Wykład 5

Anatomia i biochemia odcinka piersiowego kręgosłupa.

Postępowanie w urazach kręgosłupa.

Anatomia odcinka piersiowego kręgosłupa.

• Ustawienie kifotyczne związane z kształtem kręgów;

• Mała ruchomość zgięcia wyprostu;

• T1 - T6 4 stopnie; T6 - L1 8 - 12stopni;

• Ruchomość boczna 6 stopni;

• Występowanie klatki piersiowej i stawów żebrowo- kręgosłupowych zmniejsza ruchomość;

• Osiowa rotacja związana z ustawieniem wyrostków stawowych;

• Unaczynienie tętnica Adamkiewicza odchodzi od tętnicy międzyżebrowej T10 i łączy się z tętnicą przednią.

Anatomia kanału kręgowego i nasady.

• Szerokość kanału kręgowego jest mniejsza niż w kręgosłupie szyjnym i lędźwiowym, ściana boczna nasady ok. 3 • cieńsza niż przyśrodkowa;

• Kierunek nasady.

Biomechanika kręgosłupa piersiowego.

• Odcinek mechanicznie sztywniejszy;

• Mniej miejsca do rdzenia;

• Gorsze ukrwienie;

• Dobrze stabilizowany przez stawy żebrowo - kręgowe i klatkę piersiową;

• Potrzebne są większe siły do uszkodzenia;

• Fizjologiczna kifoza piersiowa;

• Grube więzadło podłużne przednie;

• Pierścień włóknisty pełni znaczną rolę w utrzymaniu stabilności;

• Ważna rola więzadła podłużnego tylnego;

• Dodatkowa stabilizacja stawy żeber i ich więzadła.

Struktury tylne.

• Więzadło żółte grubsze - niestabilność polaminektomijna;

• Torebki stawowe cienkie - niestabilność polaminektomijna;

• Wyrostki stawowe pełnią funkcję stabilizatorów przed translacją.

Czynniki biomechaniczne.

• Ruchomość kręgów jest ograniczona budową struktur tylnych;

• Rola klatki piersiowej.

Anatomia i biochemia odcinka lędźwiowego kręgosłupa.

Pogranicze piersiowo lędźwiowe.

• Najczęstsze miejsce urazu kręgosłupa;

• Styk nieruchomego odcinka kręgosłupa z ruchomym odcinkiem - miejsce koncentracji sił;

• Duże kontrowersje, co do właściwego leczenia.

Poszukiwanie dalszych miejsc złamania kręgosłupa.

• U ok. 20 - 25% chorych współistnieje dodatkowe złamanie;

• Każde uszkodzenie musi być osobno ocenione i leczone.

Przebudowa.

• Zwolennicy leczenia zachowawczego urazów kręgosłupa stwierdzili częściową przebudowę światła kanału kręgowego bez interwencji chirurgicznej;

• Stopień uszkodzenia rdzenia kręgowego koreluje ze stopniem szerokości kanału kręgowego.

Biomechanika.

• Niewielka rola w utrzymaniu stabilności kręgosłupa kręgowego w odcinku lędźwiowym przypada na więzadła międzykolcowe;

• Ważną rolę pełnią więzadła nad kolcowe;

• Najprawdopodobniej uszkodzenie więzadła podłużnego tylnego wiąże się z uszkodzeniem wyrostków stawowych;

• 3 - 4% złamań i zwichnięć dotyczy odcinka lędźwiowego kręgosłupa.

Niestabilność w odcinku lędźwiowym.

• Względnie duża przestrzeń dla struktur nerwowych;

• Występowanie objawów neurologicznych rzadko jest wiązane tylko z niestabilnością;

• Zakłada się, że jeżeli uraz spowodował uszkodzenie struktur nerwowych to również zdestabilizował kręgosłup.

Kluczową rolę w ocenie stabilności kręgosłupa w odcinku lędźwiowym odgrywają wyrostki ościste a właściwie ich wzajemne relacje.(urazy rotacyjne) E

1