca (komór) szybko prowadzi do utraty przytomności, a nawet śmierci, jeśli natychmiast nie zostanie podjęta resuscytacja (sztuczne oddychanie i masaż serca) oraz defibrylacja (elektrowstrząs), po której serce powraca do prawidłowego rytmu. Grupy leków stosowane w chorobach serca

• Inhibitory ACE pomagają zwiększyć przepływ krwi w tętnicach, przeciwdziałając powstawaniu w organizmie naturalnej substancji chemicznej, która pobudza tętnice do skurczu. Są przydatne w leczeniu nadciśnienia tętniczego, niewydolności serca i zawału serca.

• Aspiryna zmniejsza krzepliwość krwi i jest stosowana u chorych z takimi chorobami serca lub układu krążenia, w których tworzą się zakrzepy (np. zawał serca lub udar mózgu).

• Beta-blokery zwalniają akcję serca i są stosowane u chorych z nadciśnieniem lub dławicą piersiową, a także u chorych,

którzy przebyli zawał serca.

• Blokery kanału wapniowego zwiększają przepływ krwi, rozkurczając tętnice, a niektóre także zwalniają akcję serca.

Otrzymują je chorzy z nadciśnieniem lub dławicą piersiową.

• Digoksyna wzmaga siłę i zwalnia rytm skurczów serca. Stosuje się ją w niewydolności serca i migotaniu przedsionków,

tj. szybkich i chaotycznych skurczach górnych jam serca.

• Leki moczopędne pobudzają nerki do wydalania soli i wody, a więc do zwiększonej produkcji moczu. Są stosowane

w nadciśnieniu i niewydolności serca.

• Statyny zmniejszają produkcję cholesterolu w wątrobie, a przez to obniżają stężenie cholesterolu we krwi. Podaje się je osobom z chorobami serca lub pacjentom, u których podwyższone ryzyko choroby serca wynika z wysokiego stężenia cholesterolu we krwi.

• Leki rozszerzające naczynia sprawiają, że mięsień serca zużywa mniej tlenu, w związku z czym są stosowane u chorych

z dławicą piersiową.

1

---