TEMAT: Statyczna próba rozciągania metali

1. Próba zwykła rozciągania

a) cel próby zwykłej rozciągania,

b) schemat (zdjęcie) i krótki opis stanowiska badawczego, dane techniczne maszyny wytrzymałościowej

c) rodzaje próbek w próbie rozciągania - krótki opis.

1.1. Opis wyników badań i analiza statystyczna błędów

załączone: karta pomiarowa i tabela z wynikami obliczeń oraz wykres rozciągania otrzymany podczas próby,

z zaznaczeniem charakterystycznych wartości przemieszczeń i sił: Fe, Fm, Fu ,

a) analiza odkształceń próbek

schemat i wymiary próbki z zaznaczeniem lokalizacji szyjki oraz wykres odkształceń próbki - na karcie

pomiarowej,

- analiza wykresu rozciągania - zaznaczenie na wykresie odkształceń trwałych i sprężystych w momencie

zerwania próbki, obliczenie wartości wydłużenia względnego próbki (z wykresu),

- charakterystyki geometryczne próbki - opracowanie wyników oraz analiza statystyczna zgodnie z informacjami

w tabeli; dodatkowe wzory i obliczenia dołączyć do sprawozdania,

-

-

krótka charakterystyka przełomu próbek - szkic i opis,

b) określenie parametrów wytrzymałościowych

-

opracowanie wyników na podstawie wykresu rozciągania - obliczenie wartości charakterystycznych naprężeń:

granice plastyczności, wytrzymałość na rozciąganie i naprężenie rozrywające, granice umowne oraz

analiza statystyczna w tabeli; dodatkowe wzory i obliczenia dołączyć do sprawozdania.

2. Próba ścisła rozciągania - wyznaczenie modułu Younga metodą odciążania

a) definicja, rodzaje i cel próby ścisłej rozciągania,
Próba ścisła rozciągania wykorzystywana jest do określania umownych wielkości naprężenia, czyli umownej granicy sprężystości i plastyczności. Dzięki niej wyznaczyć można wartość modułu Younga. topniowym obciążaniu próbki, po czym odciążaniu jej do ustalonej określonej siły początkowej. Powstałe odkształcenie trwałe mierzy się za pomocą ekstensometru.

b) schemat (zdjęcie) i krótki opis stanowiska badawczego, dane techniczne maszyny wytrzymałościowej,

100. opis próbki i zasada działania ekstensometru wykorzystanego w próbie ścisłej.

Ekstensometr - przyrząd do pomiaru wydłużeń - zmian wymiarów liniowych (odkształceń liniowych) elementów maszyn i konstrukcji wykonanych z różnychmateriałów. Jest także nazywany miernikiem odkształcenia.

Z badanym przedmiotem stykają się dwa elementy ekstensometru, które przesuwają się względem siebie w trakcie odkształcania obiektu, a ich ruch przetwarzany jest na inną wielkość fizyczną, najczęściej sygnał elektryczny podlegający pomiarowi.

W doświadczeniu wykorzystano próbkę JAKĄ o długości pomiarowej l równej 100 mm i średnicy d równej 9,96 mm.

2.1. Opis wyników badań i analiza statystyczna błędów

załączone: karta pomiarowa i tabela z wynikami obliczeń

a) opracowanie wyników - wyznaczenie wartości średniej modułu Younga oraz niepewności każdego z pomiarów na karcie pomiarowej; szczegółowe określenie niepewności wybranego pomiaru oraz niepewności serii pomiarów przy założeniu takiej samej niepewności każdego z pomiarów w tabeli niepewności pomiarowych; dodatkowe wzory i obliczenia dołączyć do sprawozdania,

b) wyznaczenie modułu Younga na podstawie wykresu rozciągania określonego dla próby zwykłej.

3. Inne uwagi dotyczące przebiegu próby i otrzymanych wyników, wnioski.

Obliczam niepewność Δσ:

Obliczam niepewność ΔH:

δΔH = δH1+δH2

Obliczam niepewność ΔP:

δΔP = δP1+δP2

Obliczam niepewność przełożenia ekstensometru i:

Obliczam niepewność Δl:

Obliczam niepewność Δε:

Obliczam niepewność E: