1. Wahadło torsyjne

Zgodnie z II Zasada dynamiki ruch drgający wahadła torsyjnego jest opisany równaniem: M = Iε

gdzie: M - wypadkowy moment sil dzialajacych na wahadlo (sil sprezystych i tarcia)

I - moment bezwladności ukladu

ε - chwilowe przyspieszenie katowe ukladu

Jak wiadomo rozwiazanie tego równania ma postac:

ϕ = ϕ0 e-βt cos(ωt + α0)

Z graficznej interpretacji powyzszego wzoru otrzymujemy wyrazenie na amplitude drgan w chwili t:

ϕn = ϕ0 e-βt

gdzie ϕn - wspomniana wczesniej amplituda

ϕ0 - amplituda w chwili poczatkowej

β - wspólczynnik tlumienia (β = b / 2I - b - wspólczynnik oporu)

Logarytm naturalny stosunku dwóch kolejnych amplitud ϕn i ϕn+1 nastepujacych po czasie Δt = T ( T - okres drgań ) nazywamy dekrementem logarytmicznym λ drgań tlumionych.

Wyliczenie wartosci dekrementu logarytmicznego tlumienia λ dla kilku wychyleń wahadla torsyjnego dla wody i cieczy wg. wzoru:

λ= ln ( n / n+1 ) = βT

gdzie: T - okres drgań

n - wychylenie dla czasu t

n+1 - wychylenie dla czasu t + T

Tabela pomiarów:

woda

ciecz

n

n lewo

n prawo

n lewo

1 prawo

8

9

8

8

8

8

6

5

7

8

5

4

7

8

4

3

6

7

3

2

6

6

2

1

5

6

1

1

5

5

5

5

4

5

Powyższa tabela przedstawia pomiary amplitud wychyleń po prawej i po lewej stronie działki zerowej skali dla kilku pełnych drgań wachadła torsyjnego.

Wyliczenie kilku wartości logarytmicznego dekrementu tłumienia i wartości średniej śr

Lp.

w

c

1

0,0000

0,2877

2

0,1335

0,1823

3

0,0000

0,2231

4

0,1542

0,2877

5

0,0000

0,4055

6

0,1823

0,6931

7

0,0000

0,4700

8

0,0000

0,2231

9

0,2231

0,2877

10

0,1178

0,4055

wartości średnie

11

0,0000

0,6931

w śr

0,0712

12

0,0000

0,0000

c śr

0,3466

Wyliczenie wartości współczynnika tłumienia β dla wody i cieczy wg. wzoru:

β = λ / T

T = t / m ( m - liczba pełnych drgań wahadła )

tw = 60,4 s tc = 61,4 s

mw = 6 mc = 6

Tw = 10,07 s Tc = 10,23 s

βw = 7,07 10-3 1/s

βc = 33,88 10-3 1/s

Wyznaczenie Δ metodą Studenta z założonym poziomem ufności α = 0,98

Δw =

Δc =

w = 0,0712 ±

c = 0,3466 ±

B. Kamerton

Pobudzony do drgań kamerton przyłożony do pudła rezonansowego wymusza drgania pudła. Drgania te rejestruje mikrofon umieszczony w pobliżu pudła rezonansowego. Napięcie rejestrowane przez miernik w obwodzie mikrofonu zmienia się wraz ze zmianą amplitudy drgań kamertonu.

Zmiany amplitudy drgań tłumionych w czasie opisuje równanie:

A(t) = A0e-βt

Czas po którym amplituda drgań maleje e - krotnie nosi nazwę czasu relaksacji. Czas relaksacji τ powiązany jest ze współczynnikiem tłumienia β następującą zależnością:

τ = 1 / β

zaś logarytmiczny dekrement tłumienia λ:

λ = β ∗ T ( T - okres drgań tłumionych)

Pomiar czasu od momentu gdy amplituda drgań A0 = 2,00 V do momentu gdy amplituda osiągnie wartość At = 0,50 V dla częstotliwości f = 440 Hz:

kolejny pomiar

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

t [ s ]

7,90

7,80

7,40

7,80

7,40

7,80

7,40

7,20

7,20

7,20

Pomiar czasu zmniejszania się napięcia od wartości A0 = 2,5 V do kolejnych wartości At (ujętych w tabeli pomiarowej):

A0 [ V ]

At [ V ]

t [ s ]

2,50

2,00

1,00

2,50

1,50

2,40

2,50

1,00

4,60

2,50

0,50

7,80

2,50

0,30

11,40

Wyznaczenie wartości współczynnika tłumienia ze wzoru:

β = ( 1 / τ ) ∗ ln ( A0 / At )

kolejny pomiar

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

β [ s-1 ]

0,176

0,178

0,187

0,178

0,187

0,178

0,187

0,193

0,193

0,193

Wartość średnia βśr = 0,185 s-1

Wyznaczenie Δβ metodą Studenta z założonym poziomem ufności α = 0,98

Δβ = s-1

β = ( 0,185 ± ) s-1

Wyznaczenie dekrementu logarytmicznego tłumienia ze wzoru: λ = βśr / f

λ = 4,200 10-04

Wykres zależności A = A ( t )

Powyższy wykres odpowiada przebiegowi funkcji: A = 2,4 e-0,189 t

gdzie A0 = 2,4 V

β = 0,189 s-1

Jak widać z otrzymanych wartości nieznacznie odbiegają one od wcześniej wyliczonych i tak z pomiarów wynika, że A0 = 2,5 V a program Microsoft Excel 5.0 funkcją „wstaw linię trendu z równaniem przy wykresie” daje wartość A0 = 2,4 V zaś wartość współczynnika tłumienia wyliczono wcześniej na β = 0,185 s-1 zaś program dał wynik β = 0,189 s-1. Pomimo niedoskonałości metody pomiarowej (np. mała liczbowo seria pomiarów, pomiar czasu przy pomocy ręcznego stopera, hałas w pracowni wpływający na zakłócenia w pracy mikrofonu w obwodzie pomiarowym) uważam, że uzyskana zgodność wyników potwierdza poprawność przeprowadzenia ćwiczenia.