Giulio Douhet

Giulio Douhet (1869-1930) - włoski generał lotnictwa, teoretyk wojskowy; twórca doktryny wojny powietrznej.

Douhet był pierwszym teoretykiem, który w czasie, kiedy samoloty wykorzystywane były do zadań bardzo ograniczonych, opracował zwartą, skonkretyzowaną i przemyślaną koncepcję masowego użycia lotnictwa dla celów strategicznych. Stał na stanowisku, że jedyną możliwością przywrócenia manewrowych form działań w przyszłej wojnie będzie masowe użycie lotnictwa. Wg. Douheta przydatność samolotów do działań zaczepnych jest tak duża, iż uzasadnione jest twierdzenie, że do obrony przed nalotem potrzebne są siły większe niż do samego nalotu. Uważał, że ze względy na minimalne efekty osiągane w walce z samolotami, nie ma racji bytu i szans rozwoju obrona przeciwlotnicza. W lotnictwie widział rodzaj wojsk, który może samodzielnie zadecydować o zwycięstwie w przyszłej wojnie.

TEZY

• Wojna powietrzna nie uznaje obrony, na atak przeciwnika należy odpowiedzieć atakiem silniejszym.

• Przeznaczeniem sił powietrznych jest panować nad siłami lądowymi i marynarką wojenną.

• Celami dla napadów powietrznych powinny być rozległe obszary, na których znajdują się obiekty mieszkalne, przemysłowe, występuje znaczna koncentracja ludzi.

• W nalotach należy stosować: bomby burzące do wywołania wstępnych zniszczeń; bomby zapalające do wywołania ognisk pożarów; bomby chemiczne do utrudniania prowadzenia działań ratunkowych.

• Zastosowanie lotnictwa dysponującego odpowiednią ilością bomb, zdolne jest skutecznie niszczyć cele wysoce zurbanizowane, w znacznym oddaleniu od linii frontu.

• Aby zwyciężyć należy być zdolnym do zwycięstwa o panowanie w powietrzu, a następnie być zdolnym wykorzystać to zwycięstwo siłami dostatecznymi do załamania materialnego i moralnego oporu przeciwnika.

• Użycie środków pozwalających na szybsze porażenie morale społeczeństwa spowoduje większą humanizację wojny.

• Używane środki można dzielić jedynie według ich skuteczności, celność i wielkości powodowanych strat.