Charakterystyczne wzorce zachowania dzieci do 7 r.ż. -diagnoza w stronę zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z zaburzeniami koncentracji uwagi

1 rok życia:

• zaburzenia snu/krótkie okresy snu, długie czuwania

• zaburzenia łaknienia, czasem nadmierna potrzeba picia

• częsty płacz i krzyk, trudny do uspokojenia

• dzieci szybciej uspokajają się w wózku lub kołysce niż na rękach opiekunów

• w rozwoju ruchowym może być pominięty okres raczkowania, dzieci bardzo wcześnie stoją przy meblach, podtrzymywane za ręce

• samodzielne chodzenie zwykle przed 12 m.ż. (może być ok.8 -9 m.ż)

• kiedy opanują samodzielne chodzenie, zaczynają zaraz sprawnie biegać i wspinać się

• źle znoszą codzienne ograniczające ich aktywność czynności pielęgnacyjne -karmienie, przewijanie, ubieranie '

2-3 rok życia:

• część dzieci bardzo szybko opanowuje mowę czynną, szybko zwiększa się zakres słownictwa, pojawiają się zdania, poprawna intonacja i rytm wypowiedzi

• u części dzieci rozwój mowy jest opóźniony, pierwsze słowa ok. 3 rż., nieprawidłowa artykulacja (trudna w późniejszym okresie do terapii logopedycznej)

• wraz z opanowaniem mowy rozpoczyna się okres nasilonej gadatliwości

• bardzo duża aktywność ruchowa

• szybkie zmiany nastroju, z przewagą złości i krzyku

• nasilone objawy temper tantrum

• potrzeba/dużej samodzielności, ale tylko wtedy, gdy dziecko jest zainteresowane czynnością np. samodzielne jnycie rąk i jednoczesna zabawa wodą

• przedłużony okres zabawy destrukcyjnej -rozrzucanie, wyrzucanie zabawek

4-7 r.ż dziecka:

• wzrastająca aktywność ruchowa,

• odmienny rytm snu

• dzieci preferują zabawy z elementami ruchu-gonitwy, siłowanie się , zawody

• wszystko biorą do rąk, ruszają, przestawiają,

• często pojawia się obgryzanie paznokci, ssanie kołnierzyka, gryzienie kredek

• wielka ciekawość wszystkiego, co nowe

• niechęć do malowania , rysowania, wycinania tzw zabaw stolikowych

• nieporadność w posługiwaniu się sztućcami

• szybko występuje frustracja, objawy zniechęcenia

• rozdrażnienie, przechodzące w wybuchy złości

• słaba umiejętność podporządkowania się poleceniom

• niższa niż przeciętna umiejętność odraczania gratyfikacji

• lubią kontakty z rówieśnikami, ale nie potrafią współdziałać w grupie, częste konflikty, agresja werbalna i fizyczna

• znacznie większa niż u rówieśników wypadkowość, urazy głowy, złamania kończyn

Hallowell.E, Ratey J , W świecie ADHD Media Rodzina, Poznań 2004 Nartowska, H Dzieci nadpobudliwe psychoruchowo PZWS W-wa 1972 Neuhaus, C. Dziecko nadaktywne. KDC, Warszawa 2003 Pnfrher,J. Wszystko o ADHD Zysk i S-ka Poznań 2004

Wolańczyk,T., Kołakowski,A., Skotnicka.M. Nadpobudliwość psychoruchowa u dzieci Wydawnictwo BiFolium, Lublin 1999

Charakterystyczne wzorce zachowania dzieci do 7 r.ż. - diagnoza w kierunku zaburzeń koncentracji uwagi

• spokojne, dużo śpią, chętnie jedzą

• lubią bliskość fizyczną opiekunów, przytulanie, pieszczoty

• lubią ruch, ale nie jest to cecha wyróżniająca się

• otwarte, śmiałe, chętnie nawiązują kontakty społeczne

• bardzo emocjonalnie reaguje na wiele sytuacji.społecznych, w tym także bajki np. płaczą, gdy bohater bajki ma kłopoty

• bywają bardzo drażliwe, łatwo obrażają się, labilny nastrój

• niecierpliwość, szybki spadek motywacji do wykonania czynności

• nie potrafią w skupieniu słuchac np. czytanego wierszyka, nie potrafią w pełni zrozumieć polecenia, instrukcji, wyjaśnienia

• zaczynają wypełniać polecenie, ale najczęściej nie kończą, zapominają, co miały zrobić

• wtrącają się do rozmowy, nie zawsze na temat

• uporczywie powtarzają pytanie i nie słuchają odpowiedzi

• nie potrafią opowiedzieć o tym co robiły - bezpośrednio po wydarzeniu, opowiadają „mimochodem" znacznie później

• dobra pamięć drobnych, ubocznych szczegółów, często przy braku ogólnego rozumienia sytuacji

• działają bęz zastanowienia, podczas zajęć stolikowych szybko występują oznaki zmęczenia

• bodźce zewnętrzne łatwo odwracają uwagę, dominuje uwaga mimowolna

• wszystkie bodźce wydają się równie ważne

• w działaniu dominuje chaos, brak uporządkowania

• znacznie częściej objawy występują u dziewczynek niż u chłopców, ta postać zaburzenia jest rozpoznawana dużo później, często dopiero w okresie dojrzewania

Hallowell,E., Ratey J , W świecie ADHD. Media Rodzina, Poznań 2004 Nartowska, H. Dzieci napobudliwe psychoruchowo. PZWS W-wa 1972 Neuhaus, C. Dziecko nadaktywne. KDC, Warszawa 2003 PriffherJ. Wszystko o ADHD. Zysk i S-ka Poznań 2004

Wolańczyk, T.. Kołakowski. A. Skotnicka,M Nadpobudliwość psychoruchowa u dzieci. Wydawnictwo BiFolium, Lublin 1999