Ale kim jest ta dziewczyna, zmarła w 1990 roku w wieku 18 lat? Urodziła się, po długich oczekiwaniach, 29 października 1971 roku w Sassello, w prostej, wierzącej rodzinie. Pełna naturalnych zalet, piękna i wysportowana, ma wielu przyjaciół, którzy określają ją jako normalną a jednocześnie wyjątkową. Jest jako gen (Generazione Nuova - Nowe Pokolenie) członkiem Ruchu Focolari założonego przez Chiarę Lubich. W nim to odkrywa Boga jako Miłość i Ideał jej życia. Zobowiązuje się wypełniać w każdej chwili, z miłości, Jego Wolę. Pielęgnuje przyjaźń z Jezusem, którego rozpoznaje w bliźnich, szczególnie tych najmniejszych, najbiedniejszych, a wśród nich w dzieciach z Afryki, do których marzy pojechać jako lekarz.
W wieku 17 lat, dotknięta rakiem kości, stawia czoło chorobie zawierzając się Bożej Miłości. Wobec cierpień powtarza: «Jeśli Ty tego chcesz, Jezu, ja też». Ktokolwiek się do niej zbliża otrzymuje pokój i radość. “Chiara Luce” - jak lubiła ją nazywać Chiara Lubich - zostawia przesłanie swoim rówieśnikom: «Młodzi są przyszłością. Ja nie mogę już biegać, ale chciałabym im przekazać pochodnię, jak na Olimpiadzie. Mają tylko jedno życie, warto przeżyć je dobrze».
7 października 1990 zamyka swoją krótką lecz świetlistą egzystencję. Jej ostatnie słowa skierowane są do mamy: «Bądź szczęśliwa, bo ja jestem szczęśliwa!».
Jej życie jest nieograniczonym "tak" dla miłości Boga. "Tak", które powtarzała od dziecka, "tak", które potrafiło przemienić chorobę w świetlistą drogę do pełni Życia. Echo jej świętości stopniowo rozeszło się po całym świecie.
Proces jej beatyfikacji, otwarty w 1999 przez Mons. Livio Maritano, biskupa Acqui, doszedł do decydującego momentu, dzięki rozpoznaniu cudu uzdrowienia, który miał miejsce w Trieście.