Grupa ISIW 4: 9.10.2008 r.

Krawczuk Kinga

Maj Rafał

Olszańska Barbara

Piętka Agnieszka

Skręta Łukasz

Szwagierek Karolina

Laboratorium z Technologii oczyszczania wód i ścieków

Temat: „ Analiza fizyko - chemiczna ścieków”

1. Wstęp teoretyczny:

Mechaniczne oczyszczanie ścieków jest to tak zwane oczyszczanie I stopnia, na skład którego wchodzi eliminacja większych ciał stałych, pływających i wleczonych, cząsteczek o średnicy 0,1 mm i większych oraz zawiesin łatwoopadająch, tłuszczy i olejów. W ciągu technologicznym mechanicznego oczyszczania ścieków, stosuje się przede wszystkim: kraty, sita, piaskowniki, tłuszczowniki oraz osadniki wstępne.

Na całość jego zabiegów, składają się następujące procesy:

1. cedzenie - prowadzi do usunięcia ze ścieków substancji pływających i ciał wleczonych o dużych wymiarach. Do cedzenia używa się krat i sit.

2. wznoszenie (flotacja) - prowadzi do usunięcia ze ścieków zanieczyszczeń o gęstości mniejszej niż woda. Na powierzchni ścieków zbierają się głównie oleje i tłuszcze, a urządzenia używane do ich usuwania to tłuszczowniki

3. sedymentacja - prowadzi do usunięcia zanieczyszczeń o małych wymiarach i gęstości większej od wody. Proces sedymentacji zachodzi w osadnikach, przy odpowiedniej prędkości przepływu ścieków lub w urządzeniach o pracy cyklicznej (nie przepływowych)

4. filtracja - służy do usuwania ze ścieków zanieczyszczeń o znacznym stopniu rozdrobnienia. Proces oczyszczania ścieków bytowo - gospodarczych bywa zakańczany filtracją, jeśli wymagania w zakresie zawartości zawiesin uzasadniają jej stosowanie.

Ścieki odprowadzane do oczyszczalni, to woda o zmienionych właściwościach fizycznych lub chemicznych w wyniku użytkowania przez człowieka, zawierająca związki organiczne (o ich zawartości mówią nam wskaźniki ChZT i BZT₅), związki azotu, związki fosforu oraz zawiesiny ogólne.

Procesy związane z usuwaniem azotu ze ścieków stanowiące główne ogniwa w przemianach azotu podczas oczyszczania ścieków to:

1. amonifikacja - redukcja azotu organicznego do postaci azotu amonowego

2. nitryfikacja - redukcja azotu amonowego do postaci azotu azotynowego i azotanowego

3. denitryfikacja - przemiana zw. azotu po procesie nitryfikacji do postaci gazowej.

2. Cel i zakres badań:

Celem badań było porównanie składu wody oczyszczonej z wodą surową (ściekami), a co za tym idzie - ustalenie efektywności procesu mechanicznego oczyszczania ścieków.

W skład badań wchodziło zbadanie zawartości azotu amonowego, azotynowego, azotanowego oraz azotu organicznego. Oprócz powyższych oznaczeń, należało dodatkowo określić zasadowość, pH oraz wskaźnik chemicznego zapotrzebowania na tlen w wodach przed i po obróbce.

3. Wyniki:

Oznaczenie	Jednostka	Wynik		Wartość dopuszczalna dla RLM 10,000-14,999	% redukcji
						Ś. surowe	Ś. oczyszczone
ChZT	[mg O2/l]	554	78,4	125 mg O2/l lub 75%	86%
N-NH4^+	[mg N-NH4^+/l]	113	22,85	-	-
N-NO2^-	[mg N-NO2^-/l]	2,8	3,0	-	-
N-NO3^-	[mg N-NO3^-/l]	0,5	15,8	-	-
Nogólny	[mg Nog/l]	172,35	42,65	35%	75%
Norg	[mg Norg/l]	56,5	1	-	-
Zasadowość	[mval/l]	6,2	3,2	-	-
pH	-	6,73	6,96	-	-

4. Wnioski:

Jedynymi wskaźnikami, które są normowane to : ChZT oraz azot ogólny. Norma przedstawia najwyższe dopuszczalne wartości wskaźników zanieczyszczeń lub minimalny procent redukcji zanieczyszczeń dla oczyszczonych ścieków komunalnych. Według normy, wartością dopuszczalną ChZT dla RLM 10 000- 14 999 są wartości : 125 mg O₂/ l lub minimalnie 75 % redukcji zanieczyszczeń. Dla azotu ogólnego wartość dopuszczalna przedstawiona jest jedynie w procentach redukcji zanieczyszczeń, ponieważ wartości wskaźników zanieczyszczeń wymagane są jedynie w ściekach odprowadzanych do zbiorników biologicznych i ich dopływów.

W założeniu procesów amonifikacji i nitryfikacji dąży się do całkowitego usunięcia z oczyszczanych ścieków związków azotu organicznego, amonowego i azotynowego. W wyniku tych procesów wzrasta znacznie stężenie związków azotu azotanowego. Analizując wyniki można wnioskować, że wyżej wymienione procesy nie zostały zakończone, ponieważ w „oczyszczonej” próbce ścieków obserwujemy obecność związków azotu organicznego, amonowego i azotynowego.

W wyniku w pełni przeprowadzonego procesu denitryfikacji nastąpiłoby całkowite usunięcie azotu ogólnego z oczyszczanych ścieków. Zaobserwowano spadek stężenia azotu ogólnego w oczyszczonych ściekach o 75 %, a wartość chemicznego zapotrzebowania na tlen zmalała do 86% , co zdecydowanie spełnia normę zawartą w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia. Odczyn oczyszczonych ścieków jest bliski obojętnemu, więc odprowadzanie ich do środowiska nie powoduje dodatkowego zakwaszania lub alkalizowania wód.

Wartości wskaźników oczyszczonych ścieków znajdują się w granicach normy z Rozporządzenia Ministra Zdrowia. Również stopień oczyszczenia ścieków jest na tyle wysoki, by można było uznać oczyszczalnię, z której ścieki są badane za wydajną.