METODYKA NAUCZANIA
1. Instruktor omawiający na planszy znaczenie znaków drogowych opiera się na myśleniu :
A - obrazowo - ruchowym ,
B - abstrakcyjnym ,
C - hipotetyczno - dedukcyjnym.
2. Istotą nauczania wielostronnego jest :
A - nauczanie tokiem problemowym,
B - nauczanie tokiem podającym,
C - nauczanie tokiem poprzez działanie i przeżywanie
3. Właściwa realizacja zasady wiązania teorii z praktyką w nauczaniu ma na celu :
A - dostarczenie słuchaczowi jak najwięcej ilości wiedzy,
B - poznanie rzeczywistości i możliwości jej przekształcenia,
C - weryfikowanie teorii w praktycznym działaniu.
4. Dobór metod nauczania zależy od :
A - wieku słuchaczy,
B - celów nauczania,
C - zadań dydaktycznych.
5. Do grupy metod słownych nauczania należą:3
A - dyskusja,
B - praca z książką,
C - wykład.
6. Środki nauczania są to:
A - normy postępowania nauczyciela - instruktora,
B - przedmioty które dostarczają słuchaczowi bodźców sensorycznych,
C - pomoce naukowe.
7. Metoda uczenia się to:
A - forma badań naukowych,
B - wynik dochodzenia do prawdy,
C - sposób dochodzenia do prawdy.
8. Do podstawowych metod słownych zaliczamy:
A - wykład,
B - opis,
C - dyskusję.
9. Czas trwania instruktażu wstępnego w trakcie zajęć praktycznych utrwalających nie powinien przekraczać:
A - 35 min,
B - 15 min,
C - 25 min.
10. W trakcie prowadzenia zajęć teoretycznych metodą oglądową stosujemy między innymi pokaz:
A - modeli zespołów i podzespołów,
B - projekcję filmu,
C - ćwiczenie.
Rozkład materiału nauczania (program uczenia) nauczyciel
przygotowuje w układzie:
A - liniowym: nie powtarza się żaden temat, każdy następny temat
opiera się na poprzedzającym,
B - piętrowym: tematy realizowane wybiórczo,
C - cyklicznym: niektóre tematy powracają w nauczaniu w układach
odmiennych i odmiennych powiązaniach.
12. Systematyczność w nauczaniu to stosowanie pewnych reguł między innymi:
A - ujmowanie materiału nauczania we właściwej i określonej kolejności,
B - stałe nawiązywanie do materiału opanowanego,
C - właściwy podział materiału nauczania na odpowiednie „porcje”.
13. Programy nauczania poszczególnych przedmiotów określają:
A - treści programowe, które instruktor zobowiązany jest realizować,
B - dobór form i metod pracy dydaktycznej,
C - niezbędne wiadomości i umiejętności jakie powinien osiągnąć
absolwent kursu.
14. Konspekt do zajęć dydaktycznych to inaczej:
A -ogólny plan lekcji,
B - tylko rejestr metod i środków dydaktycznych,
C - szczegółowe rozwinięcie planu lekcji, stosowanych metod i pomocy
dydaktycznych.
15. Metoda nauczania to:
A - stosowany sposób postępowania prowadzący do osiągnięcia
założonego wyniku,
B - czynności myślowe i praktyczne mające na celu osiągnięcie
założonego wyniku,
C - uczenie zgodnie z możliwościami ucznia.
16. W nauczaniu teoretycznym stosuje się aktywizujące metody do których należą:
A - wykład, praca z podręcznikiem,
B - pogadanka, dyskusja problemowa,
C - tylko wykład.
17. Istotą dyskusji jako metody nauczania jest :
A - wymiana informacji na określony temat i konfrontacja opinii,
B - niekontrolowana wymiana poglądów,
C - ustalenie odpowiedzi lub rozwiązanie jakiegoś problemu
wynikającego z programu kursu.
18. W instruktażu wstępnym najczęściej stosuje się metody:
A - pokazu,
B - pogadanki, objaśnienia,
C - ćwiczenia.
PSYCHOLOGIA
1. Psychologia ogólna jako nauka zajmuje się:
A - rozwojem fizycznym człowieka,
B - zjawiskami psychicznymi,
C - zaburzeniami w zachowaniu.
2. Które z wymienionych składników mają Pana zdaniem wpływ na rozwój psychofizyczny człowieka :
A - środowisko,
B - wychowanie,
C -- kształcenie.
3. Które z określeń typu temperamentu jest właściwe?
A - sangwinik: typ silny, zrównoważony, ruchliwy,
B - flegmatyk: typ słaby, zrównoważony, powolny,
C - choleryk: typ silny, niezrównoważony.
4. Zespół cech psychicznych zwanych nastawieniami czynnościowymi, w których wyraża się stosunek jednostki do rzeczywistości to:
A - emocje,
B - charakter,
C - instynkt.
5. Instruktor w czasie prowadzenia nauki jazdy powinien :
A - ciągle zwracać uwagę kursantowi,
B - zachować spokój i opanowanie oraz pozostawić całkowitą swobodę
kursantowi,
C - udzielać krótkich, korygujących uwag i omówić je szczegółowo po
zatrzymaniu pojazdu.