Michał Chrapkiewicz grupa 20A

Porażenie nerwu łokciowego

Budowa:
Nerw łokciowy powstaje z pęczka przyśrodkowego splotu ramiennego który bierze swój początek z pnia dolnego - nerwów rdzeniowych C₈ i Th₁.

Przebieg:
W dole pachowym gdzie nerw łokciowy odchodzi od pęczka przyśrodkowego biegnie po przyśrodkowej stronie tętnicy pachowej bocznie od żyły pachowej. Razem z tętnicą ramienną przechodzi na ramię, stopniowo oddala się od niej ku tyłowi i w odcinku środkowym ramienia przedostaje się przez przegrodę międzymięśniową przyśrodkową od przodu ku tyłowi, po czym dochodzi do bruzdy nerwu łokciowego na kości ramiennej. W bruździe tej zawija się dokoła nadkłykcia przyśrodkowego, przebiegając powierzchownie, przykryty tylko skórą i pasmem ścięgnistym powięzi; dalej nerw łokciowy przechodzi między obiema głowami mięśnia zginacza łokciowego nadgarstka i przedostaje się na przedramię. Tutaj biegnie on ku dołowi między mięśniem zginaczem głębokim palców a mięśniem zginaczem łokciowym nadgarstka, przyśrodkowo od tętnicy łokciowej. W dolnej części przedramienia dzieli się na gałąź dłoniową ręki i gałąź grzbietową ręki. Gałąź dłoniowa będąca przedłużeniem głównego pnia nerwu łokciowego przechodzi na rękę pod powierzchowną warstwą troczka zginaczy i ulega podziałowi na gałąź głęboką i powierzchowną.

Położenie:

• W jamie pachowej: wchodzi w skład powrózka naczyniowo-nerwowego, w którym leży między tętnicą pachową od boku a żyłą pachową od strony przyśrodkowej

• Na ramieniu: początkowo w bruździe przyśrodkowej mięśnia dwugłowego, następnie przechodzi na tylną stronę po przebici przegrody międzymięśniowej przyśrodkowej, w dolnej części ramienia wraz z tętnicą łokciową górną leży e przestrzeni powięziowej tylnej

• W okolicy łokciowej: w bruździe nerwu łokciowego kości ramiennej

• Na przedramieniu: w tkance łącznej mięśnia zginacza głębokiego palców

• W obrębie nadgarstka: biegnie wraz z tętnicą łokciową w górnej części troczka zginaczy

Unerwienie mięśni:

• Mięsień zginacz łokciowy nadgrastka

• Część łokciowa mięśnia zginacza głębokiego palców przeznaczoną dla palca IV i V

• Mięśnie glistowate III i IV

• Mięsień przywodziciel kciuka

• Głowę głęboką mięśnia zginacza kciuka

Uszkodzenie:

Uszkodzenie n. łokciowego jest najczęstszym obwodowym porażeniem nerwu.

- 80% uszkodzeń nerwu na poziomie łokcia

• zespół łokciowy

- mechanizm uszkodzenia: długotrwałe oparcie o twardą powierzchnię, wyślizgiwanie się nerwu ze swej bruzdy na nadkłykciu przyśrodkowym kości ramiennej, złamania kości ramiennej w obrębie kłykcia i nadkłykcia kości ramiennej

- porażenie n. łokciowego upośledza przede wszystkim:

• przywodzenie i zginanie ręki w stawie promieniowo-nadgarstkowym

• ruchy palców II - V (szczególnie IV i V), zwłaszcza przywodzenie i odwodzenie, a także zginanie w stawach śródręczno-paliczkowych i prostowanie w stawach międzypaliczkowych (mm. glistowate i międzykostne).

• ruchy kciuka, a szczególnie przywodzenie (objaw Fromenta) (chory nie może utrzymać cienkich przedmiotów np. kartki papieru między kciukiem a wskazicielem bez zginania kciuka w stawie międzypaliczkowym)

- zaburzenia wymienionych czynności i działanie długich zginaczy i prostowników palców powodują powstanie tzw. ręki szponiastej, którą charakteryzuje nadmierne prostowanie w stawach śródręczno-paliczkowych oraz zgięcie w stawach międzypaliczkowych. Zaciśnięcie ręki w pięść jest niemożliwe - niemożność zginania palców IV i V.

- z czasem dochodzi do zaniku mięśni, który w znacznym stopniu zniekształca zarys dłoni; wygładza się kłębik palca V, pogłębiają przestrzenie między kośćmi śródręcza.

Kinezyterapia:

• odpowiednie ułożenie - zabobieganie przykurczom

• stymulacja sensoryczna - delikatny masaż, dotykanie kończyny materiałami o zróżnicowanej fakturze i temperaturze

• ćwiczenia czynne, a jeśli niemożliwe to ćwiczenia bierne - zapobieganie zanikom mięśni i osłabieniu oraz stymulacja - bodźcowanie nerwu

• Terapia manualna

• Terapia zajęciowa

• Zaopatrzenie ortopedyczne - zapobieganie przykurczom