Wydział i Kierunek Lekarski, Grupa II

Joanna Ostrowska

Protokół ćwiczenia nr 1

  1. Osłuchiwanie serca, różnicowanie tonów serca

  2. Badanie tętna

  3. Elektrokardiografia

Ćwiczenie 1. Osłuchiwanie serca, różnicowanie tonów serca.

Cel: Poznanie metod wysłuchiwania zjawisk akustycznych związanych z pracą serca.

Metoda: Osoba osłuchiwana może znajdować się w położeniu pionowym (siedząc lub stojąc) bądź w poziomym, zarówno w spoczynku lub po wykonanym wysiłku fizycznym. W czasie osłuchiwania wyróżnić można dwa tony - pierwszy związany jest z zamykaniem się zastawek przedsionkowo - komorowych (silniejszy jest przy koniuszku serca) i drugi - związany z zamykaniem zastawek półksiężycowatych (silniejszy u podstawy serca). Ton I czasowo odpowiada początkowi skurczu komór natomiast ton II początkowi rozkurczu komór. Po każdym z tonów występuje przerwa. Krótsza po I tonie (odpowiada czasowi skurczu komór) i dłuższa po II tonie (odpowiada czasowi rozkurczu komór). Osłuchiwano także zastawki: dwudzielną (na koniuszku serca), trójdzielną (w pobliżu podstawy wyrostka mieczykowatego), zastawki półksiężycowate: tętnicy płucnej (lewa strona mostka, II międzyżebrze) i aorty (prawa strona mostka, II międzyżebrze).

Ewentualnie wysłuchane szmery (patologiczne zjawiska akustyczne) mogą świadczyć o uszkodzeniu zastawek albo o przeroście serca.

Ćwiczenie 2. Badanie tętna

Cel: Poznanie metody badania tętna i zapoznanie się z jego cechami.

Metoda: Badanie tętna wykonano na tętnicy promieniowej w części nadgarstka. Tetno wynosiło u mnie 68 w stanie spoczynku.

Wnioski: Wartość tętna mieści się w granicach normy. Nie stwierdziłam tachykardii czy bradykardii. Tętno jest miarowe. Metoda palapacyjna nie wyczuwalna jest niemiarowość oddechowa aczkolwiek może ona występować.

Ćwiczenie 3. Elektrokardiografia

Cel: Poznanie elektrycznej aktywności serca i zasad wykonywania EKG. Wyznaczenie osi elektrycznej serca.

Metoda: Elektrokardiograf dzięki umieszczonym na ciele badanego elektrodom zbiera z powierzchni ciała potencjały powstające w wyniku elektrycznej pracy serca. Potencjały zostają przedstawione w formie graficznej. W badaniu elektrokardiograficznym wykorzystuje się odprowadzenia kończynowe (jedno- i dwubiegunowe) oraz przedsercowe. Odprowadzenia kończynowe spojrzenie na serce w płaszczyźnie czołowej, natomiast elektrody przedsercowych w płaszczyźnie poprzecznej. Badany znajduje się w pozycji leżącej. Elektrody zakładamy według ustalonych zasad. W czasie badania szybkość przesuwu papieru ustalona była na 50 mm/s, a czułość 1.

Wyniki: Dołączone tabele oraz EKG wykonane na ćwiczeniach.

Uwagi: