INFORMATYKA

LITERATURA:

TEMATYKA WYKŁADÓW INFORMATYKI

  1. Uwagi historyczne.

  2. Architektura komputera- ogólna charakterystyka.

  3. Arytmetyka maszyn cyfrowych.

  4. Elementy logiki w technice mikroprocesowej.

  5. Kodowanie znaków, grafiki i dźwięków.

  6. Klasyfikacja komputerów.

  7. Klasyfikacja systemów komputerowych.

  8. Klasyfikacja programów komputerowych.

  9. Sieci komputerowe- charakterystyka oraz rodzaje sieci.

  10. Problemy otwarte.

GENERACJE RODZAJOWE TECHNIKI KOMPUTEROWEJ.

GENERACJEROZWOJOWE TECHNIKI KOMPUTEROWEJ - PODSUMOWANIE

GENERACJA ZEROWA- do roku 1944. urządzenia i kalkulatory zbudowane z elementów mechanicznych elektromechanicznych wytworzonych w tzw. technologii przekaźnikowej (kalkulator Aikena Mark)

GENERACJA PIERWSZA- (lata 1945-56) to maszyny cyfrowe zbudowane na podstawie technologii lamp elektronicznych. Moc obliczeniowa rzędu 104 rozkazów na sekundę, były programowane w języku wewnętrznym.(komputer ENIAC).

GENERACJA DRUGA(1964-77) maszyny cyfrowe zbudowane w technologii mikroelektrycznej, opartej na układach scalonych małej i średniej skali integracji. Moc obliczeniowa (rzędu 5*106 rozkazów na sekundę). Powstały pierwsze systemy operacyjne.

GENERACJA CZWARTA(1978-89) to komputery oparte na układach scalonych wielkiej skali integracji. Charakteryzował się mocą obliczeniową rzędu 3*107 rozkazów na sekundę. W tym czasie nastąpiła masowa produkcja komputerów.

GENERACJA PIATA od roku 1990. komputery konstruowane na podstawie układów scalonych bardzo wielkiej skali integracji i procesów optycznych, łączone w systemy wieloprocesowe. Systemy te wzorowane na organizmach biologicznych(np.: neurokomputery) są wyposażone w elementy tzw. Sztucznej inteligencji. Moc obliczeniowa tego typu wynosi około 1012 rozkazów na sekundę.

ARCHITEKTURA KOMPUTERA- OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA

Schemat funkcjonalny systemu komputerowego

Jednostka komputerowa

Pamięć operacyjna

(programy, dane)

PROCESOR

Arytmometr Rejestry Układy sieciowe

Układy (kanały) wejścia /wyjścia

Urządzenie zewnętrzne

(urządzenie wejścia/wyjścia, urządzenie transmisji danych pamięci zewnętrzne)

UKŁAD STEROWANIA- pobiera z pamięci operacyjnej rozkazy i dane oraz kontroluje realizację poszczególnych operacji elementarnych przez arytmometr. Proces pobierania i wykonywania pojedynczej operacji arytmetyczno-logicznej nazywa się CYKLEM PRACY PROCESORA.

ARYTMOMETR- realizuje elementarne zadania arytmetyczne, logiczne i organizacyjne współpracuje z rejestrami procesora.

REJESTRY- tworzą pamięć podręczną procesora, w której przechowywane są kody aktualnie realizowany przez arytmometr rozkazów i argumentów.

Klasę procesora ocenia się na podstawie długości listy rozkazów, tempa pracy mierzonego liczbą operacji elementarnych wykonywanych w ciągu 1 sekundy, rozmiaru pamięci lokalnej oraz struktury wew(architektury procesora).

LISTA ROZKAZÓW PROCESORA- skończona liczba elementów operacyjnych arytmetyczno-logicznych, które potrafi wykonać procesor.

SŁOWO MASZYNOWE- (machine word)- pojedynczy wektor binarny(porcja), który jest w całości przetwarzany w jednym cyklu pracy procesora.

PAMIĘĆ WEW(memory) jednostki centralnej dzieli się na:

-pamięć stałą typu ROM(ROM-READ ONLY MEMORY)

-oraz pamięć operacyjną typu RAM(Random access memory)

PAMIĘĆ ROM- przechowuje programy i dane umożliwiające zainicjowanie pracy komputera przeprowadzające diagnostykę elektronicznych komputerów systemów komputerowych oraz realizujące w podstawowym zakresie komunikację z urządzeniami zew. Zawartość pamięci stałej nie może być zmieniona ani wymazana sposób standardowy przez użytkownika.

PAMIĘĆ RAM-przechowuje aktualnie przetwarzane dane oraz wykonywane programy. Zawartość pamięci operacyjnej pozostaje pod kontrolą systemu operacyjnego, użytkownika komputera oraz jego programów i może być swobodnie modyfikowana. Zawartość pamięci operacyjnej ulega dynamicznym zmianom w czasie pracy komputera i jest usuwana po wyłączeniu zasilania lub reinicjowaniu pracy systemu komputerowego.

ARYTMETYKA MASZYN CYFROWYCH

ZAPIS LICZBY W SYSTEMIE DZIESIĄTKOWYM:

WZÓR:

Gdzie:

m-liczba cyfr części całkowitych

n- liczba cyfr czesi ułamkowej

i- pozycja cyfr w liczbie dziesiętnej.

ci- cyfra dziesiętna na i-tej pozycji (ci € {0,1,…,9})

W dwójkowym systemie liczbowym dla przedstawienia dowolnej liczby używa się wyłącznie dwóch różnych symboli cyfrowych 0 i 1. Wartość liczby zapisanej za pomocą cyfr dwójkowych określa się na podstawie wzoru.

WZÓR:

GDZIE:

ci - i ta cyfra liczby dwójkowej (ci €{o,1})

KONWERSJA DZIESIĘTNO- BINARNA

W CELU PRZEKSZTAŁCENIA LICZBY DZIESIĘTNEJ NA DWÓJKOWĄ NALEŻY TĘ LICZBĘ DZIELIĆ W KOLEJNYCH KROKACH PRZEZ 2 I ZAPISYWAĆ RESZTY, (KTÓRE MOGĄ BYĆ RÓWNE 0 LUB 1), DOPÓKI ILORAZ NIE BĘDZIE RÓWNY ZERU.

PRZYKŁAD:

ZAMIANA CAŁKOWITEJ LICZBY DZIESIĘTNEJ 547 NA LICZBĘ DWÓJKOWĄ:

Dzielna

Operator dzielni

Podstawa systemu dwójkowego(dzielna)

Operator przypisów

Iloraz cząstkowy

Reszta

547

:

2

=

273

1

273

:

2

=

136

1

136

:

2

=

68

0

68

:

2

=

34

0

34

:

2

=

17

0

17

:

2

=

8

1

8

:

2

=

4

0

4

:

2

=

2

0

2

:

2

=

1

0

1

:

2

=

0

1

WYNIK= 54710=1000100011

KONWERSJA BINARNO- DZIESIETNA

Wartość liczby binarnej wyrażoną w systemie dziesiętnym przedstawia się jako sumę odpowiednich potęg liczby 2.

PRZYKŁAD : 1011012=4510

1 * 25 + 0 * 24 + 1 * 23 + 1 * 22 + 0 * 21 + 0 * 20 = 32 + 0 + 8 + 4 + 0 + 1 = 4510

ÓSEMKOWY I SZESNASTKOWY SYSTEM LICZENIA

Systemy te nie służą wprawdzie do bezpośredniego wykonywania obliczeń, ale są użytecznym sposobem skróconego zapisu liczb binarnych poza komputerem.

W systemie 8={0,1,2,3,4,5,6,7}

W systemie 16={0,1,2,3,…,9,A, B, C, D, E, F}

KONWERSJA ÓSEMKOWO- DWÓJKOWA

KONWERSJA DWÓJKOWO - ÓSEMKOWA

ELEMENTY LOGIKI W TECHNICE MIKROPROCESOWEJ

Przedmiotem badań logiki formalnej jest język, w którym formułowane są dowody, opisywane fakty i określoneregguły wnioskowania na podstawie przyjętych założeń (aksjomatów). Jednym z elementów logiki formalnej jest rachunek zdań.

ZDANIE jest rozumiane jako wyrażenie opisujące określony stan rzeczy i może być w sensie logicznym:

wyróżnia się:

NAZWA

NOTACJA

SPOSÓB ODCZYTYWANIA

NEGACJA

(ZAPRZECZENIE)

~p

Nie p;

Nieprawda, że p

KONIUNKCJA

(ILOCZYN LOGICZNY)

p ^ q

p * q

p i q

ALTERNATYWA

(SUMA LOGICZNA)

p q

p + q

p lub q

IMPLIKACJA

(WYNIKANIE)

p→ q

p → q

p q

Jeżeli p to q;

Z p wynika q;

P implikuje q;

RÓWNOWAŻNOŚĆ

(EKWIWALENCJA)

p ↔ q

p ↔ q

p ≡ q

p jest prawdziwe wtedy i tylko wtedy, gdy q jest prawdziwe;

p jest równoważne q