NAWIĄZANIE I USTANIE STOSUNKU PRACY

Stosunek pracy powstaje (zostaje nawiązany) z mocy zgodnego oświad­czenia woli stron bądź w następstwie innych zdarzeń, z którymi ustawa łączy jego powstanie. Oczywiście najczęściej dochodzi do powstania sto­sunku pracy w następstwie zawarcia umowy, która polega na zgodnym oświadczeniu pracownika i pracodawcy o nawiązaniu stosunku pracy. Po­wstaje on:

• z reguły w terminie określonym w umowie, czy też w akcie z nią równoważnym, jako dzień rozpoczęcia pracy,

• jeżeli terminu tego strony umowy nie określiły (albo nie określono tego w akcie równorzędnym) - w dniu zawarcia umowy albo wyda­nia aktu równoważnego (np. aktu o powołaniu na stanowisko, czy też aktu o mianowaniu na stanowisko).

Natomiast stosunek pracy ustaje (przestaje istnieć) w następstwie:

a) rozwiązania umowy o pracę albo rozwiązania stosunku pracy po­wstałego na podstawie równoważnego aktu,

b) albo wystąpienia zdarzenia określonego w ustawie, a nie będącego czynnością prawną, z którym prawo pracy łączy wygaśnięcie sto­sunku pracy.

Rozwiązanie umowy jest następstwem dokonania czynności prawnych dwustronnych (porozumienia stron) lub jednostronnych (oświadczenia woli jednej ze stron powodującego ustanie stosunku pracy).

W myśl art. 63 k.p. zasadą jest, iż umowa o pracę wygasa tylko w przypadkach określonych w Kodeksie pracy oraz w przepisach szczegól­nych (np. w następstwie upływu 3-miesięcznej nieobecności pracownika w pracy z powodu tymczasowego aresztowania, śmierci pracodawcy, jeżeli pracownik nie został „przejęty" przez nowego pracodawcę, śmierci pracow­nika).

---