WYŻSZA SZKOŁA MORSKA W SZCZECINIE WYDZIAŁ MECHANICZNY	LABORATORIUM ZAKŁADU DIAGNOSTYKI I REMONTÓW MASZYN OKRĘTOWYCH				IV M inż. Wojciech Feszler
		Nr	Temat ćwiczenia: Stożkowe połączenia wciskowe
Data wyk .ćw	Data oddania ćw: 06.05.99r.		Ocena:	Podpis asystenta	Podpis Kier.Zakł.

Połączenia wciskowe tarciowe wykonuje się także dla elementów stożkowych:

• 
  jeden o stożku zewnętrznym

- jeden o stożku wewnętrznym

Orientacja: gdy mamy dwa stożki problem orientowania rozwiązuje się sam.

Osiowanie: połączenie stożkowe będzie się samo osiować pod jednym warunkiem , że kąty stożka wewnętrznego i zewnętrznego są jednakowe. Gdy kąty nie są sobie równe elementy nie są w stanie się zosiować . Przy użyciu siły występuje efekt kołysania, element wewnętrzny kładzie sią na boki.

Metody sprawdzania zgodności kątów:

• Po włożeniu elementu wewnętrznego prowadzimy próbę kołysania

• Badanie na tusz-jeden element pokrywa się farbą drukarską, wkłada się jeden element w drugi, bez przekręcania sprawdza się odciski, ślady przylegania świadczą o zgodności kątów.

• Pomiary geometryczne każdego z elementów

• Pomiar głębokości osadzenia stożka jednego względem drugiego: gdy znamy kąty stożka, długość i średnicę obwodu podstaw, wyliczamy wysokość h na jaką stożek powinien wejść w drugi, ta wielkość h powinna się pokrywać z wielkością wyliczoną. Gdy się nie pokrywają kąty nie są sobie równe.

Realizacja wcisku:

• Wtłaczanie: na jeden ze stożków działamy odpowiednią siłą poosiową, siłę poosiową realizujemy: a) prasą hydrauliczną b)na końcu pow. stożkowej wykonujemy pow. walcową, gwintujemy ją i nakręcając na nią nakrętkę wtłaczamy jeden element w drugi.

• Przy realizacji wcisku można zastąpić nakrętkę śrubową nakrętką hydrauliczną

• Można stosować oziębianie lub podgrzewanie (realizacja poprzez skurcz )

• Hydrauliczne rozprężanie piast

Samohamowność połączenia: siła przy demontażu jest mniejsza od siły przy demontażu. Istnieje niebezpieczeństwo rozłączenia się elementów. Warunek samohamowności:

P_sw= p_rF(tg ϕ - tg α)

p_sw>0

tg ϕ - tg α>0

2tg α=

< 2tg α^`

Tak dobieramy geometrię stożka aby ten warunek został spełniony.

F=

P_s= p_r F tgϕ cosα + p_rF sinα

P_s - siła poosiowa, ma równoważyć rzuty obydwu sił na oś poziomą

Hydrauliczne rozprężanie piasty: doprowadzamy olej pod ciśnieniem, ciśnienie oleju narasta, na pierścień działają naciski, gdy ciśnienie zwiększamy naciski narastają, następuje deformacja obydwu powierzchni, powstaje szczelina, gdy ciśnienie wzrasta szczelina się powiększa i sięga do krawędzi. Na 90% powierzchni mamy do czynienia nie z tarciem suchym lecz z płynnym. Do demontażu takiego połączenia potrzebna jest mniejsza siła. Elementy można przesuwać do momentu gdy krawędż odkryje otwór, wówczas olej będzie wypływał. Na ostatnim odcinku użyć dużej siły.

Przykład: połączenie śruby z wałem, połączenie ma kształt dwuch stożków

Wał ma stożek wew., śruba zewnętrzny, na zewnątrz znajduje się nakrętka hydrauliczna, pomiędzy tłoczek a cylinderek znajdujący się w nakrętce podawany jest olej pod ciśnieniem, powstaje siła poosiowa, realizujemy połączenie wtłaczania, nakretka po zrealizowaniu wtłaczania pozostaje na wale. W stożku śruby wykonane są otwory, a na pow. zew. Rowki, podajemy olej, zmieniając na dużej powierzchni tarcie suche na płynne, wytwarzamy w nakrętce siłe posiową.Wtłaczanie przy hydraulicznym rozprężaniu zmniejsza siłę poosiową jaką musimy użyć do wtłoczenia.

WNIOSKI:

Do tej pory jedna część względem drugiej musiała być zorientowana, gdy mamy dwa stożki problem orientowania części rozwiązuje się sam. Na elementach walcowych zorientowanie polega na sfazowaniu, a więc jest to część elementu

stożkowego. Połączenie stożkowe będzie się samo osiować pod jednym warunkiem, że kąty stożka wew. i zew. są sobie równe. Stożkowe połączenie wciskowe stosuje się do osadzania śruby na wale ponieważ jest w stanie przenieść większe momenty niż połączenie wciskowe walcowe (występowanie poślizgu). Wykonanie stożków wewnętrznych sprawia wiele trudności.

---